< यूहन्ना 6 >

1 एन गल्लन पत्ती यीशु गलीलेरे समुन्दरेरे मतलब तिबिरियुसेरे समुन्दरेरे पार जेव।
بَعْدَ ذلِكَ عَبَرَ يَسُوعُ بُحَيْرَةَ الْجَلِيلِ، أَيْ بُحَيْرَةَ طَبَرِيَّةَ، إِلَى الضَّفَّةِ الْمُقَابِلَةِ،١
2 ते अक बड़ी भीड़ तैस पत्ती च़ली, किजोकि ज़ैना चमत्कार तै बिमारन पुड़ हीरतो थियो, ते तैना ठीक भोते थिए ते लोक एन हेरते थिए।
وَتَبِعَهُ جَمْعٌ كَبِيرٌ بَعْدَمَا رَأَوْا آيَاتِ شِفَائِهِ لِلْمَرْضَى.٢
3 तैखना यीशु पहाड़े पुड़ च़ेढ़तां अपने चेलन साथी तैड़ी बिश्शो।
وَصَعِدَ يَسُوعُ وَتَلامِيذُهُ إِلَى الْجَبَلِ وَجَلَسُوا.٣
4 ते यहूदी केरे फ़सहेरू तिहार नेड़ू थियूं।
وَكَانَ عِيدُ الْفِصْحِ الْيَهُودِيُّ قَدِ اقْتَرَبَ.٤
5 ज़ैखन यीशुए अक बड़ी भीड़ अपने पासे एंइती लाई, त तैने फिलिप्पुसे सेइं ज़ोवं, “असां एना केरे लेइ रोट्टी कोट्ठां घिन्म?”
وَإِذْ تَطَلَّعَ يَسُوعُ وَرَأَى جَمْعاً كَبِيراً قَادِماً نَحْوَهُ، قَالَ لِفِيلِبُّسَ: «مِنْ أَيْنَ نَشْتَرِي خُبْزاً لِنُطْعِمَ هؤُلاءِ كُلَّهُمْ؟»٥
6 पन तैनी तै गल तैस अज़मानेरे लेइ ज़ोई, किजोकि तै एप्पू ज़ानतो थियो कि तै कुन केरेलो।
وَقَدْ قَالَ هَذَا لِيَمْتَحِنَهُ، لأَنَّ يَسُوعَ كَانَ يَعْرِفُ مَا سَيَفْعَلُهُ.٦
7 फिलिप्पुसे तैस जुवाब दित्तो, “एन केरे लेइ 200 दीनारां केरि रोट्टी भी पूरी न भोली कि तैन थोड़ी-थोड़ी मैली गैली।”
فَأَجَابَهُ فِيلِبُّسُ: «حَتَّى لَوِ اشْتَرَيْنَا خُبْزاً بِمِئَتَيْ دِينَارٍ، لَمَا كَفَى لِيَحْصُلَ الْوَاحِدُ مِنْهُمْ عَلَى قِطْعَةٍ صَغِيرَةٍ!»٧
8 तैसेरे चेलन मरां शमौन पतरसेरे ढ्लाए अन्द्रियासे तैस सेइं ज़ोवं।
فَقَالَ لَهُ أَنْدَرَاوُسُ، أَخُو سِمْعَانَ بُطْرُسَ، وَهُوَ أَحَدُ التَّلامِيذِ:٨
9 “इड़ी अक मट्ठूए ज़ैस कां जोआं केरि पंच़ रोट्टिन, तै दूई मेछ़लीन, पन एत्रे लोकन जो कुन तैना पूरी भोनिन?”
