< Zəbur 78 >

1 Asəfin maskili. Ey xalqım, təlimimi dinləyin, Dilimdən çıxan sözləri eşidin.
משכיל לאסף האזינה עמי תורתי הטו אזנכם לאמרי פי׃
2 Ağzımı bu məsəllə açıb Keçmişdəki müəmmaları bəyan edəcəyəm.
אפתחה במשל פי אביעה חידות מני קדם׃
3 Bunları eşitmişik, bilirik, Bizə atalarımız nəql edib.
אשר שמענו ונדעם ואבותינו ספרו לנו׃
4 Bunu onların nəvələrindən gizlətməyəcəyik; Rəbbin həmdə layiq işlərini, Onun qüdrətini, etdiyi xariqələri Gələcək nəsillərə söyləyəcəyik.
לא נכחד מבניהם לדור אחרון מספרים תהלות יהוה ועזוזו ונפלאותיו אשר עשה׃
5 Rəbb öyüd vermək üçün Yaqub nəslinə – İsrailə bir təlim qoydu. Ata-babalarımıza əmr etdi ki, Bu təlimi övladlarına öyrətsin.
ויקם עדות ביעקב ותורה שם בישראל אשר צוה את אבותינו להודיעם לבניהם׃
6 Qoy gələcək nəsil də bilsin, Gələcəkdə doğulacaq övladlar da Balalarına bu təlimi verə bilsin.
למען ידעו דור אחרון בנים יולדו יקמו ויספרו לבניהם׃
7 Qoy ümidlərini Allaha bağlasınlar, Allahın işlərini unutmasınlar, Əmrlərini yerinə yetirsinlər.
וישימו באלהים כסלם ולא ישכחו מעללי אל ומצותיו ינצרו׃
8 Qoy ata-babaları kimi olmasınlar, Çünki onlar dikbaş, üsyankar bir nəsil idi. Allaha ürəkləri dönük, Könülləri vəfasız idi.
ולא יהיו כאבותם דור סורר ומרה דור לא הכין לבו ולא נאמנה את אל רוחו׃
9 Efrayim övladları ox-kamanla silahlandılar, Amma döyüş günü tez geriyə qayıtdılar.
בני אפרים נושקי רומי קשת הפכו ביום קרב׃
10 Allahın əhdini pozanlar belə etdilər, Sənin qanunlarınla yaşamaq istəmədilər.
לא שמרו ברית אלהים ובתורתו מאנו ללכת׃
11 Allahın işlərini, Göstərdiyi xariqələrini unutdular.
וישכחו עלילותיו ונפלאותיו אשר הראם׃
12 Allah Misir torpağında, Soan bölgəsində, Ata-babalarının gözləri önündə xariqələr göstərmişdi.
נגד אבותם עשה פלא בארץ מצרים שדה צען׃
13 Dənizi yarıb onları keçirmişdi, Suları divar kimi saxlamışdı.
בקע ים ויעבירם ויצב מים כמו נד׃
14 Onlara gündüz buludla, Bütün gecə şəfəq saçan alovla yol göstərmişdi.
וינחם בענן יומם וכל הלילה באור אש׃
15 Çöldə qayaları yarmışdı, İçsinlər deyə ümman kimi bol su çıxarmışdı.
יבקע צרים במדבר וישק כתהמות רבה׃
16 Qayadan suları sel kimi çıxarmışdı, Bu suları çaylar kimi axıtmışdı.
ויוצא נוזלים מסלע ויורד כנהרות מים׃
17 Amma onlar günah etməyi davam etdirdilər, Səhrada Haqq-Taalaya qarşı üsyankar oldular.
ויוסיפו עוד לחטא לו למרות עליון בציה׃
18 İştahaları artdı, yemək tələb etdilər, Ürəklərində Allahı sınağa çəkdilər.
וינסו אל בלבבם לשאל אכל לנפשם׃
19 Allahın əleyhinə belə danışdılar: «Məgər Allah çöldə süfrə qura bilər?
וידברו באלהים אמרו היוכל אל לערך שלחן במדבר׃
20 Nə olsun qayaya vuranda sular axdı, Sellər aşıb-daşdı. Görəsən O, çörək verə bilərmi? Xalqına ət verə bilərmi?»
הן הכה צור ויזובו מים ונחלים ישטפו הגם לחם יוכל תת אם יכין שאר לעמו׃
21 Rəbb bunu eşidərkən qəzəbləndi, Yaquba qarşı alovunu yerə tökdü, İsrailə qarşı hiddəti artdı.
לכן שמע יהוה ויתעבר ואש נשקה ביעקב וגם אף עלה בישראל׃
22 Çünki onlar Allaha inanmırdılar, Onun qurtuluşuna arxalanmırdılar.
