مَتَّى 6
| «اِحْتَرِزُوا مِنْ أَنْ تَصْنَعُوا صَدَقَتَكُمْ قُدَّامَ ٱلنَّاسِ لِكَيْ يَنْظُرُوكُمْ، وَإِلَّا فَلَيْسَ لَكُمْ أَجْرٌ عِنْدَ أَبِيكُمُ ٱلَّذِي فِي ٱلسَّمَاوَاتِ. | ١ 1 |
ସାୱଧାନା ଭୱତ, ମନୁଜାନ୍ ଦର୍ଶଯିତୁଂ ତେଷାଂ ଗୋଚରେ ଧର୍ମ୍ମକର୍ମ୍ମ ମା କୁରୁତ, ତଥା କୃତେ ଯୁଷ୍ମାକଂ ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥପିତୁଃ ସକାଶାତ୍ କିଞ୍ଚନ ଫଲଂ ନ ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟଥ|
| فَمَتَى صَنَعْتَ صَدَقَةً فَلَا تُصَوِّتْ قُدَّامَكَ بِٱلْبُوقِ، كَمَا يَفْعَلُ ٱلْمُرَاؤُونَ فِي ٱلْمَجَامِعِ وَفِي ٱلْأَزِقَّةِ، لِكَيْ يُمَجَّدُوا مِنَ ٱلنَّاسِ. اَلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّهُمْ قَدِ ٱسْتَوْفَوْا أَجْرَهُمْ! | ٢ 2 |
ତ୍ୱଂ ଯଦା ଦଦାସି ତଦା କପଟିନୋ ଜନା ଯଥା ମନୁଜେଭ୍ୟଃ ପ୍ରଶଂସାଂ ପ୍ରାପ୍ତୁଂ ଭଜନଭୱନେ ରାଜମାର୍ଗେ ଚ ତୂରୀଂ ୱାଦଯନ୍ତି, ତଥା ମା କୁରି, ଅହଂ ତୁଭ୍ୟଂ ଯଥାର୍ଥଂ କଥଯାମି, ତେ ସ୍ୱକାଯଂ ଫଲମ୍ ଅଲଭନ୍ତ|
| وَأَمَّا أَنْتَ فَمَتَى صَنَعْتَ صَدَقَةً فَلَا تُعَرِّفْ شِمَالَكَ مَا تَفْعَلُ يَمِينُكَ، | ٣ 3 |
କିନ୍ତୁ ତ୍ୱଂ ଯଦା ଦଦାସି, ତଦା ନିଜଦକ୍ଷିଣକରୋ ଯତ୍ କରୋତି, ତଦ୍ ୱାମକରଂ ମା ଜ୍ଞାପଯ|
| لِكَيْ تَكُونَ صَدَقَتُكَ فِي ٱلْخَفَاءِ. فَأَبُوكَ ٱلَّذِي يَرَى فِي ٱلْخَفَاءِ هُوَ يُجَازِيكَ عَلَانِيَةً. | ٤ 4 |
ତେନ ତୱ ଦାନଂ ଗୁପ୍ତଂ ଭୱିଷ୍ୟତି ଯସ୍ତୁ ତୱ ପିତା ଗୁପ୍ତଦର୍ଶୀ, ସ ପ୍ରକାଶ୍ୟ ତୁଭ୍ୟଂ ଫଲଂ ଦାସ୍ୟତି|
| «وَمَتَى صَلَّيْتَ فَلَا تَكُنْ كَٱلْمُرَائِينَ، فَإِنَّهُمْ يُحِبُّونَ أَنْ يُصَلُّوا قَائِمِينَ فِي ٱلْمَجَامِعِ وَفِي زَوَايَا ٱلشَّوَارِعِ، لِكَيْ يَظْهَرُوا لِلنَّاسِ. اَلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّهُمْ قَدِ ٱسْتَوْفَوْا أَجْرَهُمْ! | ٥ 5 |
