Job 4
1 To naah Teman acaeng Eliphaz mah,
Respondens autem Eliphaz Themanites, dixit:
2 lok kang thuih o nahaeloe, na thaima doeh om tih, toe mi maw lokthui ai ah om thai tih?
Si cœperimus loqui tibi, forsitan moleste accipies, sed conceptum sermonem tenere quis poterit?
3 Khenah, kami paroeai na thuitaek boeh, thacak ai kaminawk ih ban to tha na caksak boeh.
Ecce docuisti multos, et manus lassas roborasti:
4 Amtimh kami to na lok hoiah na patawnh moe, thacak khokkhu to tha na caksak boeh.
Vacillantes confirmaverunt sermones tui, et genua trementia confortasti:
5 Toe vaihi loe na nuiah raihaih phak moe, palung na boeng sut boeh; ang boh moe, raihaih na tongh boeh.
Nunc autem venit super te plaga, et defecisti: tetigit te, et conturbatus es.
6 Hae loe sithaw na zithaih, na oephaih hoi toenghaih loklam ah na ai maw oh?
Ubi est timor tuus, fortitudo tua, patientia tua, et perfectio viarum tuarum?
7 Zaehaih tawn ai kami loe amro vai maw? To tih ai boeh loe kawbaktih ahmuen ah maw katoeng kami amro vaih? Tito poek ah.
Recordare obsecro te, quis umquam innocens periit? aut quando recti deleti sunt?
8 Ka hnuk ih baktih toengah, kahoih ai hmuen sah kami, sethaih aanmu haeh kami ni, a sak ih baktih toengah aah.
Quin potius vidi eos, qui operantur iniquitatem, et seminant dolores, et metunt eos,
9 To baktih kaminawk loe Sithaw ih palungphuihaih hoiah amro o moe, Sithaw anghahhaih takhi hoiah duek o.
Flante Deo perisse, et spiritu iræ eius esse consumptos:
10 Nihcae loe kasan kaipui ih lok baktih, kaipui baktiah hang o cadoeh, kaipui haa kangkhaek baktiah amro o.
Rugitus leonis, et vox leænæ, et dentes catulorum leonum contriti sunt.
11 Kaipui mitong loe caak han moi om ai pongah duek, a caanawk loe anghmaa angtaa o.
Tigris periit, eo quod non haberet prædam, et catuli leonis dissipati sunt.
12 Vaihi kai khaeah tamquta hoi lok ang thuih, thuih duem ih lok to ka thaih.
Porro ad me dictum est verbum absconditum, et quasi furtive suscepit auris mea venas susurri eius.
13 Kaminawk loe iih o boih boeh, qum amang ah hnuksakhaih to ka poek naah,
In horrore visionis nocturnæ, quando solet sopor occupare homines,
14 zithaih ka nuiah phak naah, ka huhnawk anghuenh khoek to tasoeh takuenhaih hoiah ka oh.
Pavor tenuit me, et tremor, et omnia ossa mea perterrita sunt:
15 Ka hmaa ah muithla caeh pongah; ka nganmui angthawk tahang;
Et cum spiritus me præsente transiret, inhorruerunt pili carnis meæ.
16 to muithla loe angdoet sut, krang loe kahoih ah amtueng ai, krang tahlip khue ni ka hnuk; to naah kamding rue, to pacoengah ka thaih ih lok maeto mah,
Stetit quidam, cuius non agnoscebam vultum, imago coram oculis meis, et vocem quasi auræ lenis audivi.
17 kadueh thaih kami loe Sithaw pongah toeng kue maw? Kami loe anih sahkung pongah ciim kue maw?
Numquid homo, Dei comparatione iustificabitur, aut Factore suo purior erit vir?
18 Khenah, Sithaw mah loe a tamnanawk maeto mataeng doeh oep ai; angmah ih vankaminawk mataeng doeh sakpazaehaih hnu nahaeloe,
Ecce qui serviunt ei, non sunt stabiles, et in angelis suis reperit pravitatem:
19 tangphrung long hoiah sak ih im ah kaom, karaa pongah amro han kazoi kue, maiphu hoiah sak ih kaminawk cae loe kawkruk maw sakpazaehaih hnu pae tih!
Quanto magis hi qui habitant domos luteas, qui terrenum habent fundamentum, consumentur velut a tinea?
20 Nihcae loe akhawnbang hoi duembang salakah amro o moe, mi mah doeh panoek ai ah dungzan khoek to anghmat o.
De mane usque ad vesperam succidentur: et quia nullus intelligit, in æternum peribunt.
21 Nihcae hoihhaih loe anghmat moe, nihcae loe palunghahaih tawn ai ah duek o na ai maw? tiah thuih.
Qui autem reliqui fuerint, auferentur ex eis: morientur, et non in sapientia.
