< رُؤيا 6 >
وَرَأَيْتُ الْحَمَلَ وَهُوَ يَفُكُّ أَوَّلَ الْخُتُومِ السَّبْعَةِ، وَسَمِعْتُ وَاحِداً مِنَ الْكَائِنَاتِ الْحَيَّةِ الأَرْبَعَةِ يُنَادِي بِصَوْتٍ كَالرَّعْدِ: «تَعَالَ!» | ١ 1 |
ତା ପାଚେ ଆନ୍ ହୁଡ଼୍ତାଂ, ମେଣ୍ଡାହିମ୍ଣାତିଂ ସାତ୍ଗଟା ଡାବୁଙ୍ଗ୍ ବିତ୍ରେ ପର୍ତୁମ୍ ସିଲ୍ ଡ୍ରିକ୍ନାକା ହୁଡ଼୍ତାଂ, ଆରେ ଚାରି ପାରାଣି ବିତ୍ରେତାଂ ରୱାନିଂ ବିଞ୍ଜି ଇଡ଼୍ନି କାଟ୍ ଲାକେ ଇଦାଂ ଇଞ୍ଜିମାନାକା ୱେଚାଂ, ୱାଡ ।
فَنَظَرْتُ وَإذَا أَمَامِي حِصَانٌ أَبْيَضُ، يَحْمِلُ رَاكِبُهُ قَوْساً، وَعَلَى رَأْسِهِ إِكْلِيلٌ، وَقَدْ خَرَجَ مُنْتَصِراً وَلِكَيْ يَنْتَصِرَ. | ٢ 2 |
ହେବେ ଆନେଙ୍ଗ୍ ହୁଡ଼୍ତାଂ, ଆରେ ହୁଡ଼ାଟ୍, ରଞ୍ଜାଙ୍ଗ୍ ଡ଼ିଞ୍ଜିନି ଗଡ଼ା, ଆରେ, ଗଡ଼ାଦୁମ୍ନାକାର୍ କେଇଦ ର ୱିଲ୍ ଆସ୍ତି ମାଚାନ୍; ହେୱାନିଂ ର ମୁକୁଟ୍ ହିତାର୍, ଆରେ ହେୱାନ୍ ଜିତା ଆଜ଼ି ଜିଣାଦେଂ ହସି ହାଚାନ୍ ।
ثُمَّ فَكَّ الْحَمَلُ الْخَتْمَ الثَّانِي، فَسَمِعْتُ الْكَائِنَ الثَّانِي يُنَادِي: «تَعَالَ!» | ٣ 3 |
ମେଣ୍ଡାହିମ୍ଣା ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ଜେତି ସିଲ୍ ଡ୍ରିକ୍ତାନ୍, ହେପାଦ୍ନା ଆନେଙ୍ଗ୍ ରି ପାରାଣିକାଂ ଇଦାଂ ଇଞ୍ଜିମାନାକା ୱେଚାଙ୍ଗ୍ ୱାଡ ।
فَخَرَجَ حِصَانٌ أَحْمَرُ، أُعْطِيَ رَاكِبُهُ سَيْفاً عَظِيماً، وَمُنِحَ سُلْطَةَ نَزْعِ السَّلامِ مِنَ الأَرْضِ وَجَعْلِ النَّاسِ يَقْتُلُونَ بَعْضُهُمْ بَعْضاً. | ٤ 4 |
ହେବେଣ୍ଡାଂ ଆରେ ରଞ୍ଜାଙ୍ଗ୍ ଗଡ଼ା ହସି ୱାତାତ୍, ହେଦାଂ ଗେରୁବାନି; ଲକୁ ଇନେସ୍ ହାରି ଟୁଣ୍ପାନାର୍, ଇଦାଂ କାଜିଂ ପୁର୍ତିତାଂ ସୁସ୍ତା ଦେହା କିନି କାଜିଂ ତା ଦୁମ୍ତାକାନିଂ ଆଦିକାର୍ ହିତାନ୍, ଆରେ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ର ଗାଜା କାଣ୍ଡା ହିତାନ୍ ।
وَعِنْدَمَا فَكَّ الْحَمَلُ الْخَتْمَ الثَّالِثَ سَمِعْتُ الْكَائِنَ الثَّالِثَ يُنَادِي: «تَعَالَ!» فَرَأَيْتُ حِصَاناً أَسْوَدَ، يَحْمِلُ رَاكِبُهُ مِيزَاناً بِيَدِهِ. | ٥ 5 |
