أعمال 8
| وَكَانَ شَاوُلُ مُوَافِقاً عَلَى قَتْلِ اسْتِفَانُوسَ. وَفِي ذلِكَ الْيَوْمِ وَقَعَ اضْطِهَادٌ شَدِيدٌ عَلَى الْكَنِيسَةِ الَّتِي فِي أُورُشَلِيمَ. فَتَشَتَّتَ الإِخْوَةُ جَمِيعاً فِي نَوَاحِي الْيَهُودِيَّةِ وَالسَّامِرَةِ، وَلَمْ يَبْقَ فِي أُورُشَلِيمَ إِلّا الرُّسُلُ. | ١ 1 |
තස්ය හත්යාකරණං ශෞලෝපි සමමන්යත| තස්මින් සමයේ යිරූශාලම්නගරස්ථාං මණ්ඩලීං ප්රති මහාතාඩනායාං ජාතායාං ප්රේරිතලෝකාන් හිත්වා සර්ව්වේ(අ)පරේ යිහූදාශෝමිරෝණදේශයෝ ර්නානාස්ථානේ විකීර්ණාඃ සන්තෝ ගතාඃ|
| وَأَمَّا اسْتِفَانُوسُ فَقَدْ دَفَنَهُ بَعْضُ الرِّجَالِ الأَتْقِيَاءِ، وَنَاحُوا عَلَيْهِ كَثِيراً. | ٢ 2 |
අන්යච්ච භක්තලෝකාස්තං ස්තිඵානං ශ්මශානේ ස්ථාපයිත්වා බහු ව්යලපන්|
| أَمَّا شَاوُلُ فَكَانَ يُحَاوِلُ إِبَادَةَ الْكَنِيسَةِ، فَيَذْهَبُ مِنْ بَيْتٍ إِلَى بَيْتٍ وَيَجُرُّ الرِّجَالَ وَالنِّسَاءَ وَيُلْقِيهِمْ فِي السِّجْنِ. | ٣ 3 |
කින්තු ශෞලෝ ගෘහේ ගෘහේ භ්රමිත්වා ස්ත්රියඃ පුරුෂාංශ්ච ධෘත්වා කාරායාං බද්ධ්වා මණ්ඩල්යා මහෝත්පාතං කෘතවාන්|
| وَالَّذِينَ تَشَتَّتُوا كَانُوا يَنْتَقِلُونَ مِنْ مَكَانٍ إِلَى مَكَانٍ مُبَشِّرِينَ بِالْكَلِمَةِ. | ٤ 4 |
අන්යච්ච යේ විකීර්ණා අභවන් තේ සර්ව්වත්ර භ්රමිත්වා සුසංවාදං ප්රාචාරයන්|
| فَذَهَبَ فِيلِبُّسُ إِلَى مَدِينَةٍ فِي مِنْطَقَةِ السَّامِرَةِ، وَأَخَذَ يُبَشِّرُ أَهْلَهَا بِالْمَسِيحِ. | ٥ 5 |
තදා ඵිලිපඃ ශෝමිරෝණ්නගරං ගත්වා ඛ්රීෂ්ටාඛ්යානං ප්රාචාරයත්;
| فَأَصْغَتِ الْجُمُوعُ إِلَى كَلامِهِ بِقَلْبٍ وَاحِدٍ، إِذْ سَمِعُوا بِالْعَلامَاتِ الَّتِي أَجْرَاهَا، أَوْ رَأَوْهَا بِأَنْفُسِهِمْ، | ٦ 6 |
තතෝ(අ)ශුචි-භෘතග්රස්තලෝකේභ්යෝ භූතාශ්චීත්කෘත්යාගච්ඡන් තථා බහවඃ පක්ෂාඝාතිනඃ ඛඤ්ජා ලෝකාශ්ච ස්වස්ථා අභවන්|
| فَقَدْ كَانَ يَأْمُرُ الأَرْوَاحَ النَّجِسَةَ، فَتَصْرُخُ بِصَوْتٍ عَالٍ وَتَخْرُجُ مِنَ الْمَسْكُونِينَ بِها، كَمَا شَفَى كَثِيرِينَ مِنَ الْمَشْلُولِينَ وَالْعُرْجِ، | ٧ 7 |
