< مَتَّى 28 >
وَفِي الْيَوْمِ الأَوَّلِ مِنَ الأُسْبُوعِ، بَعْدَ انْتِهَاءِ السَّبْتِ، ذَهَبَتْ مَرْيَمُ الْمَجْدَلِيَّةُ وَمَرْيَمُ الأُخْرَى تَتَفَقَّدَانِ الْقَبْرَ. | ١ 1 |
ตต: ปรํ วิศฺรามวารสฺย เศเษ สปฺตาหปฺรถมทินสฺย ปฺรโภเต ชาเต มคฺทลีนี มริยมฺ อนฺยมริยมฺ จ ศฺมศานํ ทฺรษฺฏุมาคตาฯ
فَإِذَا زِلْزَالٌ عَنِيفٌ قَدْ حَدَثَ، لأَنَّ مَلاكاً مِنْ عِنْدِ الرَّبِّ نَزَلَ مِنَ السَّمَاءِ، وَجَاءَ فَدَحْرَجَ الْحَجَرَ وَجَلَسَ عَلَيْهِ. | ٢ 2 |
ตทา มหานฺ ภูกมฺโป'ภวตฺ; ปรเมศฺวรียทูต: สฺวรฺคาทวรุหฺย ศฺมศานทฺวาราตฺ ปาษาณมปสารฺยฺย ตทุปรฺยฺยุปวิเวศฯ
وَكَانَ مَنْظَرُ الْمَلاكِ كَالْبَرْقِ، وَثَوْبُهُ أَبْيَضَ كَالثَّلْجِ. | ٣ 3 |
ตทฺวทนํ วิทฺยุทฺวตฺ เตโชมยํ วสนํ หิมศุภฺรญฺจฯ
وَلَمَّا رَآهُ الْجُنُودُ الَّذِينَ كَانُوا يَحْرُسُونَ الْقَبْرَ، أَصَابَهُمُ الذُّعْرُ وَصَارُوا كَأَنَّهُمْ مَوْتَى. | ٤ 4 |
ตทานีํ รกฺษิณสฺตทฺภยาตฺ กมฺปิตา มฺฤตวทฺ พภูว: ฯ
فَطَمْأَنَ المَلاكُ الْمَرْأَتَيْنِ قَائِلاً: «لا تَخَافَا. فَأَنَا أَعْلَمُ إِنَّكُمَا تَبْحَثَانِ عَنْ يَسُوعَ الَّذِي صُلِبَ. | ٥ 5 |
ส ทูโต โยษิโต ชคาท, ยูยํ มา ไภษฺฏ, กฺรุศหตยีศุํ มฺฤคยเธฺว ตทหํ เวทฺมิฯ
إِنَّهُ لَيْسَ هُنَا، فَقَدْ قَامَ، كَمَا قَالَ. تَعَالَيَا وَانْظُرَا الْمَكَانَ الَّذِي كَانَ مَوْضُوعاً فِيهِ. | ٦ 6 |
โส'ตฺร นาสฺติ, ยถาวทตฺ ตโถตฺถิตวานฺ; เอตตฺ ปฺรโภ: ศยนสฺถานํ ปศฺยตฯ
وَاذْهَبَا بِسُرْعَةٍ وَأَخْبِرَا تَلامِيذَهُ أَنَّهُ قَدْ قَامَ مِنْ بَيْنِ الأَمْوَاتِ، وَهَا هُوَ يَسْبِقُكُمْ إِلَى الْجَلِيلِ، هُنَاكَ تَرَوْنَهُ. هَا أَنَا قَدْ أَخْبَرْتُكُمَا!» | ٧ 7 |
