Toksahkungnawk 20
1 Lokpunghaih boeng pacoengah, Pawl mah hnukbang kaminawk to kawk moe, thapaekhaih lok a thuih pae; nihcae ban sin pacoengah, Macedonia prae ah a caeh.
Toen het tumult was bedaard, riep Paulus de leerlingen bijeen; hij vermaande hen, nam afscheid en vertrok naar Macedónië.
2 To prae to caeh takui pacoengah, toah kaom kaminawk hanah thapaekhaih lok a thuih pae, to pacoengah Grik prae ah a caeh.
Hij reisde die streken door, en vermaande de broeders door talrijke toespraken; daarna begaf hij zich naar Griekenland,
3 Toah khrah thumto a cam. Anih loe Syria prae ah caeh hanah amsak, toe Judahnawk mah anih to angang o pongah, Macedonia prae bang hoi amlaem let hanah a poek.
waar hij drie maanden bleef. Toen hij zich naar Syrië wilde inschepen, legden de Joden hem een hinderlaag; daarom besloot hij, om over Macedónië terug te keren.
4 Berea vangpui kami, Sopater mah anih to Asia ah caeh haih, Aristarka hoi Thessalonika vangpui ih Senkunda, Derbe vangpui ih Kaia hoi Timote, Asia prae ih Tykhika hoi Trophima cae doeh athum o toeng.
Als reisgezellen had hij een Bereër Sópater, den zoon van Pyrrus, Aristarchus en Secundus van Tessalonika, Cajus van Derbe, Timóteus, en de Asiaten Túchicus en Trófimus;
5 Hae kaminawk loe caeh o hmaloe moe, Troas vangpui ah kaicae ang zing o.
maar zij reisden vooruit, en wachtten ons te Troas op.
6 Toe taeh thuh ai ih takawcakhaih poih boeng naah loe, Philippi vangpui hoi palong hoiah ka caeh o, ni pangato naah Troas to ka phak o, to vangpui ah ni tarukto ka cam o.
Wijzelf scheepten ons na de dagen der ongedesemde broden te Filippi in, en kwamen in vijf dagen bij hen te Troas, waar we zeven dagen bleven.
7 Ni tarukto thung ni hmaloe koekah loe, takaw a-aeh hanah hnukbang kaminawk nawnto amkhueng o; Pawl loe khawnbangah kholong caeh amsak pongah, qum taning khoek to lok a thuih.
Toen we op de eerste dag van de week bijeen waren gekomen, om brood te breken, hield Paulus, die de volgende morgen moest vertrekken, een toespraak tot hen, en rekte zijn rede tot middernacht.
8 Nihcae nawnto amkhuenghaih im ranui ah loe hmai-im to oh mangh.
Er brandden veel lampen in de opperzaal, waar we vergaderd waren.
9 To naah Eutika, tiah ahmin kaom thendoeng maeto loe thokbuem taengah anghnut moe, iih angam; Pawl mah lokthuih li naah, anih loe iih ving, to tiah anih loe im ranui asom thumto hoiah krak tathuk, anih ih kadueh qok to akhuih o.
Een jongeman, Éutuchus genaamd, was in het venster gaan zitten. Toen nu Paulus zo lang bleef spreken, kreeg hij geweldige slaap; en door slaap overmand, viel hij van de derde verdieping naar beneden, en werd dood opgenomen.
10 Pawl loe anghum tathuk moe, thendoeng to tapom, mawn o hmah, a hinghaih oh vop, tiah a naa.
Maar Paulus ging naar beneden, strekte zich over hem uit, sloeg zijn armen om hem heen, en zeide: Verontrust u niet; want zijn ziel is in hem.
11 To pacoengah im ranui asom ah caeh tahang, takaw to a-aeh moe, a caak o, khodai khoek to lokthuih pacoengah, kholong ah a caeh.
Hij ging weer naar boven, brak en at het brood, en sprak nog lange tijd tot aan de dageraad toe; toen vertrok hij.
12 Kaminawk mah thendoeng to kahing ah im ranui ah caeh o haih, nihcae loe toah kamong ah oh o.
Ze brachten den jongeman levend naar huis, en waren niet weinig vertroost.
13 Kaicae loe Assos vangpui ah kacaeh palong hoiah ka caeh o hmaloe, toah Pawl hoi nawnto palong hoi caeh hanah kam sak o, toe Pawl loe to vangpui karoek to khok hoi caeh hanah amsak.