ଅପରଂ ଯଦା ପ୍ରାର୍ଥଯସେ, ତଦା କପଟିନଇୱ ମା କୁରୁ, ଯସ୍ମାତ୍ ତେ ଭଜନଭୱନେ ରାଜମାର୍ଗସ୍ୟ କୋଣେ ତିଷ୍ଠନ୍ତୋ ଲୋକାନ୍ ଦର୍ଶଯନ୍ତଃ ପ୍ରାର୍ଥଯିତୁଂ ପ୍ରୀଯନ୍ତେ; ଅହଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ତଥ୍ୟଂ ୱଦାମି, ତେ ସ୍ୱକୀଯଫଲଂ ପ୍ରାପ୍ନୁୱନ୍|
| وَأَمَّا أَنْتَ فَمَتَى صَلَّيْتَ فَٱدْخُلْ إِلَى مِخْدَعِكَ وَأَغْلِقْ بَابَكَ، وَصَلِّ إِلَى أَبِيكَ ٱلَّذِي فِي ٱلْخَفَاءِ. فَأَبُوكَ ٱلَّذِي يَرَى فِي ٱلْخَفَاءِ يُجَازِيكَ عَلَانِيَةً. | ٦ 6 |
ତସ୍ମାତ୍ ପ୍ରାର୍ଥନାକାଲେ ଅନ୍ତରାଗାରଂ ପ୍ରୱିଶ୍ୟ ଦ୍ୱାରଂ ରୁଦ୍ୱ୍ୱା ଗୁପ୍ତଂ ପଶ୍ୟତସ୍ତୱ ପିତୁଃ ସମୀପେ ପ୍ରାର୍ଥଯସ୍ୱ; ତେନ ତୱ ଯଃ ପିତା ଗୁପ୍ତଦର୍ଶୀ, ସ ପ୍ରକାଶ୍ୟ ତୁଭ୍ୟଂ ଫଲଂ ଦାସ୍ୟତି
| وَحِينَمَا تُصَلُّونَ لَا تُكَرِّرُوا ٱلْكَلَامَ بَاطِلًا كَٱلْأُمَمِ، فَإِنَّهُمْ يَظُنُّونَ أَنَّهُ بِكَثْرَةِ كَلَامِهِمْ يُسْتَجَابُ لَهُمْ. | ٧ 7 |
ଅପରଂ ପ୍ରାର୍ଥନାକାଲେ ଦେୱପୂଜକାଇୱ ମୁଧା ପୁନରୁକ୍ତିଂ ମା କୁରୁ, ଯସ୍ମାତ୍ ତେ ବୋଧନ୍ତେ, ବହୁୱାରଂ କଥାଯାଂ କଥିତାଯାଂ ତେଷାଂ ପ୍ରାର୍ଥନା ଗ୍ରାହିଷ୍ୟତେ|
| فَلَا تَتَشَبَّهُوا بِهِمْ. لِأَنَّ أَبَاكُمْ يَعْلَمُ مَا تَحْتَاجُونَ إِلَيْهِ قَبْلَ أَنْ تَسْأَلُوهُ. | ٨ 8 |
ଯୂଯଂ ତେଷାମିୱ ମା କୁରୁତ, ଯସ୍ମାତ୍ ଯୁଷ୍ମାକଂ ଯଦ୍ ଯତ୍ ପ୍ରଯୋଜନଂ ଯାଚନାତଃ ପ୍ରାଗେୱ ଯୁଷ୍ମାକଂ ପିତା ତତ୍ ଜାନାତି|
| «فَصَلُّوا أَنْتُمْ هَكَذَا: أَبَانَا ٱلَّذِي فِي ٱلسَّمَاوَاتِ، لِيَتَقَدَّسِ ٱسْمُكَ. | ٩ 9 |
ଅତଏୱ ଯୂଯମ ଈଦୃକ୍ ପ୍ରାର୍ଥଯଧ୍ୱଂ, ହେ ଅସ୍ମାକଂ ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥପିତଃ, ତୱ ନାମ ପୂଜ୍ୟଂ ଭୱତୁ|
