Job 3
1 Human niini, mibungat si Job sa iyang baba ug mibalikas sa adlaw sa iyang pagkahimugso.
此後約伯開口詛咒自己的生日。
2 Miingon siya:
約伯開始說：
3 “Wagtanga ang adlaw sa akong pagkahimugso, ang gabii nga miingon, “Gipanamkon ang usa ka batang lalaki.'
願我誕生的那日消逝，願報告「懷了男胎」的那夜滅亡。
4 Pangitngita kanang adlawa; ayaw ipahinumdom sa Dios sa kahitas-an, ni mosidlak ang adlaw niini.
願那日成為黑暗，願天主從上面不再尋覓它，再沒有光燭照它。
5 Pasagdi ang kangitngit ug ang landong sa kamatayon nga moangkon niini alang sa ilang kaugalingon; palukopa ang panganod ibabaw niini; pasagdi nga ang tanang nagpahimo ug itom sa adlaw moguba niini.
願黑暗和陰影玷污它，濃雲遮蓋它，白晝失光的晦暗驚嚇它。
6 Alang niadtong gabhiona, ipasakop kini sa baga nga kangitngit: ayaw pagpasadyaa kini nga mga adlaw sa tuig; ayaw kana ilakip sa pag-ihap sa mga bulan.
願那夜常為黑暗所制，不讓它列入年歲中，不讓它算在月分裏。
7 Tan-awa, himoa nga mangiob kanang gabhiona; ayaw pasudla ang tingog nga malipayon.
願那夜孤寂煢獨，毫無歡呼之聲。
8 Ipatunglo kanila kanang adlawa, niadtong nasayod sa pagpamata sa Leviathan.
願那詛咒白日者，有術召喚海怪者，前來詛咒那夜。
9 Pangitngita ang mga bituon sa kagabhion. Papangitaa kanang adlawa sa kahayag, apan ayaw ipakita; ni pakit-on sa mga mata sa kaadlawon,
願晨星昏暗，期待光明而光明不至，也不見晨光熹微，
10 tungod kay wala patak-uma niini ang ganghaan sa tagoangkan sa akong inahan, ni gitagoan niini ang kasamok gikan sa akong mga mata.
因為它沒有關閉我母胎之門，遮住我眼前的愁苦。
11 Nganong wala man ako mamatay sa paggawas ko gikan sa tagoangkan? Nganong wala man mibiya ang akong espiritu sa pagpahimugso kanako sa akong inahan?
我為何一出母胎沒有立即死去﹖為何我一離母腹沒有斷氣﹖
12 Nganong gidawat man ako sa iyang mga tuhod? O nganong gidawat man ako sa iyang mga dughan aron makasuso ako niini?
為何兩膝接住我﹖為何兩乳哺養我﹖
13 Kay karon unta naghigda na ako sa hilom; natulog na unta ako ug nakapahulay
不然現今我早已臥下安睡了，早已永眠獲得安息了，
14 kauban ang mga hari ug mga magtatambag sa kalibotan, nga nagtukod sa mga lubnganan alang sa ilang kaugalingon nga nagun-ob na karon.
與那些為自己建陵墓的國王和百官，
15 O naghigda na unta ako kauban sa mga prinsipe nga adunay mga bulawan kanhi, nga napuno sa mga plata ang ilang mga pinuy-anan.
與那些金銀滿堂的王侯同眠；
16 O dili ba kaha namatay na lamang unta ako sa tagoangkan sa akong inahan, sama sa mga gagmay'ng bata nga wala na makakita sa kahayag.
或者像隱沒的流產兒，像未見光明的嬰孩；
17 Didto ang daotan dili na makasamok pa; ug didto ang gikapuyan may kapahulayan.
在那裏惡人停止作亂，在那裏勞悴者得享安寧；
18 Didto ang mga binilanggo managkatigom; dili na nila madunggan ang tingog sa labaw sa sulugoon.
囚徒相安無事，再不聞督工的呼叱聲，
19 Ang ubos ug bantogan nga mga tawo atua usab didto; ang sulugoon gawasnon na sa iyang agalon didto.
在那裏大小平等，奴隸脫離主人。
20 Nganong ang kahayag gihatag man kaniya nga anaa sa kaalaot; nganong ang kinabuhi gihatag man sa tawong may mapait nga kalag;
為何賜不幸者以光明，賜心中憂苦者以生命﹖
21 ngadto sa tawong nangandoy alang sa kamatayon, apan wala kini miabot; ngadto sa tawo nga nangita sa kamatayon labaw pa niadtong nangita sa bahanding tinagoan?
這些人渴望死，而死不至；尋求死亡勝於寶藏，
22 Nganong ang kahayag gihatag man sa nagmaya pag-ayo ug malipay kung makaplagan na niya ang lubnganan?
見到墳墓，感覺歡樂，且喜樂達於極點!
23 Nganong gihatag man ang kahayag sa tawo nga kansang dalan tinagoan, usa ka tawo nga gisalikway sa Dios?
人的道路，既如此渺茫，天主為何賜給他生命，又把他包圍﹖
24 Kay nanghupaw ako inay mokaon; ang akong pag-agulo ginayabo sama sa tubig.
歎習成了我的食物，不停哀嘆有如流水。
25 Kay ang butang nga akong gikahadlokan midangat kanako; kung unsa ang akong gikalisangan miabot kanako.
我所畏懼的，偏偏臨於我身；我所害怕的，卻迎面而來。
26 Wala na akoy kalinaw, dili na ako maghilom, ug wala na akoy pahulay; kasamok na hinoon ang miabot.
我沒有安寧，也沒有平靜，得不到休息，而只有煩惱。
