यूहन्ना 7
1 एना गल्लन पत्ती यीशु गलील इलाके मां फिरतो राव, किजोकि यहूदी लीडर तैस मारनेरी कोशिश केरि राओरे थिये, एल्हेरेलेइ तै यहूदिया इलाके मां फिरनू न चातो थियो।
| بَعْدَ ذلِكَ بَدَأَ يَسُوعُ يَتَنَقَّلُ فِي مِنْطَقَةِ الْجَلِيلِ، مُتَجَنِّباً التَّجَوُّلَ فِي مِنطَقَةِ الْيَهُودِيَّةِ، لأَنَّ الْيَهُودَ كَانُوا يَسْعَوْنَ إِلَى قَتْلِهِ. | ١ |
2 यहूदी केरू झोंफड़ी केरू तिहार (तेम्बु) नेड़ू थियूं।
| وَعِنْدَمَا اقْتَرَبَ عِيدُ المَظَالِّ الْيَهُودِيُّ، | ٢ |
3 एल्हेरेलेइ तैसेरे ढ्लाएईं तैस ज़ोवं, “इड़ी न रा। यहूदिया इलाके मां गा ज़ैड़ी तिहार मनाने लोरेन, कि ज़ैना चमत्कार तू केरतस तैना तेरे तैना चेले भी हेरन, ज़ैना यहूदिया इलाके मां रातन।
| قَالَ لَهُ إِخْوَتُهُ: «اتْرُكْ هذِهِ الْمِنْطَقَةَ وَاذْهَبْ إِلَى الْيَهُودِيَّةِ لِيَرَى أَتْبَاعُكَ مَا تَعْمَلُهُ مِنْ أَعْمَالٍ، | ٣ |
4 किजोकि एरो कोई न भोलो कि ज़ै मशूर भोनू चाए, ते छ़ेपतां कम केरे। अगर तू कम केरतस, त अपनो आप हिरा।”
| فَلا أَحَدَ يَعْمَلُ فِي الْخَفَاءِ إِذَا كَانَ يَبْتَغِي الشُّهْرَةَ. وَمَادُمْتَ تَعْمَلُ هذِهِ الأَعْمَالَ، فَأَظْهِرْ نَفْسَكَ لِلْعَالَمِ». | ٤ |
5 किजोकि तैसेरे ढ्ला भी तैसेरो विश्वास न थी केरते।
| فَإِنَّ إِخْوَتَهُ لَمْ يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ بِهِ. | ٥ |
6 तैखन यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “मेरो लेइ ठीक वक्त हेजू नईं ओरो, पन तुस केन्ची वक्त मां भी गेइ सकतथ।
| فَأَجَابَهُمْ يَسُوعُ: «مَا حَانَ وَقْتِي بَعْدُ، أَمَّا وَقْتُكُمْ فَهُوَ مُنَاسِبٌ كُلَّ حِينٍ. | ٦ |
7 इस दुनियारे लोक तुसन सेइं बैर न केरि सकन, पन मीं सेइं बैर रखतन किजोकि अवं तैन केरे खलाफ इन ज़ोताईं कि तैना बुरां कम्मां केरतन।
| لَا يَقْدِرُ الْعَالَمُ أَنْ يُبْغِضَكُمْ، وَلكِنَّهُ يُبْغِضُنِي أَنَا، لأَنِّي أَشْهَدُ عَلَيْهِ أَنَّ أَعْمَالَهُ شِرِّيرَةٌ. | ٧ |
8 तुस तिहारे मां गाथ, मीं हुना एस तिहारे मां नईं एजनू, किजोकि मेरो हेजू ठीक वक्त नईं ओरो।”
| اصْعَدُوا أَنْتُمْ إِلَى الْعِيدِ، أَمَّا أَنَا فَلَنْ أَصْعَدَ الآنَ إلى هَذَا العِيدِ لأَنَّ وَقْتِي مَا جَاءَ بَعْدُ». | ٨ |
9 ते तै तैन सेइं एना गल्लां केरतां गलीले मां राव।
| قَالَ لَهُمْ هَذَا وَبَقِيَ فِي الْجَلِيلِ. | ٩ |
10 पन ज़ैखन तैसेरे ढ्ला तिहारे मां च़ले जे त तै बांदो न पन छ़ेपतां जेव।
| وَبَعْدَمَا ذَهَبَ إِخْوَتُهُ إِلَى الْعِيدِ، ذَهَبَ هُوَ أَيْضاً كَمَا لَوْ كَانَ مُتَخَفِّياً، لَا ظَاهِراً. | ١٠ |
11 यहूदी लीडर तिहारे मां यीशु तोपने लाए। तैना लोकन पुछ़्छ़ी राओरे थिये, “तै मैन्हु कोड़ि आए?”