כי לא האמינו באלהים ולא בטחו בישועתו׃
23 Bununla belə, uca səmaya əmr etdi, Göylərin qapılarını açdırdı.
ויצו שחקים ממעל ודלתי שמים פתח׃
24 Onlara yemək üçün manna yağdırdı, Göylərin taxılını verdi.
וימטר עליהם מן לאכל ודגן שמים נתן למו׃
25 İnsan mələklərin çörəyindən yedi, Onlara doyunca yemək verildi.
לחם אבירים אכל איש צידה שלח להם לשבע׃
26 Göylərdə şərq küləyini əsdirdi, Qüdrəti ilə cənub küləyini gətirdi.
יסע קדים בשמים וינהג בעזו תימן׃
27 Başlarına toz kimi ət yağdırdı, Onlara dənizdəki qum qədər quşlar göndərdi.
וימטר עליהם כעפר שאר וכחול ימים עוף כנף׃
28 Düşərgələrinin ortasına, Qaldıqları yerin ətrafına səpələdi.
ויפל בקרב מחנהו סביב למשכנתיו׃
29 Onlar doyunca, çox yedi, İştahaları çəkən şeyləri onlara verdi.
ויאכלו וישבעו מאד ותאותם יבא להם׃
30 Lakin iştahaları qurtarmamış, Yemək ağızlarında olarkən
לא זרו מתאותם עוד אכלם בפיהם׃
31 Allah onlara qarşı hiddətini artırdı, Ətli-canlılarını qırdı, İsrail igidlərini vurub yerə sərdi.
ואף אלהים עלה בהם ויהרג במשמניהם ובחורי ישראל הכריע׃
32 Bununla belə, günahlarını davam etdirdilər, Onun xariqələrinə inanmadılar.
בכל זאת חטאו עוד ולא האמינו בנפלאותיו׃
33 Buna görə də günlərini puç etdi, Dəhşətlə ömürlərini sona yetirdi.
ויכל בהבל ימיהם ושנותם בבהלה׃
34 Ölənləri görüb Allahı axtardılar, Geri dönüb Allahı səylə aradılar.
אם הרגם ודרשוהו ושבו ושחרו אל׃
35 Yadlarına düşdü ki, Allah onların Qayası idi, Allah-Taala onların Satınalanı idi.
ויזכרו כי אלהים צורם ואל עליון גאלם׃
36 Lakin ağızları ilə Ona yaltaqlanırdılar, Dilləri ilə Ona yalan danışırdılar.
ויפתוהו בפיהם ובלשונם יכזבו לו׃
37 Qəlblərində Ona qarşı dönük olmuşdular, Əhdinə vəfasız çıxmışdılar.
ולבם לא נכון עמו ולא נאמנו בבריתו׃
38 Allah isə rəhmlidir, günahı bağışlayır, Günahkarı yox etmir. Dəfələrlə qəzəbini saxlayır, Hiddətini tamamilə oyanmağa qoymayır.
והוא רחום יכפר עון ולא ישחית והרבה להשיב אפו ולא יעיר כל חמתו׃
39 Yada saldı ki, onlar yalnız bəşərdir, Onlar əsən, geri dönməyən küləyə bənzəyir.
ויזכר כי בשר המה רוח הולך ולא ישוב׃
40 Neçə dəfə səhrada Ona qarşı üsyankar oldular, Neçə dəfə çöllükdə Onu kədərləndirdilər!
כמה ימרוהו במדבר יעציבוהו בישימון׃
41 Allahı dönə-dönə sınadılar, İsrailin Müqəddəsinin xətrinə dəydilər.
וישובו וינסו אל וקדוש ישראל התוו׃
42 Xatırlamadılar Onun qüdrətini, Düşməndən azad etdiyi günü,
לא זכרו את ידו יום אשר פדם מני צר׃
43 Misirdə göstərdiyi əlamətləri, Soan bölgəsində göstərdiyi möcüzələri.
אשר שם במצרים אתותיו ומופתיו בשדה צען׃
44 Misirlilər sulardan içə bilməsinlər deyə Suları qana döndərib çaylardan axıtmışdı.
ויהפך לדם יאריהם ונזליהם בל ישתיון׃
45 Onları göndərdiyi mozalanlara yem etmişdi, Göndərdiyi qurbağalar ölkələrini xarabaya çevirmişdi.
ישלח בהם ערב ויאכלם וצפרדע ותשחיתם׃
46 Əkinlərini tırtıllara, Zəhmətlərinin bəhərini çəyirtkələrə vermişdi.
ויתן לחסיל יבולם ויגיעם לארבה׃
47 Üzümlərini dolu ilə, Firon ənciri ağaclarını şaxta ilə məhv etmişdi.
