< Zəbur 23 >
1 Davudun məzmuru. Rəbb mənim çobanımdır, möhtac olmaram.
(En salme af David.) HERREN er min Hyrde, mig skal intet fattes,
2 O, məni yaşıl çəmənlərdə dincəldir, Sakit axan sular kənarında gəzdirir.
han lader mig ligge på grønne Vange. Til Hvilens Vande leder han mig, han kvæger min Sjæl,
3 Məni yenə də canlandırır, İsmi şərəfinə salehlik yolları ilə aparır.
han fører mig ad rette Veje for sit Navns Skyld.
4 Ölüm kölgəsinin dərəsində gəzsəm belə, Şərdən qorxmaram, çünki Sən mənimləsən, Sənin əsan, Sənin dəyənəyin mənə təsəlli verir.
Skal jeg end vandre i Dødsskyggens Dal, jeg frygter ej ondt; thi du er med mig, din Kæp og din Stav er min Trøst.
5 Düşmənlərimin qarşısında Mənim üçün süfrə açırsan, Başıma ətirli yağ çəkirsən, Ağzınadək camımı doldurursan.
I mine Fjenders Påsyn dækker du Bord for mig, du salver mit Hoved med Olie, mit Bæger flyder over.
6 Bəli, bütün həyatım boyu Yaxşılıq, məhəbbət məni izləyir. Bütün ömrüm boyu Rəbbin evində yaşayacağam!
Kun Godhed og Miskundhed følger mig alle mine Dage, og i HERRENs Hus skal jeg bo gennem lange Tider.