| فَأَخَذَ الْيَهُودُ يَبْحَثُونَ عَنْهُ فِي الْعِيدِ، وَيَسْأَلُونَ: «أَيْنَ ذَاكَ الرَّجُلُ؟» | ١١ |
12 ते लोकन मां तैसेरे बारे मां बल्हे-बल्हे बेड़ि गल्लां भोइ, किछ ज़ोते थी, “तै रोड़ो मैनूए।” ते किछ ज़ोते थी, “नईं तै मैनन् गुमरा केरते।”
| وَثَارَتْ بَيْنَ الْجُمُوعِ مُنَاقَشَاتٌ كَثِيرَةٌ حَوْلَهُ، فَقَالَ بَعْضُهُمْ: «إِنَّهُ صَالِحٌ» وَقَالَ آخَرُونَ: «لا! بَلْ إِنَّهُ يُضَلِّلُ الشَّعْبَ» | ١٢ |
13 फिरी भी यहूदी लोकां केरे प्रधानां केरे डरे सेइं केन्ची भी मैन्हु तैसेरे बारे मां खुलतां तैसेरे बारे मां गल केरनेरी हिम्मत न भोइ।
| وَلكِنْ لَمْ يَجْرُؤْ أَحَدٌ أَنْ يَتَكَلَّمَ عَنْهُ عَلَناً، خَوْفاً مِنَ الْيَهُودِ. | ١٣ |
14 ज़ैखन तिहारेरे अध्धे दिहाड़े बीते, त यीशु मन्दरेरे अंगने मां गेइतां शिक्षा देने लगो।
| وَلَمَّا مَضَى مِنَ الْعِيدِ نِصْفُهُ، صَعِدَ يَسُوعُ إِلَى الْهَيْكَلِ وَبَدَأَ يُعَلِّمُ النَّاسَ. | ١٤ |
15 तैखन यहूदी लीडरेईं हैरान भोइतां ज़ोवं, “एनी त पवित्रशास्त्रेरी शिक्षा केन्ची करां नईं पढ़ोरीए, फिरी एस केन्च़रे एना गल्लां एई?”
