Süleymanin Məsəlləri 14
1 Hikmətli qadın evini qurar, Səfeh qadın onu öz əli ilə uçurar.
La sagesse des femmes édifie la maison; leur folie la renverse de ses propres mains.
2 Düz yol tutan Rəbdən qorxar, Yolunu azan Ona xor baxar.
Qui craint l’Eternel va droit son chemin; qui le méprise suit des voies obliques.
3 Səfeh lovğa sözlərinə görə kötək qazanar, Hikmətlinin dili onu qoruyar.
Dans la bouche de l’insensé éclôt l’orgueil; mais les lèvres des sages les en préservent.
4 Öküz olmayan yerdə axur təmiz olar, Amma bol məhsul öküzün gücü ilə yaranar.
Faute de bétail, le râtelier reste vide; c’est la vigueur du bœuf qui produit les riches moissons.
5 Doğru şahid yalan deməz, Yalançı şahid yalandan üzə durar.
Un témoin loyal ne ment pas; un témoin mensonger n’exhale que faussetés.
6 Rişxəndçi hikmət axtaranda onu tapmaz, Dərrakəli adama bilik tapmaq asan olar.
Le persifleur recherche la sagesse: elle lui échappe; mais le savoir est facilement abordable à l’homme intelligent.
7 Axmağın qarşısından çəkil, Onun dilində ağıllı söz tapmazsan.
Quand tu te sépareras d’un homme sot, tu n’auras pas appris ce que c’est que des lèvres raisonnables.
8 Uzaqgörən hikməti ilə öz yolunu anlar, Axmaq səfehliyi ilə öz-özünü aldadar.
C’Est une sagesse chez l’homme prudent de bien discerner sa voie; la sottise des fous est une cause de tromperie.
9 Səfehlər günaha rişxənd edər, Əməlisalehlər bir-birini məmnun edər.
Le péché se joue des insensés; parmi les hommes droits règne le contentement.
10 Ürək öz dərdini bilər, Özgələr onun sevincinə şərik olmaz.
Le cœur seul sent l’amertume qui l’envahit; de même ses joies, l’étranger n’y est pour rien.
11 Şərin evi tar-mar olar, Əməlisalehlərin yurdu çiçək açar.
La maison des méchants sera ruinée; la tente des hommes droits est florissante.
12 Yol var ki, insanın qarşısında düz görünür, Amma sonu ölümdür.
Tel chemin se présente tout uni devant l’homme et, finalement, il conduit à la mort.
13 Ürək güləndə də qəmli olar, Sevincin sonunda da kədər var.
Même dans le rire le cœur peut souffrir, et la joie elle-même finit en tristesse.
14 Azğın ürəklilər öz yollarının bəhrəsini doyunca yeyir, Yaxşı adam isə əməlinin əvəzini alır.
Un cœur dévoyé recueille le fruit de sa conduite; et l’homme de bien trouve sa satisfaction en lui-même.
15 Cahil hər sözə inanar, Uzaqgörən hər addımına nəzər salar.
Le niais croit tout; l’homme réfléchi considère chacun de ses pas.
16 Hikmətli qorxub pislikdən dönər, Axmaq ehtiyatsızdır, özünə güvənər.
Le sage est craintif et évite le mal; le sot se laisse entraîner et se croit en sûreté.
17 Hövsələsiz səfeh-səfeh iş görər, Pisniyyət adama nifrət edilər.
Un homme prompt à la colère fait des sottises; l’homme fertile en roueries s’attire la haine.
18 Cahil səfehliyi irs alar, Uzaqgörənin başına bilik tacı qoyular.
Les niais ont en partage la sottise; la raison est la couronne des gens avisés.
19 Pislər yaxşıların qarşısında, Şər adam isə salehin qapısında əyilər.
Les méchants baissent la tête devant les bons; et les impies se tiennent à la porte du juste.
20 Yoxsula qonşusu da nifrət edər, Zəngini isə çox adam sevər.
Même pour son intime le pauvre est un objet d’antipathie; mais nombreux sont les amis du riche.
21 Qonşusuna xor baxan günaha batar, Məzluma səxavət göstərən nə bəxtiyardır!
Qui méprise son prochain est fautif; mais heureux qui prend pitié des humbles!
22 Şər quranlar yolundan azmırlarmı? Məqsədi xeyirxahlıq olan xeyirxahlığa, sədaqətə çatar.
Certes, ils font fausse route, ceux qui machinent le mal; amour et bienveillance récompensent ceux qui méditent le bien.
23 Hər zəhmətdə bir fayda var, Boş sözlər insanı ehtiyac içində qoyar.
Tout effort sérieux donne du profit; les vaines paroles ne causent que des pertes.
24 Hikmətlinin başına sərvət tacı qoyular, Axmaqlar səfehliyi ilə tanınar.
Pour les sages la richesse est une couronne; la folie des sots reste toujours folie.
25 Doğru şahid canları qurtarar, Yalançı şahid hiylə qurar.
Un témoin véridique sauve des existences; un témoin déloyal débite des faussetés.
26 Rəbdən qorxan tam arxayındır, Çünki Rəbb onun övladlarının pənahıdır.
La crainte de l’Eternel vaut une place forte; on en fait un abri pour ses enfants.
27 Rəbb qorxusu həyat qaynağıdır, İnsanı ölüm tələsinə düşməkdən geri qaytarır.
La crainte de l’Eternel est une source de vie; elle éloigne des pièges de la mort.
28 Padşahın əzəməti xalqın çoxluğu ilə bilinər, Əgər təbəələri olmasa, hökmdar süqut edər.
Quand la nation s’accroit, c’est une gloire pour le roi; quand la population vient à manquer, c’est une ruine pour le prince.
29 Gec qəzəblənənin böyük dərrakəsi var, Hövsələsizlərdən səfehlik çıxar.
Etre longanime, c’est faire preuve de grande intelligence; se montrer irascible, c’est mettre en relief sa sottise.
30 Ürəyin rahatlığı cana həyat verər, Paxıllıqsa sümükləri çürüdər.
Un cœur paisible est un gage de vie pour le corps mais la jalousie est la carie des os.
31 Kasıba zülm edən Yaradanına xor baxar, Yoxsula lütf göstərən Ona hörmət edər.
Qui opprime le pauvre outrage son Créateur; qui a pitié de l’indigent l’honore.
32 Şər adam pisliyi üzündən qovular, Salehin ölümündə belə, pənahı var.
Le méchant est accablé par son malheur; le juste a confiance jusque dans la mort.
33 Hikmət dərrakəlinin qəlbində özünə rahat yuva qurar, Hətta axmaqların arasında da bəlli olar.
La sagesse réside dans un cœur intelligent; elle se fait remarquer parmi les sots.
34 Salehlik bir milləti ucaldar, Günah ümmətləri utandırar.
La justice grandit une nation; le crime est l’opprobre des peuples.
35 Padşah ağıllı qulundan razı qalar, Adbatıransa onun qəzəbinə düçar olar.
La faveur du roi va au serviteur intelligent; celui qui agit sans vergogne est l’objet de sa colère.
