मत्ती 11
1 ज़ैखन यीशुए अपने 12 चेलन हुक्म दित्तो, त तै तैट्ठां च़लो जेव, ताके चेलां केरे नगरन मां गेइतां शिक्षा दे ते प्रचार केरे।
| بَعْدَمَا انْتَهَى يَسُوعُ مِنْ تَوْصِيَةِ تَلامِيذِهِ الاثْنَيْ عَشَرَ، انْتَقَلَ مِنْ هُنَاكَ، وَذَهَبَ يُعَلِّمُ وَيُبَشِّرُ فِي مُدُنِهِمْ. | ١ |
2 यूहन्ना नेबे कैदखाने मां मसीहेरे कम्मां केरे बारे मां शुन्तां तैस कां अपने चेले इन पुच्छ़ने भेज़े।
| وَلَمَّا سَمِعَ يُوحَنَّا، وَهُوَ فِي السِّجْنِ، بِأَعْمَالِ الْمَسِيحِ، أَرْسَلَ إِلَيْهِ بَعْضَ تَلامِيذِهِ، | ٢ |
3 “तैनी तैन सेइं ज़ोवं, एजनेबालो मसीह तू आस, ज़ेसेरे बारे मां परमेशरे वादो कियोरोए, या आस केन्ची होरि बलगम?”
| يَسْأَلُهُ: «أَأَنْتَ هُوَ الآتِي، أَمْ نَنْتَظِرُ غَيْرَكَ؟» | ٣ |
4 यीशुए तैन जुवाब दित्तो, “ज़ैन किछ तुस शुन्तन ते लातथ तैन गेइतां यूहन्ना सेइं ज़ोथ।
| فَأَجَابَهُمْ يَسُوعُ قَائِلاً: «اذْهَبُوا أَخْبِرُوا يُوحَنَّا بِمَا تَسْمَعُونَ وَتَرَوْنَ: | ٤ |
5 कि काने लातन, ते टोन्टे च़लतन, ते कोढ़ी केरू कोढ़ शुद्ध भोते, ते टोंऊने शुन्तन, ते मुड़दे ज़ींते भोतन, ते गरीबन खुशखबरी शुनाई गातीए
| الْعُمْيُ يُبْصِرُونَ، وَالْعُرْجُ يَمْشُونَ، وَالْبُرْصُ يُطَهَّرُونَ، وَالصُّمُّ يَسْمَعُونَ، وَالْمَوْتَى يُقَامُونَ، وَالْمَسَاكِينُ يُبَشَّرُونَ. | ٥ |
6 परमेशर तैस बरकत देते, ज़ै मीं पुड़ शक न केरे।”
| وَطُوبَى لِمَنْ لَا يَشُكُّ فِيَّ!» | ٦ |
7 ज़ैखन यूहन्नारे चेले तैट्ठां च़ले जे, त यीशु लोकन सेइं यूहन्नारे बारे मां ज़ोने लगो, “तुस सुनसान ठैरी कुन हेरने जोरे थिये? कुन हवाई सेइं हिलते निरैठरे डाले?
