Zəbur 49
1 Musiqi rəhbəri üçün. Qorah övladlarının məzmuru. Siz, ey bütün xalqlar, Bunu dinləyin! Ey dünya sakinləri,
To the chief Musician, A Psalm for the sons of Korah. Hear this, all [ye] people; give ear, all [ye] inhabitants of the world:
2 Ey sadə insanlar, əsilzadələr, Ey zənginlər, fəqirlər, Hamınız qulaq asın!
Both low and high, rich and poor, together.
3 Dilimdən hikmətli sözlər çıxacaq, Bu müdrik fikirlər qəlbimdən gəlir.
My mouth shall speak of wisdom; and the meditation of my heart [shall be] of understanding.
4 Bu məsəllərə qulaq asacağam, Bu müəmmamı mən lira ilə açacağam:
I will incline mine ear to a parable: I will open my dark saying upon the harp.
5 Niyə yaman günlərdən, Ətrafımda məni təqib edənlərin pis niyyətindən qorxum?
Wherefore should I fear in the days of evil, [when] the iniquity of my heels shall compass me about?
6 Onlar var-dövlətlərinə güvənirlər, Bol sərvətləri ilə öyünürlər.
They that trust in their wealth, and boast themselves in the multitude of their riches;
7 Amma kimsə öz ömrünü satın ala bilməz, Həyatının haqqını Allaha ödəyə bilməz.
None [of them] can by any means redeem his brother, nor give to God a ransom for him:
8 Çünki insanın canının haqqı çox dəyərlidir, Ən üstün qiymətlər ona kifayət etmir ki,
(For the redemption of their soul [is] precious, and it ceaseth for ever: )
9 İnsan əbədi ömür sürsün, Məzarı heç görməsin.
That he should still live for ever, [and] not see corruption.
10 Aydındır ki, həm hikmətlilər ölür, Həm axmaqlar, həm də səfehlər tələf olur, Hamının sərvəti başqasına nəsib olur.
For he seeth [that] wise men die, likewise the fool and the brutish person perish, and leave their wealth to others.
11 Torpaqlara sahib olsalar belə, Son mənzilləri qəbirdir, Yenə nəsillərdən-nəsillərədək yerləri məzardır.
Their inward thought [is, that] their houses [shall continue] for ever, [and] their dwelling places to all generations; they call [their] lands after their own names.
12 İnsan dəyərli olsa da, qalmır, Həlak olan heyvana oxşayır.
Nevertheless man [being] in honour abideth not: he is like the beasts [that] perish.
13 Özünə güvənənlərin yolu ölümə aparır, Özündən razı lovğaların sonu belədir. (Sela)
This their way [is] their folly: yet their posterity approve their sayings. (Selah)
14 Onlar sürü kimi ölülər diyarına aparılar, Onları ölüm otarar. Səhər açılanda əməlisalehlər onlara hakim olar. Yurd-yuvasından uzaq bir yerdə, ölülər diyarında Cəsədləri çürüyüb qalar. (Sheol h7585)
Like sheep they are laid in the grave; death shall feed on them; and the upright shall have dominion over them in the morning; and their beauty shall consume in the grave from their dwelling. (Sheol h7585)
But God will redeem my soul from the power of the grave: for he shall receive me. (Selah) (Sheol h7585)
16 Qorxma bir adam varlı olanda, Evinə sərvət yığılanda.
Be not thou afraid when one is made rich, when the glory of his house is increased;
17 Çünki öləndə heç nə apara bilməz, Sərvəti ardınca getməz.
For when he dieth he shall carry nothing away: his glory shall not descend after him.
18 Sağ ikən özünü xoşbəxt saysa da, Uğur qazananda təriflənsə də,
Though while he lived he blessed his soul: and [men] will praise thee, when thou doest well to thyself.
19 Ata-babalarının yanına gedəcək, Sonsuzadək orada işıq görməyəcək.
He shall go to the generation of his fathers; they shall never see light.
20 İnsan dəyərli olsa da, anlamır, Həlak olan heyvana oxşayır.
Man [that is] in honour, and understandeth not, is like the beasts [that] perish.