| لِيَأْتِ مَلَكُوتُكَ. لِتَكُنْ مَشِيئَتُكَ كَمَا فِي ٱلسَّمَاءِ كَذَلِكَ عَلَى ٱلْأَرْضِ. | ١٠ 10 |
ତୱ ରାଜତ୍ୱଂ ଭୱତୁ; ତୱେଚ୍ଛା ସ୍ୱର୍ଗେ ଯଥା ତଥୈୱ ମେଦିନ୍ୟାମପି ସଫଲା ଭୱତୁ|
| خُبْزَنَا كَفَافَنَا أَعْطِنَا ٱلْيَوْمَ. | ١١ 11 |
ଅସ୍ମାକଂ ପ୍ରଯୋଜନୀଯମ୍ ଆହାରମ୍ ଅଦ୍ୟ ଦେହି|
| وَٱغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا كَمَا نَغْفِرُ نَحْنُ أَيْضًا لِلْمُذْنِبِينَ إِلَيْنَا. | ١٢ 12 |
ୱଯଂ ଯଥା ନିଜାପରାଧିନଃ କ୍ଷମାମହେ, ତଥୈୱାସ୍ମାକମ୍ ଅପରାଧାନ୍ କ୍ଷମସ୍ୱ|
| وَلَا تُدْخِلْنَا فِي تَجْرِبَةٍ، لَكِنْ نَجِّنَا مِنَ ٱلشِّرِّيرِ. لِأَنَّ لَكَ ٱلْمُلْكَ، وَٱلْقُوَّةَ، وَٱلْمَجْدَ، إِلَى ٱلْأَبَدِ. آمِينَ. | ١٣ 13 |
ଅସ୍ମାନ୍ ପରୀକ୍ଷାଂ ମାନଯ, କିନ୍ତୁ ପାପାତ୍ମନୋ ରକ୍ଷ; ରାଜତ୍ୱଂ ଗୌରୱଂ ପରାକ୍ରମଃ ଏତେ ସର୍ୱ୍ୱେ ସର୍ୱ୍ୱଦା ତୱ; ତଥାସ୍ତୁ|
| فَإِنَّهُ إِنْ غَفَرْتُمْ لِلنَّاسِ زَلَّاتِهِمْ، يَغْفِرْ لَكُمْ أَيْضًا أَبُوكُمُ ٱلسَّمَاوِيُّ. | ١٤ 14 |
ଯଦି ଯୂଯମ୍ ଅନ୍ୟେଷାମ୍ ଅପରାଧାନ୍ କ୍ଷମଧ୍ୱେ ତର୍ହି ଯୁଷ୍ମାକଂ ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥପିତାପି ଯୁଷ୍ମାନ୍ କ୍ଷମିଷ୍ୟତେ;
| وَإِنْ لَمْ تَغْفِرُوا لِلنَّاسِ زَلَّاتِهِمْ، لَا يَغْفِرْ لَكُمْ أَبُوكُمْ أَيْضًا زَلَّاتِكُمْ. | ١٥ 15 |
କିନ୍ତୁ ଯଦି ଯୂଯମ୍ ଅନ୍ୟେଷାମ୍ ଅପରାଧାନ୍ ନ କ୍ଷମଧ୍ୱେ, ତର୍ହି ଯୁଷ୍ମାକଂ ଜନକୋପି ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଅପରାଧାନ୍ ନ କ୍ଷମିଷ୍ୟତେ|
| «وَمَتَى صُمْتُمْ فَلَا تَكُونُوا عَابِسِينَ كَٱلْمُرَائِينَ، فَإِنَّهُمْ يُغَيِّرُونَ وُجُوهَهُمْ لِكَيْ يَظْهَرُوا لِلنَّاسِ صَائِمِينَ. اَلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّهُمْ قَدِ ٱسْتَوْفَوْا أَجْرَهُمْ. | ١٦ 16 |