| فَدُهِشَ الْيَهُودُ وَتَسَاءَلُوا: «كَيْفَ يَعْرِفُ هَذَا الْكُتُبَ وَهُوَ لَمْ يَتَعَلَّمْ؟» | ١٥ |
16 यीशुए तैन जुवाब दित्तो, “मेरी शिक्षा मेरी अपनि नईं, बल्के परमेशरेरे तरफां आए, ज़ैने अवं भेज़ोरोईं।
| فَأَجَابَهُمْ يَسُوعُ: «لَيْسَ تَعْلِيمِي مِنْ عِنْدِي، بَلْ مِنْ عِنْدِ الَّذِي أَرْسَلَنِي | ١٦ |
17 अगर कोई तैसेरी मेर्ज़ी पुड़ च़लनू चाए, त तै इस शिक्षारे बार मां ज़ानेलो कि ए परमेशरेरे तरफांए या अवं अपने तरफां ज़ोताईं।
| وَمَنْ أَرَادَ أَنْ يَعْمَلَ مَشِيئَةَ اللهِ يَعْرِفُ مَا إِذَا كَانَ تَعْلِيمِي مِنْ عِنْدِ اللهِ، أَوْ أَنَّنِي أَتَكَلَّمُ مِنْ عِنْدِي. | ١٧ |
18 ज़ै अपने तरफां किछ ज़ोते तै अपनि बड़याई चाते, पन ज़ै अपने भेज़ने बालेरी बड़याई चाते तै ईमानदार आए, ते तैस मां कोई बेइमानी नईं।
| مَنْ يَتَكَلَّمُ مِنْ عِنْدِهِ يَطْلُبُ الْمَجْدَ لِنَفْسِهِ؛ أَمَّا الَّذِي يَطْلُبُ الْمَجْدَ لِمَنْ أَرْسَلَهُ فَهُوَ صَادِقٌ لَا إِثْمَ فِيهِ. | ١٨ |
19 तुसन मूसे कानून दित्तो, पन तुसन मरां कोई भी तैस पुड़ न च़ले! पन तुस लोक मीं मारनेरी कोशिश केरतथ।”
| أَمَا أَعْطَاكُمْ مُوسَى الشَّرِيعَةَ؟ وَلكِنْ مَا مِنْ أَحَدٍ مِنْكُمْ يَعْمَلُ بِالشَّرِيعَةِ! لِمَاذَا تَسْعَوْنَ إِلَى قَتْلِي؟» | ١٩ |
20 लोकेईं जुवाब दित्तो, “तीं पुड़ भूतेरो सैयोए! कौन तीं मारनेरी कोशिश केरते?”
| أَجَابَهُ الْجَمْعُ: «بِكَ شَيْطَانٌ! مَنْ يُرِيدُ أَنْ يَقْتُلَكَ؟» | ٢٠ |
21 यीशुए जुवाब दित्तो, “मीं अक चमत्कार कियो, ते तुस हैरान भोए।
| فَقَالَ يَسُوعُ: «عَمِلْتُ يَوْمَ السَّبْتِ عَمَلاً وَاحِداً فَاسْتَغْرَبْتُمْ جَمِيعاً. | ٢١ |
22 एल्हेरेलेइ मूसा तुसन खतनेरो हुक्म दित्तो (एना नईं कि मूसेरे तरफांए बल्के बाप दादां करां च़लतो ओरोए) ते तुस आरामेरे दिहाड़े मैनेरो खतनो केरतथ।
| إِنَّ مُوسَى أَوْصَاكُمْ بِالْخِتَانِ وَهَذَا لَا يَعْنِي أَنَّ الْخِتَانَ يَرْجِعُ إِلَى مُوسَى بَلْ إِلَى الآبَاءِ وَلِذلِكَ تَخْتِنُونَ الإِنْسَانَ وَلَوْ يَوْمَ السَّبْتِ. | ٢٢ |
23 एल्हेरेलेइ आरामेरे दिहाड़े मैनेरो खतनो कियो गाते ताके मूसेरे कानूनेरो हुक्म न टले, त तुस मीं पुड़ किजो क्रोध केरतथ, कि मीं आरामेरे दिहाड़े अक मैन्हु रोड़ेच़ारे ठीक केरो।
| فَإِنْ كُنْتُمْ تُجْرُونَ الْخِتَانَ لِلإِنْسَانِ يَوْمَ السَّبْتِ لِكَيْ لَا تُخَالِفُوا شَرِيعَةَ مُوسَى، فَهَلْ تَغْضَبُونَ عَلَيَّ لأَنِّي شَفَيْتُ إِنْسَاناً بِكَامِلِهِ فِي السَّبْتِ؟ | ٢٣ |
24 तुतर हेरतां इन्साफ न केरा बल्के ठीक-ठीक आदालत केरा।”
| لَا تَحْكُمُوا بِحَسَبِ الظَّاهِرِ، بَلِ احْكُمُوا حُكْماً عَادِلاً». | ٢٤ |
25 तैखन किछ यरूशलेम नगरेरे रानेबाले एप्पू मांमेइं एक्की होरि पुच्छ़ने लगे, “कुन ए तै नईं, ज़ैस मारनेरी कोशिश च़लोरिए?