Wijzelf gingen per schip vooruit, en stevenden naar Assus, om Paulus daar op te nemen; want zo had hij het beschikt, omdat hij zelf over land wilde gaan.
14 Anih hoi Asso vangpui ah kang qum o naah, anih to kalak o moe, Mytilene vangpui ah palong hoiah ka caeh o.
Toen hij ons te Assus getroffen had, namen we hem aan boord, en vertrokken naar Mitulene.
15 To vangpui hoiah palong hoi ka caeh o moe, khawnbangah Kios vangpui to ka phak o; omvaih niah Samos vangpui to ka phak o, Trogyllium ah kang hak o moe, khawnbangah Mileta vangpui to ka phak o.
Vandaar zeilden we verder, en kwamen de volgende dag op de hoogte van Chios. Daags daarna bereikten we Samos, en de dag daarop kwamen we te Milete aan.
16 Pawl loe angcoeng thaih nahaeloe Pentecost ni pha ai naah Jerusalem vangpui to phak han koeh pongah, Asia prae ah atue patoh han koeh ai, to pongah Efisa vangpui ah cam ai ah, caeh poe han poekhaih a tawnh.
Want Paulus had besloten, Éfese voorbij te varen, om geen tijd’ in Azië te verliezen, daar hij zich haastte, om zo mogelijk met Pinksteren te Jerusalem te zijn.
17 Efisa vangpui ih kricaabu zaehoikung kacoehtanawk anih khaeah angzoh o hanah, Pawl mah Miletus hoiah kami patoeh.
Maar van Milete uit zond hij iemand naar Éfese, om de priesters van de gemeente te ontbieden.
18 To kaminawk anih khae phak o naah, Pawl mah nihcae khaeah, Asia prae ah ka phak tangsuek nathuem hoi kamtong, vaihi karoek to nangcae salakah kawbangmaw kho ka sak,
En toen ze waren aangekomen, sprak hij hen toe: Gij weet, hoe ik, van de eerste dag af, dat ik in Azië kwam, mij steeds onder u heb gedragen;
19 kai loe poek pahnaemhaih, mikkhraetui paroeai longhaih, tanoekhaihnawk, Judahnawk mah kai hum han pacaenghaihnawk to ka tongh, to tiah kaom hmuen thung hoiah ni Angraeng ih tok ka sak, tito nang panoek o.
hoe ik den Heer met alle ootmoedigheid heb gediend, onder tranen en onder beproevingen, die mij overkwamen door de aanslagen der Joden;
20 Nangcae han atho kaom hawk ih hmuen tidoeh om ai, kamtueng ah ni im maeto pacoeng maeto ah kang patuk o.
hoe ik niet heb nagelaten, alles wat nuttig was, u te verkondigen, en het u te onderwijzen in het openbaar en te huis;
21 Sithaw ah dawnpakhuemhaih tawnh o moe, aicae Angraeng Jesu tanghaih a tawnh o thai hanah, Judah hoi Grik kaminawk khaeah lok ka thuih.
hoe ik bij Joden en heidenen getuigd heb voor de bekering tot God, en voor het geloof in onzen Heer Jesus Christus.
22 Khenah, Muithla mah pacaehaih rang hoiah vaihi Jerusalem ah ka caeh han, toah kawbaktih hmuen maw ka nuiah pha tih, tito ka panoek ai:
Zie, nu ben ik vast besloten, naar Jerusalem te gaan. Ik weet niet, wat mij daar zal overkomen,
23 ka caeh ih vangpui kruekah, thongim krak moe, ka tongh han koi karai hmuennawk kawng to Kacai Muithla mah ang thuih.
maar wel, dat de Heilige Geest van stad tot stad mij betuigt, dat mij boeien en verdrukkingen wachten.
24 Toe Sithaw tahmenhaih, kahoih tamthanglok hae ka thuih moe, Angraeng Jesu khae hoi ka hnuk ih, ka sak han koi tok hae, anghoehaih hoiah ka sak thai hanah, pacaekthlaekhaihnawk loe tiah doeh ka poek ai, ka hinghaih doeh ka paawt ai.
Maar zelf hecht ik aan mijn leven geen waarde, zo ik maar mijn taak mag volbrengen, en de bediening, die ik van den Heer Jesus ontving, om voor het evangelie van Gods genade te getuigen.