ตูรฺณํ คตฺวา ตจฺฉิษฺยานฺ อิติ วทต, ส ศฺมศานาทฺ อุทติษฺฐตฺ, ยุษฺมากมเคฺร คาลีลํ ยาสฺยติ ยูยํ ตตฺร ตํ วีกฺษิษฺยเธฺว, ปศฺยตาหํ วารฺตฺตามิมำ ยุษฺมานวาทิษํฯ
فَانْطَلَقَتِ الْمَرْأَتَانِ مِنَ الْقَبْرِ مُسْرِعَتَيْنِ، وَقَدِ اسْتَوْلَى عَلَيْهِمَا خَوْفٌ شَدِيدٌ وَفَرَحٌ عَظِيمٌ، وَرَكَضَتَا إِلَى التَّلامِيذِ تَحْمِلانِ الْبُشْرَى. | ٨ 8 |
ตตสฺตา ภยาตฺ มหานนฺทาญฺจ ศฺมศานาตฺ ตูรฺณํ พหิรฺภูย ตจฺฉิษฺยานฺ วารฺตฺตำ วกฺตุํ ธาวิตวตฺย: ฯ กินฺตุ ศิษฺยานฺ วารฺตฺตำ วกฺตุํ ยานฺติ, ตทา ยีศุ รฺทรฺศนํ ทตฺตฺวา ตา ชคาท,
وَفِيمَا هُمَا مُنْطَلِقَتَانِ لِتُبَشِّرَا التَّلامِيذَ، إِذَا يَسُوعُ نَفْسُهُ قَدِ الْتَقَاهُمَا وَقَالَ: «سَلامٌ!» فَتَقَدَّمَتَا وَأَمْسَكَتَا بِقَدَمَيْهِ، وَسَجَدَتَا لَهُ. | ٩ 9 |
ยุษฺมากํ กลฺยาณํ ภูยาตฺ, ตตสฺตา อาคตฺย ตตฺปาทโย: ปติตฺวา ปฺรเณมุ: ฯ
فَقَالَ لَهُمَا يَسُوعُ: «لا تَخَافَا! اذْهَبَا قُولا لإِخْوَتِي أَنْ يَذْهَبُوا إِلَى الْجَلِيلِ، وَهُنَاكَ يَرَوْنَنِي!» | ١٠ 10 |
ยีศุสฺตา อวาทีตฺ, มา พิภีต, ยูยํ คตฺวา มม ภฺราตฺฤนฺ คาลีลํ ยาตุํ วทต, ตตฺร เต มำ ทฺรกฺษฺยนฺติฯ
وَبَيْنَمَا كَانَتِ الْمَرْأَتَانِ ذَاهِبَتَيْنِ، إِذَا بَعْضُ الْحُرَّاسِ قَدْ ذَهَبُوا إِلَى الْمَدِينَةِ وَأَخْبَرُوا رُؤَسَاءَ الْكَهَنَةِ بِكُلِّ مَا جَرَى. | ١١ 11 |
สฺตฺริโย คจฺฉนฺติ, ตทา รกฺษิณำ เกจิตฺ ปุรํ คตฺวา ยทฺยทฺ ฆฏิตํ ตตฺสรฺวฺวํ ปฺรธานยาชกานฺ ชฺญาปิตวนฺต: ฯ
فَاجْتَمَعَ رُؤَسَاءُ الْكَهَنَةِ وَالشُّيُوخُ وَتَشَاوَرُوا فِي الأَمْرِ. ثُمَّ رَشَوْا الْجُنُودَ بِمَالٍ كَثِيرٍ، | ١٢ 12 |
เต ปฺราจีไน: สมํ สํสทํ กฺฤตฺวา มนฺตฺรยนฺโต พหุมุทฺรา: เสนาโภฺย ทตฺตฺวาวทนฺ,
وَقَالُوا لَهُمْ: «قُولُوا: إِنَّ تَلامِيذَهُ جَاءُوا لَيْلاً وَسَرَقُوهُ وَنَحْنُ نَائِمُونَ! | ١٣ 13 |