ମେଣ୍ଡାହିମ୍ଣା ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ତିନିଗଟା ସିଲ୍ ଡ୍ରିକ୍ତାନ୍, ହେପାଦ୍ନା ଆନେଙ୍ଗ୍ ତିନ୍ ପାରାଣିତିଂ ଇଦାଂ ଇଞ୍ଜିମାନାକା ୱେଚାଙ୍ଗ୍, ୱାଡ । ହେବେ ଆନେଙ୍ଗ୍ ହୁଡ଼୍ତାଂ, ଆରେ ହୁଡ଼ାଟ୍, ରଞ୍ଜାଙ୍ଗ୍ କାର୍ହାତି ବାନାନି ଗଡ଼ା, ଆରେ ତା ଦୁମ୍ତାକାନ୍ତି କେଇଦ ର ଲିଟ୍କି ମାଚାତ୍ ।
وَسَمِعْتُ صَوْتاً مِنْ بَيْنِ الْكَائِنَاتِ الْحَيَّةِ الأَرْبَعَةِ يَقُولُ: «كَيْلَةُ قَمْحٍ بِدِينَارٍ، وَثَلاثُ كَيْلاتِ شَعِيرٍ بِدِينَارٍ. أَمَّا الزَّيْتُ وَالْخَمْرُ فَلا تَمَسَّهُمَا». | ٦ 6 |
ଆରେ ଆନେଙ୍ଗ୍ ଚାର୍ ପାରାଣିଂ ବିତ୍ରେତାଂ ହତ୍ତି ଲାକେ ଇ କାଟ୍ ୱେଚାଙ୍ଗ୍, “ଦିନେକ୍ନି କୁଲିନି ଟାକାଂ ପାଡ଼େକ୍ ଗଁମ୍ ଆରି ଟାକାତିଂ ତିନ୍ ଆଡା କୁଜ଼ା ଆନାତ୍, ମାତର୍ ଏପେଙ୍ଗ୍ ଚିକାଣ୍ ଆରି ଅଙ୍ଗୁର୍ ରାସ୍ ନସ୍ଟ କିମାଟ୍ ।”
ثُمَّ فَكَّ الْحَمَلُ الْخَتْمَ الرَّابِعَ فَسَمِعْتُ الْكَائِنَ الرَّابِعَ يُنَادِي: «تَعَالَ!» | ٧ 7 |
ମେଣ୍ଡାହିମ୍ଣା ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ଚାରିଗଟା ସିଲ୍ ଡ୍ରିକ୍ତାନ୍, ହେପାଦ୍ନା ଆନେଙ୍ଗ୍ ଚାର୍ ପାରାଣିତିଂ ଇଦାଂ ଇନାକା ୱେଚାଙ୍ଗ୍, ୱାଡ ।
فَرَأَيْتُ حِصَاناً لَوْنُهُ أَخْضَرُ «بَاهِتُ اللَّوْنِ»، اسْمُ رَاكِبِهِ «الْمَوْتُ» يَتْبَعُهُ حِصَانٌ آخَرُ اسْمُ رَاكِبِهِ «الْهَاوِيَةُ»، وَأُعْطِيَا سُلْطَةَ إِبَادَةِ رُبْعِ الأَرْضِ بِالسَّيْفِ وَالْجُوعِ وَالْوَبَاءِ وَوُحُوشِ الأَرْضِ الضَّارِيَةِ! (Hadēs ) | ٨ 8 |
ହେବେ ଆନେଙ୍ଗ୍ ହୁଡ଼୍ତାଂ, ଆରେ ହୁଡ଼ା, ରଞ୍ଜାଙ୍ଗ୍ ମାଟୁୱା ବାନି ଗଡ଼ା, ତା ଦୁମ୍ତାକାନ୍ତି ତର୍ ହାକି, ଆରେ ପାତାଲ୍ତାଂ ହେଦାଂ ପାଚେ ହାଲ୍ଜି ମାଚାତ୍; କାଣ୍ଡା, କାତାର୍, ମାର୍ଡି ଆରି ପୁର୍ତିନି ରାନ୍ ଜାତ୍କୁ ହୁକେ ବୁଡାୟ୍କିଦେଂ ପୁର୍ତିନି ଚାର୍ ବାଗ୍ତାଂ ଜପି ହେୱାକାଂ ଆଦିକାର୍ ହିତାନ୍ । (Hadēs )