තස්මාත් ලාකා ඊදෘශං තස්යාශ්චර්ය්යං කර්ම්ම විලෝක්ය නිශම්ය ච සර්ව්ව ඒකචිත්තීභූය තේනෝක්තාඛ්යානේ මනාංසි න්යදධුඃ|
| فَعَمَّتِ الْفَرْحَةُ أَنْحَاءَ الْمَدِينَةِ. | ٨ 8 |
තස්මින්නගරේ මහානන්දශ්චාභවත්|
| وَكَانَ قَبْلَ ذَلِكَ فِي تِلْكَ الْمَدِينَةِ سَاحِرٌ اسْمُهُ سِيمُونُ، يُمَارِسُ السِّحْرَ فَيُذْهِلُ أَهْلَ السَّامِرَةِ وَيَدَّعِي أَنَّهُ رَجُلٌ عَظِيمٌ. | ٩ 9 |
තතඃ පූර්ව්වං තස්මින්නගරේ ශිමෝන්නාමා කශ්චිජ්ජනෝ බහ්වී ර්මායාක්රියාඃ කෘත්වා ස්වං කඤ්චන මහාපුරුෂං ප්රෝච්ය ශෝමිරෝණීයානාං මෝහං ජනයාමාස|
| فَأَصْغَى إِلَيْهِ الْجَمِيعُ مِنَ الصَّغِيرِ إِلَى الْكَبِيرِ، قَائِلِينَ: «هَذَا الرَّجُلُ هُوَ قُدْرَةُ اللهِ الْعُظْمَى!» | ١٠ 10 |
තස්මාත් ස මානුෂ ඊශ්වරස්ය මහාශක්තිස්වරූප ඉත්යුක්ත්වා බාලවෘද්ධවනිතාඃ සර්ව්වේ ලාකාස්තස්මින් මනාංසි න්යදධුඃ|
| وَإِنَّمَا أَصْغَوْا إِلَيْهِ لأَنَّهُمْ كَانُوا قَدِ انْخَدَعُوا مُدَّةً طَوِيلَةً بِحِيَلِهِ السِّحْرِيَّةِ! | ١١ 11 |
ස බහුකාලාන් මායාවික්රියයා සර්ව්වාන් අතීව මෝහයාඤ්චකාර, තස්මාත් තේ තං මේනිරේ|
| فَلَمَّا آمَنُوا بِكَلامِ فِيلِبُّسَ الَّذِي بَشَّرَهُمْ بِمَلَكُوتِ اللهِ وَبِاسْمِ يَسُوعَ، تَعَمَّدُوا رِجَالاً وَنِسَاءً. | ١٢ 12 |
කින්ත්වීශ්වරස්ය රාජ්යස්ය යීශුඛ්රීෂ්ටස්ය නාම්නශ්චාඛ්යානප්රචාරිණඃ ඵිලිපස්ය කථායාං විශ්වස්ය තේෂාං ස්ත්රීපුරුෂෝභයලෝකා මජ්ජිතා අභවන්|
| وَسِيمُونُ نَفْسُهُ آمَنَ وَتَعَمَّدَ، فَأَلْصَقَ نَفْسَهُ بِفِيلِبُّسَ، وَإِذْ شَاهَدَ الآيَاتِ وَالْمُعْجِزَاتِ الَّتِي أُجْرِيَتْ عَلَى يَدِهِ، اسْتَوْلَتْ عَلَيْهِ الدَّهْشَةُ. | ١٣ 13 |
ශේෂේ ස ශිමෝනපි ස්වයං ප්රත්යෛත් තතෝ මජ්ජිතඃ සන් ඵිලිපේන කෘතාම් ආශ්චර්ය්යක්රියාං ලක්ෂණඤ්ච විලෝක්යාසම්භවං මන්යමානස්තේන සහ ස්ථිතවාන්|
| وَسَمِعَ الرُّسُلُ فِي أُورُشَلِيمَ أَنَّ أَهْلَ السَّامِرَةِ قَبِلُوا كَلِمَةَ اللهِ، فَأَرْسَلُوا إِلَيْهِمْ بُطْرُسَ وَيُوحَنَّا. | ١٤ 14 |
