< Zəbur 89 >

1 Ezrahlı Etanın maskili. Ya Rəbb, daim məhəbbətindən nəğmə oxuyacağam, Sənin sədaqətini dilim hər nəslə deyəcək.
En undervisning Ethans, dens Esrahitens. Jag vill sjunga om Herrans nåde evinnerliga, och hans sanning förkunna med minom mun, ifrå slägte till slägte;
2 Deyirəm ki, məhəbbətin əbədiyaşardır, Sədaqətin göylər qədər sarsılmazdır.
Och säger alltså, att en evig nåd skall uppgå; och du varder dina sanning i himmelen troliga hållandes.
3 Dedin: «Öz seçdiyimlə əhd kəsmişəm, Qulum Davud üçün belə and içmişəm:
Jag hafver gjort ett förbund med minom utkorade; minom tjenare David hafver jag svorit:
4 “Mən nəslini əbədi sarsılmaz edəcəyəm, Sülaləni taxtında sonsuzadək yaşadacağam”». (Sela)
Jag skall förskaffa dig en evig säd, och bygga din stol ifrå slägte till slägte. (Sela)
5 Ya Rəbb, göylər Sənin xariqələrinə şükür etsin, Müqəddəslər camaatı arasında sədaqətinə həmd edilsin.
Och himlarna, Herre, skola prisa din under, och dina sanning, uti de heligas församling.
6 Göydə Rəbbin tayı-bərabəri varmı? İlahi varlıqlar arasında Rəbbin bənzəri varmı?
Ty ho kan i skyn liknas vid Herran; och ibland gudarnas barn Herranom lik vara?
7 Müqəddəslər məclisində Allah çox zəhmlidir, Ətrafında olanların hamısından O heybətlidir.
Gud är fast mägtig uti de heligas församling, och underlig öfver alla de som omkring honom äro.
8 Ya Rəbb, Ordular Allahı, Sənin tək qüdrətli varmı? Səni sədaqətin bürüyüb.
Herre Gud Zebaoth, ho är såsom du, en mägtig Herre? Och din sanning är allt omkring dig.
9 Sən qabaran dənizə hökm edirsən, Aşıb-daşan dalğaları yatırırsan.
Du råder öfver det stormande hafvet; du styrer dess böljor, när de upphäfva sig.
10 Sən Rahavı əzib leşini çıxartdın, Qüvvətli qolunla düşmənləri dağıtdın.
Du slår Rahab till döds; du förströr dina fiendar, med dinom starka arm.
11 Göylər Sənin, yer üzü Sənin, Qurduğun yer üzündə hər şeyin təməlini qoymusan.
Himmel och jord äro din; du hafver grundat jordenes krets, och hvad deruti är.
12 Sən şimalı, cənubu yaratmısan, Tavor və Xermon adına mədh oxuyur.
Norr och söder hafver du skapat; Thabor och Hermon fröjdar sig i ditt Namn.
13 Qolun nə qədər qüvvətlidir, Sağ əlin ucadır, əllərin qüdrətlidir!
Du hafver en väldig arm; stark är din hand, och hög är din högra hand.
14 Salehlik və ədalət taxtının təməlidir, Məhəbbət və sədaqət önündə gedir!
Rättfärdighet och dom är dins stols stadfästelse; nåd och sanning äro för ditt ansigte.
15 Bayram şənliyində olan xalq nə bəxtiyardır! Ya Rəbb, onlar Sənin üzünün nurunda gəzər.
Väl är de folke, som fröjdas kan; Herre, de skola vandra i dins ansigtes ljus.
16 İsminə görə daim sevinirlər, Salehliyinə görə şərəfə çatırlar.
De skola dagliga öfver ditt Namn glade vara, och i dine rättfärdighet härlige vara.
17 Onların ehtişamı, qüvvəti Sənsən. Sənin lütfündən gücümüz artır.
Ty du äst deras starkhets berömmelse, och genom dina nåde skall du upphöja vårt horn.
18 Çünki sipərimiz Rəbdəndir, Padşahımız İsrailin Müqəddəsidir.
Ty Herren är vår sköld, och den Helige i Israel är vår Konung.
19 Keçmişdə bir görüntü ilə Möminlərinə belə söylədin: «Bir cəngavərə kömək etdim, Xalqın içindən onu seçib yüksəltdim.
På den tiden talade du i en syn till dina heliga, och sade: Jag hafver uppväckt en hjelta, den hjelpa skall; jag hafver upphöjt en utkoradan utu folket.
20 Qulum Davudu tapdım, Müqəddəs yağımla onu məsh etdim.
Jag hafver funnit min tjenare David; jag hafver smort honom med mina helga oljo.
21 Əlim daim onu möhkəmləndirəcək, Qolum ona qüvvət verəcək!
Min hand uppehåller honom, och min arm skall styrka honom.
22 Düşmən ona qalib gələ bilməz, Fitnəkarlar ona zülm edə bilməz.
Fienderna skola icke vara honom öfvermägtige, och de orättfärdige skola icke förtrycka honom;
23 Qarşısındakı düşmənləri qıracağam, Ona nifrət edənləri vuracağam.
Utan jag skall slå hans ovänner för honom, och de honom hata, vill jag plåga.
24 Yanında sədaqətim, məhəbbətim olacaq, Gücü ismimlə artacaq.
Men min sanning och nåd skall när honom vara; och hans horn skall i mitt Namn upphöjdt varda.
25 Dənizlərə əlini, Çaylara sağ əlini çatdıracağam.
Jag skall sätta hans hand uti hafvet, och hans högra hand uti älfverna.