| عِنْدَ ذلِكَ قَالَ بَعْضُ أَهْلِ أُورُشَلِيمَ: «أَلَيْسَ هَذَا هُوَ الَّذِي يُرِيدُونَ أَنْ يَقْتُلُوهُ؟ | ٢٥ |
26 पन तक्का, तै त खुले आम गल्लां केरते, ते कोई एस किछ न ज़ोए। कुन लीडरेईं सच़्च़े, सच़ ज़ानू कि ए मसीहे?
| هَا هُوَ يَتَكَلَّمُ عَلَناً وَلا أَحَدَ يَعْتَرِضُهُ بِشَيْءٍ. تُرَى، هَلْ تَأَكَّدَ رُؤَسَاؤُنَا أَنَّهُ هُوَ الْمَسِيحُ حَقّاً؟ | ٢٦ |
27 पन ए मैन्हु मसीह केन्च़रे भोइ सकते? एस त अस ज़ानतम कि ए कोट्ठां ओरोए, पन ज़ेइस मसीह एज्जेलो त कोई न ज़ानेलो कि तै कोट्ठां एज्जेलो।”
| إِنَّ الْمَسِيحَ عِنْدَمَا يَأْتِي لَنْ يَعْرِفَ أَحَدٌ مِنْ أَيْنَ جَاءَ، أَمَّا هَذَا فَإِنَّنَا نَعْرِفُ أَصْلَهُ!» | ٢٧ |
28 तैखन यीशुए मन्दरे अंगने मां शिक्षा देते बारे ज़ोरे सेइं ज़ोवं, “तुस मीं ज़ानतथ ते इन भी कि अवं कोट्ठां ओरोईं। अवं एप्पू नईं ओरो, पन मेरो भेज़ने बालो सच़्च़ोए, तैस तुस न ज़ानाथ।
| فَرَفَعَ يَسُوعُ صَوْتَهُ، وَهُوَ يُعَلِّمُ فِي الْهَيْكَلِ، قَائِلاً: «أَنْتُمْ تَعْرِفُونَنِي وَتَعْرِفُونَ مِنْ أَيْنَ أَنَا! وَأَنَا لَمْ آتِ مِنْ عِنْدِ ذَاتِي، وَلكِنَّ الَّذِي أَرْسَلَنِي هُوَ حَقٌّ وَأَنْتُمْ لَا تَعْرِفُونَهُ. | ٢٨ |
29 पन अवं तैस ज़ानताईं, किजोकि अवं तैसेरे तरफां ओरोईं, ते तैनी अवं भेज़ोरोईं।”
| أَمَّا أَنَا فَأَعْرِفُهُ، لأَنِّي مِنْهُ وَهُوَ الَّذِي أَرْسَلَنَي». | ٢٩ |
30 एस पुड़ लीडरेईं तै ट्लानो चाव, फिरी भी केन्चे तैस सेइं हथ न लव, किजोकि तैसेरो मरनेरो वक्त हेजू न थियो ओरो।
| فَسَعَى الْيَهُودُ لِلْقَبْضِ عَلَيْهِ، وَلكِنَّ أَحَداً لَمْ يُلْقِ عَلَيْهِ يَداً، لأَنَّ سَاعَتَهُ لَمْ تَكُنْ قَدْ حَانَتْ. | ٣٠ |
31 फिरी भी भीड़ी मरां बड़े लोकेईं तैस पुड़ विश्वास कियो, ते ज़ोने लाए, “मसीह ज़ैखन एज्जेलो ते एट्ठां जादे चमत्कार हिरालो ज़ैना एने हीराहे?”
