< Süleymanin Məsəlləri 1 >

1 İsrail padşahı Davud oğlu Süleymanın məsəlləri:
Detta är Salomos Ordspråk, Davids sons, Israels Konungs;
2 Hikmət və tərbiyəyə malik olmaq, Müdrik sözləri dərk etmək üçün,
Till att deraf lära vishet och tukt;
3 Salehlik, ədalət, insaf barədə İdrak tərbiyəsi almaq üçün,
Förstånd, klokhet, rättfärdighet, dom och fromhet;
4 Cahillərə uzaqgörənlik, Gənc oğlana bilik və dərrakə vermək üçün;
Att de fåkunnige måga varda vise, och de ynglingar förnuftige och försigtige.
5 Qoy hikmətli qulaq asıb müdrikliyini artırsın, Dərrakəli adam sağlam məsləhət alsın.
Den der vis är, han hörer till, och förbättrar sig; och den der förståndig är, han tager vid råd;
6 Bu yolla insanlar məsəl və kinayələri, Hikmətlilərin sözlərini və müəmmalarını anlasınlar.
Att han skall förstå ordspråk, och deras uttydelse; de visas läro, och deras gåtor.
7 Rəbb qorxusu biliyin başlanğıcıdır, Amma səfehlər hikmət və tərbiyəyə xor baxar.
Herrans fruktan är begynnelsen till att lära; de galna förakta vishet och tuktan.
8 Oğlum, ata tərbiyəsinə qulaq as, Ananın öyrətdiklərini kənara atma.
Min son, hör dins faders tuktan, och förlåt icke dine moders bud;
9 Onlar başını gözəl çələng kimi, Boynunu boyunbağı kimi bəzər.
Ty detta är dino hufvude en skön prydning, och en kedja om din hals.
10 Oğlum, qoyma səni günahkarlar azdırsın.
Min son, om skalkar locka dig, så följ icke;
11 Desələr ki: «Gəl bizimlə pusqu qurub qan tökək, Nahaq yerə günahsızları güdək,
Om de säga: Gack med oss, vi vilje vakta efter blod, och gildra för den oskyldiga utan sak;
12 Gəl onları ölülər diyarı kimi diri-diri udaq, Tamam qəbirə düşənlərə bənzəsinlər. (Sheol h7585)
Vi vilje dem uppsluka lefvande, såsom helvetet; och de fromma, såsom dem der neder i grafvena fara; (Sheol h7585)
13 Onda çoxlu qiymətli sərvət taparıq, Evlərimizi talan malı ilə doldurarıq.
Vi vilje finna stora ägodelar; vi vilje fylla vår hus med rof;
14 Bizə qoşul, Qoy kisəmiz bir olsun»,
Vågat med oss; en pung skall vara allas våras.
15 Oğlum, onlara qoşulma, Yollarına ayaq basma.
Min son, vandra intet den vägen med dem; vakta din fot för deras stig.
16 Çünki onların ayaqları pisliyə tərəf qaçar, Qan tökməyə tələsər.
Ty deras fötter löpa till det ondt är, och skynda sig till att utgjuta blod.
17 Bir quşun gözü önündə Tələ qurmaq faydasızdır.
Ty det är fåfängt utkasta nät för foglarnas ögon;
18 Çünki onların qurduğu pusqu öz qanlarını tökmək üçündür, Güdməkləri öz canları üçündür.
Och vakta de sjelfve efter hvarsannars blod; och den ene står efter den andras lif.
19 Tamahkarın yolu həmişə belədir, Tamahı onun canını alar.
Alltså göra alle girige, att den ene tager dem andra lifvet bort.
20 Hikmət bayırda ucadan çağırır, Meydanlarda onun səsi ucalır.
Visheten klagar ute, och låter höra sig på gatomen.
21 O, səsli-küylü küçələrin başında çağırır, Şəhər darvazalarında deyir:
Hon ropar i partomen ut för folket; hon talar sin ord i stadenom:
22 «Ey cahillər, nə vaxtadək Cəhaləti sevəcəksiniz? Nə vaxtadək rişxəndçilər rişxənddən zövq alacaq, Axmaqların bilikdən zəhləsi gedəcək?
Huru länge viljen I, fåkunnige, fåkunnige vara; och de bespottare lust hafva till gabberi, och de galne hata lärdom?
23 Məzəmmətimdən düzəlsəydiniz, Ruhumu üstünüzə tökərdim, Sözlərimi sizə bildirərdim.
Vänder eder till mitt straff; si, jag vill utsäga eder min anda, och göra eder min ord kunnig.
24 Sizi çağıranda məni rədd etdiniz, Əlimi uzadanda əhəmiyyət vermədiniz.
Efter jag nu kallar, och I neken det; jag räcker mina hand ut, och ingen aktar dertill;
25 Bütün nəsihətlərimi boş saydınız, Məzəmmətlərimi qəbul etmədiniz.
Och I låten fara all min råd, och viljen icke mitt straff;
26 Ona görə də sizin üzərinizə bəla gələndə güləcəyəm, Dəhşət sizi bürüyəndə,
Så vill jag ock le åt edro ofärd, och begabba eder, när det kommer som I frukten;
27 Tufan kimi dəhşət sizə hücum çəkəndə, Sizə qasırğa kimi bəla gələndə, Dara, əziyyətə düşəndə istehza edəcəyəm.
När öfver eder kommer, såsom en storm, det I frukten, och edor ofärd såsom ett väder; när öfver eder kommer ångest och nöd.
28 O vaxt məni çağıranlara cavab verməyəcəyəm, Səylə axtarsalar da, məni tapa bilməyəcəklər.
Då skola de åkalla mig, men jag skall intet svara; de skola bittida söka mig, och intet finna;
29 Çünki onlar biliyə nifrət etdilər, Rəbdən qorxmaq istəmədilər,
Derföre, att de hatade lärdom, och ville icke hafva Herrans fruktan;
30 Nəsihətimi istəmədilər, Hər məzəmmətimi rədd etdilər.
Ville icke mitt råd, och lastade all min straff.
31 Buna görə də öz yollarının bəhrəsini yeyəcəklər, Öz nəsihətləri ilə doyacaqlar.
Så skola de äta af sins väsendes frukt, och af sin råd mätte varda;
32 Cahili özbaşınalığı öldürəcək, Axmağı laqeydliyi məhv edəcək.
Att de fåkunnigas luste dräper dem, och de galnas lycka förgör dem.
33 Mənə qulaq asanlarsa əmin-amanlıqda yaşayacaq, Rahatlıq tapacaq, pislikdən qorxmayacaq».
Men den mig hörer, han skall säker blifva, och nog hafva, och för intet ondt frukta.

< Süleymanin Məsəlləri 1 >