< Job 17 >
1 Ang akong espiritu maluya na, nahurot na ang akong mga adlaw, Ang lubnganan andam na alang kanako.
My spirit is crushed; my life is extinguished; the grave is ready for me.
2 Sa pagkamatuod adunay nga yubitan uban kanako, Ug ang akong mata nagasud-ong sa ilang mga hagit.
Mockers surround me. I see how bitterly they ridicule me.
3 Ibutang karon ang pagsalig, ug pangakohon mo ako uban kanimo; Kinsa karon ang buot makigsangka kanako?
God, you need to put down a pledge for me with yourself, for who else will be my guarantor?
4 Kay gitagoan mo ang ilang mga kasingkasing gikan sa salabutan: Busa ikaw dili motuboy kanila sa itaas.
You have closed their minds to understanding, so do not let them win!
5 Ang tawo nga nagadumili sa iyang mga higala mahitungod sa ilang bahin, Bisan ang mga mata sa iyang mga anak mangalubog.
They betray friends to gain benefit for themselves and their children suffer for it.
6 Apan ako gihimo niya nga pagya sa mga tawo; Ug ilang ginalud-an ang akong nawong.
He has made me a proverb of ridicule among the people; they spit in my face.
7 Ang akong mata usab malubog tungod sa kasubo, Ug ang akong mga panumduman ang tanan ingon sa usa ka landong.
My eyes are worn out from crying and my body is a shadow of its former self.
8 Ang mga tawong matarung nahitingala niini, Ug ang walay sala moasdang batok sa mga walay Dios.
People who think they are good are shocked to see me. Those who are innocent are troubled by the godless.
9 Apan ang mga matarung magapadayon sa iyang ginalaktan, Ug ang mahinlo ug mga kamot magatubo sa kalig-on.
Those who are right keep going, and those whose hands are clean grow stronger and stronger.
10 Apan mahitungod kaninyong tanan, dumuol kamo karon pag-usab; Kay wala pa ing mausa ka maalam nga akong hingkit-an.
Why don't you come back and repeat again what you've been saying?—yet I still won't find a wise man among you!
11 Ang akong mga adlaw nangagi na, ang akong mga tuyo nangakawang, Bisan ang mga hunahuna sa akong kasingkasing.
My life is over. My plans are gone. My heart is broken.
12 Ang gabii ilang gihimong adlaw; Ang kahayag, matud pa nila, haduol sa kangitngitan.
They turn night into day, and say that daylight is close to darkness.
13 Kong sa Sheol ako magapangita ingon nga akong pinuy-anan; Kong sa kangitngitan anaa ko ibuklad ang akong higdaanan; (Sheol )
What am I looking for? To make my home in Sheol, to make my bed in darkness? (Sheol )
14 Kong sa kadunotan ako nagaingon: Ikaw maoy akong amahan; Sa sulod: Ikaw ang akong inahan, ug ang akong igsoong babaye;
Should I call the grave my father, and the maggot my mother or my sister?
15 Nan, hain man ang akong kalauman? Ug mahitungod sa akong paglaum, kinsa ang makakita niana?
So then where is my hope? Can anyone see any hope for me?
16 Kini mopadulong ngadto sa mga trangka sa Sheol, Kay didto lamang sa abug adunay pahulay. (Sheol )
Will hope go down with me to the gates of Sheol? Will we go down together into the dust?” (Sheol )