Zəbur 122

1 Davudun ziyarət nəğməsi. Mənə «Rəbbin evinə gedək» deyilərkən sevindim.

Ɔsoroforɔ dwom. Dawid deɛ. Ɛberɛ a wɔsee me sɛ, “Ma yɛnkɔ Awurade fie” no, mʼani gyeeɛ.

2 Ey Yerusəlim, sənin darvazalarından keçdim, Torpağına qədəm qoydum.

Yɛgyinagyina wʼapono ano, Ao Yerusalem.

3 Bu, Yerusəlim şəhəridir, Çox sıx tikilmişdir.

Wɔakyekyere Yerusalem yie sɛ kuropɔn. Wɔahyehyɛ mu nneɛma fɛfɛ.

4 İsrail üçün verilən şəhadət naminə Qəbilələr, Rəbbin qəbilələri Rəbbin isminə şükür etmək üçün Buranı ziyarət etməyə gəlirlər.

Ɛhɔ na mmusuakuo no korɔ, Awurade mmusuakuo no. Wɔkɔkamfo Awurade din sɛdeɛ nhyehyɛeɛ a wɔde ama Israel no teɛ.

5 Hökm üçün burada taxtlar qurulub, Bu taxtlarda Davud sülaləsi oturub.

Ɛhɔ na atemmuo nhennwa no sisi, Dawid fie nhennwa no.

6 Hamı Yerusəlim üçün sülh diləsin: «Qoy səni sevənlər dinc həyat sürsün!

Monsrɛ asomdwoeɛ mma Yerusalem sɛ, “Ma wɔn a wɔdɔ wo no nnya banbɔ.

7 Qoy qala divarlarının içində sülh olsun! Qoy saraylarındakılar dinc yaşasın!»

Ma asomdwoeɛ mmra wʼafasuo mu na banbɔ mmra wʼabankɛsewa mu.”

8 Yoldaşlarıma, dostlarıma görə «Səndə sülh olsun!» deyirəm.

Me nuanom ne me nnamfonom enti, meka sɛ, “Asomdwoeɛ ntena wo mu.”

9 Allahımız Rəbbin evinə görə Sənə bəxtiyarlıq diləyirəm.

Awurade yɛn Onyankopɔn fie enti, mɛhwehwɛ wo nkɔsoɔ.