Zəbur 90
1 Allah adamı Musanın duası. Ey Xudavənd, bütün nəsillərdən bəri Bizə pənah yeri olmusan.
Oración de Moisés, varón de Dios. Oh Señor, Tú eres de generación en generación.
2 Dağlara təvəllüd verməmişdən əvvəl, Kainatı, dünyanı doğmazdan əvvəl Əzəldən axıradək Allah Sənsən.
Antes que los montes fuesen engendrados, y naciesen la tierra y el orbe, y desde la eternidad hasta la eternidad, Tú, oh Dios, eres.
3 İnsanları torpağa çevirirsən, Deyirsən: «Qoy bəşər övladları toza dönsün».
Tú reduces a los mortales al polvo, y les dices: “Reintegraos, hijos de Adán.”
4 Sənin gözündə min il ötən bir günə, Bir gecə növbəsinə bənzər.
Así como mil años son a tus ojos lo que el día de ayer, una vez que ha pasado, y lo que una vigilia de la noche,
5 İnsanları silirsən, çəkilirlər, Elə bil ki yuxudurlar. Sanki sübh çağı yerdə bitən otdurlar,
así (a los hombres) los arrebatas, y son como un sueño matutino, como la hierba verde;
6 Səhər boy atar, çiçək açar, Axşamsa solar, quruyar.
que a la mañana está en flor y crece, y a la tarde es cortada y se seca.
7 Qəzəbindən məhv oluruq, Hiddətindən vəlvələyə düşürük.
Así también nos consumimos a causa de tu ira, y estamos conturbados por tu indignación.
8 Hüzurunda təqsirlərimizi üzə çıxarmısan, Gizli günahlarımıza üzünün işığını salmısan.
Has puesto ante tus ojos nuestros delitos, y a la luz de tu rostro nuestros pecados ocultos,
9 Ömür-günümüz Sənin qəzəbin altında keçir, İllərimiz bir nəfəs tək tükənir.
porque todos nuestros días declinan por efecto de tu ira, nuestros días pasan como un suspiro.
10 Yetmiş il ömür sürərik, Sağlam olsaq, səksənə yetişərik. Ən yaxşı çağımız belə, zəhmətlə, kədərlə keçir, Ömrümüz tez bitir, uçub-gedir.
Los días de nuestra vida son en suma setenta años, y en los robustos, ochenta; y los más de ellos son pena y vanidad, porque pronto han pasado y nos volamos.
11 Axı qəzəbinin gücünü kim dərk edə bilər? Hirsinin vahiməsini kim duya bilər?
¿Quién pesa según el temor que te es debido la vehemencia de tu ira y tu indignación?
12 Bizə öyrət nə qədər ömrümüz var, Qoy qəlbimiz hikmətli olsun.
Enséñanos a contar nuestros días, para que lleguemos a la sabiduría del corazón.
13 Əl çək, ya Rəbb! Nə vaxtadək qəzəbindən dönməyəcəksən? Sən qullarına rəhm et.
Vuélvete, Yahvé —¿hasta cuándo?— y sé propicio a tus siervos.
14 Səhər-səhər bizə doyunca məhəbbət göstər, Qoy ömrümüz boyu sevinib fərəhlənək.
Sácianos con tu misericordia desde temprano, para que nos gocemos y nos alegremos todos nuestros días.
15 Bizi zülmə saldığın günlər qədər, Bəlaya düşdüyümüz illər qədər sevindir.
Alégranos por los días en que nos humillaste, por los años en que conocimos la desventura.
16 Əməllərin qullarına, Əzəmətin övladlarına görünsün.
Manifiéstese a tus siervos tu obra, y a sus hijos tu gloria.
17 Ey Xudavənd Allahımız, bizimlə xoş rəftar et, Əllərimizin zəhmətini uğurlu et, Bəli, bizim əllərimizin zəhmətini uğurlu et.
Y la bondad del Señor, nuestro Dios, sea sobre nosotros; y conduce Tú las obras de nuestras manos, [para que prospere la obra de nuestras manos].
