Job 41
1 Leviathan to cakoih hoi na tathok thai tih maw? To tih ai boeh loe anih ih palai to qui hoiah na pathlet pae thai tih maw?
Zult gij den Leviathan met den angel trekken, of zijn tong met een koord, dat gij laat nederzinken?
2 A hnah to na daw pae moe, anih ih akam huh to cakoih hoiah na taqawt pae thai tih maw?
Zult gij hem een bieze in den neus leggen, of met een doorn zijn kaak doorboren?
3 Anih mah tahmenhaih na hni ueloe, nang khaeah lok kanaem to thui tih maw?
Zal hij aan u veel smekingen maken? Zal hij zachtjes tot u spreken?
4 Anih loe hing thung na tamna ah oh hanah, nang khaeah lokmaihaih sah tih maw?
Zal hij een verbond met u maken? Zult gij hem aannemen tot een eeuwigen slaaf?
5 Anih to tavaa hoi amhai baktiah nam hai haih han maw? To tih ai boeh loe nangmah ih nongpatanawk hanah anih to qui hoiah na pathlet pae han maw?
Zult gij met hem spelen gelijk met een vogeltje, of zult gij hem binden voor uw jonge dochters?
6 Nam puinawk mah anih han buhraenghaih sah pae tih maw? Anih to hmuen zaw kaminawk khaeah athum o sak tih maw?
Zullen de metgezellen over hem een maaltijd bereiden? Zullen zij hem delen onder de kooplieden?
7 Sum kamsum hoiah anih ih ahin to na thunh thai tih maw? To tih ai boeh loe a lu to tanga thunhaih tayae hoiah na thunh thai tih maw?
Zult gij zijn huis met haken vullen, of met een visserskrauwel zijn hoofd?
8 Anih nuiah ban to mah koeng ah, anih tuk hanah poek hmah.
Leg uw hand op hem, gedenk des strijds, doe het niet meer.
9 Khenah, anih pazawk han poekhaih loe azom pui ni; anih hnu kami loe amthaek bup mak ai maw?
Zie, zijn hoop zal feilen; zal hij ook voor zijn gezicht nedergeslagen worden?
10 Anih to mi mah doeh pahrue thai mak ai; to tiah om nahaeloe mi maw ka hmaa ah angdoe thai tih?
Niemand is zo koen, dat hij hem opwekken zou; wie is dan hij, die zich voor Mijn aangezicht stellen zou?
11 Ka sak pathok let hanah mi mah maw na pakaa thai tih? Van tlim ih hmuennawk boih loe kai ih ni.
Wie heeft Mij voorgekomen, dat Ik hem zou vergelden? Wat onder den gansen hemel is, is het Mijne.
12 Leviathan ih khokbannawk, a thacakhaih hoi kahoih takpumnawk thui ai ah ka om thai mak ai.
Ik zal zijn leden niet verzwijgen, noch het verhaal zijner sterkte, noch de bevalligheid zijner gestaltenis.
13 Mi mah maw anih ih ahin to khok pae thai tih? Mi mah maw anih ih akam huh to cakoih hoi tathok hanah a taengah caeh thai tih?
Wie zou het opperste zijns kleeds ontdekken? Wie zou met zijn dubbelen breidel hem aankomen?
14 Mi mah maw anih ih mikhmai thok to paong pae thai tih? Anih ih haanawk loe zit thoh.
Wie zou de deuren zijns aangezichts opendoen? Rondom zijn tanden is verschrikking.
15 Kacak ah catui daeng baktih toengah, kangbok a nui ih ahin loe anih amoekhaih ah oh.
Zeer uitnemend zijn zijn sterke schilden, elkeen gesloten als met een nauwdrukkend zegel.
16 Takhi akun thaih han ai ah, ahin maeto hoi maeto angbet.
Het een is zo na aan het andere, dat de wind daar niet kan tussen komen.