| وَمَا إِنِ انْصَرَفَ تَلامِيذُ يُوحَنَّا، حَتَّى أَخَذَ يَسُوعُ يَتَحَدَّثُ إِلَى الْجُمُوعِ عَنْ يُوحَنَّا: «مَاذَا خَرَجْتُمْ إِلَى الْبَرِّيَّةِ لِتَرَوْا؟ أَقَصَبَةً تَهُزُّهَا الرِّيَاحُ؟ | ٧ |
8 त फिरी होरू कुन हेरने जोरे थिये? माघां लिगड़ां लेइतां कोई? हेरा ज़ैन माघां लिगड़ां लेइतां भोतन तैना महलन मां रातन।
| بَلْ مَاذَا خَرَجْتُمْ لِتَرَوْا: أَإِنْسَاناً يَلْبَسُ ثِيَاباً نَاعِمَةً؟ هَا إِنَّ لابِسِي الثِّيَابِ النَّاعِمَةِ هُمْ فِي قُصُورِ الْمُلُوكِ! | ٨ |
9 फिरी तुस कुन हेरने जोरे थिये? कुन कोई नेबी? हाँ पन अवं तुसन सेइं ज़ोताईं कि नेबी करां भी बड्डे हेरने जोरे थिये।
| إِذَنْ، مَاذَا خَرَجْتُمْ لِتَرَوْا؟ أَنَبِيًّا؟ نَعَمْ، أَقُولُ لَكُمْ، وَأَعْظَمَ مِنْ نَبِيٍّ. | ٩ |
10 ई तैए यूहन्ना आए ज़ेसेरे बारे मां परमेशर पवित्रशास्त्रे मां ज़ोते, कि हेरा, ‘अवं अपने बिस्तार देनेबालो तीं अग्री भेज़ताईं, ज़ै तेरे लेइ बत तियार केरेलो।’”
| فَهَذَا هُوَ الَّذِي كُتِبَ عَنْهُ: هَا إِنِّي مُرْسِلٌ قُدَّامَكَ رَسُولِي الَّذِي يُمَهِّدُ لَكَ طَرِيقَكَ! | ١٠ |
11 अवं तुसन सेइं सच़ ज़ोताईं, कि ज़ै कुआन्शन करां ज़रमोरोए तैन मां यूहन्ना बपतिस्मो देनेबाले करां कोई बड्डो नईं भोरो, पन ज़ै स्वर्गेरे राज़्ज़े मां निकड़े करां निकड़ोए तै तैस करां भी बड्डोए।
| الْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّهُ لَمْ يَظْهَرْ بَيْنَ مَنْ وَلَدَتْهُمْ النِّسَاءُ أَعْظَمُ مِنْ يُوحَنَّا الْمَعْمَدَانِ. وَلَكِنَّ الأَصْغَرَ فِي مَلَكُوتِ السَّمَاوَاتِ أَعْظَمُ مِنْهُ! | ١١ |
12 यूहन्ना बपतिस्मो देनेबालेरे दिहाड़न करां अज़ तगर प्रचार भोइ रावरोए, ते स्वर्गेरू राज़ जल्दी बधने लोरूए, पन बड़े निग्गर लोक तैस पुड़ हमलो केरतन।
| فَمُنْذُ أَنْ بَدَأَ يُوحَنَّا الْمَعْمَدَانُ خِدْمَتَهُ وَالنَّاسُ يَسْعَوْنَ جَاهِدِينِ لِدُخُولِ مَلَكُوتِ السَّمَوَاتِ وَالسَّاعُونَ يَدْخُلُونَهُ بِمَشَقَّةٍ! | ١٢ |
13 सारे नेबी केरे लेख, ते मूसेरो कानून यूहन्ना तगर भविष्यिवाणी केरते राए।
| فَإِنَّ الشَّرِيعَةَ وَالأَنْبِيَاءَ تَنَبَّأُوا جَمِيعاً حَتَّى ظُهُورِ يُوحَنَّا. | ١٣ |
14 अगर तुस चाथ ते मन्नथ, एलिय्याह ज़ेसेरे बारे मां नेबेईं ज़ोरू थियूं, कि तै एजनेबालो थियो तै ईए।
| وَإِنْ شِئْتُمْ أَنْ تُصَدِّقُوا، فَإِنَّ يُوحَنَّا هَذَا، هُوَ إِيلِيَّا الَّذِي كَانَ رُجُوعُهُ مُنْتَظَراً. | ١٤ |
15 ज़ै कोई समझ़नू चाते, तै ध्याने सेइं शुने ते समझ़े।
| وَمَنْ لَهُ أُذُنَانِ، فَلْيَسْمَعْ! | ١٥ |
