< Suencuek 43 >

1 Tedae diklai ah khokhaa nah pueng dongah,
Interim fames omnem terram vehementer premebat.
2 Egypt lamkaha khuen cang te khaw bawta khawk uh. Te dongah a napa Jakob loh a ca rhoek la, “Cet lamtah mah caak ham bet vawn uh dae,” a ti nah.
Consumptisque cibis quos ex Ægypto detulerant, dixit Jacob ad filios suos: Revertimini, et emite nobis pauxillum escarum.
3 Te vaengah Judah loh a napa te, “Hlang loh kaimih taengah, 'Na manate namah neh na pawk pawt atah kai maelhmaina hmuh uh mahpawh,’ a ti tih n'hih la n'hih.
Respondit Judas: Denuntiavit nobis vir ille sub attestatione jurisjurandi, dicens: Non videbitis faciem meam, nisi fratrem vestrum minimum adduxeritis vobiscum.
4 Ka mana te nan tueih mai koinih ka cet uh vetih namah ham man caak ka lai uh ve.
Si ergo vis eum mittere nobiscum, pergemus pariter, et ememus tibi necessaria:
5 Nan tueih van pawt atah hlang loh kaimih taengah, 'Na manate namah neh na pawk pawt atah kai maelhmai hmu uh mahpawh,’ a ti oeh dongah ka cet uh mahpawh, a ti nah.
sin autem non vis, non ibimus: vir enim, ut sæpe diximus, denuntiavit nobis, dicens: Non videbitis faciem meam absque fratre vestro minimo.
6 Te dongah Israel loh, “Na mana khat te khaw ba ham lae hlang taenglana puen uh tih kai he nan talh uh,” a ti nah.
Dixit eis Israël: In meam hoc fecistis miseriam, ut indicaretis ei et alium habere vos fratrem.
7 Te dongah a ca rhoek loh, “Hlang loh mamih kawng neh pacaboeina kawng te n'dawt n'dawt tih, 'Na pa hing pueng a? Na mana om a? a ti dongaha ka dongkah olka te ni ka doo uh dae, 'Na mana han khuen,’ a ti ni tila ka ming khaw ka ming uh huek a,” a ti na uh.
At illi responderunt: Interrogavit nos homo per ordinem nostram progeniem: si pater viveret: si haberemus fratrem: et nos respondimus ei consequenter juxta id quod fuerat sciscitatus: numquid scire poteramus quod dicturus esset: Adducite fratrem vestrum vobiscum?
8 Tedae Judah loh a napa Israel la, “Camoe te kamah neh n'tueih lamtah caeh hamla ka hlah uh pawn ni. Te daengah ni n'hing uh vetih kaimih khaw, namah khaw, camoerhoek khaw n'duek pawt eh.
Judas quoque dixit patri suo: Mitte puerum mecum, ut proficiscamur, et possimus vivere: ne moriamur nos et parvuli nostri.
9 Anihte kamah loh ka kaem. Nang taengla kam bal puei tih kamah kut lamkah nang hmai ah kan khueh pawt atah han suk. Khohnin takuem nang taengah tholh ka phueih bit ni.
Ego suscipio puerum: de manu mea require illum: nisi reduxero, et reddidero eum tibi, ero peccati reus in te omni tempore.
10 Tedae ka uelh uh pawt koinih he la koep ka voei uh pawn ni,” a ti nah.
Si non intercessisset dilatio, jam vice alter venissemus.
11 Te daengah a napa Israel loh, “He tlam he saii laeh, tolrhum kah thaihthen, thingpi khaw, khoitui khaw, anhoi khaw, myrrh khaw yungkha mu khaw, noepai mu khaw, a yola yol tah na hno dongah rhip sang uh lamtah hlang hamte khosaa la khuen uh.
Igitur Israël pater eorum dixit ad eos: Si sic necesse est, facite quod vultis: sumite de optimis terræ fructibus in vasis vestris, et deferte viro munera, modicum resinæ, et mellis, et storacis, stactes, et terebinthi, et amygdalarum.