ඉත්ථං ශෝමිරෝණ්දේශීයලෝකා ඊශ්වරස්ය කථාම් අගෘහ්ලන් ඉති වාර්ත්තාං යිරූශාලම්නගරස්ථප්රේරිතාඃ ප්රාප්ය පිතරං යෝහනඤ්ච තේෂාං නිකටේ ප්රේෂිතවන්තඃ|
| فَصَلَّيَا لأَجْلِهِمْ لِكَيْ يَنَالُوا الرُّوحَ الْقُدُسَ، | ١٥ 15 |
තතස්තෞ තත් ස්ථානම් උපස්ථාය ලෝකා යථා පවිත්රම් ආත්මානං ප්රාප්නුවන්ති තදර්ථං ප්රාර්ථයේතාං|
| لأَنَّهُ لَمْ يَكُنْ قَدْ حَلَّ بَعْدُ عَلَى أَحَدٍ مِنْهُمْ، إِلّا أَنَّهُمْ كَانُوا قَدْ تَعَمَّدُوا بِاسْمِ الرَّبِّ يَسُوعَ. | ١٦ 16 |
යතස්තේ පුරා කේවලප්රභුයීශෝ ර්නාම්නා මජ්ජිතමාත්රා අභවන්, න තු තේෂාං මධ්යේ කමපි ප්රති පවිත්රස්යාත්මන ආවිර්භාවෝ ජාතඃ|
| ثُمَّ وَضَعَا أَيْدِيَهُمَا عَلَيْهِمْ، فَنَالُوا الرُّوحَ الْقُدُسَ. | ١٧ 17 |
කින්තු ප්රේරිතාභ්යාං තේෂාං ගාත්රේෂු කරේෂ්වර්පිතේෂු සත්සු තේ පවිත්රම් ආත්මානම් ප්රාප්නුවන්|
| وَلَمَّا رَأَى سِيمُونُ أَنَّ الرُّوحَ الْقُدُسَ قَدْ حَلَّ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ لَمَّا وَضَعَ الرَّسُولانِ أَيْدِيَهُمَا عَلَيْهِمْ، عَرَضَ عَلَى بُطْرُسَ وَيُوحَنَّا بَعْضَ الْمَالِ، وَقَالَ لَهُمَا: | ١٨ 18 |
ඉත්ථං ලෝකානාං ගාත්රේෂු ප්රේරිතයෝඃ කරාර්පණේන තාන් පවිත්රම් ආත්මානං ප්රාප්තාන් දෘෂ්ට්වා ස ශිමෝන් තයෝඃ සමීපේ මුද්රා ආනීය කථිතවාන්;
| «أَعْطِيَانِي أَنَا أَيْضاً هذِهِ السُّلْطَةَ لِكَيْ يَنَالَ الرُّوحَ الْقُدُسَ مَنْ أَضَعُ عَلَيْهِ يَدِي». | ١٩ 19 |
අහං යස්ය ගාත්රේ හස්තම් අර්පයිෂ්යාමි තස්යාපි යථේත්ථං පවිත්රාත්මප්රාප්ති ර්භවති තාදෘශීං ශක්තිං මහ්යං දත්තං|
| فَقَالَ لَهُ بُطْرُسُ: «لِتَبْقَ لَكَ فِضَّتُكَ لِهَلاكِكَ! لأَنَّكَ ظَنَنْتَ أَنَّكَ تَقْدِرُ أَنْ تَشْتَرِيَ هِبَةَ اللهِ بِالْمَالِ! | ٢٠ 20 |
කින්තු පිතරස්තං ප්රත්යවදත් තව මුද්රාස්ත්වයා විනශ්යන්තු යත ඊශ්වරස්ය දානං මුද්රාභිඃ ක්රීයතේ ත්වමිත්ථං බුද්ධවාන්;
| لَا قِسْمَةَ لَكَ فِي هَذَا الأَمْرِ وَلا نَصِيبَ، لأَنَّ قَلْبَكَ لَيْسَ مُخْلِصاً تُجَاهَ اللهِ. | ٢١ 21 |
