मरकुस 1
1 ई यीशु मसीहेरे बारे मां खुशखेबरारी शुरुआत आए, ज़ैन परमेशरेरू मट्ठू आए।
| هَذِهِ بِدَايَةُ إِنْجِيلِ يَسُوعَ الْمَسِيحِ ابْنِ اللهِ: | ١ |
2 (बड़े पेइले) यशायाह नेबे अपनि किताबी मां लिखोरू थियूं कि, (परमेशरे अपने मट्ठे सेइं ज़ोवं, ) “शुन, अवं अपनो बिस्तार देनेबालो तीं केरां पेइले भेज़ेलो।” “तै तीं केरां पेइलो गेइतां तेरे लेइ बत तियार केरेलो। (यानी, लोकां केरे दिल परमेशरे लेइ तियार केरेलो)”
| كَمَا كُتِبَ فِي كِتَابِ إِشَعْيَاءَ: «هَا أَنَا أُرْسِلُ قُدَّامَكَ مَلاكِي الَّذِي يُعِدُّ لَكَ الطَّرِيقَ؛ | ٢ |
3 “तै बिस्तार देनेबालो सुनसान ठैरी मां लोकन, ज़ैना तैस कां गाले, तैन हक देइतां ज़ोलो कि ‘तुसन कां प्रभु एजनेबालो आए, एल्हेरेलेइ तुस तैसेरेलेइ बत तियार केरा त कने तैसेरेलेइ सड़कां सिद्धी केरा।’ (यानी, प्रभुएरे लेइ तुस अपने दिल साफ केरा)”
| صَوْتُ مُنَادٍ فِي الْبَرِّيَّةِ: أَعِدُّوا طَرِيقَ الرَّبِّ، وَاجْعَلُوا سُبُلَهُ مُسْتَقِيمَةً!» | ٣ |
4 ज़ेन्च़रां लिखोरू थियूं, अक बिस्तार देनेबालो अव। तैस मैनेरू नवं यूहन्ना थियूं। लोक तैस जो बपतिस्मो देनेबालो भी ज़ोते थिये। तै यहूदिया इलाकेरे सुनसान ठैरी मां अव। तैड़ी तै लोकन परमेशरेरी गल्लां शुनातो थियो कि, “तुस अपने पापन करां मनफिराथ, त कने बपतिस्मो नेथ, ताके परमेशर तुश्शे पाप माफ़ केरे।”
| فَقَدْ ظَهَرَ يُوحَنَّا الْمَعْمَدَانُ فِي الْبَرِّيَّةِ يُنَادِي بِمَعْمُودِيَّةِ التَّوْبَةِ لِمَغْفِرَةِ الْخَطَايَا. | ٤ |
5 यहूदिया इलाकेरे बड़े लोक त यरूशलेम नगरेरे रानेबालन मरां बड़े लोक यूहन्नारी गल्लां शुन्नेरे लेइ सुनसान ठैरी मां तैस कां आए। तैन लोकेईं अपने पाप मेन्तां यूहन्ना करां यरदन दरियाए मां बपतिस्मो नीयो।
| وَخَرَجَ إِلَيْهِ أَهْلُ مِنْطَقَةِ الْيَهُودِيَّةِ وَأَهْلُ أُورُشَلِيمَ جَمِيعاً، فَكَانُوا يَتَعَمَّدُونَ عَلَى يَدِهِ فِي نَهْرِ الأُرْدُنِّ مُعْتَرِفِينَ بِخَطَايَاهُمْ. | ٥ |
6 यूहन्ना आम लिगड़ां लातो थियो ज़ैना लिगड़ां ऊँटेरे बालन सेइं बनोरां थियां। तै अपनि कमरी पुड़ चमड़ेरू मज़ बंधतो थियो। ते तै टिट्टां त कने जंगलेरू माछ़ी खातो थियो।
| وَكَانَ يُوحَنَّا يَلْبَسُ ثَوْباً مِنْ وَبَرِ الْجِمَالِ، وَيَلُفُّ وَسَطَهُ بِحِزَامٍ مِنْ جِلْدٍ، وَيَأْكُلُ الْجَرَادَ وَالْعَسَلَ الْبَرِّيَّ. | ٦ |
7 तै लोकन शुनातो थियो कि, “कोई अक, ज़ै मीं केरां भी महान आए, मेरे बाद एजनेबालोए। अवं त तैसेरो गुलाम भोनेरे काबल भी नईं कि लिकतां तैसेरे बूटेरे तसमे खोल्ली।