ଅପରମ୍ ଉପୱାସକାଲେ କପଟିନୋ ଜନା ମାନୁଷାନ୍ ଉପୱାସଂ ଜ୍ଞାପଯିତୁଂ ସ୍ୱେଷାଂ ୱଦନାନି ମ୍ଲାନାନି କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତି, ଯୂଯଂ ତଇୱ ୱିଷଣୱଦନା ମା ଭୱତ; ଅହଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ତଥ୍ୟଂ ୱଦାମି ତେ ସ୍ୱକୀଯଫଲମ୍ ଅଲଭନ୍ତ|
| وَأَمَّا أَنْتَ فَمَتَى صُمْتَ فَٱدْهُنْ رَأْسَكَ وَٱغْسِلْ وَجْهَكَ، | ١٧ 17 |
ଯଦା ତ୍ୱମ୍ ଉପୱସସି, ତଦା ଯଥା ଲୋକୈସ୍ତ୍ୱଂ ଉପୱାସୀୱ ନ ଦୃଶ୍ୟସେ, କିନ୍ତୁ ତୱ ଯୋଽଗୋଚରଃ ପିତା ତେନୈୱ ଦୃଶ୍ୟସେ, ତତ୍କୃତେ ନିଜଶିରସି ତୈଲଂ ମର୍ଦ୍ଦଯ ୱଦନଞ୍ଚ ପ୍ରକ୍ଷାଲଯ;
| لِكَيْ لَا تَظْهَرَ لِلنَّاسِ صَائِمًا، بَلْ لِأَبِيكَ ٱلَّذِي فِي ٱلْخَفَاءِ. فَأَبُوكَ ٱلَّذِي يَرَى فِي ٱلْخَفَاءِ يُجَازِيكَ عَلَانِيَةً. | ١٨ 18 |
ତେନ ତୱ ଯଃ ପିତା ଗୁପ୍ତଦର୍ଶୀ ସ ପ୍ରକାଶ୍ୟ ତୁଭ୍ୟଂ ଫଲଂ ଦାସ୍ୟତି|
| «لَا تَكْنِزُوا لَكُمْ كُنُوزًا عَلَى ٱلْأَرْضِ حَيْثُ يُفْسِدُ ٱلسُّوسُ وَٱلصَّدَأُ، وَحَيْثُ يَنْقُبُ ٱلسَّارِقُونَ وَيَسْرِقُونَ. | ١٩ 19 |
ଅପରଂ ଯତ୍ର ସ୍ଥାନେ କୀଟାଃ କଲଙ୍କାଶ୍ଚ କ୍ଷଯଂ ନଯନ୍ତି, ଚୌରାଶ୍ଚ ସନ୍ଧିଂ କର୍ତ୍ତଯିତ୍ୱା ଚୋରଯିତୁଂ ଶକ୍ନୁୱନ୍ତି, ତାଦୃଶ୍ୟାଂ ମେଦିନ୍ୟାଂ ସ୍ୱାର୍ଥଂ ଧନଂ ମା ସଂଚିନୁତ|
| بَلِ ٱكْنِزُوا لَكُمْ كُنُوزًا فِي ٱلسَّمَاءِ، حَيْثُ لَا يُفْسِدُ سُوسٌ وَلَا صَدَأٌ، وَحَيْثُ لَا يَنْقُبُ سَارِقُونَ وَلَا يَسْرِقُونَ، | ٢٠ 20 |
କିନ୍ତୁ ଯତ୍ର ସ୍ଥାନେ କୀଟାଃ କଲଙ୍କାଶ୍ଚ କ୍ଷଯଂ ନ ନଯନ୍ତି, ଚୌରାଶ୍ଚ ସନ୍ଧିଂ କର୍ତ୍ତଯିତ୍ୱା ଚୋରଯିତୁଂ ନ ଶକ୍ନୁୱନ୍ତି, ତାଦୃଶେ ସ୍ୱର୍ଗେ ଧନଂ ସଞ୍ଚିନୁତ|
| لِأَنَّهُ حَيْثُ يَكُونُ كَنْزُكَ هُنَاكَ يَكُونُ قَلْبُكَ أَيْضًا. | ٢١ 21 |