ඊශ්වරාය තාවන්තඃකරණං සරලං නහි, තස්මාද් අත්ර තවාංශෝ(අ)ධිකාරශ්ච කෝපි නාස්ති|
| فَتُبْ عَنْ شَرِّكَ هَذَا وَاطْلُبْ إِلَى اللهِ، عَسَى أَنْ يَغْفِرَ لَكَ نِيَّةَ قَلْبِكَ، | ٢٢ 22 |
අත ඒතත්පාපහේතෝඃ ඛේදාන්විතඃ සන් කේනාපි ප්රකාරේණ තව මනස ඒතස්යාඃ කුකල්පනායාඃ ක්ෂමා භවති, ඒතදර්ථම් ඊශ්වරේ ප්රාර්ථනාං කුරු;
| لأَنِّي أَرَاكَ تَتَخَبَّطُ فِي مَرَارَةِ الْعَلْقَمِ وَقُيُودِ الْخَطِيئَةِ!» | ٢٣ 23 |
යතස්ත්වං තික්තපිත්තේ පාපස්ය බන්ධනේ ච යදසි තන්මයා බුද්ධම්|
| فَقَالَ سِيمُونُ: «صَلِّيَا أَنْتُمَا إِلَى الرَّبِّ مِنْ أَجْلِي حَتَّى لَا يَنْزِلَ بِي شَيْءٌ مِمَّا تُشِيرَانِ إِلَيْهِ». | ٢٤ 24 |
තදා ශිමෝන් අකථයත් තර්හි යුවාභ්යාමුදිතා කථා මයි යථා න ඵලති තදර්ථං යුවාං මන්නිමිත්තං ප්රභෞ ප්රාර්ථනාං කුරුතං|
| وَبَعْدَمَا شَهِدَ بُطْرُسُ وَيُوحَنَّا بِكَلِمَةِ الرَّبِّ وَأَعْلَنَاهَا هُنَاكَ، رَجَعَا إِلَى أُورُشَلِيمَ وَقَدْ بَشَّرَا قُرىً كَثِيرَةً فِي مِنْطَقَةِ السَّامِرَةِ. | ٢٥ 25 |
අනේන ප්රකාරේණ තෞ සාක්ෂ්යං දත්ත්වා ප්රභෝඃ කථාං ප්රචාරයන්තෞ ශෝමිරෝණීයානාම් අනේකග්රාමේෂු සුසංවාදඤ්ච ප්රචාරයන්තෞ යිරූශාලම්නගරං පරාවෘත්ය ගතෞ|
| ثُمَّ إِنَّ مَلاكاً مِنْ عِنْدِ الرَّبِّ كَلَّمَ فِيلِبُّسَ فَقَالَ لَهُ: «قُمِ اذْهَبْ نَحْوَ الْجَنُوبِ، مَاشِياً عَلَى الطَّرِيقِ البَرِّيَّةِ بَيْنَ أُورُشَلِيمَ وَغَزَّةَ». | ٢٦ 26 |
තතඃ පරම් ඊශ්වරස්ය දූතඃ ඵිලිපම් ඉත්යාදිශත්, ත්වමුත්ථාය දක්ෂිණස්යාං දිශි යෝ මාර්ගෝ ප්රාන්තරස්ය මධ්යේන යිරූශාලමෝ (අ)සානගරං යාති තං මාර්ගං ගච්ඡ|
| فَقَامَ وَذَهَبَ. وَإذَا رَجُلٌ حَبَشِيٌّ، خَصِيٌّ، يَعْمَلُ وَزِيراً لِلشُّؤُونِ الْمَالِيَّةِ عِنْدَ كَنْدَاكَةَ مَلِكَةِ الْحَبَشَةِ، كَانَ قَدْ حَجَّ إِلَى أُورُشَلِيمَ لِلسُّجُودِ فِيهَا، | ٢٧ 27 |
තතඃ ස උත්ථාය ගතවාන්; තදා කන්දාකීනාම්නඃ කූශ්ලෝකානාං රාඥ්යාඃ සර්ව්වසම්පත්තේරධීශඃ කූශදේශීය ඒකඃ ෂණ්ඩෝ භජනාර්ථං යිරූශාලම්නගරම් ආගත්ය
