Zəbur 49
1 Musiqi rəhbəri üçün. Qorah övladlarının məzmuru. Siz, ey bütün xalqlar, Bunu dinləyin! Ey dünya sakinləri,
Auf den Siegesspender, von den Korachiten, ein Lied. Ihr Völker alle, hört! Ihr Weltbewohner all, merkt auf!
2 Ey sadə insanlar, əsilzadələr, Ey zənginlər, fəqirlər, Hamınız qulaq asın!
Gemeine Leute, Herrensöhne, ihr all zusammen, reich und arm!
3 Dilimdən hikmətli sözlər çıxacaq, Bu müdrik fikirlər qəlbimdən gəlir.
Mein Mund trägt Weisheit vor, und meines Herzens Dichtung ist voll Einsicht.
4 Bu məsəllərə qulaq asacağam, Bu müəmmamı mən lira ilə açacağam:
Ich lausche einem Spruch, mein Lied mit Zitherspiel beginnend:
5 Niyə yaman günlərdən, Ətrafımda məni təqib edənlərin pis niyyətindən qorxum?
Warum soll ich in Unglückstagen zagen, wo meiner Gegner Bosheit mich umgibt,
6 Onlar var-dövlətlərinə güvənirlər, Bol sərvətləri ilə öyünürlər.
die auf ihr Gut vertrauen, sich ihres großen Reichtums rühmen?
7 Amma kimsə öz ömrünü satın ala bilməz, Həyatının haqqını Allaha ödəyə bilməz.
Nicht einer kann sich selbst loskaufen, nicht einer Gott für sich ein Lösegeld erlegen,
8 Çünki insanın canının haqqı çox dəyərlidir, Ən üstün qiymətlər ona kifayət etmir ki,
zu teuer ist der Loskauf ihrer selbst und so für alle Zeit unmöglich,
9 İnsan əbədi ömür sürsün, Məzarı heç görməsin.
daß er für immer lebe und nicht die Grube sehe.
10 Aydındır ki, həm hikmətlilər ölür, Həm axmaqlar, həm də səfehlər tələf olur, Hamının sərvəti başqasına nəsib olur.
Da sieht man Weise sterben, wie Tor und Narr vergehn und andern ihr Vermögen hinterlassen.
11 Torpaqlara sahib olsalar belə, Son mənzilləri qəbirdir, Yenə nəsillərdən-nəsillərədək yerləri məzardır.
Für immer ist ihr Grab ihr Haus, für alle Zukunft ihre Wohnstätte, sie, deren Namen Weltruf hatten.
12 İnsan dəyərli olsa da, qalmır, Həlak olan heyvana oxşayır.
Der Mensch bleibt nicht im Ansehen, er gleicht den Tieren, die man würgt.
13 Özünə güvənənlərin yolu ölümə aparır, Özündən razı lovğaların sonu belədir. (Sela)
Das ist ihr Lauf; das ist's, was ihrer wartet, und was nach ihrem Ende wird, das können selber sie erzählen. (Sela)
14 Onlar sürü kimi ölülər diyarına aparılar, Onları ölüm otarar. Səhər açılanda əməlisalehlər onlara hakim olar. Yurd-yuvasından uzaq bir yerdə, ölülər diyarında Cəsədləri çürüyüb qalar. (Sheol h7585)
Sie sind den Schafen gleich, die für die Unterwelt der Tod schon weidet; der führt sie unparteiisch bald hinab, zur Unterwelt, zu ihrer Wohnung, wo ihr Gespenst verschwindet. (Sheol h7585)
Doch Gott behütet meine Seele vor der Unterwelt; er nimmt mich mit. (Sela) (Sheol h7585)
16 Qorxma bir adam varlı olanda, Evinə sərvət yığılanda.
Sei unbesorgt! Wenn einer sich bereichert, wenn seines Hauses Überfluß sich mehrt,
17 Çünki öləndə heç nə apara bilməz, Sərvəti ardınca getməz.
beim Sterben nimmt er doch nicht alles mit; sein Reichtum folgt ihm nicht hinab.
18 Sağ ikən özünü xoşbəxt saysa da, Uğur qazananda təriflənsə də,
Er schätzte sich dann mit dem bloßen Leben glücklich, und priese glücklich dich, daß dir's noch gut ergeht.
19 Ata-babalarının yanına gedəcək, Sonsuzadək orada işıq görməyəcək.
Doch muß er zum Geschlechte seiner Väter gehen, die nimmermehr das Licht erblicken.
20 İnsan dəyərli olsa da, anlamır, Həlak olan heyvana oxşayır.
Der Mensch bleibt nicht im Ansehen, er gleicht den Tieren, die man würgt.