16 “अवं इस ज़मानेरे लोकां केरि मिसाल केस सेइं देईं, इना तैन मट्ठां केरे ज़ेरेन ज़ैना बज़ारन मां बिश्तां अपने दोसन सेइं शिकैयत केरतन,
| وَلَكِنْ، بِمَنْ أُشَبِّهُ هَذَا الْجِيلَ؟ إِنَّهُمْ يُشْبِهُونَ أَوْلاداً جَالِسِينَ فِي السَّاحَاتِ الْعَامَّةِ، يُنَادُونَ أَصْحَابَهُمْ قَائِلِينَ: | ١٦ |
17 कि असेईं तुश्शे लेइ बाज़ो बज़ाव, ते तुस न नच़्च़े, ते असेईं शौग कियो ते तुसेईं छाती न पिट्टी।
| زَمَّرْنَا لَكُمْ، فَلَمْ تَرْقُصُوا! وَنَدَبْنَا لَكُمْ، فَلَمْ تَبْكُوا! | ١٧ |
18 किजोकि यूहन्ना बपतिस्मो देनेबालो जादे तर बरत रखतो थियो, ते शराब न थियो पीतो, ते तैना तैस जो ज़ोतन कि एस पुड़ भूतेरो सैयो आए।
| فَقَدْ جَاءَ يُوحَنَّا لَا يَأْكُلُ وَلا يَشْرَبُ، فَقَالُوا: إِنَّ شَيْطَاناً يَسْكُنُهُ! | ١٨ |
19 ते मैनेरू मट्ठू यानी अवं खातो पीतो अव, हेरा, ते तैना ज़ोतन पेटू ते शराबी मैन्हु ते चुंगी नेनेबाले ते पापी लोकां केरो दोस्त, पन अक्लमन्द कौने तैसेरे कम्मेईं सेइं पतो च़लते।”
| ثُمَّ جَاءَ ابْنُ الإِنْسَانِ يَأْكُلُ وَيَشْرَبُ، فَقَالُوا: هَذَا رَجُلٌ شَرِهٌ وَسِكِّيرٌ، صَدِيقٌ لِجُبَاةِ الضَّرَائِبِ وَالْخَاطِئِينَ. وَلَكِنْ تُخْتَبَرُ الْحِكْمَةُ بِأَعْمَالِها». | ١٩ |
20 तैखन यीशु फिरी तैन नगरन मां गेइतां तैट्ठेरे लोकन झ़िड़कतां ज़ोने लगो, ज़ैन मां तैनी चमत्कार कियोरे थी, पन तैनेईं अपने पापन करां मन न फिराव।
| ثُمَّ بَدَأَ يَسُوعُ يُوَبِّخُ الْمُدُنَ الَّتِي جَرَتْ فِيهَا أَكْثَرُ مُعْجِزَاتِهِ، لِكَوْنِ أَهْلِهَا لَمْ يَتُوبُوا. | ٢٠ |
21 “हे खुराजीन नगरेरे लोकव! तुसन पुड़ अफ़सोस, हे बैतसैदा नगरेरे लोकव तुसन पुड़ अफ़सोस, कि ज़ैना चमत्कार तुसन मां किये, अगर एना चमत्कार सूर ते सैदा नगरन मां कियोरे भोथे, त तैन लोकेईं केइसेरे देंतेरी टाट पलेटतां ते मांज़नी मां बिश्तां अपने पापन करां मनफिरावरो भोथो।
| فَقَالَ: «الْوَيْلُ لَكِ يَا كُورَزِينُ! الْوَيْلُ لَكِ يَا بَيْتَ صَيْدَا! فَلَوْ أُجْرِيَ فِي صُورَ وَصَيْدَا مَا أُجْرِيَ فِيكُمَا مِنَ الْمُعْجِزَاتِ، لَتَابَ أَهْلُهُمَا مُنْذُ الْقَدِيمِ لابِسِينَ الْمُسُوحَ فِي وَسَطِ الرَّمَادِ. | ٢١ |
22 पन अवं तुसन सेइं ज़ोताईं, कि इन्साफेरे दिहाड़े परमेशर, ज़ै सज़ा सूर ते सैदा नगरां केरे लोकन देलो, तुश्शी सज़ा तैस करां भी जादे भोली।
| وَلَكِنِّي أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ حَالَةَ صُورَ وَصَيْدَا فِي الدَّيْنُونَةِ، سَتَكُونُ أَكْثَرَ احْتِمَالاً مِنْ حَالَتِكُمَا! | ٢٢ |