יהרג בברד גפנם ושקמותם בחנמל׃
48 Naxırlarını dolu ilə, Sürülərini şimşəklə qırmışdı.
ויסגר לברד בעירם ומקניהם לרשפים׃
49 Onların üzərinə qızğın qəzəbini, Hirsini, hiddətini, dərdləri, Bir qoşun ölüm mələklərini tökmüşdü.
ישלח בם חרון אפו עברה וזעם וצרה משלחת מלאכי רעים׃
50 Qızğın qəzəbinə yol açmışdı, Əsirgəmədən canlarına ölüm vermişdi, Həyatlarına bəla gətirmişdi.
יפלס נתיב לאפו לא חשך ממות נפשם וחיתם לדבר הסגיר׃
51 Hər Misirlinin ilk oğlunu, Ham nəslindən hər kişinin belindən gələn ilk oğlunu qırmışdı.
ויך כל בכור במצרים ראשית אונים באהלי חם׃
52 Öz xalqını isə qoyun kimi oradan çıxarmışdı, Çöldən onları sürü kimi aparmışdı.
ויסע כצאן עמו וינהגם כעדר במדבר׃
53 Onları qorxudan uzaq, asayiş içində aparmışdı, Düşmənləri isə dənizdə qərq olmuşdu.
וינחם לבטח ולא פחדו ואת אויביהם כסה הים׃
54 Onları Öz müqəddəs torpağına, Sağ əli ilə aldığı dağlar diyarına gətirdi.
ויביאם אל גבול קדשו הר זה קנתה ימינו׃
55 Onların qarşısından başqa millətləri qovdu, Torpaqlarını da İsrail qəbilələrinə mülk olaraq payladı, Yaşamaq üçün yurd-yuvalarını onlara verdi.
ויגרש מפניהם גוים ויפילם בחבל נחלה וישכן באהליהם שבטי ישראל׃
56 Lakin onlar Allah-Taalanı sınadılar, Ona qarşı üsyankar oldular, Göstərişlərinə əməl etmədilər.
וינסו וימרו את אלהים עליון ועדותיו לא שמרו׃
57 Ataları kimi dönüklük və xəyanət etdilər, Xarab kamandan atılan ox kimi əyri getdilər.
ויסגו ויבגדו כאבותם נהפכו כקשת רמיה׃
58 Onu səcdəgahları ilə qəzəbləndirdilər, Onu yonma bütləri ilə qısqandırdılar.
ויכעיסוהו בבמותם ובפסיליהם יקניאוהו׃
59 Bunları eşidən Allah çox hiddətləndi, İsraili tamamilə rədd etdi.
שמע אלהים ויתעבר וימאס מאד בישראל׃
60 İnsanlar arasında qaldığı çadırını, Şilodakı məskənini tərk etdi.
ויטש משכן שלו אהל שכן באדם׃
61 Qüdrətini əsarətə, Şərəfini düşmən əlinə təslim etdi.
ויתן לשבי עזו ותפארתו ביד צר׃
62 Öz xalqını qılıncdan keçirtdi, Öz irsini qəzəbinə düçar etdi.
ויסגר לחרב עמו ובנחלתו התעבר׃
63 İgidləri alov uddu, Nişanlı qızlara toy çalınmadı.
בחוריו אכלה אש ובתולתיו לא הוללו׃
64 Kahinləri qılınclarla qırıldı, Arvadları dul qaldı, gözlərinin yaşı qurudu.
כהניו בחרב נפלו ואלמנתיו לא תבכינה׃
65 O zaman Xudavənd yuxulu insan kimi oyandı, Sanki şərabın təsirindən ayılan bir pəhləvandır.
ויקץ כישן אדני כגבור מתרונן מיין׃
66 Düşmənlərini vuraraq geri atdı, Əbədi olaraq onları rüsvay etdi.
ויך צריו אחור חרפת עולם נתן למו׃
67 Yusifin nəslini rədd etdi, Efrayim qəbiləsini seçmədi.
וימאס באהל יוסף ובשבט אפרים לא בחר׃
68 Yəhuda qəbiləsini, Sevdiyi Sion dağını seçdi.
ויבחר את שבט יהודה את הר ציון אשר אהב׃
69 Öz Müqəddəs məkanını səma kimi, Əbədi qurduğu dünya kimi tikdi.
ויבן כמו רמים מקדשו כארץ יסדה לעולם׃
70 Çoban olan qulu Davudu seçdi, Onu qoyun ağıllarından götürdü.
ויבחר בדוד עבדו ויקחהו ממכלאת צאן׃
71 Əmlik quzuların qayğısına qalanı gətirdi, Xalqı Yaqub nəslinin və Öz irsi İsrailin çobanı etdi.
מאחר עלות הביאו לרעות ביעקב עמו ובישראל נחלתו׃
72 Davud onları kamil ürəklə otardı, Əlindən gələn məharətlə onları irəli apardı.
וירעם כתם לבבו ובתבונות כפיו ינחם׃

< Zəbur 78 >