< Joba 40 >
1 Te phoeiah BOEIPA loh Job te a voek tih,
Og Herren svara Job og sagde:
2 Tlungthang te a ho a? Cawtkung aka tluung te Pathen loh doo nawn saeh,” a ti nah.
«Vil klandraren med Allvald trætta? Lat han som lastar Gud då svara!»
3 Te vaengah Job loh BOEIPA te a doo tih,
Då svara Job Herren og sagde:
4 “Kai n'kosinah coeng he. Namah te metlam kan thuung eh? Ka kut he ka ka dongla ka puei mai coeng.
«For ring eg er; kva skal eg svara? Eg handi legg på munnen min.
5 Vai ka thui vaengah ka doo voel pawt dongah pabae nen khaw ka koei mahpawh,” a ti nah.
Ein gong eg tala, no eg tegjer, tvo gong’ - eg gjer det ikkje meir.»
6 Te phoeiah BOEIPA loh Job te hlipuei khui lamloh a voek tih,
Og Herren svara Job or stormen og sagde:
7 Hlang bangla na pumpu te yen laeh. Nang kan dawt vaengah kai m'ming sak.
«Spenn som mann ditt beltet på, gjev meg på mine spursmål svar:
8 Ka laitloeknah he na phae tang aya? Na tang hamla kai nan boe sak aya?
Vil du forspille meg min rett, fordøma meg, so du fær rett?
9 Nang te Pathen bangla na ban om tih ol neh rhaek bangla na hum a?
Hev du vel slik ein arm som Gud? Kann du som han med røysti dundra?
10 Hoemdamnah neh na oeknah te oi laeh lamtah mueithennah neh rhuepomnah te bai laeh.
Pryd deg med høgd og herredom, klæd deg i glans og herlegdom,
11 Na thinpom thintoek te sah laeh. Thinthah boeih te so lamtah anih te kunyun sak laeh.
Lat so din vreide strøyma fram, sjå kvar ein stolt og audmyk han!
12 Thinthah boeih te so lah. Anih te kunyun sak lamtah halang rhoek khaw a hmui la daep laeh.
Så kvar ein stolt og bøyg han ned, og slå til jord dei gudlause!
13 Amih te laipi khuila det lamtah a thuh khuiah khaw a maelhmai te rhenten poi pah.
Og gøym deim alle under jordi, bitt deira andlit fast i løynd!
14 Te vaengah na bantang kut loh nang te n'khang thai tila kai loh nang kang uem van ni.
So skal eg og lovprisa deg, som siger med di høgre vann.
15 Behemoth te namah neh kan saii tih saelhung bangla sulrham ka cah coeng ke.
Sjå elvhesten! Eg hev skapt han liksom deg; som ein ukse et han gras.
16 A thadueng te a cinghen ah, a thahuem te a bungko kah thanal dongah om coeng ke.
Sjå då krafti i hans lender, i bukmusklarne hans styrke!
17 A mai te lamphai thing bangla a hloih tih a phaiboeng, a phaiboeng te a tharhui loh a cut pah.
Halen gjer han stiv som ceder, fast bogsenarne er tvinna.
18 A rhuh te rhohum tuicawn bangla, a songrhuh khaw thi boeng bangla om.
Knokarne er koparrøyrer, beini som jarnstenger er.
19 Anih tah Pathen kah longpuei a tongnah om tih, anih aka saii long ni a cunghang a tawn thai.
Av Guds verk er han det fyrste, av sin skapar fekk han sverd.
20 Tlang kah cakkoi te anih taengla a phueih uh tih kohong mulhing boeih te pahoi luem uh.
Bergi ber åt honom for, alle villdyr leikar der.
21 Yinhnuk ah hlip hmuila capu neh nongtui dongah yalh.
Under lotusbusk han kviler, løyner seg i røyr og sev.
22 Anih te hlip kah a hlipkhup loh a dah tih anih te soklong tuirhi loh a vael.
Lotusbusk gjev honom skugge, piletre umkransar honom.
23 Tuiva loh a kawt akhaw a tamto moenih. Jordan loh a ka a hoh pa akhaw a omtoem.
Strid gjeng elvi, ei han ottast; trygg er han um so sjølve Jordan fossar imot hans gap.
24 Anih te a mik neh a loh tih hlaeh neh a hnarhong a toeh a?
Kann ein tak han so han ser det, draga snara gjenom snuten?