| وَهُوَ رَاجِعٌ إِلَى الْحَبَشَةِ رَاكِباً فِي عَرَبَتِهِ، يَقْرَأُ فِي كِتَابِ النَّبِيِّ إِشَعْيَاءَ. | ٢٨ 28 |
පුනරපි රථමාරුහ්ය යිශයියනාම්නෝ භවිෂ්යද්වාදිනෝ ග්රන්ථං පඨන් ප්රත්යාගච්ඡති|
| فَقَالَ الرُّوحُ لِفِيلِبُّسَ: «تَقَدَّمْ وَرَافِقْ هذِهِ الْعَرَبَةَ!» | ٢٩ 29 |
ඒතස්මින් සමයේ ආත්මා ඵිලිපම් අවදත්, ත්වම් රථස්ය සමීපං ගත්වා තේන සාර්ද්ධං මිල|
| فَأَسْرَعَ فِيلِبُّسُ وَسَمِعَ الْخَصِيَّ يَقْرَأُ نُبُوءَةَ إِشَعْيَاءَ، فَسَأَلَهُ: «أَتَفْهَمُ مَا تَقْرَأُ؟» | ٣٠ 30 |
තස්මාත් ස ධාවන් තස්ය සන්නිධාවුපස්ථාය තේන පඨ්යමානං යිශයියථවිෂ්යද්වාදිනෝ වාක්යං ශ්රුත්වා පෘෂ්ටවාන් යත් පඨසි තත් කිං බුධ්යසේ?
| فَأَجَابَ: «كَيْفَ يُمْكِنُنِي ذَلِكَ إِنْ لَمْ يَشْرَحْ لِي أَحَدٌ؟» وَدَعَا فِيلِبُّسَ أَنْ يَصْعَدَ إِلَى الْعَرَبَةِ وَيَجْلِسَ مَعَهُ. | ٣١ 31 |
තතඃ ස කථිතවාන් කේනචින්න බෝධිතෝහං කථං බුධ්යේය? තතඃ ස ඵිලිපං රථමාරෝඪුං ස්වේන සාර්ද්ධම් උපවේෂ්ටුඤ්ච න්යවේදයත්|
| وَكَانَ الْخَصِيُّ قَدْ وَصَلَ فِي فَصْلِ الْكِتَابِ الَّذِي يَقْرَأُهُ إِلَى الْقَوْلِ: «مِثْلَ شَاةٍ سِيقَ إِلَى الذَّبْحِ، وَمِثْلَ الْحَمَلِ الصَّامِتِ بَيْنَ يَدَيْ مَنْ يَجُزُّهُ، هكَذَا لَمْ يَفْتَحْ فَاهُ! | ٣٢ 32 |
ස ශාස්ත්රස්යේතද්වාක්යං පඨිතවාන් යථා, සමානීයත ඝාතාය ස යථා මේෂශාවකඃ| ලෝමච්ඡේදකසාක්ෂාච්ච මේෂශ්ච නීරවෝ යථා| ආබධ්ය වදනං ස්වීයං තථා ස සමතිෂ්ඨත|
| فِي أَثْنَاءِ تَوَاضُعِهِ عُومِلَ بِغَيْرِ عَدْلٍ. مَنْ يُخْبِرُ عَنْ نَسْلِهِ؟ فَإِنَّ حَيَاتَهُ قَدِ انْتُزِعَتْ مِنَ الأَرْضِ!» | ٣٣ 33 |
අන්යායේන විචාරේණ ස උච්ඡින්නෝ (අ)භවත් තදා| තත්කාලීනමනුෂ්යාන් කෝ ජනෝ වර්ණයිතුං ක්ෂමඃ| යතෝ ජීවන්නෘණාං දේශාත් ස උච්ඡින්නෝ (අ)භවත් ධ්රුවං|
| وَسَأَلَ الْخَصِيُّ فِيلِبُّسَ: «قُلْ لِي: إِلَى مَنْ يُشِيرُ النَّبِيُّ بِهَذَا الْقَوْلِ؟ إِلَى نَفْسِهِ أَوْ إِلَى شَخْصٍ آخَرَ؟» | ٣٤ 34 |
අනන්තරං ස ඵිලිපම් අවදත් නිවේදයාමි, භවිෂ්යද්වාදී යාමිමාං කථාං කථයාමාස ස කිං ස්වස්මින් වා කස්මිංශ්චිද් අන්යස්මින්?