12 Na kut dongah tangka rhaepnit la khuen uh lamtah na sungkoi so kah tangka te khaw mael puei uh. Na kut dongahna loh tholh khaming.
Pecuniam quoque duplicem ferte vobiscum: et illam, quam invenistis in sacculis, reportate, ne forte errore factum sit:
13 Na mana khaw khuen uh. Hlah uh lamtah hlang taengla ha cet uh laeh.
sed et fratrem vestrum tollite, et ite ad virum.
14 Hlang hmai ah khaw Pathen Tlungthang loh nangmih taengah haidamnah han khueh saeh lamtah na mana neh Benjamin te han hlah saeh. Ka loh cakol khaw ka cakol mai eh?,” a ti nah.
Deus autem meus omnipotens faciat vobis eum placabilem: et remittat vobiscum fratrem vestrum quem tenet, et hunc Benjamin: ego autem quasi orbatus absque liberis ero.
15 Te dongah tekah hlang rhoek loh khosaa tea khuen uh. Te phoeiah a kut dongkah tangkate rhaepnitlaa khuen uh tih aka thoo uh te Benjamin khaw Egyptlaa suntlak puei uh tih Joseph hmai ah pai uh.
Tulerunt ergo viri munera, et pecuniam duplicem, et Benjamin: descenderuntque in Ægyptum, et steterunt coram Joseph.
16 Joseph loh amih neh Benjamin tea hmuh vaengah a im aka khut taengah, “Hlangrhoek te im la khuen. Te phoeiah maeh ngawn lamtah kamah neh khothun buh caak ham sai,” a ti nah.
Quos cum ille vidisset et Benjamin simul, præcepit dispensatori domus suæ, dicens: Introduc viros domum, et occide victimas, et instrue convivium: quoniam mecum sunt comesturi meridie.
17 Tekah hlang long khaw Joseph kah a thui banglaa saii van tih hlangrhoek te Joseph im laa khuen.
Fecit ille quod sibi fuerat imperatum, et introduxit viros domum.
18 Tedae Joseph imlaa khuen uh vaengah hlang rhoek loh a rhih uh. Te dongah, “A moecuek ah mamih kah sungkoi khuiah koep a khueh tangka kawng dongah mamih palet ham neh mamih aka cungku sak ham ni. Te dongah mamih khaw laakrhoek khaw sal la tuuk ham n'khuen coeng,” a ti uh.
Ibique exterriti, dixerunt mutuo: Propter pecuniam, quam retulimus prius in saccis nostris, introducti sumus: ut devolvat in nos calumniam, et violenter subjiciat servituti et nos, et asinos nostros.
19 Te dongah Joseph im kah hlang taengla thoeih uh tih im kah thohka aha voek uh.
Quam ob rem in ipsis foribus accedentes ad dispensatorem domus,
20 Te phoeiah, “Ka boeipa aw, a moecuek vaengah ni caak lai ham ka suntlak khaw ka suntlak uh coeng.
locuti sunt: Oramus, domine, ut audias nos. Jam ante descendimus ut emeremus escas:
21 Tedae rhaehim ka pha uh vaengah kamamih kah sungkoi te ka hlam uh hatah sungkoi kah a rhai ah tangkate rhipa om tarha dongah amah tarhing la ka kut dongah ka tangka te kan khuen uh.
quibus emptis, cum venissemus ad diversorium, aperuimus saccos nostros, et invenimus pecuniam in ore saccorum: quam nunc eodem pondere reportavimus.
22 Te phoeiah caak lai hamte ka kut dongah tangkaa hloeh la kang khuen uh ngawn. Unim kaimih kah sungkoi dongah tangkaa khueh dae ka ming uh pawh,” a ti uh.
Sed et aliud attulimus argentum, ut emamus quæ nobis necessaria sunt: non est in nostra conscientia quis posuerit eam in marsupiis nostris.
23 Tedae Joseph im om loh, “Nangmih taengah rhoepnah om saeh, rhih uh boeh. Na Pathen neh na pa kah Pathen loh na sungkoi dongah nangmih ham kawna khuehtih na tangka loh kai taeng ham pha coeng,” a tinah tih Simeon te amih taenglaa mawt pah.