«هُنَا وَلَدٌ مَعَهُ خَمْسَةُ أَرْغِفَةِ شَعِيرٍ وَسَمَكَتَانِ صَغِيرَتَانِ. وَلكِنْ مَا هذِهِ لِمِثْلِ هَذَا الْجَمْعِ الْكَبِيرِ؟»٩
10 यीशुए ज़ोवं, “लोकन बिशाला।” तैड़ी बड़ो घास थियो। तैखन लोक ज़ैना लगभग 5000 मड़द बिश्शोरे थिये।
فَقَالَ يَسُوعُ: «أَجْلِسُوهُمْ!» وَكَانَ هُنَاكَ عُشْبٌ كَثِيرٌ. فَجَلَسَ الرِّجَالُ، وَكَانَ عَدَدُهُمْ نَحْوَ خَمْسَةِ آلافٍ.١٠
11 तैखन यीशुए रोट्टी ट्लेइ ते शुक्र केरतां बिशने बलना दित्ती, ते तेन्च़रे मेछ़लीन मरां भी ज़ेत्री तैना चातो थियो बेन्टी।
فَأَخَذَ يَسُوعُ الأَرْغِفَةَ وَشَكَرَ، ثُمَّ وَزَّعَ مِنْهَا عَلَى الْجَالِسِينَ، بِقَدْرِ مَا أَرَادُوا. وَكَذلِكَ فَعَلَ بِالسَّمَكَتَيْنِ.١١
12 ज़ैखन तैना खेइतां रज़्ज़े त तैनी अपने चेलन सेइं ज़ोवं, “बच़ोरे टुक्ड़े अकोट्ठे केरा, ताके किछ शारू न गाए।”
فَلَمَّا شَبِعُوا، قَالَ لِتَلامِيذِهِ: «اجْمَعُوا كِسَرَ الْخُبْزِ الَّتِي فَضَلَتْ لِكَيْ لَا يَضِيعَ شَيْءٌ!»١٢
13 ते तैनेईं अकोट्ठे केरे, ते जोआं केरे पंच़ रोट्टी केरे टुक्ड़न मरां ज़ैना खाने बालन करां बंच़ोरे थिए 12 टोकरे थिए।
فَجَمَعُوهَا، وَمَلأُوا اثْنَتَيْ عَشْرَةَ قُفَّةً مِنْ كِسَرِ الْخُبْزِ الْفَاضِلَةِ عَنِ الآكِلِينَ مِنْ خَمْسَةِ أَرْغِفَةِ الشَّعِيرِ.١٣
14 तैखन तै चमत्कार ज़ै तैनी कियोरो थियो लोक हेरतां ज़ोने लाए, “तै नबी ज़ै दुनियाई मां एजनेबालो थियो सच़्च़े ईए।”
فَلَمَّا رَأَى النَّاسُ الآيَةَ الَّتِي صَنَعَهَا يَسُوعُ قَالُوا: «حَقّاً، هَذَا هُوَ النَّبِيُّ الآتِي إِلَى الْعَالَمِ».١٤
15 यीशुए एना ज़ेनतां कि एना मीं राज़ो बनानेरे लेइ ट्लानो चातन, फिरी तै अकैल्लो पहाड़े पुड़ जेव।
وَعَلِمَ يَسُوعُ أَنَّهُمْ عَلَى وَشْكِ أَنْ يَخْتَطِفُوهُ لِيُقِيمُوهُ مَلِكاً، فَعَادَ إِلَى الْجَبَلِ وَحْدَهُ.١٥
16 ज़ैखन ड्लोझ़ भोइ, त तैसेरे चेले समुन्दरेरे बन्ने जे।
وَلَمَّا حَلَّ الْمَسَاءُ نَزَلَ تَلامِيذُهُ إِلَى الْبُحَيْرَةِ،١٦
17 ते किश्ती मां च़ेढ़तां समुन्दरेरे पार कफरनहूम नगर जो च़ले, तैस वक्ते आंधरू भोरू थियूं, ते यीशु हेजू तगर तैन कां न थियूं ओरो।
وَرَكِبُوا قَارِباً مُتَّجِهِينَ إِلَى كَفْرَنَاحُومَ فِي الضَّفَّةِ الْمُقَابِلَةِ مِنَ الْبُحَيْرَةِ. وَخَيَّمَ الظَّلامُ وَلَمْ يَكُنْ يَسُوعُ قَد لَحِقَ بِهِمْ.١٧
18 ते बड़ी तेज़ हवा च़लोरी थी ते समुन्दरे मां छ़ेल्ली उठने लेइ।
وَهَبَّتْ عَاصِفَةٌ قَوِيَّةٌ، فَاضْطَرَبَتِ الْبُحَيْرَةُ.١٨
19 ज़ैखन तै लगभग ट्लाई च़ेव्रे मील नेड़े अव, त तैनेईं यीशु समुन्दरे पुड़ च़लतो लाव ते किश्तरे नेड़े एइतो लाव ते डरे।
وَبَعْدَمَا جَذَّفَ التَّلامِيذُ نَحْوَ ثَلاثَةِ أَمْيَالٍ أَوْ أَرْبَعَةٍ، رَأَوْا يَسُوعَ يَقْتَرِبُ مِنَ الْقَارِبِ مَاشِياً عَلَى مَاءِ الْبُحَيْرَةِ، فَاسْتَوْلَى عَلَيْهِمِ الْخَوْفُ،١٩
20 पन यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “अवं आईं डरा न।”