| وَكَانَ يَعِظُ قَائِلاً: «سَيَأْتِي بَعْدِي مَنْ هُوَ أَقْدَرُ مِنِّي، مَنْ لَا أَسْتَحِقُّ أَنْ أَنْحَنِيَ لأَحُلَّ رِبَاطَ حِذَائِهِ. | ٧ |
8 अवं त तुसन पैनी सेइं बपतिस्मो देताईं, पन तै तुसन पवित्र आत्मा सेइं बपतिस्मो देलो”
| أَنَا عَمَّدْتُكُمْ بِالْمَاءِ؛ أَمَّا هُوَ فَسَوْفَ يُعَمِّدُكُمْ بِالرُّوحِ الْقُدُسِ». | ٨ |
9 तैल्ला पत्ती, तैन दिहाड़न मां एरू भोवं कि यीशु गलील इलाकेरे नासरत नगरेरां यूहन्ना कां अव। तैनी यूहन्ना करां यरदन दरियाए मां बपतिस्मो नीयो।
| فِي تِلْكَ الأَيَّامِ جَاءَ يَسُوعُ مِنَ النَّاصِرَةِ بِمِنْطَقَةِ الْجَلِيلِ، وَتَعَمَّدَ فِي نَهْرِ الأُرْدُنِّ عَلَى يَدِ يُوحَنَّا. | ٩ |
10 ज़ैखन यीशु बपतिस्मो नेइतां पैनी मरां बेइर अव, त तैनी अम्बर खुलतू त पवित्र आत्मा कबूतरेरी शकली मां तैस पुड़ एत्तो लाव।
| وَبَمُجَرَّدِ أَنْ صَعِدَ مِنَ الْمَاءِ، رَأَى السَّمَاوَاتِ قَدِ انْفَتَحَتْ، وَالرُّوحَ القُدُسَ هَابِطاً عَلَيْهِ كَأَنَّهُ حَمَامَةٌ، | ١٠ |
11 तैखन परमेशरे स्वर्गेरां यीशु सेइं ज़ोवं, “तू मेरू ट्लारू मट्ठू आस, अवं तीं पुड़ बड़ो खुश आईं।”
| وَإذَا صَوْتٌ مِنَ السَّمَاوَاتِ يَقُولُ: «أَنْتَ ابْنِي الْحَبِيبُ، بِكَ سُرِرْتُ كُلَّ سُرُورٍ!» | ١١ |
12 तैल्ला पत्ती, अकदम पवित्र आत्मा यीशु सुनसान ठैरी जो भेज़ो।
| وَفِي الْحَالِ اقْتَادَ الرُّوحُ يَسُوعَ إِلَى الْبَرِّيَّةِ، | ١٢ |
13 सुनसान ठैरी मां 40 दिहाड़न तगर शैताने यीशु अज़माव। त तैड़ी यीशु जंगली जानवरन साथी थियो। तैखन परमेशरेरे स्वर्गदूत यीशु कां एइतां तैसेरी सेवा केरने लग्गे।
| فَقَضَى فِيهَا أَرْبَعِينَ يَوْماً وَالشَّيْطَانُ يُجَرِّبُهُ. وَكَانَ بَيْنَ الْوُحُوشِ وَمَلائِكَةٌ تَخْدِمُهُ. | ١٣ |
14 किछ वक्तेरां बाद, यूहन्ना नबी कैद कियो जेव। तैल्ला बाद, यीशु गलील इलाके मां जेव। तैड़ी तै लोकन परमेशरेरे राज़्ज़ेरे बारे मां खुशखबरी शुनाने लगो।
| وَبَعْدَمَا أُلْقِيَ الْقَبْضُ عَلَى يُوحَنَّا، انْطَلَقَ يَسُوعُ إِلَى مِنْطَقَةِ الْجَلِيلِ، يُعْلِنُ بِشَارَةَ اللهِ قَائِلاً: | ١٤ |
15 तैनी ज़ोवं कि, “ठीक वक्त ओरोए त कने परमेशरेरू राज़ नेड़े ओरूए! एल्हेरेलेइ, तुस अपने पापन करां मनफिराथ ते इस खुशखेबरी पुड़ विश्वास केरा।”
| «قَدِ اكْتَمَلَ الزَّمَانُ وَاقْتَرَبَ مَلَكُوتُ اللهِ. فَتُوبُوا وَآمِنُوا بِالإِنْجِيلِ!» | ١٥ |
