Əyyub 22
1 Temanlı Elifaz belə cavab verdi:
Då tok Elifaz frå Teman til ords og sagde:
2 «İnsan Allaha fayda verə bilərmi? Müdrik adam Ona fayda verərmi?
«Er mannen vel til gagn for Gud? Nei, vitug mann seg sjølv mun gagna.
3 Sənin salehliyindən Külli-İxtiyar nə ləzzət alır? Sənin düz həyat tərzinin Ona nə faydası var?
Hev Allvald bate av di rettferd? Er det hans vinst, at rett du ferdast?
4 Səni tənbeh etməsi, mübarizə aparması Ondan qorxduğun üçündürmü?
Er det din gudlegdom han refser, når han med deg held rettargang?
5 Pisliyin böyük deyilmi, Təqsirin hədsiz deyilmi?
Hev ei din vondskap vore stor og dine syndar utan ende?
6 Çünki qardaşlarından səbəbsiz girov aldın, Onları lüt qoydun.
Grunnlaust du panta dine brøder; halvnakne drog du klædi av;
7 Yorğuna bir içim su vermədin, Ac olandan çörəyini əsirgədin.
den trøytte gav du ikkje vatn, den svoltne negta du ditt brød.
8 Qol gücünlə ölkəyə sahib oldun, Hörmətli insan kimi orada yaşadın.
Det er den sterke som eig landet, den stolte hev si bustad der.
9 Dul qadınları əliboş qaytardın, Yetimlərin qol-qanadını qırdın.
Du jaga enkjor burt tomhendt’ burt, slo armen av på faderlause.
10 Ona görə hər yanını tələlər bürüyüb, Qəfil qorxu səni dəhşətləndirib.
Difor ligg snaror kringum deg, og rædsla skræmer deg so brått.
11 Hər şeyə qara vurub görmürsən, Sellərdə boğulursan.
Ell’ vert du ikkje myrkret var, den flaum som fossar yver deg?
12 Allah göylərdə – ucalarda deyilmi? Ən uzaq ulduzlara bir nəzər sal, Gör nə qədər ucalarda yerləşib!
Bur ikkje Gud i himmelhøgd, sjå øvste stjernor, høgt dei sit!
13 Amma deyirsən “Allah nə bilir? Qatı qaranlıq içindən hökm verə bilərmi?
Du segjer so: «Kva veit vel Gud? Kann attum skyerne han døma?
14 Görə bilmir, qara buludlar Ona mane olur, Göy qübbəsinin üzərində dolaşır”.
For skyer dimmer augo hans; han hev sin gang på himmelkvelven.»
15 Pis adamların gəzdiyi Köhnə yolumu tutacaqsan?
Seg, vil du fylgja fortids-vegen, den stig som illverksmenner gjekk?
16 Onlar vaxtı çatmamış çəkilib getdilər, Təməllərini sellər basdı.
Dei som i utid tekne vart - og deira grunn flaut burt i flaum -
17 Allaha dedilər: “Bizdən uzaq ol! Bizə Külli-İxtiyar nə edə bilər?”
som sagde til Gud: «Haldt du deg burte!» Kva skulde Allvald vel deim gjera?
18 Amma evlərini bərəkətlə dolduran Allah idi, Ona görə pislərin nəsihəti qoy məndən uzaq olsun.
Endå han signa deira hus - langt burt frå meg med gudlaus råd!
19 Salehlər pislərin həlak olduğunu görüb sevinir, Günahsızlar onlara belə istehza edir:
Rettvise folk det såg med gleda, og den skuldlause spotta deim:
20 “Düşmənlərimiz yox oldu, Onlardan nə qaldısa, yanıb kül oldu”.
«Fiendarn’ våre gjekk til grunns! Sjå elden øydde det dei leivde!»
21 Allahla barışıb dost olsan, Xeyir taparsan.
Vert ven med honom, og få fred! So skal og lukka timast deg.
22 Onun ağzından çıxan təlimi qəbul et, Onun sözlərini qəlbində saxla.
Og tak so lærdom av hans munn, og legg deg ordi hans på hjarta!
23 Külli-İxtiyara tərəf dönsən, Əvvəlki halına düşərsən. Çadırın şərdən uzaq olsa,
Vend um til Allvald, då du byggjest og jagar syndi frå ditt tjeld.
24 Qızılını torpağa, Ofir qızılını dərədəki çınqıllığa atsan,
Kast gullet ditt i moldi ned - Ofir-gull millom bekkjesteinar.
25 Külli-İxtiyar sənin qızılın olar, Qiymətli gümüşün olar.
Allvald skal vera då ditt gull og haugar utav sylv for deg.
26 Onda Külli-İxtiyardan zövq alarsan, Allaha üz tutarsan.
Då skal du frygda deg i Allvald, di åsyn lyfta upp til Gud.
27 Ona yalvarsan, səni eşidər, Etdiyin nəzirləri yerinə yetirərsən.
Og når du ropar, vil han høyra, so du kann halda det du lovar.
28 O da dediyin sözü yerinə yetirər, Yollarına nur səpilər.
Det du deg etlar, skal du vinna, og ljos skal skina på din veg.
29 İnsanlar səni alçaldanda “Baş ucalığına görədir” deyərsən, Çünki Allah itaətkarları xilas edər.
Gjeng vegen ned, du ropar: «Upp!» Han hjelpar den bljug-øygde mann.
30 O, günahsız olmayanı belə qurtarar, Sənin əllərinin təmizliyinə görə günahkar xilas olar».
Ja, ikkje-skuldfri mann han bergar, frelst vert han ved di reine hand.»