فَشَجَّعَهُمْ قَائِلاً: «أَنَا هُوَ لَا تَخَافُوا!»٢٠
21 ते तै तैस किश्ती मां च़ड़नेरे लेइ तियार भोव, ते तैखने किश्ती तैस ठैरी पुड़ पुज़ी ज़ैड़ी तैना च़लोरे थिये।
فَمَا كَادُوا يَطْلُبُونَ مِنْهُ أَنْ يَصْعَدَ إِلَى الْقَارِبِ، حَتَّى وَصَلَ الْقَارِبُ إِلَى الْمَكَانِ الْمَقْصُودِ.٢١
22 दुइयोवं दिहाड़े तैस मैन्हु केरि भीड़ां ज़ै समुन्दरेरे पार खड़ी थी, इन हेरतां कि एक्की किश्तरे अलावा होरि कोई न थी, यीशु अपने चेलन साथी तैस किश्ती पुड़ न च़ढ़ोरो थियो, पन सिर्फ तैसेरे चेले थिये।
وَفِي الْيَوْمِ التَّالِي، لَمْ يَجِدِ الْجَمْعُ الَّذِينَ بَاتُوا عَلَى الضَّفَّةِ الْمُقَابِلَةِ مِنَ الْبُحَيْرَةِ إِلّا قَارِباً وَاحِداً. وَكَانُوا يَعْرِفُونَ أَنَّ يَسُوعَ لَمْ يَرْكَبِ الْقَارِبَ مَعَ تَلامِيذِهِ (بِالأَمْسِ)، بَلِ اسْتَقَلَّهُ التَّلامِيذُ وَحْدَهُمْ.٢٢
23 (तैखन होरि किश्ती तिबिरियुस नगरेरां तैस ठैरी एई, ज़ैड़ी तैनेईं प्रभुएरू शुक्र केरतां रोट्टी खोरी थी)
ثُمَّ جَاءَتْ قَوَارِبُ أُخْرَى مِنْ طَبَرِيَّةَ، وَرَسَتْ بِالْقُرْبِ مِنَ الْمَكَانِ الَّذِي أَكَلُوا فِيهِ الْخُبْزَ بَعْدَمَا شَكَرَ الرَّبُّ عَلَيْهِ.٢٣
24 एल्हेरेलेइ ज़ैखन लोकेईं हेरू कि इड़ी न यीशु ते न तैसेरे चेले, ते तैना फिरी तैना निक्की-निक्की किश्तन पुड़ च़ेढ़तां यीशु तोपते कफरनहूम नगर ए पुज़े।
فَلَمَّا لَمْ يَجِدِ الْجَمْعُ يَسُوعَ وَلا تَلامِيذَهُ هُنَاكَ، رَكِبُوا تِلْكَ الْقَوَارِبَ وَجَاءُوا إِلَى كَفْرَنَاحُومَ بَاحِثِينَ عَنْ يَسُوعَ.٢٤
25 समुन्दरेरे पार ज़ैखन तैना तैस मैल्ले त तैने ज़ोवं, “हे गुरू, तू इड़ी कताली अव?”
فَلَمَّا وَجَدُوهُ عَلَى الضَّفَّةِ الْمُقَابِلَةِ مِنَ الْبُحَيْرَةِ، قَالُوا لَهُ: «يَا مُعَلِّمُ، مَتَى وَصَلْتَ إِلَى هُنَا؟»٢٥
26 यीशुए तैन जुवाब दित्तो, “अवं तुसन सेइं सच़-सच़ ज़ोताईं, तुस मीं एल्हेरेलेइ न तोपथ कि तुसेईं चमत्कार लाव, बल्के एल्हेरेलेइ कि रोट्टी खेइतां रज़्ज़े।
أَجَابَهُمْ يَسُوعُ: «الْحَقَّ الْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: أَنْتُمْ تَبْحَثُونَ عَنِّي لَا لأَنَّكُمْ رَأَيْتُمُ الآيَاتِ، بَلْ لأَنَّكُمْ أَكَلْتُمْ وَشَبِعْتُمْ مِنْ تِلْكَ الأَرْغِفَةِ.٢٦
27 नाश भोनेबैली रोट्टरे लेइ मेहनत न केरा। पन तैस रोट्टरे लेइ मेहनत केरा ज़ै हमेशारी ज़िन्दगी देतीए, ज़ै मैनेरू मट्ठू यानी अवं तुसन देइलो, किजोकि बाजी परमेशरे मीं एन्च़रां केरनेरो अधिकार दित्तोरोए।” (aiōnios g166)
لَا تَسْعَوْا وَرَاءَ الطَّعَامِ الْفَانِي، بَلْ وَرَاءَ الطَّعَامِ الْبَاقِي إِلَى الْحَيَاةِ الأَبَدِيَّةِ، الَّذِي يُعْطِيكُمْ إِيَّاهُ ابْنُ الإِنْسَانِ، لأَنَّ هَذَا الطَّعَامَ قَدْ وَضَعَ اللهُ الآبُ خَتْمَهُ عَلَيْهِ». (aiōnios g166)٢٧
28 तैनेईं तैस्से सेइं ज़ोवं, “परमेशरेरू कम केरनेरे लेइ अस कुन केरम?”