ثُمَّ فَكَّ الْحَمَلُ الْخَتْمَ الْخَامِسَ، فَرَأَيْتُ مَذْبَحاً تَحْتَهُ أَرْوَاحُ الَّذِينَ سُفِكَتْ دِمَاؤُهُمْ مِنْ أَجْلِ كَلِمَةِ اللهِ، وَمِنْ أَجْلِ الشَّهَادَةِ الَّتِي أَدَّوْهَا، | ٩ 9 |
ମେଣ୍ଡାହିମ୍ଣା ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ପାଞ୍ଚ୍ଗଟା ସିଲ୍ ଡ୍ରିକ୍ତାନ୍, ହେପାଦ୍ନା ଇମ୍ଣାକାର୍ ଇସ୍ୱର୍ତି ବଚନ୍ କାଜିଂ ଆରି ହେୱାରିଂ ହିଆଜ଼ିମାଚି ସାକି କାଜିଂ ହାଜ଼ି ମାଚାର୍, ହେୱାର୍ତି ୱାସ୍କିକାଂ ଆନେଙ୍ଗ୍ ଗାର୍ଣି ତାରେନ୍ ହୁଡ଼୍ତାଂ ।
وَهُمْ يَصْرُخُونَ لِلرَّبِّ بِأَعْلَى صَوْتِهِمْ: «حَتَّى مَتَى، أَيُّهَا السَّيِّدُ الْقُدُّوسُ وَالْحَقُّ، تُؤَخِّرُ مُعَاقَبَةَ أَهْلِ الأَرْضِ عَلَى مَا فَعَلُوهُ بِنَا؟ مَتَى تَنْتَقِمُ مِنْهُمْ لِدِمَائِنَا؟» | ١٠ 10 |
ହେୱାର୍ ଗାଜା କାଟ୍ତାଂ କୁକ୍ଚି ଇଞ୍ଜି ମାଚାର୍, ହେୱାନ୍ ପୁଇପୁୟା ଆରି ହାତ୍ପା ମାପ୍ରୁ ଇସ୍ୱର୍ ଆରେ ଏଚେକ୍ କାଡ଼୍ ଏନ୍ ବିଚାର୍ କିୱାଦାଂ ପୁର୍ତିନିକାର୍ତାଂ ମା ନେତେର୍ନି ବାଦୁଲ୍ ଆଉୟ୍?
فَأُعْطِيَ كُلٌّ مِنْهُمْ ثَوْباً أَبْيَضَ، وَقِيلَ لَهُمْ أَنْ يَصْبِرُوا قَلِيلاً إِلَى أَنْ يَكْمُلَ عَدَدُ شُرَكَائِهِمِ الْعَبِيدِ وَإِخْوَتِهِمِ الَّذِينَ سَيُقْتَلُونَ مِثْلَهُمْ. | ١١ 11 |
ହେବେ ହେୱାର୍ତି ଜାଣ୍କେତି ରୱାନିଂ ଡ଼ିଞ୍ଜିନି ଆଙ୍ଗି ହିତାର୍, ଆରେ ହେୱାର୍ତି ଇମ୍ଣି ହାଙ୍ଗ୍ଦାକାନ୍ ଆରି ଟଣ୍ଡାର୍ ହେୱାର୍ ଲାକେ ପା ଟୁଣ୍ୟାନାର୍, ହେୱାର୍ତି ଗିଣ୍ନି ବାର୍ତି ଆୱି ପାତେକ୍ ଆରେ ଅଲପ୍ କାଡ଼୍ ପାତେକ୍ ଜମ୍ନି କାଜିଂ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍ ।
ثُمَّ نَظَرْتُ، فَرَأَيْتُ الْحَمَلَ يَفُكُّ الْخَتْمَ السَّادِسَ، وَإذَا الأَرْضُ قَدْ زُلْزِلَتْ زِلْزَالاً عَظِيماً، وَالشَّمْسُ اسْوَدَّتْ فَصَارَتْ كَخِرْقَةٍ مِنْ شَعْرٍ، وَصَارَ الْقَمَرُ أَحْمَرَ كَالدَّمِ، | ١٢ 12 |