16 एक्सां, ज़ैखन यीशु गलील नव्वेंरे समुन्दरेरे बन्ने च़लोरो थियो, तैखन तैनी दूई मैन्हु शमौन त तैसेरो ढ्ला अन्द्रियास लाए, ज़ैना मेछ़ली ट्लानेबाले थिये। तैना मेछ़ली ट्लानेरे लेइ समुन्दरे मां ज़ाल छ़ेड्डी राओरे थिये।
| وَفِيمَا كَانَ يَسُوعُ يَمْشِي عَلَى شَاطِئِ بُحَيْرَةِ الْجَلِيلِ، رَأَى سِمْعَانَ وَأَخَاهُ أَنْدَرَاوُسَ يُلْقِيَانِ الشَّبَكَةَ فِي الْبُحَيْرَةِ، فَقَدْ كَانَا صَيَّادَيْنِ. | ١٦ |
17 यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “एज्जा मेरे चेले बना। अवं तुसन शिखालेलो कि केन्च़रां होरे मैन्हु मेरे चेले बनानेन।”
| فَقَالَ لَهُمَا يَسُوعُ: «هَيَّا اتْبَعَانِي، فَأَجْعَلَكُمَا صَيَّادَيْنِ لِلنَّاسِ!» | ١٧ |
18 अकदम तैना अपना जालां छ़ेडतां यीशु पत्ती च़ले जे।
| فَتَرَكَا شِبَاكَهُمَا وَتَبِعَاهُ. | ١٨ |
19 ज़ैखन तैना थोड़े ज़ेरे अग्गर जे, त यीशुए याकूब त कने तैसेरो ढ्ला यूहन्ना लाए। तैना दुइये जेब्देरां मट्ठां थियां। तैना किश्ती मां जालां ठीक केरने लग्गोरे थिए।
| ثُمَّ سَارَ مِنْ هُنَاكَ قَلِيلاً، فَرَأَى يَعْقُوبَ بْنَ زَبَدِي وَيُوحَنَّا أَخَاهُ فِي الْقَارِبِ يُصْلِحَانِ الشِّبَاكَ، | ١٩ |
20 अकदम यीशुए तैना अपने चेले बनानेरे लेइ कुजाए। तैना दुइये, अपने बाजी जब्दी किश्ती मां मज़दूरन सेइं साथी छ़ेडतां, यीशु सेइं साथी च़ले जे।
| فَدَعَاهُمَا فِي الْحَالِ لِيَتْبَعَاهُ، فَتَرَكَا أَبَاهُمَا زَبَدِي فِي الْقَارِبِ مَعَ الأُجَرَاءِ، وَتَبِعَاهُ. | ٢٠ |
21 तैल्ला पत्ती, यीशु त तैसेरे चेले तैट्ठां कफरनहूम नगरे मां जे। आरामेरे दिहाड़े, अकदम यीशु तैन केरे प्रार्थना घरे मां जेव। तैड़ी तै परमेशरेरी गल्लां तैन लोकन शुनाने लगो।
| ثُمَّ ذَهَبُوا إِلَى كَفْرَنَاحُومَ. فَدَخَلَ حَالاً، فِي يَوْمِ السَّبْتِ، إِلَى الْمَجْمَعِ وَأَخَذَ يُعَلِّمُ. | ٢١ |
22 तैना यीशुएरी शिक्षा शुन्तां हैरान भोए, किजोकि तैनी शास्त्री लोकां केरि ज़ेरि शिक्षा न दित्ती, पन तै अधिकारे सेइं शिक्षा देइ राओरो थियो।
| فَذُهِلَ الْحَاضِرُونَ مِنْ تَعْلِيمِهِ، لأَنَّهُ كَانَ يُعَلِّمُهُمْ كَصَاحِبِ سُلْطَانٍ وَلَيْسَ كَالْكَتَبَةِ. | ٢٢ |
23 ज़ैखन यीशु तैड़ी थियो, त तैन केरे प्रार्थना घरे मां अक मैन्हु थियो, ज़ैस पुड़ भूतेरो सायो थियो।
| وَكَانَ فِي مَجْمَعِهِمْ رَجُلٌ يَسْكُنُهُ رُوحٌ نَجِسٌ، فَصَرَخَ | ٢٣ |
24 अचानक तैनी मैने चिन्डां मेरतां ज़ोवं, “हे नासरत नगरेरो यीशु! तीं सेइं असन कुन कम? कुन तू असन नाश केरनेरे लेइ ओरोस? अवं ज़ानताईं कि तू कौन आस, तू परमेशरेरू पवित्र मट्ठू आस!”