فَسَأَلُوهُ: «مَاذَا نَفْعَلُ لِنَعْمَلَ مَا يَطْلُبُهُ اللهُ؟»٢٨
29 यीशुए तैन जुवाब दित्तो, “परमेशर तुसन करां एन कम चाते कि तुस तैस पुड़ यानी मीं पुड़ विश्वास केरा ज़ैनी अवं भेज़ोरोईं।”
أَجَابَ يَسُوعُ: «الْعَمَلُ الَّذِي يَطْلُبُهُ اللهُ هُوَ أَنْ تُؤْمِنُوا بِمَنْ أَرْسَلَهُ».٢٩
30 तैखन तैनेईं तैस सेइं ज़ोवं, “फिरी तू कुन निशान हीरातस कि अस तैस हेरतां तेरो विश्वास केरम? तू कोन ज़ेरू कम हीरातस?
فَقَالُوا لَهُ: «مَا الآيَةُ الَّتِي تَعْمَلُهَا لِنَرَاهَا وَنُؤْمِنَ بِكَ؟ مَاذَا تَقْدِرُ أَنْ تَعْمَلَ؟٣٠
31 इश्शे दादेईं-पड़दादेईं जंगले मां स्वर्गेरी रोट्टी खेइ, ज़ैस जो मन्नो ज़ोतन। ज़ेन्च़रे पवित्रशास्त्रे मां लिखोरूए, तैनी तैन खानेरे लेइ स्वर्गेरां रोट्टी दित्ती।”
فَإِنَّ آبَاءَنَا أَكَلُوا الْمَنَّ فِي الْبَرِّيَّةِ كَمَا جَاءَ فِي الْكِتَابِ: أَعْطَاهُمْ مَنَّ السَّمَاءِ خُبْزاً لِيَأْكُلُوا!»٣١
32 यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “अवं तुसन सेइं सच़-सच़ ज़ोताईं कि मूसा तुसन तै रोट्टी स्वर्गेरां न दित्ती, पन मेरो बाजी तुसन सच़्च़ी रोट्टी स्वर्गेरां देते।
فَأَجَابَهُمْ يَسُوعُ: «الْحَقَّ الْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ مُوسَى لَمْ يُعْطِكُمْ خُبْزاً مِنَ السَّمَاءِ، وَإِنَّمَا أَبِي هُوَ الَّذِي يُعْطِيكُمُ الآنَ خُبْزَ السَّمَاءِ الْحَقِيقِيَّ،٣٢
33 किजोकि ज़ै रोट्टी परमेशर देते, ते तै ईए ज़ै स्वर्गेरां एइतां दुनियारे लोकन ज़िन्दगी देतीए।”
فَخُبْزُ اللهِ هُوَ النَّازِلُ مِنَ السَّمَاءِ الْوَاهِبُ حَيَاةً لِلْعَالَمِ».٣٣
34 तैखन तैनी तैस्से सेइं ज़ोवं, “हे प्रभु, ए रोट्टी असन स्वर्गेरां देतो रा।”
قَالُوا لَهُ: «يَا سَيِّدُ، أَعْطِنَا فِي كُلِّ حِينٍ هَذَا الْخُبْزَ».٣٤
35 यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “ज़िन्दगरी रोट्टी (ज़ै ज़िन्दगी देनेबाली रोट्टी) अव्वें आईं, ज़ै मीं कां एजते तै कधी निअन्नो न भोलो, ते ज़ै मीं पुड़ विश्वास केरेलो तै कधी ट्लिशोरो न भोलो।