At ille respondit: Pax vobiscum, nolite timere: Deus vester, et Deus patris vestri, dedit vobis thesauros in saccis vestris: nam pecuniam, quam dedistis mihi, probatam ego habeo. Eduxitque ad eos Simeon.
24 Tekah hlang loh hlangrhoek te Joseph im laa khuen. Tuia paek tih a khoa yuh phoeiah laak ham rhamcak khaw a tloeng pah.
Et introductis domum, attulit aquam, et laverunt pedes suos, deditque pabulum asinis eorum.
25 Tedae khothun buh caak pahoi ham Joseph ha pawk ni tilaa yaak uh dongaha khosaa tea soepboe uh.
Illi vero parabant munera, donec ingrederetur Joseph meridie: audierant enim quod ibi comesturi essent panem.
26 Te dongah im la Joseph halo van neh a kut dongkah khosaa te im khuilaa khuen uh tih a hmaiah diklai la bakop uh.
Igitur ingressus est Joseph domum suam, obtuleruntque ei munera, tenentes in manibus suis: et adoraverunt proni in terram.
27 Te phoeiah amih te sading kawnga dawt tih, “Na pa patongna ti uh te sading la hing pueng a?,” a ti nah.
At ille, clementer resalutatis eis, interrogavit eos, dicens: Salvusne est pater vester senex, de quo dixeratis mihi? adhuc vivit?
28 Te vaengah, “Na salrhoek khaw ka sading uh tih a pa khaw hing pueng,” a ti nah uh phoeiah buluk uh tiha bawklaa bawk uh coeng.
Qui responderunt: Sospes est servus tuus pater noster, adhuc vivit. Et incurvati, adoraverunt eum.
29 Te vaengah a mika huel hatah a manu ca, a mana Benjamin tea hmuh tih, “Na manaa poeihna ti uh te anih a?,” a tinah tih, “Ka ca Pathen loh nang n'rhen saeh,” a ti nah.
Attollens autem Joseph oculos, vidit Benjamin fratrem suum uterinum, et ait: Iste est frater vester parvulus, de quo dixeratis mihi? Et rursum: Deus, inquit, misereatur tui, fili mi.
30 Tedae Joseph loh a manucarhoek taengah a haidamnah pahoi tloo tiha rhah thaa la huut. Te dongah imkhui la cet tih pahoi rhap.
Festinavitque, quia commota fuerant viscera ejus super fratre suo, et erumpebant lacrimæ: et introiens cubiculum flevit.
31 Tedae a hmaia hlak phoeiah halo tih thiim uh. Te phoeiah, “Buh poep laeh,” a ti nah.
Rursumque lota facie egressus, continuit se, et ait: Ponite panes.
32 Te dongah Joseph khaw amah loh, a manuca te khaw amah amah loh, Joseph taengkah aka ca Egypt rhoek long khaw amah amah loha poep uh. Te Egypt ham tueilaehkoi la a om dongah Hebrew taengah buh caak ham Egypt ham tah coeng pawh.
Quibus appositis, seorsum Joseph, et seorsum fratribus, Ægyptiis quoque qui vescebantur simul, seorsum (illicitum est enim Ægyptiis comedere cum Hebræis, et profanum putant hujuscemodi convivium)
33 Te vaengah caming tah amah caminghamsum bangla, a capoeih khaw a capoeih hamsum bangla a mikhmuh ah ngol uh. Te dongah hlang rhoek tah pakhat loh a hui taengaha ngaihmang uh.
sederunt coram eo, primogenitus juxta primogenita sua, et minimus juxta ætatem suam. Et mirabantur nimis,
34 Te vaengah Joseph loh amah hmai kah buhamte amih hama poep pa thil hatah Benjamin kah buham ngawtah amih boeih kah buham lakaha pueh panga la yet. A ok uh tih a taengah rhuihmil uh.
sumptis partibus quas ab eo acceperant: majorque pars venit Benjamin, ita ut quinque partibus excederet. Biberuntque et inebriati sunt cum eo.

< Suencuek 43 >