Əyyub 11
1 Naamatlı Sofar belə cavab verdi:
Entonces Sofar naamatita respondió:
2 «Bu qədər söz cavabsız qalsınmı? Çox danışan haqlı sayılsınmı?
¿No habrá respuesta a la abundancia de palabras? ¿Será justificado el que habla mucho?
3 İnsanlar boşboğazlıqlarının qarşısında sussunmu? Sən rişxənd edəndə səni saxlamasınlar?
¿Harán callar a los hombres tus jactancias? ¿Harás escarnio sin que alguno te avergüence?
4 Allaha deyirsən: “İmanda safam, Gözün görür ki, pakam”.
Pues dijiste: Mi enseñanza es pura, y soy inocente delante de Ti.
5 Kaş ki Allah danışaydı, Sənə qarşı ağzını açaydı.
Pero, quién diera que ʼElohim hable y abra su boca hacia ti.
6 Səni hikmətin sirlərindən agah etsəydi, Hikmətin çox şaxələri üzə çıxardı. Bil ki, Allah günahlarının neçəsindən keçib.
Te declare secretos de sabiduría, porque Él es de múltiple entendimiento. Así entenderías que ʼElohim, en tu favor, te castiga menos de lo que merece tu iniquidad.
7 Allahın dərin sirlərini dərk edə bilərsənmi? Külli-İxtiyarın sərhədlərinə çata bilərsənmi?
¿Descubrirás tú las profundidades de ʼElohim? ¿Puedes hallar los límites de ʼEL-Shadday?
8 Onlar göylər qədər ucadır, axı nə edə bilərsən? Ölülər diyarından dərindir, nəyi dərk edə bilərsən? (Sheol h7585)
Es más alto que los cielos, ¿qué puedes tú hacer? Es más profundo que el Seol, ¿qué puedes tú saber? (Sheol h7585)
9 Meyarı aləmdən uzundur, Dənizlərdən genişdir.
Su dimensión es más extensa que la tierra y más ancha que el mar.
10 Əgər gəlib səni zindana salarsa, məhkum edərsə, Kim Onun qarşısını ala bilər?
Si Él pasa y aprisiona, o convoca una asamblea, ¿quién lo puede restringir?
11 O, yalançıları tanıyır, Pisliyi görəndə onu dərk edir.
Porque Él conoce a los hombres vanos. Ve también su perversidad, ¿y no la considerará?
12 Vəhşi eşşək insan olaraq doğulanda Axmaq da ağla gələr.
El hombre vano será entendido cuando un pollino de asno montés nazca hombre.
13 Əgər ürəyini təqdis etsən, Əllərini Ona tərəf uzatsan,
Si tú dispones tu corazón y extiendes a Él tus manos,
14 Günahın varsa, ondan əl çək, Qoyma pislik çadırında sakin olsun.
si hay iniquidad en tus manos, la alejas de ti y no permites que la perversidad more en tus tiendas,
15 Onda başını utanmadan dik tutarsan, Sağ-salamat, qorxusuz yaşayarsan.
entonces levantarías tu semblante libre de mancha, estarías firme y nada temerías,
16 Sən dar gününü unudub Onu axıb-qurtaran bir su kimi yad edərsən.
olvidarías tu aflicción y la recordarías como aguas que pasaron.
17 Həyatın gündüzün günəşindən də parlaq olar, Qaranlığın səhər kimi işıqlanar.
Tu existencia sería más resplandeciente que el mediodía. Aunque haya oscuridad, sería como la alborada.
18 Çünki ümidin var, sən arxayınsan, Mühafizə olunaraq rahat yatarsan.
Estarías confiado, porque habría esperanza. Mirarías alrededor y descansarías seguro,
19 Yatanda belə, səni qorxudan olmaz, Sənin lütfünü çoxları arzular.
reposarías, sin que alguno te espante. Y muchos implorarían tu favor.
20 Amma pis adamların gözlərinin nuru sönəcək, Onların pənah yeri olmayacaq, Yeganə ümidləri son nəfəslərini vermək olacaq».
Pero los ojos de los perversos fallarán, y no habrá escape para ellos. Su esperanza será el último suspiro.
