Zəbur 38
1 Davudun yadasalma məzmuru. Ya Rəbb, qəzəblənib məni töhmətləndirmə, Hiddətlənib məni tənbeh eləmə.
En psalm av David; till åminnelse.
2 Artıq Sənin oxların mənə saplanıb, Əllərin üstümə ağırlıq salıb.
HERRE, straffa mig icke i din förtörnelse, och tukta mig icke i din vrede.
3 Bədənimdə qəzəbindən sağ yer qalmadı, Günahıma görə sümüklərim də xəstəlik tapdı.
Ty dina pilar hava träffat mig, och din hand drabbar mig.
4 Çünki təqsirlərim başımdan aşır, Ağır yük tək onlara gücüm çatmır.
Det finnes intet helt på min kropp för din vredes skull, intet helbrägda i mina ben för min synds skull.
5 Ağılsızlığımın üzündən Yaralarım iyrənc və irinlidir.
Ty mina missgärningar gå mig över huvudet; såsom en svår börda äro de mig för tunga.
6 Mənim qəddim əyilib, ikiqat bükülmüşəm, Gün boyu yaslı gəzirəm.
Mina sår stinka och flyta för min dårskaps skull.
7 Çünki belim qızdırmadan yandı, Bədənimdə sağ yer qalmadı.
Jag går krokig och mycket lutande; hela dagen går jag sörjande.
8 Taqətim kəsildi, çox əzilmişəm, Ürəyimdəki iztiraba görə ah-zar edirəm.
Ty mina länder äro fulla av brand, och intet helt finnes på min kropp.
9 Ey Xudavənd, mənim arzu-diləyim hüzurundadır, Mənim iniltilərim Səndən gizli qalmır.
Jag är vanmäktig och illa sönderslagen; jag klagar för mitt hjärtas jämmers skull.
10 Ürəyim çırpınır, gücüm tükəndi, Gözlərimin nuru da söndü.
Herre, du känner all min trängtan, och min suckan är dig icke fördold.
11 Azarımı görüb məndən dost-yoldaşım uzaqlaşdı, Qohumlarım məndən uzaqda qaldı.
Mitt hjärta slår häftigt, min kraft har övergivit mig; mina ögons ljus, också det är borta.
12 Canımın qəsdinə duranlar mənə tələ qurur, Bədxahlarım ölümümdən danışır, Gün boyu mənim üçün hiylə qururlar.
Mina vänner och fränder hålla sig fjärran ifrån min plåga, och mina närmaste hava ställt sig långt ifrån.
13 Mən bir kar kimi eşitmirəm, Dilsiz-ağızsız bir lal kimiyəm.
Snaror lägga de ut, som stå efter mitt liv, och de som söka min ofärd tala vad fördärvligt är; på svek tänka de hela dagen.
14 Dilsiz-cavabsız Bir lal-kar kimiyəm.
Men jag är lik en döv, som intet hör, och lik en stum, som icke upplåter sin mun;
15 Ya Rəbb, ümidim Sənə qalıb, Ey Xudavənd Allahım, Səndən cavab gözləyirəm!
ja, jag är lik en man som intet hör, och som icke har något gensvar i sin mun.
16 Dedim ki, qoy halıma sevinməsinlər, Ayağım büdrəyəndə qarşımda öyünməsinlər.
Se, på dig, HERRE, hoppas jag; du skall svara, Herre, min Gud.
17 Mən yıxılmaq üzrəyəm, Daim əzabla üz-üzəyəm.
Ty jag fruktar att de annars få glädja sig över mig, att de skola förhäva sig över mig, när min fot vacklar.
18 Təqsirlərimi etiraf edirəm, Günahlarım üçün nigarançılıq çəkirəm.
Ty jag är nära att falla, och min plåga är alltid inför mig;
19 Düşmənlərim qüvvətlidir, hələ sağdır, Nahaq yerə mənə nifrət edənlər çoxdur.
ja, jag måste bekänna min missgärning, och jag sörjer över min synd.
20 Yaxşılığa yamanlıq edənlər Yaxşılığa meyl etdiyimə görə əleyhimə durublar.
Men mina fiender få leva och äro mäktiga, och många äro de som hata mig utan sak,
21 Ya Rəbb, məni tərk etmə! Ey Allahım, məndən uzaq dayanma!
de som löna gott med ont, och som stå mig emot, därför att jag far efter det goda.
22 Ey Xudavənd, tez imdadıma çat, Mənim xilaskarım Sənsən!
Övergiv mig icke, HERRE; min Gud, var icke långt ifrån mig. Skynda till min hjälp, Herre, du min frälsning.