26 Məni çağırıb deyəcək: “Atamsan, Allahımsan, Məni xilas edən Qaya Sənsən!”
Han skall kalla mig alltså: Du äst min fader, min Gud och tröst, den mig hjelper.
27 Mən də ilk oğul haqqını ona verəcəyəm, Onu yer üzünün ən uca padşahı edəcəyəm.
Och jag skall göra honom till första sonen, den aldrahögsta ibland Konungarna på jordene.
28 Ona daim məhəbbətimi göstərəcəyəm, Sadiq qalıb əhdimi pozmayacağam.
Jag vill behålla honom mina nåd evinnerliga, och mitt förbund skall honom fast blifva.
29 Onun nəslini əbədi yaşadacağam, Göylər durduqca taxtını saxlayacağam.
Jag skall gifva honom en evig säd, och hans stol uppehålla, så länge himmelen varar.
30 Övladları qanunumu atsalar, Hökmlərimə görə yaşamasalar,
Men om hans barn min lag öfvergifva, och i minom rättom icke vandra;
31 Qaydalarımı pozsalar, Əmrlərimə əməl etməsələr,
Om de mina stadgar ohelga, och min bud icke hålla;
32 Bu qanunsuzluqlarını kötəklə cəzalandıracağam, Təqsirlərini qamçı ilə tənbeh edəcəyəm.
Så vill jag hemsöka deras synd med ris, och deras missgerningar med plågor.
33 Amma yenə də məhəbbətimi atmaram, Sədaqətimi yalan olmağa qoymaram.
Men mina nåd vill jag icke vända ifrå honom, och icke låta mina sanning fela.
34 Öz əhdimi pozmaram, Dilimdən çıxan sözləri dəyişmərəm.
Jag vill icke ohelga mitt förbund, och icke ogildt göra hvad af minom mun utgånget är.
35 Müqəddəsliyim naminə bir dəfə and içmişəm: Davuda yalandan söz verməyəcəyəm.
Jag hafver en gång svorit vid mina helighet: Jag vill icke ljuga for David;
36 Sülaləsi taxtda əbədi qalacaq, Taxtı hüzurumda günəş kimi duracaq.
Hans säd skall evig vara, och hans stol för mig såsom solen.
37 Ay kimi – Göydəki etibarlı şahid kimi sabit qalacaq». (Sela)
Såsom månen skall han evinnerliga vid magt hållen varda, och såsom de vittne i skyn viss vara. (Sela)
38 Amma, ya Rəbb, məsh etdiyin padşaha qəzəblənmisən, Sən onu rədd etmisən, ona arxa çevirmisən.
Men nu bortdrifver du och förkastar, och vredgas med dinom smorda.
39 Qulunla bağladığın əhddən imtina etmisən, Tacını toz-torpağa atıb bulaşdırmısan.
Du bryter dins tjenares förbund, och trampar hans krono neder på jordena.
40 Bütün divarlarını yıxmısan, Qalalarını viran etmisən.
Du nederrifver alla hans murar, och låter hans fäste afbrytas.
41 Yoldan keçənlər oranı soyub-talayırlar, Qonşuları ona tənə vururlar.
Honom beröfva alle de der framom gå; han är sinom grannom ett gabberi vorden.
42 Onun düşmənlərinin sağ əlini yuxarı qaldırmısan, Bütün yağılarını sevindirmisən.
Du upphöjer hans ovänners högra hand, och gläder alla hans fiendar.
43 Qılıncının ağzını kütləşdirmisən, Onu döyüşdə qaldırmamısan.
Ock hafver du hans svärds kraft borttagit, och låter honom ingen seger vinna i stridene.
44 Onu şərəfdən salmısan, Taxtını yerlə yeksan etmisən.
Du förstörer hans renhet, och kastar hans stol till jordena.
45 Nə tez onu gəncliyindən saldın, Onu xəcalətə bürüdün. (Sela)
Du förkortar hans ungdoms tid, och betäcker honom med blygd. (Sela)
46 Ya Rəbb, nə vaxta qədər, Yoxsa əbədilikmi bizdən gizlənəcəksən, Od tutub qəzəbdən yanacaqsan?
Herre, huru länge vill du dig så allstinges fördölja; och låta dina grymhet brinna såsom en eld?
47 Ömrümün nə tez keçdiyini xatırla, Bütün bəşər övladlarını nə fani yaratmısan!
Tänk huru stackot mitt lif är; hvi vill du alla menniskor fåfängt skapat hafva?
48 İnsanlar arasında ölüm görməyən kimdir? Kim canını ölülər diyarının pəncəsindən qurtarar? (Sela) (Sheol h7585)
Hvilken är den der lefver, och intet ser döden; den sina själ friar utu helvetes hand? (Sela) (Sheol h7585)
49 Ey Xudavənd, əvvəlki məhəbbətin harada qaldı? Çünki bu barədə Davuda sədaqətlə and içdin.
Herre, hvar är den förra din nåd, den du David i dine sanning svorit hafver?
50 Ey Xudavənd, unutma, gör bu bəndən necədir, Köksümdə nə qədər xalqın tənəsini gəzdirirəm.
Tänk, Herre, på dina tjenares försmädelse, den jag bär i mitt sköt, af allom så mångom folkom;
51 Ya Rəbb, düşmənlərinin etdiyi təhqirləri, Məsh etdiyinin yoluna vurduqları tənələri daşıyıram.
Dermed, Herre, dine fiender dig försmäda; der de med försmäda, och med fötterna trampa på din smorda.
52 Rəbbə əbədilik alqış olsun! Amin, Amin.
Lofvad vare Herren evinnerliga. Amen, Amen.

< Zəbur 89 >