< Zəbur 90 >

1 Allah adamı Musanın duası. Ey Xudavənd, bütün nəsillərdən bəri Bizə pənah yeri olmusan.
Molitva. Mojsija, sluge Božjega. Jahve, ti nam bijaše okrilje od koljena do koljena.
2 Dağlara təvəllüd verməmişdən əvvəl, Kainatı, dünyanı doğmazdan əvvəl Əzəldən axıradək Allah Sənsən.
Prije nego se rodiše bregovi, prije nego postade kopno i krug zemaljski, od vijeka do vijeka, Bože, ti jesi!
3 İnsanları torpağa çevirirsən, Deyirsən: «Qoy bəşər övladları toza dönsün».
Smrtnike u prah vraćaš i veliš: “Vratite se, sinovi ljudski!”
4 Sənin gözündə min il ötən bir günə, Bir gecə növbəsinə bənzər.
Jer je tisuću godina u očima tvojim k'o jučerašnji dan koji je minuo i kao straža noćna.
5 İnsanları silirsən, çəkilirlər, Elə bil ki yuxudurlar. Sanki sübh çağı yerdə bitən otdurlar,
Razgoniš ih k'o jutarnji san, kao trava su što se zeleni:
6 Səhər boy atar, çiçək açar, Axşamsa solar, quruyar.
jutrom cvate i sva se zeleni, a uvečer - već se suši i vene.
7 Qəzəbindən məhv oluruq, Hiddətindən vəlvələyə düşürük.
Zaista, izjeda nas tvoja srdžba i zbunjuje ljutina tvoja.
8 Hüzurunda təqsirlərimizi üzə çıxarmısan, Gizli günahlarımıza üzünün işığını salmısan.
Naše si grijehe stavio pred svoje oči, naše potajne grijehe na svjetlost lica svojega.
9 Ömür-günümüz Sənin qəzəbin altında keçir, İllərimiz bir nəfəs tək tükənir.
Jer svi naši dani prođoše u gnjevu tvojemu, kao uzdah dovršismo godine svoje.
10 Yetmiş il ömür sürərik, Sağlam olsaq, səksənə yetişərik. Ən yaxşı çağımız belə, zəhmətlə, kədərlə keçir, Ömrümüz tez bitir, uçub-gedir.
Zbroj naše dobi sedamdeset je godina, ako smo snažni, i osamdeset; a većina od njih muka je i ništavost: jer prolaze brzo i mi letimo odavle.
11 Axı qəzəbinin gücünü kim dərk edə bilər? Hirsinin vahiməsini kim duya bilər?
Tko će mjeriti žestinu gnjeva tvojega, tko proniknuti srdžbu tvoju?
12 Bizə öyrət nə qədər ömrümüz var, Qoy qəlbimiz hikmətli olsun.
Nauči nas dane naše brojiti, da steknemo mudro srce.
13 Əl çək, ya Rəbb! Nə vaxtadək qəzəbindən dönməyəcəksən? Sən qullarına rəhm et.
Vrati se k nama, Jahve! TÓa dokle ćeš? Milostiv budi slugama svojim!
14 Səhər-səhər bizə doyunca məhəbbət göstər, Qoy ömrümüz boyu sevinib fərəhlənək.
Jutrom nas nasiti smilovanjem svojim, da kličemo i da se veselimo u sve dane!
15 Bizi zülmə saldığın günlər qədər, Bəlaya düşdüyümüz illər qədər sevindir.
Obraduj nas za dane kad si nas šibao, za ljeta kad smo stradali!
16 Əməllərin qullarına, Əzəmətin övladlarına görünsün.
Neka se na slugama tvojim pokaže djelo tvoje i tvoja slava na djeci njihovoj!
17 Ey Xudavənd Allahımız, bizimlə xoş rəftar et, Əllərimizin zəhmətini uğurlu et, Bəli, bizim əllərimizin zəhmətini uğurlu et.
Dobrota Jahve, Boga našega, nek' bude nad nama daj da nam uspije djelo naših ruku, djelo ruku naših nek' uspije.

< Zəbur 90 >