| عَلَى أَنَّ كَثِيرِينَ مِنَ الْجَمْعِ آمَنُوا بِهِ، وَقَالُوا: «أَلَعَلَّ الْمَسِيحَ، عِنْدَمَا يَأْتِي، يُجْرِي آيَاتٍ أَكْثَرَ مِنْ هَذِهِ الَّتِي يُجْرِيهَا هَذَا الرَّجُلُ؟» | ٣١ |
32 फरीसी लोकेईं, लोक तैसेरे बारे मां बल्हे-बल्हे एना गल्लां केरते शुने, ते प्रधान याजकेईं ते फरीसी लोकेईं तैस ट्लानेरे लेइ मन्दरेरे पहरदार भेज़े।
| وَسَمِعَ الْفَرِّيسِيُّونَ مَا يَتَهَامَسُ بِهِ الْجَمْعُ عَنْهُ، فَأَرْسَلُوا هُمْ وَرُؤَسَاءُ الْكَهَنَةِ بَعْضَ الْحُرَّاسِ لِيُلْقُوا الْقَبْضَ عَلَيْهِ. | ٣٢ |
33 एस पुड़ यीशुए ज़ोवं, “अवं थोड़े च़िरे तगर हेजू तुसन साथी आईं, फिरी अवं अपने भेज़ने बाले कां वापस गानोईं।
| فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «أَنَا بَاقٍ مَعَكُمْ وَقْتاً قَلِيلاً، ثُمَّ أَعُودُ إِلَى الَّذِي أَرْسَلَنِي. | ٣٣ |
34 तुस मीं तोप्पेले, पन अवं नईं मैलनो, ते ज़ैड़ी अवं आईं, तैड़ी तुस न एज्जी बटथ।”
| عِنْدَئِذٍ تَسْعَوْنَ فِي طَلَبِي وَلا تَجِدُونَنِي، وَلا تَقْدِرُونَ أَنْ تَذْهَبُوا إِلَى حَيْثُ أَكُونُ». | ٣٤ |
35 एस पुड़ यहूदी लीडर एप्पू मांमेइं ज़ोने लगे, “ए कोरां च़लोरे, ज़ेरां अस न गेइ बटम? कुन ए तैन कां गालो ज़ैना यूनान नगरे मां तितर-बितर भोइतां रातन, ते यूनानेरे लोकन भी शिक्षा देलो?”
| فَتَسَاءَلَ الْيَهُودُ فِيمَا بَيْنَهُمْ: «إِلَى أَيْنَ يَنْوِي أَنْ يَذْهَبَ فَلا نَجِدَهُ؟ أَيَذْهَبُ إِلَى الْمُدُنِ الْيُونَانِيَّةِ الَّتِي تَشَتَّتَ فِيهَا الْيَهُودُ، وَيُعَلِّمُ الْيُونَانِيِّينَ؟ | ٣٥ |
36 एस गल्लरो कुन मतलबे ज़ै एनी ज़ोई, कि तुस मीं तोप्पेले, पन अवं तुसन न मैलेलो, ते ज़ैड़ी अवं आईं तैड़ी तुस न एज्जी बटतथ?
