< Zəbur 102 >

1 Bir məzlumun duası. Taqətdən düşüb Rəbbin hüzurunda şikayətlənəndə. Ya Rəbb, bu duama qulaq as, Qoy fəryadım Sənə çatsın.
Oración del afligido, cuando está agobiado y vierte su queja ante Yahvé. ¡Escucha mi oración, Yahvé! Deja que mi grito llegue a ti.
2 Nə olar, dar günümdə üzünü məndən gizlətmə, Qulaq as, Səni çağırarkən mənə tez cavab ver.
No escondas tu rostro de mí en el día de mi angustia. Poner el oído en mí. Contéstame rápidamente en el día cuando llame.
3 Günlərim tüstü kimi çəkilir, Sümüklərim elə bil yanıb közə dönür.
Porque mis días se consumen como el humo. Mis huesos están quemados como una antorcha.
4 Ürəyim kəsilib atılan ot kimi saralıb-solur, Çörək yemək belə, yadımdan çıxır.
Mi corazón se ha marchitado como la hierba, y se ha secado, porque me olvido de comer mi pan.
5 Ah-zar çəkməkdən Bir dəri, bir sümük qalmışam.
Por la voz de mi gemido, mis huesos se pegan a mi piel.
6 İndi çöldəki yapalağa bənzəyirəm, Viranəlik bayquşu kimiyəm.
Soy como un pelícano del desierto. Me he vuelto como un búho de los lugares de desecho.
7 Gözümə yuxu getmir, Damda tənha qalan bir quşa bənzəyirəm.
Yo vigilo, y me he vuelto como un gorrión que está solo en el tejado.
8 Bütün gün düşmənlərim məni təhqir edir, Mənə istehza edənlər adımla lənət oxuyur.
Mis enemigos me reprochan todo el día. Los que están enfadados conmigo utilizan mi nombre como una maldición.
9 Yeməyim çörək yerinə kül olub, İçməyim göz yaşıma qarışıb.
Porque he comido cenizas como pan, y mezclé mi bebida con lágrimas,
10 Çünki qəzəbindən, hiddətindən Məni götürüb bir tərəfə atmısan.
a causa de tu indignación y tu ira; porque me has cogido y me has tirado.
11 Günlərim axşamın kölgəsi kimi keçir, Bir ot kimi quruyuram.
Mis días son como una larga sombra. Me he marchitado como la hierba.
12 Lakin Sən, ya Rəbb, əbədi taxtında əyləşmisən, Sənin şöhrətin nəsildən-nəslə deyiləcək.
Pero tú, Yahvé, permanecerás para siempre; tu fama perdura por todas las generaciones.
13 Sən qalxıb Siona mərhəmət edəcəksən, Zamanını təyin etdin, indi ona lütf ediləcək.
Te levantarás y tendrás piedad de Sión, pues es hora de apiadarse de ella. Sí, ha llegado el momento de la puesta en escena.
14 Çünki Sənin qulların onun daşlarını əziz tuturlar, Onun toz-torpağına necə də acıyırlar.
Porque tus siervos se complacen en sus piedras, y apiádate de su polvo.
15 Millətlər Rəbbin ismindən, Dünyanın bütün padşahları Onun əzəmətindən qorxacaqlar.
Así las naciones temerán el nombre de Yahvé, todos los reyes de la tierra tu gloria.
16 Rəbb Sionu yenidən bərpa edəcək, Əzəmətində görünəcək,
Porque Yahvé ha edificado a Sión. Ha aparecido en su gloria.
17 Yoxsulların duasına qulaq asacaq, Yalvarışlarına xor baxmayacaq.
Ha respondido a la oración de los indigentes, y no ha despreciado su oración.
18 Sonrakı övladları Rəbbə həmd etsin deyə Qoy gələcək nəsil üçün belə yazılsın:
Esto se escribirá para la generación venidera. Un pueblo que será creado alabará a Yah,
19 «Rəbb müqəddəs yüksəklikdən, Göylərdən yer üzünə nəzər saldı;
porque ha mirado desde la altura de su santuario. Desde el cielo, Yahvé vio la tierra,
20 Əsirlərin naləsini eşitmək üçün, Ölümə aparılanları azad etmək üçün».
para escuchar los gemidos del prisionero, para liberar a los condenados a muerte,
21 Ona görə Rəbbin ismini Sionda elan edəcəklər, Yerusəlimdə Ona həmdlər söyləyəcəklər
para que los hombres anuncien el nombre de Yahvé en Sión, y su alabanza en Jerusalén,
22 Rəbbə xidmət etmək üçün gələrkən, Xalqlar, ölkələr bir yerə gələrkən.
cuando los pueblos están reunidos, los reinos, para servir a Yahvé.
23 Yolda ikən Rəbb gücümü azaltdı, O, ömrümü qısaltdı.
Él debilitó mis fuerzas a lo largo del recorrido. Acortó mis días.
24 Dedim: «Ey Allahım, canımı alma, ömrümün yarısıdır, Sənin illərin nəsillərdən-nəsillərə çatır».
Dije: “Dios mío, no me lleves a la mitad de mis días. Sus años son a través de todas las generaciones.
25 Yerin təməlini əzəldən qurmusan, Göylər Sənin əllərinin işidir!
Desde antaño, tú pusiste los cimientos de la tierra. Los cielos son obra de tus manos.
26 Onlar yox olacaq, amma Sən qalacaqsan, Hamısı paltar kimi köhnələcək, Onları geyim kimi dəyişdirəcəksən, Keçib-gedəcəklər.
Ellos perecerán, pero tú perdurarás. Sí, todos ellos se desgastarán como una prenda de vestir. Los cambiarás como un manto, y serán cambiados.
27 Amma Sən dəyişməzsən, İllərin tükənməzdir.
Pero tú eres el mismo. Tus años no tendrán fin.
28 Qullarının övladları yaşayacaq, Nəvə-nəticələri hüzurunda dayanacaq.
Los hijos de tus siervos continuarán. Su descendencia se establecerá ante ti”.

< Zəbur 102 >