فَأَجَابَهُمْ يَسُوعُ: «أَنَا هُوَ خُبْزُ الْحَيَاةِ. فَالَّذِي يُقْبِلُ إِلَيَّ لَا يَجُوعُ، وَالَّذِي يُؤْمِنُ بِي لَا يَعْطَشُ أَبَداً.٣٥
36 पन मीं तुसन सेइं पेइलू ज़ोरूए, कि तुसेईं अवं लोरोईं फिरी भी मीं पुड़ विश्वास न केरथ।
وَلكِنْ قُلْتُ لَكُمْ إِنَّكُمْ رَأَيْتُمُونِي وَلا تُؤْمِنُونَ،٣٦
37 ज़ैन किछ बाजी मीं देते तैन सब किछ मीं कां एजनूए, ते ज़ै कोई मीं कां एज्जेलो अवं तैस ज़रूर कबूल केरेलो।
وَلكِنَّ كُلَّ مَا يَهَبُهُ الآبُ لِي سَيَأْتِي إِلَيَّ، وَمَنْ يَأْتِ إِلَيَّ لَا أَطْرَحْهُ إِلَى الْخَارِجِ أَبَداً،٣٧
38 किजोकि अवं अपनि मर्ज़ी नईं, बल्के परमेशरेरी मर्ज़ी पूरी केरनेरे लेइ स्वर्गेरां ओरोईं ज़ैनी अवं भेज़ोरोईं।
فَقَدْ نَزَلْتُ مِنَ السَّمَاءِ، لَا لأُتِمَّ مَشِيئَتِي، بَلْ مَشِيئَةَ الَّذِي أَرْسَلَنِي.٣٨
39 ईए मेरे बाजेरी मर्ज़ी आए ज़ैनी अवं भेज़ोरोईं कि ज़ैन किछ तैनी मीं दित्तोरोए तैस मरां अवं किछ न हिरेईं, पन आखरी दिहैड़ी फिरी तैस ज़ींतो केरेलो।
وَمَشِيئَتُهُ هِيَ أَنْ لَا أَدَعَ أَحَدَاً مِمَّنْ وَهَبَهُمْ لِي يَهْلِكُ، بَلْ أُقِيمُهُ فِي الْيَوْمِ الأَخِيرِ.٣٩
40 किजोकि मेरे बाजेरी मर्ज़ी ईए कि ज़ै कोई मट्ठे हेरे ते तैस पुड़ विश्वास केरे, तैस हमेशारी ज़िन्दगी मैल्ले, ते अवं तैस आखरी दिहैड़ी फिरी ज़ींतो केरेलो।” (aiōnios g166)
نَعَمْ! إِنَّ مَشِيئَةَ أَبِي هِيَ أَنَّ كُلَّ مَنْ يَرَى الاِبْنَ وَيُؤْمِنُ بِهِ تَكُونُ لَهُ الْحَيَاةُ الأَبَدِيَّةُ، وَسَأُقِيمُهُ أَنَا فِي الْيَوْمِ الأَخِيرِ». (aiōnios g166)٤٠
41 एल्हेरेलेइ यहूदी लोक तैस पुड़ कुड़कुड़ाने लग्गे, किजोकि तैनी ज़ोरू थियूं, “ज़ै रोट्टी स्वर्गेरां ओरिए तै अवं आई।”
فَأَخَذَ الْيَهُودُ يَتَذَمَّرُونَ عَلَى يَسُوعَ لأَنَّهُ قَالَ: «أَنَا الْخُبْزُ الَّذِي نَزَلَ مِنَ السَّمَاءِ».٤١
42 ते तैनेईं ज़ोवं, “कुन एन यूसुफेरू मट्ठू यीशु नईं, ज़ेसेरे अम्मा बाजी अस ज़ानतम? त तै केन्च़रे ज़ोते कि अवं स्वर्गेरां ओरोईं?”