| وَقَالَ: «مَا شَأْنُكَ بِنَا يَا يَسُوعُ النَّاصِرِيُّ؟ أَجِئْتَ لِتُهْلِكَنَا؟ أَنَا أَعْرِفُ مَنْ أَنْتَ. أَنْتَ قُدُّوسُ اللهِ!» | ٢٤ |
25 पन यीशुए तैस भूते झ़िड़कतां ज़ोवं, “च़ुप रा, एस मैन्हु मरां निस्सी गा!”
| فَزَجَرَهُ يَسُوعُ قَائِلاً: «اخْرَسْ وَاخْرُجْ مِنْهُ!» | ٢٥ |
26 तैखन भूते तै मैन्हु ड्लेडेइतां त ज़ोरे सेइं चिन्डां मेरतां तैस मैन्हु मरां निस्सी जेव।
| فَطَرَحَ الرُّوحُ النَّجِسُ الرَّجُلَ، وَصَرَخَ صَرْخَةً عَالِيَةً، وَخَرَجَ مِنْهُ. | ٢٦ |
27 एन हेरतां सारे लोक बड़े हैरान भोए। तैना एप्पू मांमेइं गलबात केरतां एक्की होरि पुछ़ने लग्गे कि, “ए कुन गल आए! ए त अक नंव्वी शिक्षा आए ज़ैस मां अधिकार आए! तै त भूतन भी अधिकारे सेइं हुक्म देते ते तैना भी तैसेरो हुक्म मन्तन।”
| فَدُهِشَ الْجَمِيعُ حَتَّى أَخَذُوا يَتَسَاءَلُونَ فِيمَا بَيْنَهُمْ: «مَا هَذَا؟ إِنَّهُ تَعْلِيمٌ جَدِيدٌ، يُلْقَى بسُلْطَانٍ، فَحَتَّى الأَرْوَاحُ النَّجِسَةُ يَأْمُرُهَا فَتُطِيعُهُ!» | ٢٧ |
28 अकदम यीशुएरे बारे मां ए गल गलील इलाकेरे आसेपासेरे सेब्भी ठैरन मां फैली जेई।
| وَفِي الْحَالِ انْتَشَرَ خَبَرُ يَسُوعَ فِي كُلِّ مَكَانٍ مِنَ الْمِنْطَقَةِ الْمُجَاوِرَةِ لِلْجَلِيلِ. | ٢٨ |
29 तैना अकदम प्रार्थना घरे मरां निस्तां, याकूब त कने यूहन्ना सेइं साथी शमौन त अन्द्रियासेरे घरे जे।
| وَحَالَمَا غَادَرُوا الْمَجْمَعَ، دَخَلُوا بَيْتَ سِمْعَانَ وَأَنْدَرَاوُسَ، وَمَعَهُمْ يَعْقُوبُ وَيُوحَنَّا. | ٢٩ |
30 शमौनेरी शिखी भुखारे थियो ते तै लेटोरी थी। अकदम तैनेईं तैसारे बारे मां यीशु सेइं ज़ोवं कि ऊ बिमार आए।
| وَكَانَتْ حَمَاةُ سِمْعَانَ طَرِيحَةَ الْفِرَاشِ، تُعَانِي مِنَ الْحُمَّى. فَفِي الْحَالِ كَلَّمُوا يَسُوعَ بِشَأْنِهَا. | ٣٠ |
