Əyyub 19
1 Əyyub belə cavab verdi:
そこでヨブは答えて言った、
2 «Nə vaxtadək məni üzəcəksiniz, Məni sözlə əzəcəksiniz,
「あなたがたはいつまでわたしを悩まし、言葉をもってわたしを打ち砕くのか。
3 On dəfədir ki, məni təhqir edirsiniz, Utanmadan mənə kəskin sözlər söyləyirsiniz.
あなたがたはすでに十度もわたしをはずかしめ、わたしを悪くあしらってもなお恥じないのか。
4 Həqiqətən, azıb yanlış yola düşmüşəmsə, Səhvim öz üstümdə qalır.
たといわたしが、まことにあやまったとしても、そのあやまちは、わたし自身にとどまる。
5 Özünüzü, həqiqətən, məndən üstün tutursunuz, Eybimi üzümə vurursunuz.
もしあなたがたが、まことにわたしに向かって高ぶり、わたしの恥を論じるならば、
6 Amma bilin ki, Allah mənə haqsızlıq etdi, Hər tərəfdən məni toruna saldı.
『神がわたしをしえたげ、その網でわたしを囲まれたのだ』と知るべきだ。
7 Budur, “Zorakılıqdır!” deyə bağırıram, Bir cavab verən yoxdur, Kömək üçün nalə çəkirəm, ədalət yoxdur.
見よ、わたしが『暴虐』と叫んでも答えられず、助けを呼び求めても、さばきはない。
8 Keçə bilmirəm, yollarıma sədd çəkilib, Yollarımı qaranlığa salıb.
彼はわたしの道にかきをめぐらして、越えることのできないようにし、わたしの行く道に暗やみを置かれた。
9 Şərəfimi əynimdən soyundurub, Başımdan tacı götürüb.
彼はわたしの栄えをわたしからはぎ取り、わたしのこうべから冠を奪い、
10 O məni hər tərəfdən yıxdı, əldən gedirəm, Ümidimi ağac kimi kökündən qopartdı.
四方からわたしを取りこわして、うせさせ、わたしの望みを木のように抜き去り、
11 Mənə qarşı qəzəbi od tutub yandı, Məni Özünə düşmən saydı.
わたしに向かって怒りを燃やし、わたしを敵のひとりのように思われた。
12 Orduları üstümə gəlir, Mənə qarşı torpaq qalağı düzəldir, Çadırımın ətrafında ordugah qurur.
その軍勢がいっせいに来て、塁を築いて攻め寄せ、わたしの天幕のまわりに陣を張った。
13 Qardaşlarımı məndən uzaqlaşdırdı, Tanışlarım mənə yad oldu.
彼はわたしの兄弟たちをわたしから遠く離れさせられた。わたしを知る人々は全くわたしに疎遠になった。
14 Qohumlarım məni tərk eləyib, Yaxın dostlarım məni unudub.
わたしの親類および親しい友はわたしを見捨て、
15 Evimin sakinləri və kənizlər Məni özgə sayır, Onların gözündə yad olmuşam.
わたしの家に宿る者はわたしを忘れ、わたしのはしためらはわたしを他人のように思い、わたしは彼らの目に他国人となった。
16 Qulumu çağırıram, Ağız açıb yalvarsam belə, cavab almıram.
わたしがしもべを呼んでも、彼は答えず、わたしは口をもって彼に請わなければならない。
17 Nəfəsimdən arvadımın da zəhləsi gedir, Qardaşlarım məndən iyrənir.
わたしの息はわが妻にいとわれ、わたしは同じ腹の子たちにきらわれる。
18 Mənə hətta kiçik uşaqlar xor baxır, Ayağa duranda məni ələ salırlar.
わらべたちさえもわたしを侮り、わたしが起き上がれば、わたしをあざける。
19 Bütün səmimi dostlarım belə, məndən ikrah edir, Əzizlərim belə, əleyhimə çıxır.
親しい人々は皆わたしをいみきらい、わたしの愛した人々はわたしにそむいた。
20 Bir dəri, bir sümük qalmışam, Ölüm kandarına çatmışam.
わたしの骨は皮と肉につき、わたしはわずかに歯の皮をもってのがれた。
21 Aman, ey dostlarım, aman, Allahın əli məni vurdu!
わが友よ、わたしをあわれめ、わたしをあわれめ、神のみ手がわたしを打ったからである。
22 Niyə məni Allah kimi qovursunuz? Niyə mənim ətimdən doymursunuz?
あなたがたは、なにゆえ神のようにわたしを責め、わたしの肉をもって満足しないのか。
23 Kaş ki sözlərim yazılaydı, Kitaba köçürüləydi,
どうか、わたしの言葉が、書きとめられるように。どうか、わたしの言葉が、書物にしるされるように。
24 Dəmir qələmlə, qurğuşunla Əbədi qalmaq üçün bir qayaya həkk olaydı.
鉄の筆と鉛とをもって、ながく岩に刻みつけられるように。
25 Amma mən bilirəm ki, Satınalanım yaşayır, Axırda O, yer üzərində dayanacaq.
わたしは知る、わたしをあがなう者は生きておられる、後の日に彼は必ず地の上に立たれる。
26 Dərim yox olandan sonra Bədən alıb Allahı görəcəyəm.
わたしの皮がこのように滅ぼされたのち、わたしは肉を離れて神を見るであろう。
27 Mən Ona baxacağam, Başqası yox, mən öz gözlərimlə görəcəyəm. Budur, ürəyim həsrətdən üzülür!
しかもわたしの味方として見るであろう。わたしの見る者はこれ以外のものではない。わたしの心はこれを望んでこがれる。
28 Mənim üçün “Bəs onu necə qovaq? Bədbəxtliyin kökü ondadır” desəniz,
あなたがたがもし『われわれはどうして彼を責めようか』と言い、また『事の根源は彼のうちに見いだされる』と言うならば、
29 Qılıncdan qorxmalısınız, Çünki qılınc cəzası qəzəblə gəlir. Onda ədalətin var olduğunu görəcəksiniz».
つるぎを恐れよ、怒りはつるぎの罰をきたらすからだ。これによって、あなたがたは、さばきのあることを知るであろう」。