ଯସ୍ମାତ୍ ଯତ୍ର ସ୍ଥାନେ ଯୁଷ୍ମାଂକ ଧନଂ ତତ୍ରୈୱ ଖାନେ ଯୁଷ୍ମାକଂ ମନାଂସି|
| سِرَاجُ ٱلْجَسَدِ هُوَ ٱلْعَيْنُ، فَإِنْ كَانَتْ عَيْنُكَ بَسِيطَةً فَجَسَدُكَ كُلُّهُ يَكُونُ نَيِّرًا، | ٢٢ 22 |
ଲୋଚନଂ ଦେହସ୍ୟ ପ୍ରଦୀପକଂ, ତସ୍ମାତ୍ ଯଦି ତୱ ଲୋଚନଂ ପ୍ରସନ୍ନଂ ଭୱତି, ତର୍ହି ତୱ କୃତ୍ସ୍ନଂ ୱପୁ ର୍ଦୀପ୍ତିଯୁକ୍ତଂ ଭୱିଷ୍ୟତି|
| وَإِنْ كَانَتْ عَيْنُكَ شِرِّيرَةً فَجَسَدُكَ كُلُّهُ يَكُونُ مُظْلِمًا، فَإِنْ كَانَ ٱلنُّورُ ٱلَّذِي فِيكَ ظَلَامًا فَٱلظَّلَامُ كَمْ يَكُونُ! | ٢٣ 23 |
କିନ୍ତୁ ଲୋଚନେଽପ୍ରସନ୍ନେ ତୱ କୃତ୍ସ୍ନଂ ୱପୁଃ ତମିସ୍ରଯୁକ୍ତଂ ଭୱିଷ୍ୟତି| ଅତଏୱ ଯା ଦୀପ୍ତିସ୍ତ୍ୱଯି ୱିଦ୍ୟତେ, ସା ଯଦି ତମିସ୍ରଯୁକ୍ତା ଭୱତି, ତର୍ହି ତତ୍ ତମିସ୍ରଂ କିଯନ୍ ମହତ୍|
| «لَا يَقْدِرُ أَحَدٌ أَنْ يَخْدِمَ سَيِّدَيْنِ، لِأَنَّهُ إِمَّا أَنْ يُبْغِضَ ٱلْوَاحِدَ وَيُحِبَّ ٱلْآخَرَ، أَوْ يُلَازِمَ ٱلْوَاحِدَ وَيَحْتَقِرَ ٱلْآخَرَ. لَا تَقْدِرُونَ أَنْ تَخْدِمُوا ٱللهَ وَٱلْمَالَ. | ٢٤ 24 |
କୋପି ମନୁଜୋ ଦ୍ୱୌ ପ୍ରଭୂ ସେୱିତୁଂ ନ ଶକ୍ନୋତି, ଯସ୍ମାଦ୍ ଏକଂ ସଂମନ୍ୟ ତଦନ୍ୟଂ ନ ସମ୍ମନ୍ୟତେ, ଯଦ୍ୱା ଏକତ୍ର ମନୋ ନିଧାଯ ତଦନ୍ୟମ୍ ଅୱମନ୍ୟତେ; ତଥା ଯୂଯମପୀଶ୍ୱରଂ ଲକ୍ଷ୍ମୀଞ୍ଚେତ୍ୟୁଭେ ସେୱିତୁଂ ନ ଶକ୍ନୁଥ|
| «لِذَلِكَ أَقُولُ لَكُمْ: لَا تَهْتَمُّوا لِحَيَاتِكُمْ بِمَا تَأْكُلُونَ وَبِمَا تَشْرَبُونَ، وَلَا لِأَجْسَادِكُمْ بِمَا تَلْبَسُونَ. أَلَيْسَتِ ٱلْحَيَاةُ أَفْضَلَ مِنَ ٱلطَّعَامِ، وَٱلْجَسَدُ أَفْضَلَ مِنَ ٱللِّبَاسِ؟ | ٢٥ 25 |
ଅପରମ୍ ଅହଂ ଯୁଷ୍ମଭ୍ୟଂ ତଥ୍ୟଂ କଥଯାମି, କିଂ ଭକ୍ଷିଷ୍ୟାମଃ? କିଂ ପାସ୍ୟାମଃ? ଇତି ପ୍ରାଣଧାରଣାଯ ମା ଚିନ୍ତଯତ; କିଂ ପରିଧାସ୍ୟାମଃ? ଇତି କାଯରକ୍ଷଣାଯ ନ ଚିନ୍ତଯତ; ଭକ୍ଷ୍ୟାତ୍ ପ୍ରାଣା ୱସନାଞ୍ଚ ୱପୂଂଷି କିଂ ଶ୍ରେଷ୍ଠାଣି ନ ହି?
