Mga Salmo 104

1 Dayegon mo si Jehova, Oh kalag ko. Oh Jehova nga Dios ko, daku ka sa hilabihan; Ikaw nabistihan sa kadungganan ug sa pagkahalangdon:

Min sjel, lov Herren! Herre min Gud, du er såre stor, høihet og herlighet har du iklædd dig.

2 Nga nagatabon sa imong kaugalingon sa kahayag ingon nga bisti; Nga nagabuklad sa kalangitan ingon sa usa ka tabil;

Han hyller sig i lys som i et klædebon, han spenner himmelen ut som et telt,

3 Nga nagapahaluna sa mga sagbayan sa iyang mga lawak diha sa katubigan; Nga nagahimo sa mga panganod nga iyang carro; Nga nagalakaw sa ibabaw sa mga pako sa hangin;

han som tømrer i vannene sine høie saler, han som gjør skyene til sin vogn, som farer frem på vindens vinger.

4 Nga nagahimo sa kahanginan ingon nga mga sinugo; Mga siga sa kalayo maoy iyang mga alagad;

Han gjør vinder til sine engler, luende ild til sine tjenere.

5 Nga mao ang nagpahaluna sa mga patukoranan sa yuta, Aron kini dili na gayud matarug sa walay katapusan.

Han grunnfestet jorden på dens støtter, den skal ikke rokkes i all evighet.

6 Gitabonan mo siya sa kahiladman ingon nga usa ka bisti; Sa ibabaw sa kabukiran anaa ang katubigan.

Du hadde dekket den med dype vann som med et klædebon; vannene stod over fjellene.

7 Sa imong pagbadlong nangalagiw (sila) Sa tingog sa imong dalugdog managdali (sila)

For din trusel flydde de, for din tordens røst for de hastig bort.

8 (Minggimaw ang kabukiran, nangahugno ang mga walog) Ngadto sa dapit nga gitukod mo alang kanila.

De steg op til fjellene, fór ned i dalene, til det sted du hadde grunnfestet for dem.

9 Gibutangan mo (sila) ug utlanan aron (sila) dili makalabang; Aron dili (sila) managbalik sa pagtabon sa yuta.

En grense satte du, som de ikke skal overskride; de skal ikke vende tilbake for å dekke jorden.

10 Siya nagapadala sa mga tuboran ngadto sa mga walog; Nga nanagpahot-pahot sa taliwala sa kabukiran;

Han lar kilder springe frem i dalene; mellem fjellene går de.

11 Nanagpainum (sila) sa tagsatagsa ka mananap sa kapatagan; Niini ang mga asno nga ihalas nanagtagbaw sa ilang kauhaw.

De gir alle markens dyr å drikke; villeslene slukker sin tørst.

12 Pinaagi kanila ang mga langgam sa kalangitan nanaghimo sa ilang puloy-anan; Sa taliwala sa mga sanga nanag-awit (sila)

Over dem bor himmelens fugler; mellem grenene lar de høre sin røst.

13 Siya nagabubo sa kabukiran gikan sa iyang mga lawak: Sa bunga sa imong mga buhat napuno ang yuta.

Han vanner fjellene fra sine høie saler; av dine gjerningers frukt mettes jorden.

14 Siya nagapatubo sa balili alang sa kahayupan, Ug sa bunglayon alang sa paghago sa tawo; Aron siya makahimo sa pagkuha ug makaon gikan sa yuta,

Han lar gress gro for feet og urter til menneskets tjeneste, til å få brød frem av jorden.

15 Ug sa vino nga makalipay sa kasingkasing sa tawo, Ug lana nga makapasinaw sa nawong, Ug sa tinapay nga makapalig-on sa kasingkasing sa tawo.

Og vin gleder menneskets hjerte, så den gjør åsynet mer skinnende enn olje, og brød styrker menneskets hjerte.

16 Ginapuno sa yamog ang kakahoyan ni Jehova, Ang mga cedro sa Libano nga iyang gitanum;

Herrens trær mettes, Libanons sedrer som han har plantet,

17 Diin didto nanagsalag ang kalanggaman: Ang hatag-as nga mga kahoyng haya mao ang balay sa langgam nga tabon.

der hvor fuglene bygger rede, storken som har sin bolig i cypressene.

