Zəbur 90
1 Allah adamı Musanın duası. Ey Xudavənd, bütün nəsillərdən bəri Bizə pənah yeri olmusan.
Senhor, tu tens sido o nosso refugio, de geração em geração.
2 Dağlara təvəllüd verməmişdən əvvəl, Kainatı, dünyanı doğmazdan əvvəl Əzəldən axıradək Allah Sənsən.
Antes que os montes nascessem, ou que tu formasses a terra e o mundo, mesmo de eternidade em eternidade, tu és Deus.
3 İnsanları torpağa çevirirsən, Deyirsən: «Qoy bəşər övladları toza dönsün».
Tu reduzes o homem á destruição; e dizes: Tornae-vos, filhos dos homens.
4 Sənin gözündə min il ötən bir günə, Bir gecə növbəsinə bənzər.
Porque mil annos são aos teus olhos como o dia de hontem quando passou, e como a vigilia da noite.
5 İnsanları silirsən, çəkilirlər, Elə bil ki yuxudurlar. Sanki sübh çağı yerdə bitən otdurlar,
Tu os levas como com uma corrente d'agua: são como um somno: de manhã são como a herva que cresce.
6 Səhər boy atar, çiçək açar, Axşamsa solar, quruyar.
De madrugada floresce e se muda: á tarde se corta e se secca.
7 Qəzəbindən məhv oluruq, Hiddətindən vəlvələyə düşürük.
Pois somos consumidos pela tua ira, e pelo teu furor somos angustiados.
8 Hüzurunda təqsirlərimizi üzə çıxarmısan, Gizli günahlarımıza üzünün işığını salmısan.
Diante de ti pozeste as nossas iniquidades: os nossos peccados occultos á luz do teu rosto.
9 Ömür-günümüz Sənin qəzəbin altında keçir, İllərimiz bir nəfəs tək tükənir.
Pois todos os nossos dias vão passando na tua indignação; passamos os nossos annos como um conto que se conta.
10 Yetmiş il ömür sürərik, Sağlam olsaq, səksənə yetişərik. Ən yaxşı çağımız belə, zəhmətlə, kədərlə keçir, Ömrümüz tez bitir, uçub-gedir.
Os dias da nossa vida chegam a setenta annos, e se alguns pela sua robustez chegam a oitenta annos, o orgulho d'elles é canceira e enfado, pois cedo se corta e vamos voando.
11 Axı qəzəbinin gücünü kim dərk edə bilər? Hirsinin vahiməsini kim duya bilər?
Quem conhece o poder da tua ira? segundo és tremendo, assim é o teu furor.
12 Bizə öyrət nə qədər ömrümüz var, Qoy qəlbimiz hikmətli olsun.
Ensina-nos a contar os nossos dias, de tal maneira que alcancemos corações sabios.
13 Əl çək, ya Rəbb! Nə vaxtadək qəzəbindən dönməyəcəksən? Sən qullarına rəhm et.
Volta-te para nós, Senhor: até quando? e aplaca-te para com os teus servos.
14 Səhər-səhər bizə doyunca məhəbbət göstər, Qoy ömrümüz boyu sevinib fərəhlənək.
Farta-nos de madrugada com a tua benignidade, para que nos regozijemos, e nos alegremos todos os nossos dias.
15 Bizi zülmə saldığın günlər qədər, Bəlaya düşdüyümüz illər qədər sevindir.
Alegra-nos pelos dias em que nos affligiste, e pelos annos em que vimos o mal.
16 Əməllərin qullarına, Əzəmətin övladlarına görünsün.
Appareça a tua obra aos teus servos, e a tua gloria sobre seus filhos.
17 Ey Xudavənd Allahımız, bizimlə xoş rəftar et, Əllərimizin zəhmətini uğurlu et, Bəli, bizim əllərimizin zəhmətini uğurlu et.
E seja sobre nós a formosura do Senhor, nosso Deus: e confirma sobre nós a obra das nossas mãos; sim, confirma a obra das nossas mãos.