23 ते हे कफरनहूम नगरेरे लोकव, कुन तुस सोचतथ कि स्वर्गे मां तुश्शी आदर भोनीए! नईं तुस त नरके गाले ज़ैड़ी पापी लोकन सज़ा मैलेली! किजोकि ज़ैना चमत्कार तुसन मां किये, अगर मीं एना सदोम नगरे मां कियोरे भोथे त सदोम नगर अज़ तगर भी भोनू थियूं। (Hadēs g86)
| وَأَنْتِ يَا كَفْرَنَاحُومَ: هَلِ ارْتَفَعْتِ حَتَّى السَّمَاءِ؟ إِنَّكِ إِلَى قَعْرِ الْهَاوِيَةِ سَتُهْبَطِينَ. فَلَوْ جَرَى فِي سَدُومَ مَا جَرَى فِيكِ مِنَ الْمُعْجِزَاتِ، لَبَقِيَتْ حَتَّى الْيَوْمِ. (Hadēs g86) | ٢٣ |
24 पन अवं तुसन ज़ोतां कि इन्साफेरे दिहाड़े परमेशर ज़ै सज़ा सदोम नगरेरे लोकन देलो, तुश्शी सज़ा तैस करां भी जादे भोली।”
| وَلَكِنِّي أَقُولُ لَكُمْ إِنَّ مَصِيرَ سَدُومَ فِي يَوْمِ الدَّيْنُونَةِ، سَيَكُونُ أَكْثَرَ احْتِمَالاً مِنْ حَالَتِكِ!» | ٢٤ |
25 तैखन यीशुए ज़ोवं, “हे बाजी, स्वर्ग ते धेरतरे प्रभु, अवं तेरू शुक्र केरतां कि तीं एना गल्लां अक्लमन्द ते समझ़दार लोकन करां छ़पेइतां रेख्खी ते तैन लोकन पुड़ बैंदी की, ज़ैना निक्के बच्चां केरे ज़ेरे आन।
| وَفِي ذَلِكَ الْوَقْتِ، تَكَلَّمَ يَسُوعُ فَقَالَ: «أَحْمَدُكَ أَيُّهَا الآبُ، رَبَّ السَّمَاءِ وَالأَرْضِ، لأَنَّكَ حَجَبْتَ هَذِهِ الأُمُورَ عَنِ الْحُكَمَاءِ وَالْفُهَمَاءِ، وَكَشَفْتَهَا لِلأَطْفَالِ! | ٢٥ |
26 हाँ, हे बाजी तीं एन्ने रोड़ू लग्गू।
| نَعَمْ أَيُّهَا الآبُ، لأَنَّهُ هَكَذَا حَسُنَ فِي نَظَرِكَ. | ٢٦ |
27 “मेरे बाजेईं सब किछ मेरे सुपुर्द कियोरूए; कोई होरो मट्ठे न ज़ांने, सिर्फ बाजी ज़ानते; कोई बाजी न ज़ांने सिर्फ मट्ठू ज़ानते, या तै मैन्हु बाजी ज़ानते ज़ैस पुड़ मट्ठू बांदो केरने चाए।
| كُلُّ شَيْءٍ قَدْ سَلَّمَهُ إِلَيَّ أَبِي. وَلا أَحَدٌ يَعْرِفُ الاِبْنَ إِلّا الآبُ، وَلا أَحَدٌ يَعْرِفُ الآبَ إِلّا الاِبْنُ، وَمَنْ أَرَادَ الاِبْنُ أَنْ يُعْلِنَهُ لَهُ. | ٢٧ |
28 “हे मेहनत केरनेबाले लोकव, ते भारे सेइं थकोरे लोकव मीं कां एज्जा; अवं तुसन आराम देइलो।
| تَعَالَوْا إِلَيَّ يَا جَمِيعَ الْمُتْعَبِينَ وَالثَّقِيلِي الأَحْمَالِ، وَأَنَا أُرِيحُكُمْ. | ٢٨ |
29 मेरे अधीन एन्च़रे भोथ ज़ेन्च़रे दांत जूंए हैठ भोते, ते ज़ैन किछ अवं तुसन शिखालताईं तैस शिख्खा, किजोकि अवं शरीफ आईं ते दिलेरो नम्र आईं ते तुश्शी जानी आराम मैलेलो।
| اِحْمِلُوا نِيرِي عَلَيْكُمْ، وَتعَلَّمُوا مِنِّي، لأَنِّي وَدِيعٌ وَمُتَوَاضِعُ الْقَلْبِ، فَتَجِدُوا الرَّاحَةَ لِنُفُوسِكُمْ. | ٢٩ |
30 ज़ै भार अवं तुसन देइलो तै पोल्लोए, तुस तैस आरामे सेइं छ़ुई सकतथ।”
| فَإِنَّ نِيرِي هَيِّنٌ، وَحِمْلِي خَفِيفٌ!» | ٣٠ |
