< Zəbur 82 >

1 Asəfin məzmuru. Allah Öz toplantısında durub, Hökmünü verərək allahlar arasında deyir:
En psalm av Asaf. Gud står i gudaförsamlingen, mitt ibland gudarna håller han dom:
2 «Nə vaxtadək nahaq hökm verəcəksiniz, Pislərə tərəfkeşlik edəcəksiniz? (Sela)
"Huru länge skolen I döma orätt och vara partiska för de ogudaktiga? (Sela)
3 Yoxsulun və yetimin işinə ədalətlə baxın, Məzlumun və fəqirin haqqını verin.
Skaffen den arme och faderlöse rätt, given den betryckte och torftige rättvisa.
4 Yoxsul və möhtacları qurtarın, Pislərin əlindən onları azad edin.
Befrien den arme och fattige, rädden honom från de ogudaktigas hand.
5 Nə bilirsiniz, nə də ki anlayırsınız! Yerin təməlləri sarsılır, qaranlıqda dolanırsınız.
Men de veta intet och hava intet förstånd, de vandra i mörker; jordens alla grundvalar vackla.
6 Demişəm: “Siz allahlarsınız, Hər biriniz Haqq-Taala övladlarısınız”.
Jag har väl sagt att I ären gudar och allasammans den Högstes söner;
7 Lakin insan kimi öləcəksiniz, Adi bir hökmdar kimi torpağa düşəcəksiniz».
men I måsten dock dö, såsom människor dö, och falla, likaväl som var furste faller."
8 Ey Allah, qalx, dünyaya hakim ol, Çünki bütün millətlərə Sən sahib olacaqsan!
Ja, stå upp, o Gud; håll dom över jorden, ty med arvsrätt råder du över alla folk.

< Zəbur 82 >