31 यीशुए तैस कां गेइतां तैसारो हथ ट्लेइतां खड़ी की। अकदम तैसारो भुखार ठीक भोव। ते तै तैन केरि सेवा केरने लग्गी।
| فَاقْتَرَبَ إِلَيْهَا، وَأَمْسَكَ بِيَدِهَا وَأَنْهَضَهَا. فَذَهَبَتْ عَنْهَا الْحُمَّى حَالاً، وَقَامَتْ تَخْدِمُهُمْ. | ٣١ |
32 ड्लोझ़ी ज़ैखन दिहाड़ो डुब्बो, त लोक सारे बिमार मैन्हु त कने ज़ैन मैनन् पुड़ भूतेरो सायो थियो तैना यीशु कां आन्ने लग्गे, ताके तै तैनन् बज़्झ़ाए।
| وَعِنْدَ حُلُولِ الْمَسَاءِ، لَمَّا غَرَبَتِ الشَّمْسُ، أَحْضَرَ النَّاسُ إِلَيْهِ جَمِيعَ مَنْ كَانُوا مَرْضَى وَمَسْكُونِينَ بِالشَّيَاطِينِ، | ٣٢ |
33 तैस नगरेरे बड़े लोक तैस घरेरे दारे पुड़ अकोट्ठे भोए।
| حَتَّى احْتَشَدَ أَهْلُ الْمَدِينَةِ كُلُّهُمْ عِنْدَ البَابِ. | ٣٣ |
34 यीशुए बड़े मैन्हु बज़्झ़ाए, ज़ैना बड़े किसमां केरि बिमैरन सेइं दुखी थिये। त तैनी बड़े मैनन् मरां भूतां केरो सायो कड्डो। पन यीशुए भूतन किछ ज़ोने न दित्तू, किजोकि तैना यीशु पिशानतां थियां (कि एन परमेशरेरू मट्ठू आए)।
| فَشَفَى كَثِيرِينَ كَانُوا يُعَانُونَ مِنْ أَمْرَاضٍ مُخْتَلِفَةٍ، وَطَرَدَ شَيَاطِينَ كَثِيرَةً، وَلكِنَّهُ لَمْ يَسْمَحْ لِلشَّيَاطِينِ بِأَنْ يَتَكَلَّمُوا، لأَنَّهُمْ عَرَفُوا مَنْ هُوَ. | ٣٤ |
35 एग्री दिहाड़ी, झ़ेज़्झ़ां-झ़ेज़्झ़ां दिहाड़ो निस्ने केरां बड़े पेइले, यीशु उठतां बेइर एक्की सुनसान ठैरी मां जेव। तैड़ी तै प्रार्थना केरने लगो।
| وَفِي الْيَوْمِ التَّالِي، نَهَضَ بَاكِراً قَبْلَ الْفَجْرِ، وَخَرَجَ إِلَى مَكَانٍ مُنْعَزِلٍ وَأَخَذَ يُصَلِّي هُنَاكَ. | ٣٥ |
36 पन थोड़े च़िरेरां बाद, शमौन त तैसेरे साथी, यीशु तोपने जे।
| فَذَهَبَ سِمْعَانُ وَمَنْ مَعَهُ يَبْحَثُونَ عَنْهُ. فَلَمَّا وَجَدُوهُ قَالُوا لَهُ: | ٣٦ |
37 ज़ैखन तैनन् तै मैल्लो, त तैनेईं यीशुए सेइं ज़ोवं, “(वापस ड्लाव्वें मां एई, ) सारे लोक तीं तोप्पी राओरेन!”
