Süleymanin Məsəlləri 13
1 Hikmətli oğul ata tərbiyəsinə qulaq asar, Rişxəndçi iradı qulaq ardına vurar.
L’Enfant sage suit la morale de son père; mais le libertin n’écoute aucun reproche.
2 İnsanın dilində yaxşı söz olsa, onun xeyrini yeyər, Xain zorakılıq istər.
L’Homme doit à l’usage de la parole le bien dont il jouit; les gens violents ne rêvent que violence.
3 Dilini saxlayan canını qoruyar, Boşboğaz başını bəlaya salar.
Mettre un frein à sa bouche, c’est sauvegarder sa personne; ouvrir largement ses lèvres, c’est préparer sa ruine.
4 Tənbəl arzuladığına çatmaz, Çalışqan bolluğa qovuşar.
Le paresseux a l’âme remplie de désirs et n’arrive à rien; l’âme des gens actifs nage dans l’abondance.
5 Saleh adam yalana nifrət edər, Şər insanın sözləri xəcalət və rüsvayçılıq gətirər.
Le juste hait tout ce qui est mensonge; le méchant prodigue avanies et affronts.
6 Kamillik yolunda olanı salehlik qoruyar, Günahkarı şər yıxar.
La vertu protège celui qui marche intègre la méchanceté perd les malfaiteurs.
7 Adam var ki, heç nəyi yoxdur, özünü varlı göstərir, Adam var ki, malı çoxdur, özünü yoxsul göstərir.
Tel fait le riche et n’a rien, tel fait le pauvre et possède une grande fortune.
8 Sərvət insanın canını təhlükədən qurtarar, Yoxsul isə hədə-qorxu eşitməz.
La richesse peut servir à l’homme à racheter sa vie, mais le pauvre est inaccessible à la menace.
9 Saleh insanların işığı könlü sevindirər, Şər insanların çırağı sönər.
La lumière des justes répand une joyeuse clarté; la lampe des méchants est fumeuse.
10 Təkəbbürdən ancaq münaqişə yaranar, Yaxşı nəsihətə qulaq asanın hikməti var.
Rien de tel que l’arrogance pour engendrer des querelles; la sagesse est avec ceux qui se laissent conseiller.
11 Kələklə gələn sərvət azalar, Zəhmətlə qazanılan sərvət isə artar.
La richesse venue comme par un souffle va en diminuant; qui amasse poignée par poignée la voit s’augmenter.
12 Gecikən ümid ürəyi xəstələndirir, Arzuya çatmaq həyat ağacıdır.
Une espérance qui traîne en longueur est un crève-cœur; un désir satisfait est un arbre de vie.
13 Öyüdə xor baxan öz canını həlak edər, Əmrə ehtiram edənlərə mükafat verilər.
Qui dédaigne un ordre en éprouve du dommage; qui respecte un commandement en est récompensé.
14 Hikmətli adamın təlimi həyat qaynağıdır, İnsanı ölüm tələsinə düşməkdən geri qaytarır.
L’Enseignement du sage est une source de vie: il éloigne des pièges de la mort.
15 Dərin ağlı olan lütf qazanır, Xainin yolu dolaşıqdır.
Un esprit bienveillant procure la sympathie; mais la voie des perfides est invariablement stérile.
16 Uzaqgörən hər gördüyü işi bilir, Axmaq öz səfehliyini hamıya göstərir.
Tout homme avisé agit avec réflexion; le sot donne libre cours à sa folie.
17 Pis qasid bəlaya düşər, Etibarlı elçi şəfa verər.
Un mandataire pervers tombe dans le malheur, le messager consciencieux est un bienfait.
18 Tərbiyəni rədd edən yoxsullaşıb şərəfdən düşər, Məzəmməti qəbul edən şərəfə yetişər.
Qui abandonne la morale ne rencontre que misère et honte; qui tient compte des remontrances est honoré.
19 Arzuya çatmaq qəlbə, cana şirin gələr, Axmaq pislikdən dönməyə ikrah edər.
Un désir qui se réalise est une joie pour l’âme; s’abstenir du mal fait horreur aux sots.
20 Hikmətli ilə oturub-duran hikmət qazanar, Axmaqlarla ayaqlaşan bədbəxt olar.
Frayer avec les sages, c’est devenir sage; fréquenter les sots, c’est devenir mauvais.
21 Günahkarı şər qovar, Salehin yaxşı bir əvəzi var.
Le mal poursuit les pécheurs; le bien est la récompense des justes.
22 Yaxşı insan nəvələrinə də irs qoyar, Günahkarın yığdığı sərvət salehə qalar.
L’Homme de bien transmet son héritage aux enfants de ses enfants, mais la richesse du pécheur est réservée au juste.
23 Yoxsulların əkini bol bəhrə versə də, Ədalət olmayan yerdə bada gedər.
Le champ bien cultivé du pauvre donne des vivres abondants; il en est qui se perdent par l’absence de toute règle.
24 Oğlundan kötəyi əsirgəyən sanki ona nifrət edər, Oğlunu sevən ona düzgün tərbiyə verər.
Ménager les coups de verge, c’est haïr son enfant; mais avoir soin de le corriger, c’est l’aimer.
25 Saleh yeyib doyar, Şər adamsa ac qalar.
Le juste mange pour apaiser sa faim; mais le ventre des méchants n’en a jamais assez.