17 Ahin maeto hoi maeto angbet moe, kacakah angbet caeng pongah khram thai ai.
Zij kleven aan elkander, zij vatten zich samen, dat zij zich niet scheiden.
18 Anih pasih naah hmai ampha, a mik loe akhawn bangah pakhrip ih mik baktiah oh.
Elk een zijner niezingen doet een licht schijnen; en zijn ogen zijn als de oogleden des dageraads.
19 Anih ih pakha thung hoiah hmai aengh hoi hmai kangqong to tacawt.
Uit zijn mond gaan fakkelen, vurige vonken raken er uit.
20 Tui tangdawh thlukbuk laom thung hoi tacawt hmaikhue baktih toengah, a hnakhaw thung hoiah hmaikhue to tacawt.
Uit zijn neusgaten komt rook voort, als uit een ziedenden pot en ruimen ketel.
21 Anih anghahhaih takhi mah hmaisaae to amngaehsak moe, anih ih pakha thung hoiah kangqong hmai to tacawt.
Zijn adem zou kolen doen vlammen, en een vlam komt uit zijn mond voort.
22 Anih ih tahnong ah thacakhaih to oh, anih hmaa ah loe palungsethaih to anghoehaih ah oh.
In zijn hals herbergt de sterkte; voor hem springt zelfs de droefheid van vreugde op.
23 Anih ih ngan thaquinawk loe nawnto amraep o, angthui thai ai, cakrap.
De stukken van zijn vlees kleven samen; elkeen is vast in hem, het wordt niet bewogen.
24 Anih ih palung loe thlung baktiah amtak; ue, cang kaehhaih thlung baktiah amtak.
Zijn hart is vast gelijk een steen; ja, vast gelijk een deel van den ondersten molensteen.
25 Anih angthawk tahang naah, thacak kaminawk loe zithaih hoiah oh o; anih tamai boh naah om o thai ai.
Van zijn verheffen schromen de sterken; om zijner doorbrekingen wille ontzondigen zij zich.
26 Anih loe sumsen mah caa ai; tayae, palaa hoi ahnuk ahma kamsum tayae mah doeh caa ai.
Raakt hem iemand met het zwaard, dat zal niet bestaan, spies, schicht noch pantsier.
27 Anih loe sum to caphaeh baktiah poek moe, sumkamling doeh kahmawn thing baktiah a poek.
Hij acht het ijzer voor stro, en het staal voor verrot hout.
28 Palaa mah anih to cawnsak thai mak ai; lawkthluem doeh tavai baktiah ni a poek.
De pijl zal hem niet doen vlieden, de slingerstenen worden hem in stoppelen veranderd.
29 Anih han loe thingboeng doeh cangkung baktiah ni oh; tayae hoi takhawh han pahuem naah anih mah pahnuithuih.
De werpstenen worden van hem geacht als stoppelen, en hij belacht de drilling der lans.
30 Anih ih zok loe kanoe laom koi baktiah oh; tangnong nui ih sum kanoe haa caehhaih ahmuen baktiah oh.
Onder hem zijn scherpe scherven; hij spreidt zich op het puntachtige, als op slijk.
31 Anih mah kathuk tuipui to laom thung ih tangdawh tui baktiah haeh moe, tuipui to laom nokhaih moithawk baktiah a sak.
Hij doet de diepte zieden gelijk een pot; hij stelt de zee als een apothekerskokerij.
32 A caeh taak ih loklam loe ampha pongah, tuipui loe sam kanglung baktiah oh.
Achter zich verlicht hij het pad; men zou den afgrond voor grijzigheid houden.
33 Anih baktiah zithaih tawn ai ah sak ih hmuen maeto doeh long nuiah om ai.
Op de aarde is niets met hem te vergelijken, die gemaakt is om zonder schrik te wezen.
34 Anih loe kasang hmuennawk to khet; anih loe amoekhaih hmuennawk boih ih siangpahrang ah oh, tiah a naa.
Hij aanziet alles, wat hoog is, hij is een koning over alle jonge hoogmoedige dieren.