| «إِنَّ الْجَمِيعَ يَطْلُبُونَكَ!» | ٣٧ |
38 पन यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “एज्जा, अस होरि केन्ची आसेपासेरे ड्लोंव्वन मां गाम, ताके अवं तैन लोकन भी परमेशरेरी गल्लां शुनेई। किजोकि अवं एस्से कम्मेरे लेइ दुनियाई मां ओरोईं।”
| فَقَالَ لَهُمْ: «لِنَذْهَبْ إِلَى مَكَانٍ آخَرَ فِي الْقُرَى الْمُجَاوِرَةِ لأُبَشِّرَ هُنَاكَ أَيْضاً. فَلأَجْلِ هَذَا جِئْتُ.» | ٣٨ |
39 तैल्हेरेलेइ यीशु गलील इलाकेरे सारे ड्लोंव्वन मां गेइतां, तैन केरे प्रार्थना घरन मां लोकन परमेशरेरी गल्लां शुनातो राव ते बड़े लोकन मरां भूतां केरो सायो कढतो राव।
| وَذَهَبَ يُبَشِّرُ فِي مَجَامِعِ الْيَهُودِ فِي مِنْطَقَةِ الْجَلِيلِ كُلِّهَا، وَيَطْرُدُ الشَّيَاطِينَ. | ٣٩ |
40 तैल्ला पत्ती, एक्सां अक कोढ़ी मैन्हु यीशु कां अव। तैनी मैने यीशुएरे सामने ज़ैन्धु केरे भारे बिश्तां तैस कां मिन्नत केरतां तैस सेइं ज़ोवं, “अगर तू चास, त मीं बज़्झ़ेई सकतस। (महरबानी केरतां मीं बज़्झ़ा।)”
| وَجَاءَهُ رَجُلٌ مُصَابٌ بِالْبَرَصِ يَتَوَسَّلُ إِلَيْهِ. فَارْتَمَى عَلَى رُكْبَتَيْهِ أَمَامَهُ وَقَالَ: «إِنْ أَرَدْتَ، فَأَنْتَ تَقْدِرُ أَنْ تُطَهِّرَنِي!» | ٤٠ |
41 यीशुए तैस मैन्हु पुड़ तरस खाव। यीशुए अपनो हथ अग्रोवं कियो त तैस कोढ़ी मैन्हु सेइं हथ लेइतां ज़ोवं, “अवं चाताईं, तू बज़्झ़ोस।”
| فَتَحَنَّنَ يَسُوعُ وَمَدَّ يَدَهُ وَلَمَسَهُ قَائِلاً: «أُرِيدُ، فَاطْهُرْ!» | ٤١ |
42 अकदम तै कोढ़ी बज़्झ़ोई जेव।
| فَحَالَمَا تَكَلَّمَ زَالَ الْبَرَصُ عَنْهُ وَطَهَرَ. | ٤٢ |
43 तैखन यीशुए तै मैन्हु समझ़ेइतां लूशी भेज़ो।
| وَفِي الْحَالِ صَرَفَهُ يَسُوعُ بَعْدَمَا أَنْذَرَهُ بِشِدَّةٍ | ٤٣ |
44 त तैनी तैस सेइं ज़ोवं, “हेर, एस गल्लरे बारे मां केन्ची सेइं किछ न ज़ोइयां। (तू यरूशलेम नगरेरे मन्दरे मां गा), त कने अपने आपे याजके हिरा। तैल्ला पत्ती, तू अपने बेज़्झ़ोनेरे वजाई सेइं च़ढ़तल च़ाढ़, ज़ेसेरे बारे मां मूसा नेबे कानूने मां हुक्म दित्तोरोए, ताके लोकन पतो च़ले कि तू बेज्झ़ोरोस।”
| قَائِلاً: «انْتَبِهْ! لَا تُخْبِرْ أَحَداً بِشَيْءٍ، بَلِ اذْهَبْ وَاعْرِضْ نَفْسَكَ عَلَى الْكَاهِنِ، وَقَدِّمْ لِقَاءَ تَطْهِيرِكَ مَا أَمَرَ بِهِ مُوسَى، فَيَكُونَ ذَلِكَ شَهَادَةً لَهُمْ!» | ٤٤ |
45 पन तै मैन्हु बेइर गेइतां एस गल्लारे बारे मां लोकन बड़ू शुनाने लगो ते इड़ी तगर फैलाने लगो कि यीशु फिरी बांदे नगरे मां न गेइ सको, पन बेइर सुनसान ठैरन मां राव ते च़ेव्रे पासां केरे लोक तैस कां एइते राए।
| أَمَّا هُوَ، فَانْطَلَقَ يُنَادِي كَثِيراً وَيُذِيعُ الْخَبَرَ، حَتَّى لَمْ يَعُدْ يَسُوعُ يَقْدِرُ أَنْ يَدْخُلَ أَيَّةَ بَلْدَةٍ عَلَناً، بَلْ كَانَ يُقِيمُ فِي أَمَاكِنَ مُقْفِرَةٍ، وَالنَّاسُ يَتَوَافَدُونَ إِلَيْهِ مِنْ كُلِّ مَكَانٍ. | ٤٥ |
