2 Dungkrhoekhaih 13
1 Jeroboam singpahrang ah ohhaih saning hatlaitazetto naah, Abijah Judah siangpahrang ah oh amtong.
I det attande styringsåret åt Jeroboam vart Abia konge yver Juda;
2 Anih mah Jerusalem to saning thumto thung uk. Anih ih amno loe Gibeah kami, Uriel ih canu, Mikhaiah. To naah Abijah hoi Jeroboem loe misa ah oh hoi.
tri år styrde han i Jerusalem. Mor hans heitte Mikaja Urielsdotter og var frå Gibea. Det var ufred millom Abia og Jeroboam.
3 Abijah loe a qoih ih misatuh kami sang cumvai palito hoiah misa tuk, Jeroboam doeh a qoih ih misatuh thaih kami sang cumvai tazetto hoiah misa tuk toeng.
Abia byrja striden med ein her av djerve stridsmenner, fire hundrad tusund utvalde menner, men Jeroboam møtte honom med åtte hundrad tusund utvalde menner, som var djerve stridsmenner.
4 Abijah loe Ephraim mae ah kaom, Zemaraim mae nuiah angdoet moe, Jeroboam hoi Israel kaminawk boih, ka lok hae tahngai oh!
Men Abia gjekk upp på Semarajimberget i Efraimsfjelli og sagde: «Høyr meg Jeroboam og heile Israel!
5 Israel Angraeng Sithaw mah paloi hoi lokkamhaih sak baktih toengah, Israel prae to David hoi a caanawk hanah dungzan khoek to paek boeh, tiah na panoek o ai maw?
De veit då vel at Herren, Israels Gud, hev gjeve kongedømet yver Israel for alle tider til David og hans søner ved ei ubrjotande semja.
6 Toe David capa Solomon ih tamna, Nebat capa Jeroboam loe angthawk moe, angmah ih angraeng to tuk.
Men Jeroboam Nebatsson, trælen åt Salomo Davidsson, reiste seg og gjorde upprør mot herren sin.
7 Solomon capa Rehoboam loe poekhaih nawkta moe, misatuh thai ai naah, tidoeh avang ai kami hnukbang kaminawk mah amkhueng o moe, Rehoboam to tuk o.
Og kring honom samla det seg lause karar, skamløysor, som tråssa Rehabeam, son åt Salomo, og Rehabeam var ung og veiklyndt og kunde ikkje halda seg imot deim.
8 Vaihi David ih caanawk ban ah kaom, Angraeng ih prae to tuk hanah nam sak o; misatuh kami paroeai na tawnh o, Jeroboam mah sithawnawk hanah, sui hoiah ang sak pae o ih, maitawnawk doeh na tawnh o.
Og no trur de at de kann tråssa Herrens kongedøme, som ligg til Davids søner, for di det er ein stor hop av dykk, og det hev hjå dykk dei gullkalvarne som Jeroboam let gjera til gudar for dykk.
9 Angraeng ih qaimanawk, Aaron ih capanawk hoi Levinawk to na haek o moe, prae kalah kaminawk mah sak o ih hmuen baktih toengah, nangmacae hanah qaima na suek o na ai maw? Saning kanawk maitaw tae maeto, tuucaa sarihto hoiah angbawnhaih sak han angzo kami to, sithaw ah kaom ai hmuennawk khaeah qaima tok to na sak o sak.
Hev de ikkje jaga burt Herrens prestar, sønerne åt Aron, og levitarne, og rådt dykk til prestar liksom hedningfolki? Kvar den som kom med ein ung ukse og sju verar til prestevigsla, han vert prest for u-gudarne.
10 Angraeng loe kaicae hanah Sithaw ah oh pongah, kaicae loe Anih to ka pahnawt o ai; Aaron ih capanawk loe Angraeng toksah qaima ah oh o, Levinawk doeh angmacae ih tok to sak o.
Men Herren er vår Gud, og me hev ikkje vendt oss frå honom; sønerne åt Aron er prestar for Herren, og levitarne gjer tenesta.
11 Aduem akhawn angbawnhaih sak o moe, Angraeng hmaa ah hmuihoih tui to a thlaek o; kaciim caboi nuiah takaw a suek o moe, aduem kruek hmai pa-aanghaih sui tung pongah hmai-im to paaang o; kaicae ih Angraeng Sithaw mah hnik ih hmuennawk to ka sak o boih; toe nangcae loe Angraeng to na pahnawt o ving boeh.