| وَمَاذَا يَعْنِي بِقَوْلِهِ: تَسْعَوْنَ فِي طَلَبِي فَلا تَجِدُونَنِي، وَلا تَقْدِرُونَ أَنْ تَذْهَبُوا إِلَى حَيْثُ أَكُونُ؟» | ٣٦ |
37 तिहारेरे आखरी दिहाड़े, ज़ै खास दिहाड़ी भोतीए, तेइस यीशु खड़ो भोइतां ज़ोने लगो, “अगर कोई ट्लिश्शोरो भोए त मीं कां एज्जे ते पीये।
| وَفِي آخِرِ يَوْمٍ مِنَ الْعِيدِ، وَهُوَ أَعْظَمُ أَيَّامِهِ، وَقَفَ يَسُوعُ وَقَالَ بِأَعْلَى صَوْتِهِ: «إِنْ عَطِشَ أَحَدٌ فَلْيَأْتِ إِلَيَّ وَيَشْرَبْ. | ٣٧ |
38 ज़ै मीं पुड़ विश्वास केरे, ज़ेन्च़रे पवित्रशास्त्रे मां लिखेरूए, तैसेरे दिले मरां तै पैनेरे दरिया निस्सेले ज़ैना ज़िन्दगी देतन।”
| وَكَمَا قَالَ الْكِتَابُ، مَنْ آمَنَ بِي تَجْرِ مِنْ دَاخِلِهِ أَنْهَارُ مَاءٍ حَيٍّ». | ٣٨ |
39 यीशुए एना गल्लां पवित्र आत्मारे बारे मां ज़ोई, ज़ै विश्वास केरेने बालन पुड़ एजनेबाली थी, किजोकि पवित्र आत्मा हेजू तगर न थी दित्तोरी, किजोकि यीशु हेजू तगर अपनि महिमा मां वापस न थियो जोरोए।
| قَالَ يَسُوعُ هَذَا عَنِ الرُّوحِ الْقُدُسِ الَّذِي كَانَ الْمُؤْمِنُونَ بِهِ سَيَقْبَلُونَهُ. وَلَمْ يَكُنِ الرُّوحُ قَدْ أُعْطِيَ بَعْدُ لأَنَّ يَسُوعَ لَمْ يَكُنْ قَدْ تَمَجَّدَ بَعْدُ. | ٣٩ |
40 तैखन भीड़ी मरां किछेईं एना गल्लां शुन्तां ज़ोवं, “सच़्च़े ई तै नबी आए, ज़ेसेरे एजनेरी अस उमीदी मां आम।”
| وَلَمَّا سَمِعَ الْحَاضِرُونَ هَذَا الْكَلامَ قَالَ بَعْضُهُمْ: «هَذَا هُوَ النَّبِيُّ حَقّاً». | ٤٠ |
41 किछ लोकेईं ज़ोवं, “ई मसीहे,” पन किछेईं ज़ोवं, “कुन मसीह गलील इलाकेरां एजनोए?
| وَقَالَ آخَرُونَ: «هَذَا هُوَ الْمَسِيحُ». وَلَكِنَّ بَعْضَهُمْ قَالُوا: «وَهَلْ يَطْلُعُ الْمَسِيحُ مِنَ الْجَلِيلِ؟ | ٤١ |
42 पवित्रशास्त्र मां लिखोरू कि मसीह दाऊदेरे खानदाने ते बैतलहम ड्लव्वें मरां एज्जेलो, ज़ैड़ी दाऊद राज़ो रातो थियो।”
| أَمَا قَالَ الْكِتَابُ إِنَّ الْمَسِيحَ سَيَأْتِي مِنْ نَسْلِ دَاوُدَ، وَمِنْ قَرْيَةِ بَيْتِ لَحْمٍ حَيْثُ كَانَ دَاوُدُ؟» | ٤٢ |
43 यीशुएरे बारे मां लोकां केरो अलग-अलग खियाल थियो, एल्हेरेलेइ तैन एप्पू मांमेइं अनबन भोइ।
| وَهكَذَا حَصَلَ بِسَبَبِهِ بَيْنَ الْجَمْعِ انْقِسَامٌ فِي الرَّأْيِ. | ٤٣ |
44 किछ तैन मरां तैस ट्लाने चाते थिये, पन केन्चे तैस सेइं हथ न लव।
| وَأَرَادَ بَعْضُهُمْ أَنْ يُلْقُوا الْقَبْضَ عَلَيْهِ؛ وَلكِنَّ أَحَداً لَمْ يُلْقِ عَلَيْهِ يَداً. | ٤٤ |
45 तैखन मन्दरेरे पहरदार, प्रधान याजकन ते फरीसन कां एइतां तैन सेइं ज़ोवं, “तुसेईं तै किजो न आनो?”