18 Ang hatag-as nga kabukiran maoy alang sa mga kanding nga ihalas; Ang mga pangpang nga lungib maoy dalangpanan sa mga conejo.

De høie fjell er for stengjetene, klippene er tilflukt for fjellgrevlingene.

19 Gibuhat niya ang bulan alang sa mga panahon: Ang adlaw nahibalo sa iyang pagsalop.

Han gjorde månen til å fastsette tidene; solen kjenner sin nedgangstid.

20 Ginabuhat mo ang kangitngit, ug nahimo ang kagabhion, Diin nanagkamang ang tanang mga mananap sa lasang.

Du gjør mørke, og det blir natt; i den rører sig alle dyrene i skogen.

21 Ang mga gagmay nga leon nanagngulob sa ilang tulokbonon, Ug nangita sa ilang makaon gikan sa Dios.

De unge løver brøler efter rov, for å kreve sin føde av Gud.

22 Nagasubang ang adlaw, kini ginatigum nila, Ug gipahamutang nila kini sa ilang mga lungib.

Solen går op, de trekker sig tilbake og legger sig i sine boliger.

23 Mogula ang tawo padulong ngadto sa iyang buhat Ug sa iyang bulohaton sa uma hangtud sa kahaponon.

Mennesket går ut til sin gjerning og til sitt arbeid inntil aftenen.

24 Oh Jehova, pagkadaghan sa imong mga buhat! Sa kaalam gibuhat mo silang tanan: Ang yuta napuno sa imong mga bahandi.

Hvor mange dine gjerninger er, Herre! Du gjorde dem alle viselig; jorden er full av det du har skapt.

25 Sa unahan mao ang dagat, daku ug halapad, Diin atua ang mga dili maisip nga mga butang nanagkamang, Mga mananap nga magagmay ug dagku.

Der er havet, stort og vidtstrakt; der er en vrimmel uten tall, der er dyr, både små og store.

26 Didto nagapanaw ang mga sakayan; Didto anaa ang leviathan nga gibuhat mo aron magdula niana.

Der går skibene, Leviatan, som du skapte til å leke sig der.

27 Ngatanan kini nanaghulat kanimo, Aron pagahatagan mo (sila) ug makaon sa ilang panahon.

Alle venter de på dig, at du skal gi dem deres føde i sin tid.

28 Ginahatagan mo (sila) nanagpanginum (sila) Ginabuklad mo ang imong kamot, (sila) nangatagbaw sa kaayohan.

Du gir dem, de sanker; du oplater din hånd, de mettes med godt.

29 Ginatagoan mo ang imong nawong, (sila) nangagubot; Nagakuha ka sa ilang gininhawa, nangamatay (sila) Ug namalik sa ilang mga abug.

Du skjuler ditt åsyn, de forferdes; du drar deres livsånde tilbake, de dør og vender tilbake til sitt støv.

30 Imong gipadala kanila ang imong Espiritu, gihimo (sila) Ug imong ginabag-o ang nawong sa yuta.

Du sender din Ånd ut, de skapes, og du gjør jordens skikkelse ny igjen.

31 Palungtara ang himaya ni Jehova sa walay katapusan; Papaglipaya si Jehova sa iyang mga buhat:

Herrens ære være til evig tid! Herren glede sig i sine gjerninger!

32 Nga nagatan-aw ibabaw sa yuta, ug kini nagakurog; Siya nagatandog sa kabukiran, ug (sila) ming-aso.

Han som ser til jorden, og den bever, som rører ved fjellene, og de ryker.

33 Kang Jehova magaawit ako samtang nga buhi pa ako: Sa akong Dios magaawit ako ug pagdayeg samtang nga buhi pa ako.

Jeg vil lovsynge Herren så lenge jeg lever; jeg vil synge for min Gud så lenge jeg er til.

34 Pakatam-ison unta ang akong pagpamalandong kaniya: Magakalipay ako kang Jehova.

Måtte min tale tekkes ham! Jeg vil glede mig i Herren!

35 Maut-ut unta ang mga makasasala sa yuta, Ug mahanaw unta ang mga dautan. Dayegon mo si Jehova, Oh kalag ko. Dayegon ninyo si Jehova.

Men måtte syndere utryddes av jorden, og ugudelige ikke mere finnes! Min sjel, lov Herren! Halleluja!