25 Khenah, nangcae khae boih ah Sithaw ukhaih prae tamthanglok thuih hanah ka caeh boeh, vaihi mi mah doeh kai ih krang hnu o let mak ai boeh, tiah ka panoek.
Zie, thans weet ik, dat gij mij niet weerziet gij allen, onder wie ik rondging, om het koninkrijk Gods te verkondigen.
26 To pongah kai loe kaminawk boih ih athii hoiah ka ciim, tiah vaihniah kang thuih o.
Daarom betuig ik u heden, dat ik rein ben van uw aller bloed
27 Angphat ai ah Sithaw koehhaih to nangcae khaeah kang thuih o boih boeh.
want ik heb niet nagelaten, u in zijn volle omvang Gods wil te doen kennen.
28 To pongah nangcae loe acoehaih hoiah khosah oh, Kacai Muithla mah khenzawnkung ah ang suek o baktih toengah, tuucaanawk boih to kahoihah khenzawn oh, angmah ih athii hoi qan tangcae ih Sithaw kricaabu khenzawnkung ah om oh.
Geeft acht op uzelf, en op heel de kudde, waarover de Heilige Geest u als bewakers gesteld heeft, om Gods Kerk te besturen, die Hij zich door zijn eigen bloed heeft verworven.
29 Ka caeh pacoengah, nangcae salakah kasan tasuinawk angzo o tih, tuucaanawk to paquem o mak ai, tito ka panoek.
Ik weet, dat na mijn heengaan wrede wolven onder u zullen komen, die de kudde niet sparen
30 Hnukbang kaminawk nihcae hnukah bangsak ving hanah, loklam amkhraenghaih lokthui kami loe, nangmacae thung hoiah ni tacawt tih.
en dat uit uw eigen midden mannen zullen opstaan, die verkeerde dingen leren, om de leerlingen met zich mee te slepen.
31 To pongah acoehaih hoiah om oh, saning thumto thung aqum athun mikkhraetui hoiah kang patuk o ih lok to pahnet o hmah.
Weest daarom waakzaam, en blijft er aan denken, hoe ik drie jaren lang niet gerust heb, nacht en dag onder tranen ieder van u te vermanen.
32 Nawkamyanawk, vaihi angmah ih tahmenhaih lok hoiah Sithaw khaeah kang aap o, ciimcai kaminawk khae boih ah qawk paek hanah, to lok mah na qoeng o sak tih.
En thans beveel ik u aan den Heer, en aan het woord zijner genade; aan Hem, die machtig is, om de bouw te voltooien, en u te midden van alle heiligen het erfdeel te schenken.
33 Kai loe minawk ih phoisa maw, to tih ai boeh loe sui maw, to tih ai boeh loe khukbuennawk maw khithaih ka tawn ai.
Ik heb niemands zilver, goud of kleding begeerd.
34 Ue, kaimah hoi kam puinawk angaihaih akoep thai hanah, kaimah ih ban hoiah ni tok ka sak, tito na panoek o.
Gij weet het zelf, dat deze handen hebben gearbeid voor mijn eigen behoeften en voor mijn gezellen.
35 Hae tiah toksakhaih hoiah thazok kaminawk to na bomh o han angaih, tito kang patuek o boeh, Anih mah, Talawk pongah loe paek to tahamhoihhaih oh kue, tiah thuih: to tiah Angraeng Jesu mah thuih ih lok to pahnet o hmah.
In ieder opzicht heb ik u getoond, dat men zó arbeiden moet, om de zwakken te steunen, en de woorden van den Heer Jesus indachtig te zijn, die zelf heeft gezegd "Het is zaliger te geven dan te ontvangen".
36 Hae loknawk a thuih boih pacoengah, nihcae boih hoi nawnto khokkhu cangkrawn o moe, lawk a thuih o.
Toen hij dit had gezegd, boog hij zijn knieën, en bad met hen allen.
37 Nihcae loe qah o boih, Pawl to takop o moe, a mok o,
En allen begonnen luide te wenen, vielen Paulus om de hals, en omhelsden hem teder;
38 ka krang na hnu o let mak ai boeh, tiah a thuih ih lok pongah, nihcae loe paroeai palungset o. To pacoengah nihcae mah palong anghakhaih ahmuen karoek to thak o.
ze waren vooral bedroefd, omdat hij gezegd had, dat ze hem niet zouden weerzien. Daarna deden ze hem uitgeleide naar het schip.