| وَرَجَعَ حُرَّاسُ الْهَيْكَلِ إِلَى الْفَرِّيسِيِّينَ وَرُؤَسَاءِ الْكَهَنَةِ، فَسَأَلُوهُمْ: «لِمَاذَا لَمْ تُحْضِرُوهُ؟» | ٤٥ |
46 पहरदारेईं जुवाब दित्तो, “केन्चे मैने कधी एत्री रोड़ो गल्लां न कियोरी, ज़ेरि गल्लां ए मैन्हु केरते।”
| فَأَجَابُوا: «لَمْ نَسْمَعْ قَطُّ إِنْسَاناً يَتَكَلَّمُ بِمِثْلِ كَلامِهِ!» | ٤٦ |
47 फरीसेईं तैन जुवाब दित्तो, “कुन तुस भी टेपलोरेथ?
| فَرَدُّوا غَاضِبِينَ: «وَهَلْ ضَلَلْتُمْ أَنْتُمْ أَيْضاً؟ | ٤٧ |
48 कुन सरदारन ते फरीसन मरां केन्चे तैस पुड़ विश्वास कियोरोए?
| أَرَأَيْتُمْ أَحَداً مِنَ الرُّؤَسَاءِ أَوْ مِنَ الْفَرِّيسِيِّينَ آمَنَ بِهِ؟ | ٤٨ |
49 पन एन लोक ज़ैना मूसेरे कानूने न ज़ानन् तैन पुड़ परमेशरेरो फिटकार भोते।”
| أَمَّا عَامَّةُ الشَّعْبِ الَّذِينَ يَجْهَلُونَ الشَّرِيعَةَ، فَاللَّعْنَةُ عَلَيْهِمْ!» | ٤٩ |
50 नीकुदेमुसे ज़ै पेइलो तैस कां राती ओरो थियो, ते तैना मरां अक थियो, तैनी ज़ोवं,
| وَلَكِنَّ وَاحِداً مِنْهُمْ، وَهُوَ نِيقُودِيمُوسُ الَّذِي كَانَ قَدْ جَاءَ إِلَى يَسُوعَ لَيْلاً، | ٥٠ |
51 “कुन इश्शे कानून केन्ची मैन्हु सज़ा देनेरी अज़ाज़त देते, ज़ांतगर तैसेरी गल शुन्तां इन न ज़ानम कि तै कुन केरते?”
| قَالَ لَهُمْ: «أَتَسْمَحُ شَرِيعَتُنَا بِأَنْ يُحْكَمَ عَلَى أَحَدٍ دُونَ سَمَاعِ دِفَاعِهِ أَوَّلاً لِمَعْرِفَةِ ذَنْبِهِ؟» | ٥١ |
52 तैनेईं तैस जुवाब दित्तो, “कुन तू भी गलील इलाकेरो आस! पवित्रशास्त्रे मां तोप ते ज़ान, कि गलीलेरां कोई नबी त नईं निसने बालो!”
| فَأَجَابُوهُ: «أَلَعَلَّكَ أَنْتَ أَيْضاً مِنَ الْجَلِيلِ؟ ادْرُسِ الْكِتَابَ تَعْلَمْ أَنَّه لَمْ يَطْلُعْ قَطُّ نَبِيٌّ مِنَ الْجَلِيلِ!» | ٥٢ |
53 (तैखन सब अपने-अपने घरे च़ले जे)।
| ثُمَّ انْصَرَفَ كُلُّ وَاحِدٍ إِلَى بَيْتِهِ. | ٥٣ |
