< Zəbur 1 >

1 Pislərin məsləhəti ilə getməyən, Günahkarların yolunda dayanmayan, Rişxəndçilərin arasında oturmayan insan nə bəxtiyardır!
Heureux l’homme qui ne marche pas selon le conseil des méchants, Qui ne s’arrête pas sur la voie des pécheurs, Et qui ne s’assied pas en compagnie des moqueurs,
2 O ancaq Rəbbin Qanunundan zövq alar, Gecə-gündüz bu təlimatı dərin düşünər.
Mais qui trouve son plaisir dans la loi de l’Éternel, Et qui la médite jour et nuit!
3 Axar sular kənarında əkilən ağac kimi Barını mövsümündə verər, Yarpağı solmaz, Etdiyi hər işdə uğur qazanar.
Il est comme un arbre planté près d’un courant d’eau, Qui donne son fruit en sa saison, Et dont le feuillage ne se flétrit point: Tout ce qu’il fait lui réussit.
4 Pis adamlarsa belə deyil, Onlar yelin sovurduğu saman çöpünə bənzəyər.
Il n’en est pas ainsi des méchants: Ils sont comme la paille que le vent dissipe.
5 Buna görə pis adamlar hökm günündə, Günahkarlar salehlərin məclisində dayana bilməz.
C’est pourquoi les méchants ne résistent pas au jour du jugement, Ni les pécheurs dans l’assemblée des justes;
6 Çünki Rəbb salehlərin yolunu bilər, Pislərin yolu isə məhv olar.
Car l’Éternel connaît la voie des justes, Et la voie des pécheurs mène à la ruine.

< Zəbur 1 >