ତା ପାଚେ, ଆନ୍ ହୁଡ଼୍ତାଂ, ମେଣ୍ଡାହିମ୍ଣା ଚ ଗଟା ସିଲ୍ ଡ୍ରିକ୍ତିକ୍; ଦାପ୍ରେ ଜବର୍ ମେଦ୍ନିଲେମ୍ତାତ୍ । ୱେଡ଼ା କାର୍ହାତି ବାନାନି ଡୁସା ଲାକେ ମାଜ୍ଗା ଆତାତ୍ ଆରି ଲେଞ୍ଜ୍ ପୁରା ନେତେର୍ ବାନି ଆଜ଼ି ହାଚାତ୍ ।
وَسَقَطَتْ نُجُومُ السَّمَاءِ عَلَى الأَرْضِ كَمَا تَطْرَحُ شَجَرَةُ التِّينِ ثِمَارَهَا الْفَجَّةَ، إِذَا هَزَّتْهَا رِيحٌ عَاصِفَةٌ. | ١٣ 13 |
ଜବର୍ ଡ଼ୁଇ ପଡ଼୍ତିସ୍ ତଗା ମାର୍ତାଂ ଇନେସ୍ ପାସେଦ୍ ତଗା ହାଡ଼୍ଜିହାନାତ୍, ହେ ଲାକେ ବାଦାଡ଼୍ନି ହୁକାଂ ସବୁ ପୁର୍ତିତ ଆର୍ତିକ୍ ।
وَطُوِيَتِ السَّمَاءُ كَمَا تُطْوَى لِفَافَةٌ مِنْ وَرَقٍ، فَتَزَحْزَحَتِ الْجِبَالُ وَالْجُزُرُ كُلُّهَا مِنْ مَوَاضِعِهَا. | ١٤ 14 |
ଆକାସ୍ତ ତଲ୍ ପତିତ ଡାବାତି ଲାକେ ଡାବାଆସି ଗାର୍ଜାନ୍ ଆତାତ୍, ଆରେ, ମାଡ଼ି ଆରି ସବୁ ଏସ୍କୁପ୍ଲିଂ ଗୁଚାତିକ୍ ।
وَمُلُوكُ الأَرْضِ وَالْعُظَمَاءُ وَالْقُوَّادُ وَالأَغْنِيَاءُ وَالأَقْوِيَاءُ وَالْعَبِيدُ وَالأَحْرَارُ كُلُّهُمُ اخْتَبَأُوا فِي الْمَغَاوِرِ وَصُخُورِ الْجِبَالِ، | ١٥ 15 |
ଆରେ ପୁର୍ତିନି ରାଜାର୍, ପାଟ୍ମତ୍ରିର୍, ମୁଡ଼୍ମେଲ୍ୟା ଆରି ମାଜାନିଂ, ବାପୁନିକାର୍ ଆରି ଲକାର୍ ତଲ୍ୟା ଆଡ଼ିୟାର୍ ମାନାକାର୍ ଆରି ଜାର୍ତାରେନ୍ ମାନାକାର୍ ଲକୁ ୱିଜ଼ାର୍ ପାରା ଆରି ମାଡ଼ି ପାରା ବିତ୍ରେ ଜାର୍ ଜାର୍ତିଂ ଡ଼ୁକ୍ତାର୍,
وَهُمْ يَقُولُونَ لِلْجِبَالِ وَالصُّخُورِ: «اُسْقُطِي عَلَيْنَا، وَأَخْفِينَا مِنْ وَجْهِ الْجَالِسِ عَلَى الْعَرْشِ وَمِنْ غَضَبِ الْحَمَلِ!» | ١٦ 16 |
ଆରେ, ହେୱାର୍ ମାଡ଼ି ଆରି କୁପ୍ଲିକାଂ ଇଚାର୍, ମା “ଜପି ଆର୍ଜି ଗାଦିତ କୁଚ୍ଚି ମାନାୟ୍ ମୁମ୍ଦାଂ ଆରି ମେଣ୍ଡାହିମ୍ଣା ରିସାତାଂ ମାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଡ଼ୁକ୍ଚି ଇଡ଼୍ଦାଟ୍,
فَإِنَّ يَوْمَ الْغَضَبِ الْعَظِيمَ قَدْ جَاءَهُمْ، وَمَنْ يَقْوَى عَلَى الْوُقُوفِ أَمَامَهُ؟ | ١٧ 17 |
ଇନେକିଦେଂକି ହେୱାର୍ତି ରିସାତାଂ କସ୍ଟନିଦିନ୍ ଏକାୱାତାତ୍ନା, ଆରେ ଇନେର୍ ନିଲ୍ତେଂ ଆଡ୍ନାର୍?”