وَقَالُوا: «أَلَيْسَ هَذَا يَسُوعَ ابْنَ يُوسُفَ، الَّذِي نَعْرِفُ نَحْنُ أَبَاهُ وَأُمَّهُ، فَكَيْفَ يَقُولُ: إِنِّي نَزَلْتُ مِنَ السَّمَاءِ؟»٤٢
43 यीशुए तैन जुवाब दित्तो, “एप्पू मांमेइं न कुड़कुड़ाथ।
فَأَجَابَهُمْ يَسُوعُ: «لا تَتَذَمَّرُوا فِيمَا بَيْنَكُمْ!٤٣
44 कोई मीं कां न एज्जी बट्टे ज़ांतगर बाजी, ज़ैनी अवं भेज़ोरोईं, तैस मीं कां न आने, ते अवं तैस आखरी दिहैड़ी फिरी ज़ींतो केरेलो।
لَا يَقْدِرُ أَحَدٌ أَنْ يَأْتِيَ إِلَيَّ إِلّا إِذَا اجْتَذَبَهُ الآبُ الَّذِي أَرْسَلَنِي. وَأَنَا أُقِيمُهُ فِي الْيَوْمِ الأَخِيرِ.٤٤
45 नेबी केरे पवित्रशास्त्रे मां एन लिखोरूए, ‘तैना सब परमेशरेरे तरफां शिख्खोरे भोनेन।’ ज़ैनी बाजी करां शुनोरूए त शिख्खोरोए तै मीं कां एइते।
جَاءَ فِي كُتُبِ الأَنْبِيَاءِ: سَيَتَعَلَّمُ الْجَمِيعُ مِنَ اللهِ. وَكُلُّ مَنْ يَسْمَعُ الآبَ وَيَتَعَلَّمُ مِنْهُ يَأْتِي إِلَيَّ.٤٥
46 एसेरो मतलब ई नईं कि केन्चे बाजी लोरोए, पन ज़ै परमेशरेरे तरफांए यानी मीं बाजी लोरोए।
وَلَيْسَ مَعْنَى هَذَا أَنَّ أَحَداً رَأَى الآبَ: فَمَا رَآهُ إِلّا الَّذِي كَانَ مَعَ اللهِ. هُوَ وَحْدَهُ رَأَى الآبَ.٤٦
47 अवं तुसन सेइं सच़-सच़ ज़ोताईं ज़ै कोई विश्वास केरते हमेशारी ज़िन्दगी तैसेरीए। (aiōnios g166)
الْحَقَّ الْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ الَّذِي يُؤْمِنُ بِي فَلَهُ حَيَاةٌ أَبَدِيَّةٌ. (aiōnios g166)٤٧
48 ज़िन्दगरी रोट्टी (ज़िन्दगी देनेबाली रोट्टी) अव्वें आईं।
أَنَا هُوَ خُبْزُ الْحَيَاةِ.٤٨
49 तुश्शे दादे-पड़दादेईं जंगले मां मन्नो खाऊ ते मरे।
أَكَلَ أَبَاؤُكُمُ الْمَنَّ فِي الْبَرِّيَّةِ ثُمَّ مَاتُوا،٤٩
50 ई तै स्वर्गेरी रोट्टीए कि मैन्हु खान ते न मरन।
وَلكِنْ هَا هُنَا الْخُبْزُ النَّازِلُ مِنَ السَّمَاءِ لِيَأْكُلَ مِنْهُ الإِنْسَانُ فَلا يَمُوتُ.٥٠
51 ज़िन्दगरी रोट्टी ज़ै स्वर्गेरां ओरिए अव्वें आईं। अगर कोई इस रोट्टी मरां खाए, त हमेशा ज़ींतो रालो, ते ज़ैस रोट्टी सेइं दुनियारे लोकन हमेशारी ज़िन्दगी मैलचे, तैन मेरू मासे।” (aiōn g165)
أَنَا الْخُبْزُ الْحَيُّ الَّذِي نَزَلَ مِنَ السَّمَاءِ. إِنْ أَكَلَ أَحَدٌ مِنْ هَذَا الْخُبْزِ يَحْيَا إِلَى الأَبَدِ. وَالْخُبْزُ الَّذِي أُقَدِّمُهُ أَنَا، هُوَ جَسَدِي، أَبْذُلُهُ لِكَيْ يَحْيَا الْعَالَمُ». (aiōn g165)٥١
52 एस पुड़ यहूदी लोक एप्पू मांमेइं बेंस केरने लाए, “ई मैन्हु असन अपनू मास केन्च़रे खाने जो देइ बटते?”