| فَتَكَلَّمَ وَأَخَذَ يُبَشِّرُهُ بِيَسُوعَ انْطِلاقاً مِنْ كِتَابِ النَّبِيِّ هَذَا. | ٣٥ 35 |
තතඃ ඵිලිපස්තත්ප්රකරණම් ආරභ්ය යීශෝරුපාඛ්යානං තස්යාග්රේ ප්රාස්තෞත්|
| وَبَيْنَمَا كَانَتِ الْعَرَبَةُ تَسِيرُ بِهِمَا، وَصَلا إِلَى مَكَانٍ فِيهِ مَاءٌ، فَقَالَ الْخَصِيُّ: «هَا هُوَ الْمَاءُ، فَمَاذَا يَمْنَعُ أَنْ أَتَعَمَّدَ؟» | ٣٦ 36 |
ඉත්ථං මාර්ගේණ ගච්ඡන්තෞ ජලාශයස්ය සමීප උපස්ථිතෞ; තදා ක්ලීබෝ(අ)වාදීත් පශ්යාත්ර ස්ථානේ ජලමාස්තේ මම මජ්ජනේ කා බාධා?
| فَأَجَابَهُ فِيلِبُّسُ: «هَذَا جَائِزٌ إِنْ كُنْتَ تُؤْمِنُ مِنْ كُلِّ قَلْبِكَ». فَقَالَ الْخَصِيُّ: «إِنِّي أُومِنُ بِأَنَّ يَسُوعَ الْمَسِيحَ هُوَ ابْنُ اللهِ». | ٣٧ 37 |
තතඃ ඵිලිප උත්තරං ව්යාහරත් ස්වාන්තඃකරණේන සාකං යදි ප්රත්යේෂි තර්හි බාධා නාස්ති| තතඃ ස කථිතවාන් යීශුඛ්රීෂ්ට ඊශ්වරස්ය පුත්ර ඉත්යහං ප්රත්යේමි|
| وَأَمَرَ أَنْ تَقِفَ الْعَرَبَةُ، فَنَزَلا إِلَى الْمَاءِ مَعاً، وَعَمَّدَ فِيلِبُّسُ الْخَصِيَّ. | ٣٨ 38 |
තදා රථං ස්ථගිතං කර්ත්තුම් ආදිෂ්ටේ ඵිලිපක්ලීබෞ ද්වෞ ජලම් අවාරුහතාං; තදා ඵිලිපස්තම් මජ්ජයාමාස|
| وَمَا إِنْ طَلَعَا مِنَ الْمَاءِ حَتَّى خَطِفَ رُوحُ الرَّبِّ فِيلِبُّسَ، فَلَمْ يَعُدِ الْخَصِيُّ يَرَاهُ. فَتَابَعَ سَفَرَهُ بِفَرَحٍ. | ٣٩ 39 |
තත්පශ්චාත් ජලමධ්යාද් උත්ථිතයෝඃ සතෝඃ පරමේශ්වරස්යාත්මා ඵිලිපං හෘත්වා නීතවාන්, තස්මාත් ක්ලීබඃ පුනස්තං න දෘෂ්ටවාන් තථාපි හෘෂ්ටචිත්තඃ සන් ස්වමාර්ගේණ ගතවාන්|
| أَمَّا فِيلِبُّسُ فَقَدْ شُوهِدَ فِي أَشْدُودَ، ثُمَّ سَارَ يُبَشِّرُ كُلَّ مَدِينَةٍ حَتَّى وَصَلَ إِلَى قَيْصَرِيَّةَ. | ٤٠ 40 |
ඵිලිපශ්චාස්දෝද්නගරම් උපස්ථාය තස්මාත් කෛසරියානගර උපස්ථිතිකාලපර්ය්යනතං සර්ව්වස්මින්නගරේ සුසංවාදං ප්රචාරයන් ගතවාන්|
