Job 5
1 Vaihi kawk noek ah, na kawkhaih lok pathim han kami om tih maw? Naa bang ih kaciim kaminawk khaeah maw nang qoi han?
Voca ergo, si est qui tibi respondeat, et ad aliquem sanctorum convertere.
2 Palungphui hmai baktih amngaehhaih mah kamthu to hum moe, uthaih mah kamthu to misong ah ohsak.
Vere stultum interficit iracundia, et parvulum occidit invidia.
3 Kamthu ih tangzun loe cak, tiah ka hnuk pongah, a ohhaih ahmuen to ka tangoeng pae roep.
Ego vidi stultum firma radice, et maledixi pulchritudini eius statim.
4 Anih ih caanawk loe misa monghaih tawn o ai, khongkha ah ah atit o naah, bomkung tawn o ai.
Longe fient filii eius a salute, et conterentur in porta, et non erit qui eruat.
5 A aah ih cang loe zok amthlam kaminawk mah caak pae o ving; anih ih hmuenmaenawk loe mingcahnawk mah lomh pae o king.
Cuius messem famelicus comedet, et ipsum rapiet armatus, et bibent sitientes divitias eius.
6 Patangkhanghaih loe maiphu thung hoiah angzo ai, raihaih doeh long thung hoiah tacawt ai.
Nihil in terra sine causa fit, et de humo non oritur dolor.
7 Toe van bangah tapraek tahang hmai baktih toengah, kami loe raihaih tongh han ih ni tapen roe.
Homo nascitur ad laborem, et avis ad volatum.
8 Toe kai loe Sithaw khaeah tahmenhaih ka hnik moe, ka raihaih to Sithaw khaeah ka tathlang han:
Quam ob rem ego deprecabor Dominum, et ad Deum ponam eloquium meum:
9 anih loe paroeai kalen hmuen, kroek laek ai hmuen, dawnrai koi hmuennawk to sak;
Qui facit magna et inscrutabilia et mirabilia absque numero:
10 Anih mah ni long ah kho angzohsak moe, lawk ah tui to longsak.
Qui dat pluviam super faciem terræ, et irrigat aquis universa:
11 Poek pahnaem kami to anih mah atoengh tahang moe, palungsae kami to monghaih ahmuen ah atoengh tahang.
Qui ponit humiles in sublime, et mœrentes erigit sospitate:
12 Minawk aling thaih kami mah kasae pacaeng ih hmuen akoep han ai ah, anih mah pakaa pae.
Qui dissipat cogitationes malignorum, ne possint implere manus eorum quod cœperant:
13 Palungha kaminawk loe angmacae palunghahaih hoiah sak pacaeng ih hmuen pongah amansak moe, poek kangkawn kami amsakhaih to a phraek pae.
Qui apprehendit sapientes in astutia eorum, et consilium pravorum dissipat:
14 Nihcae loe khodai ah vinghaih tongh o moe, athun ah khoving baktiah loklam pathoep hoiah a caeh o.
Per diem incurrent tenebras, et quasi in nocte sic palpabunt in meridie.
15 Sithaw mah amtang kaminawk to thacak kami ih pakha hoi anih ih ban thung hoiah pahlong.
Porro salvum faciet egenum a gladio oris eorum, et de manu violenti pauperem.
16 To pongah amtang kaminawk loe oephaih tawnh o moe, katoeng ai hmuen mah anih ih pakha to tamuep pae.
Et erit egeno spes, iniquitas autem contrahet os suum.
17 Khenah, Sithaw mah patoengh ih kami loe tahamhoih; to pongah Thacak koek Sithaw mah thuitaekhaih to patoek hmah.
Beatus homo qui corripitur a Deo: increpationem ergo Domini ne reprobes:
18 Anih mah ahmaa caksak, toe ahmaa to komh pae let; nganbawh kana a paek, toe ngantuisak let.
Quia ipse vulnerat, et medetur: percutit, et manus eius sanabunt.
19 Anih mah vai tarukto raihaih thung hoiah na loisak tih; ue, vai sarihto naah doeh kasae na tongh mak ai.
In sex tribulationibus liberabit te, et in septima non tangent te malum.
20 Anih mah khokhaa naah duekhaih thung hoiah na pahlong tih; misatuk naah doeh sumsen thacakhaih thung hoiah pahlong tih.
In fame eruet te de morte, et in bello de manu gladii.
21 Lok amlai palai thung hoiah na pakaa ueloe, amrohaih phak naah, na zii mak ai.
A flagello linguæ absconderis, et non timebis calamitatem cum venerit.
22 Amrohaih hoi khokhaahaih to na pahnui thuih ueloe, long nui ih hmawsaeng moinawk doeh na zii mak ai.
In vastitate, et fame ridebis, et bestias terræ non formidabis.
23 Azawn ih thlungnawk loe lokmaihaih ampui baktiah om ueloe, taw ih moisannawk loe kamongah nang hoi nawnto om o tih.
Sed cum lapidibus regionum pactum tuum, et bestiæ terræ pacificæ erunt tibi.
24 Na ohhaih kahni im loe misa monghaih hoiah oh, tiah na panoek ueloe, na ohhaih ahmuen na phak naah, palungboenghaih om mak ai.
Et scies quod pacem habeat tabernaculum tuum, et visitans speciem tuam, non peccabis.
25 Nang ih atiinawk loe paroeai pop o tih, na caanawk loe long ih phroh baktiah om o tih, tiah na panoek tih.
Scies quoque quoniam multiplex erit semen tuum, et progenies tua quasi herba terræ.
26 Atue phak naah aah ih cang baktiah, na mitong naah loe taprong ah na caeh tih.
Ingredieris in abundantia sepulchrum, sicut infertur acervus tritici in tempore suo.
27 Khenah, hae hmuen hae ka pakrong o, to hmuen loe oh tangtang; to pongah tahngai ah loe, na hoih haih hanah pakuem ah, tiah a naa.
Ecce, hoc, ut investigavimus, ita est: quod auditum, mente pertracta.