فَأَثَارَ هَذَا الْكَلامُ جِدَالاً عَنِيفاً بَيْنَ الْيَهُودِ، وَتَسَاءَلُوا: «كَيْفَ يَقْدِرُ هَذَا أَنْ يُعْطِيَنَا جَسَدَهُ لِنَأْكُلَهُ؟»٥٢
53 यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “अवं तुसन सेइं सच़-सच़ ज़ोताईं, कि ज़ांतगर तुस मैनेरे मट्ठेरू यानी मेरू मास न खाले, ते मेरो खून न पीले, तुसन हमेशारी ज़िन्दगी न मैलेली।
فَأَجَابَهُمْ يَسُوعُ: «الْحَقَّ الْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِذَا لَمْ تَأْكُلُوا جَسَدَ ابْنِ الإِنْسَانِ وَتَشْرَبُوا دَمَهُ فَلا حَيَاةَ لَكُمْ فِي دَاخِلِكُمْ.٥٣
54 ज़ै मेरू मास खाते ते मेरो खून पीते हमेशारी ज़िन्दगी तैसेरीए ते आखरी दिहैड़ी अवं फिरी तैस ज़ींतो केरेलो। (aiōnios g166)
مَنْ يَأْكُلْ جَسَدِي وَيَشْرَبْ دَمِي، فَلَهُ حَيَاةٌ أَبَدِيَّةٌ، وَأَنَا أُقِيمُهُ فِي الْيَوْمِ الأَخِيرِ، (aiōnios g166)٥٤
55 किजोकि हकीक्ति मां मेरू मास खानेरी चीज़े ते मेरो खून पीनेरी चीज़े।
لأَنَّ جَسَدِي هُوَ الطَّعَامُ الْحَقِيقِيُّ، وَدَمِي هُوَ الشَّرَابُ الْحَقِيقِيُّ.٥٥
56 ज़ै मेरू मास खाते ते खून पीते तै मीं मां बनोरो राते, ते अवं तैस मां।
وَكُلُّ مَنْ يَأْكُلْ جَسَدِي وَيَشْرَبْ دَمِي، يَثْبُتْ فِيَّ وَأَنَا فِيهِ.٥٦
57 ज़ेन्च़रे ज़ींते बाजी अवं भेज़ोरोईं, ते अवं बाजी केरे कारन ज़ोताईं, तेन्च़रे तै भी ज़ै मीं खालो मेरे कारन ज़ींतो रालो।
وَكَمَا أَنِّي أَحْيَا بِالآبِ الْحَيِّ الَّذِي أَرْسَلَنِي، فَكَذلِكَ يَحْيَا بِي مَنْ يَأْكُلُنِي.٥٧
58 ज़ै रोट्टी स्वर्गेरां ओरिए, तैस रोट्टी ज़ेरि नईं ज़ै तुश्शे दादे-पड़दादेईं खाइ ते बादे मां मरे, पन ज़ै कोई ई रोट्टी खालो तै हमेशा ज़ींतो रालो।” (aiōn g165)
هَذَا هُوَ الْخُبْزُ الَّذِي نَزَلَ مِنَ السَّمَاءِ، وَهُوَ لَيْسَ كَالْمَنِّ الَّذِي أَكَلَهُ أَبَاؤُكُمْ ثُمَّ مَاتُوا. فَالَّذِي يَأْكُلُ هَذَا الْخُبْزَ يَحْيَا إِلَى الأَبَدِ». (aiōn g165)٥٨
59 इना गल्लां तैनी कफरनहूम नगरेरे एक्की प्रार्थना घरे मां ज़ोई।
هَذَا كُلُّهُ قَالَهُ يَسُوعُ فِي الْمَجْمَعِ وَهُوَ يُعَلِّمُ فِي كَفْرَنَاحُومَ.٥٩
60 एल्हेरेलेइ तैसेरे चेलन मरां बड़ेईं एन शुन्तां ज़ोवं, “ए शिक्षा सकते, एस कौन मेन्नी बटते?”
فَلَمَّا سَمِعَهُ كَثِيرُونَ مِنْ تَلامِيذِهِ قَالُوا: «مَا أَصْعَبَ هَذَا الْكَلامَ! مَنْ يُطِيقُ سَمَاعَهُ؟»٦٠
61 यीशु अपने मने मां एना बुझ़तां कि मेरे चेले एस गल्ली पुड़ एप्पू मांमेइं कुड़कुड़ाने लोरेन, तैन पुच़्छ़ू, “कुन इना गल्लां तुसन मीं पुड़ विश्वास केरने करां रोकतिन?”
فَعَلِمَ يَسُوعُ فِي نَفْسِهِ أَنَّ تَلامِيذَهُ يَتَذَمَّرُونَ، فَسَأَلَهُمْ: «أَهَذَا يَبْعَثُ الشُّكُوكَ فِي نُفُوسِكُمْ؟٦١
62 अगर तुस मैनेरू मट्ठू यानी अवं ज़ैड़ी पेइलो थियो उबरे (स्वर्गे) गातो लाएले, त कुन भोलू?