อสฺมาสุ นิทฺริเตษุ ตจฺฉิษฺยา ยามินฺยามาคตฺย ตํ หฺฤตฺวานยนฺ, อิติ ยูยํ ปฺรจารยตฯ
فَإِذَا بَلَغَ الْخَبَرُ الْحَاكِمَ، فَإِنَّنَا نُدَافِعُ عَنْكُمْ، فَتَكُونُونَ فِي مَأْمَنٍ مِنْ أَيِّ سُوءٍ». | ١٤ 14 |
ยเทฺยตทธิปเต: โศฺรตฺรโคจรีภเวตฺ, ตรฺหิ ตํ โพธยิตฺวา ยุษฺมานวิษฺยาม: ฯ
فَأَخَذَ الْجُنُودُ الْمَالَ، وَعَمِلُوا كَمَا لَقَّنُوهُمْ. وَقَدِ انْتَشَرَتْ هَذِهِ الإِشَاعَةُ بَيْنَ الْيَهُودِ إِلَى الْيَوْمِ. | ١٥ 15 |
ตตเสฺต มุทฺรา คฺฤหีตฺวา ศิกฺษานุรูปํ กรฺมฺม จกฺรุ: , ยิหูทียานำ มเธฺย ตสฺยาทฺยาปิ กึวทนฺตี วิทฺยเตฯ
وَأَمَّا التَّلامِيذُ الأَحَدَ عَشَرَ، فَذَهَبُوا إِلَى مِنْطَقَةِ الْجَلِيلِ، إِلَى الْجَبَلِ الَّذِي عَيَّنَهُ لَهُمْ يَسُوعُ. | ١٦ 16 |
เอกาทศ ศิษฺยา ยีศุนิรูปิตาคาลีลสฺยาทฺรึ คตฺวา
فَلَمَّا رَأَوْهُ، سَجَدُوا لَهُ. وَلَكِنَّ بَعْضَهُمْ شَكُّوا، | ١٧ 17 |
ตตฺร ตํ สํวีกฺษฺย ปฺรเณมุ: , กินฺตุ เกจิตฺ สนฺทิคฺธวนฺต: ฯ
فَتَقَدَّمَ يَسُوعُ وَكَلَّمَهُمْ قَائِلاً: «دُفِعَ إِليَّ كُلُّ سُلْطَانٍ فِي السَّمَاءِ وَعَلَى الأَرْضِ. | ١٨ 18 |
ยีศุเสฺตษำ สมีปมาคตฺย วฺยาหฺฤตวานฺ, สฺวรฺคเมทิโนฺย: สรฺวฺวาธิปติตฺวภาโร มยฺยรฺปิต อาเสฺตฯ
فَاذْهَبُوا إِذَنْ، وَتَلْمِذُوا جَمِيعَ الأُمَمِ، وَعَمِّدُوهُمْ بِاسْمِ الآبِ وَالاِبْنِ وَالرُّوحِ الْقُدُسِ؛ | ١٩ 19 |
อโต ยูยํ ปฺรยาย สรฺวฺวเทศียานฺ ศิษฺยานฺ กฺฤตฺวา ปิตุ: ปุตฺรสฺย ปวิตฺรสฺยาตฺมนศฺจ นามฺนา ตานวคาหยต; อหํ ยุษฺมานฺ ยทฺยทาทิศํ ตทปิ ปาลยิตุํ ตานุปาทิศตฯ
وَعَلِّمُوهُمْ أَنْ يَعْمَلُوا بِكُلِّ مَا أَوْصَيْتُكُمْ بِهِ. وَهَا أَنَا مَعَكُمْ كُلَّ الأَيَّامِ إِلَى انْتِهَاءِ الزَّمَانِ!» (aiōn ) | ٢٠ 20 |
ปศฺยต, ชคทนฺตํ ยาวตฺ สทาหํ ยุษฺมาภิ: สากํ ติษฺฐามิฯ อิติฯ (aiōn )