Zəbur 2

1 Nə üçün millətlər belə vurnuxmaya düşür, Ümmətlər boş şeylər düşünür?

Pourquoi se mutinent les nations, et pourquoi les peuples projettent-ils des choses vaines?

2 Dünya şahları yığışır, Hökmdarlar Rəbbə və Onun məsh etdiyinə qarşı birləşir.

Les Rois de la terre se trouvent en personne, et les Princes consultent ensemble contre l'Eternel, et contre son Oint.

3 Deyirlər: «Gəlin onların buxovlarını qoparaq, Üstümüzdəki zəncirlərini ataq».

Rompons, [disent-ils], leurs liens, et jetons loin de nous leurs cordes.

4 Göylərin sakini gülür, Xudavənd onlara istehza edir.

Celui qui habite dans les cieux se rira d'eux; le Seigneur s'en moquera.

5 Sonra onlara hiddəti ilə xəbərdarlıq edəcək, Qəzəbi ilə onları dəhşətə gətirəcək.

Alors il leur parlera en sa colère, et il les remplira de terreur par la grandeur de son courroux.

6 O deyir: «Mən padşahımı Müqəddəs dağım Sionda əyləşdirmişəm».

Et moi, [dira-t-il], j'ai sacré mon Roi sur Sion, la montagne de ma Sainteté.

7 Rəbbin fərmanını elan edəcəyəm. Rəbb mənə dedi: «Sən Mənim oğlumsan, Mən bu gün sənə Ata oldum.

Je vous réciterai quel a été ce sacre; l'Eternel m'a dit: tu es mon Fils, je t'ai aujourd'hui engendré.

8 Məndən istə, onda irs olaraq millətləri, Mülk olaraq yer üzünün qurtaracağınadək hər yeri Sənə verərəm.

Demande-moi, et je te donnerai pour ton héritage les nations, et pour ta possession les bouts de la terre.

9 Onları dəmir əsa ilə qıracaqsan, Saxsı qab kimi çilik-çilik edəcəksən».

Tu les briseras avec un sceptre de fer, et tu les mettras en pièces comme un vaisseau de potier.

10 İndi, ey şahlar, müdrik olun! Ey dünya hakimləri, ibrət alın!

Maintenant donc, ô Rois! ayez de l'intelligence; Juges de la terre, recevez instruction.

11 Rəbdən qorxub Ona xidmət edin, Həm titrəyin, həm sevinin.

Servez l'Eternel avec crainte, et égayez-vous avec tremblement.

12 Oğulu öpün ki, qəzəblənməsin, Yoxsa tutduğunuz yolda məhv olarsınız. Çünki qəzəbi tezliklə alovlanar. Ona pənah gətirənlərin hamısı nə bəxtiyardır!

Baisez le Fils, de peur qu'il ne s'irrite, et que vous ne périssiez dans cette conduite, quand sa colère s'embrasera tant soit peu. Ô que bienheureux sont tous ceux qui se confient en lui!