فَمَاذَا لَوْ رَأَيْتُمُ ابْنَ الإِنْسَانِ صَاعِداً إِلَى حَيْثُ كَانَ قَبْلاً؟٦٢
63 परमेशरेरी आत्मा त ज़िन्दगी देने बालीए, मैन्हु केरि ताकती सेइं किछ न केरोए, ज़ैना गल्लां मीं तुसन सेइं ज़ोई तैना परमेशरेरी आत्मारे तरफां आन ते तैना ज़िन्दगी भी आन।
الرُّوحُ هُوَ الَّذِي يُعْطِي الْحَيَاةَ، أَمَّا الْجَسَدُ فَلا يُفِيدُ شَيْئاً. الْكَلامُ الَّذِي كَلَّمْتُكُمْ بِهِ هُوَ رُوحٌ وَحَيَاةٌ.٦٣
64 पन तुसन मां किछ एरे आन ज़ैना विश्वास न केरन। किजोकि यीशु पेइलो ज़ानतो थियो कि ज़ैना विश्वास न थी केरते तैना कौन आन, ते तैस कौन ट्लवालो।
وَلكِنَّ بَعْضاً مِنْكُمْ لَا يُؤْمِنُونَ!» فَقَدْ كَانَ يَسُوعُ مُنْذُ الْبَدْءِ يَعْرِفُ مَنْ هُمُ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِهِ، وَمَنْ هُوَ الَّذِي سَيَخُونُهُ.٦٤
65 ते तैनी ज़ोवं, “एल्हेरेलेइ मीं तुसन सेइं ज़ोरू थियूं, ज़ांतगर बाजी केरे तरफां एन वरदान न मैल्ले तांतगर कोई मीं कां न एज्जी बट्टे।”
ثُمَّ قَالَ: «لِذلِكَ قُلْتُ لَكُمْ: لَا يَقْدِرُ أَحَدٌ أَنْ يَأْتِيَ إِلَيَّ إِلّا إِذَا وَهَبَهُ الآبُ ذلِكَ».٦٥
66 एस पुड़ तैसेरे चेलन मरां बड़े उलटे फिरे, ते तैल्ला पत्ती तैस साथी न च़ले।
مِنْ ذَلِكَ الْوَقْتِ هَجَرَهُ كَثِيرُونَ مِنْ أَتْبَاعِهِ، وَلَمْ يَعُودُوا يَتْبَعُونَهُ!٦٦
67 तैखन यीशुए 12 चेलन सेइं ज़ोवं, “कुन तुस भी च़लू गानू चातथ?”
فَقَالَ لِلاِثْنَيْ عَشَرَ تِلْمِيذاً: «وَأَنْتُمْ أَتُرِيدُونَ أَنْ تَذْهَبُوا مِثْلَهُمْ؟»٦٧
68 शमौन पतरस तैस जुवाब दित्तो, “हे प्रभु अस केस कां गाम? हमेशारी ज़िन्दगरी देने बैली गल्लां त तींए कां आन। (aiōnios g166)
فَأَجَابَهُ سِمْعَانُ بُطْرُسُ: «إِلَى مَنْ نَذْهَبُ يَا رَبُّ وَعِنْدَكَ كَلامُ الْحَيَاةِ الأَبَدِيَّةِ. (aiōnios g166)٦٨
69 ते असेईं तीं पुड़ विश्वास कियो ते ज़ानू कि तू परमेशरेरो पवित्र मैन्हु आस।”
نَحْنُ آمَنَّا وَعَرَفْنَا أَنَّكَ قُدُّوسُ اللهِ!»٦٩
70 यीशुए तैन जुवाब दित्तो, “कुन मीं तुस 12 न च़ुने। फिर भी तुसन मरां अक मैन्हु शैताने।”
فَقَالَ يَسُوعُ: «أَلَيْسَ أَنَا اخْتَرْتُكُمْ أَنْتُمُ الاِثْنَيْ عَشَرَ، وَمَعَ ذلِكَ فَوَاحِدٌ مِنْكُمْ شَيْطَانٌ؟»٧٠
71 तैने इन तैस शमौन इस्करियोतेरे मट्ठे यहूदा इस्करियोतेरे बारे मां ज़ोवं। हांलाकि तै तैन 12 चेलन मरां अक थियो, ज़ै यीशु ट्लुवांने बालो थियो।
أَشَارَ بِهَذَا إِلَى يَهُوذَا بْنِ سِمْعَانَ الإِسْخَرْيُوطِيِّ، الَّذِي سَلَّمَهُ فِيمَا بَعْدُ مَعَ أَنَّهُ كَانَ مِنَ الاِثْنَيْ عَشَرَ!٧١

< यूहन्ना 6 >