Kvar morgon og kvar kveld let dei brennofferi ganga upp i røyk med finangande røykjelse, skodebrødi ligg på gullbordet, og gull-ljosestaken med lamporne kveikjer dei kveld etter kveld; for me agtar på fyresegnerne åt Herren, vår Gud, men de hev vendt dykk frå honom.
12 Khenah, kaicae khaeah Sithaw oh moe, anih loe kaicae zaehoikung ah oh; anih ih qaimanawk loe nangcae tuk hanah mongkah to ueng o tih; Aw Israel caanawk, nam panawk ih Angraeng Sithaw to tuh o hmah; na pazawk o mak ai, tiah a naa.
Sjå, Gud er føraren hjå oss og me hev prestarne hans med alarmlurarne, og dei skal blåsa til strid mot dykk. Israels søner, gjev dykk ikkje i strid med Herren, vår fedregud, for då skal de ikkje hava lukka med dykk!»
13 Toe Jeroboam mah Judah kaminawk to ahnukbang hoiah takui hanah angmah ih misatuh kaminawk to patoeh boeh; anih loe Judahnawk hmaa ah oh nathuem ah, nihcae to a hnuk bang hoiah ven o khoep boeh.
Men Jeroboam hadde late deim som låg i baklur kringganga deim soleis at Juda-mennerne hadde deim fyre seg og baklur-mennerne i ryggen.
14 Judahnawk hnukbang angqoi o naah, khenah, misanawk mah ahnuk ahmaa takui khoep boeh, tiah panoek o; to naah Angraeng khaeah hang o, qaimanawk mah mongkah to uengh o.
Då no Juda-mennerne snudde seg rundt, og såg at åtaket truga deim både framantil og attantil, då ropa deim til Herren; men prestarne bles i lurarne.
15 Judah kaminawk hangh o; tha hoi a hangh o naah, Sithaw mah Jeroboam hoi Israelnawk to Abijah hoi Judahnawk hmaa hoiah cawnsak boih.
Og Juda-mennerne sette i med herrop. Og då Juda-mennerne sette i med herropet, då slo Gud Jeroboam og heile Israel for augo på Abia og Juda.
16 Israelnawk loe Judahnawk hmaa ah cawnh o; Sithaw mah nihcae to Judahnawk ban ah paek.
Israels-sønerne rømde for Juda, og Gud gav deim i deira vald.
17 Abijah hoi anih ih kaminawk mah nihcae to hum o moe, paroeai duek o; qoih ih Israelcaanawk sang cumvai pangato duek o.
Og Abia og folket hans gjorde stort tjon på deim, so det fall fem hundrad tusund stridsmenner av Israel.
18 Misa angtuk naah Israel kaminawk to sung o; Judahnawk loe angmacae ampanawk ih, Angraeng Sithaw nuiah amha o pongah misa pazawk o.
På den tid vart Israels-sønerne audmjukte, men Juda-mennerne kom til magt, for dei studde seg til Herren, sin fedregud.
19 Abijah mah Jeroboam to patom moe, Bethel, Jeshanah hoi Ephraim vangpuinawk to lak pae.
Og Abia forfylgde Jeroboam og tok ifrå honom nokre byar; det var Betel og grenderne kringum, Jesana og grenderne kringum og Efron og grenderne kringum.
20 Jeroboam loe Abijah dung thungah thacak thai ai boeh; Angraeng mah anih to hum moe, duek.
Jeroboam kom aldri til magt meir so lenge Abia livde, og Herren slo honom, so han døydde.
21 Toe Abijah loe thacak aep aep; zu hatlai palito a lak moe, capa pumphae hnetto hoi canu hatlai tarukto sak.
Men Abia vart megtig. Han tok seg fire konor og vart far til tvo og tjugeto søner og sekstan døtter.
22 Abijah siangpahrang toksakhaihnawk, a sak ih hmuennawk hoi a thuih ih loknawk boih loe tahmaa Iddo ih ruici cabu thungah tarik o.
Det som elles er å fortelja um Abia, um hans ferd og ord, er uppskrive i utleggjingi åt profeten Iddo.