| اُنْظُرُوا إِلَى طُيُورِ ٱلسَّمَاءِ: إِنَّهَا لَا تَزْرَعُ وَلَا تَحْصُدُ وَلَا تَجْمَعُ إِلَى مَخَازِنَ، وَأَبُوكُمُ ٱلسَّمَاوِيُّ يَقُوتُهَا. أَلَسْتُمْ أَنْتُمْ بِٱلْحَرِيِّ أَفْضَلَ مِنْهَا؟ | ٢٦ 26 |
ୱିହାଯସୋ ୱିହଙ୍ଗମାନ୍ ୱିଲୋକଯତ; ତୈ ର୍ନୋପ୍ୟତେ ନ କୃତ୍ୟତେ ଭାଣ୍ଡାଗାରେ ନ ସଞ୍ଚୀଯତେଽପି; ତଥାପି ଯୁଷ୍ମାକଂ ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥଃ ପିତା ତେଭ୍ୟ ଆହାରଂ ୱିତରତି|
| وَمَنْ مِنْكُمْ إِذَا ٱهْتَمَّ يَقْدِرُ أَنْ يَزِيدَ عَلَى قَامَتِهِ ذِرَاعًا وَاحِدَةً؟ | ٢٧ 27 |
ଯୂଯଂ ତେଭ୍ୟଃ କିଂ ଶ୍ରେଷ୍ଠା ନ ଭୱଥ? ଯୁଷ୍ମାକଂ କଶ୍ଚିତ୍ ମନୁଜଃ ଚିନ୍ତଯନ୍ ନିଜାଯୁଷଃ କ୍ଷଣମପି ୱର୍ଦ୍ଧଯିତୁଂ ଶକ୍ନୋତି?
| وَلِمَاذَا تَهْتَمُّونَ بِٱللِّبَاسِ؟ تَأَمَّلُوا زَنَابِقَ ٱلْحَقْلِ كَيْفَ تَنْمُو! لَا تَتْعَبُ وَلَا تَغْزِلُ. | ٢٨ 28 |
ଅପରଂ ୱସନାଯ କୁତଶ୍ଚିନ୍ତଯତ? କ୍ଷେତ୍ରୋତ୍ପନ୍ନାନି ପୁଷ୍ପାଣି କଥଂ ୱର୍ଦ୍ଧନ୍ତେ ତଦାଲୋଚଯତ| ତାନି ତନ୍ତୂନ୍ ନୋତ୍ପାଦଯନ୍ତି କିମପି କାର୍ୟ୍ୟଂ ନ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତି;
| وَلَكِنْ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّهُ وَلَا سُلَيْمَانُ فِي كُلِّ مَجْدِهِ كَانَ يَلْبَسُ كَوَاحِدَةٍ مِنْهَا. | ٢٩ 29 |
ତଥାପ୍ୟହଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ୱଦାମି, ସୁଲେମାନ୍ ତାଦୃଗ୍ ଐଶ୍ୱର୍ୟ୍ୟୱାନପି ତତ୍ପୁଷ୍ପମିୱ ୱିଭୂଷିତୋ ନାସୀତ୍|
| فَإِنْ كَانَ عُشْبُ ٱلْحَقْلِ ٱلَّذِي يُوجَدُ ٱلْيَوْمَ وَيُطْرَحُ غَدًا فِي ٱلتَّنُّورِ، يُلْبِسُهُ ٱللهُ هَكَذَا، أَفَلَيْسَ بِٱلْحَرِيِّ جِدًّا يُلْبِسُكُمْ أَنْتُمْ ياقَلِيلِي ٱلْإِيمَانِ؟ | ٣٠ 30 |
ତସ୍ମାତ୍ କ୍ଷଦ୍ୟ ୱିଦ୍ୟମାନଂ ଶ୍ଚଃ ଚୁଲ୍ଲ୍ୟାଂ ନିକ୍ଷେପ୍ସ୍ୟତେ ତାଦୃଶଂ ଯତ୍ କ୍ଷେତ୍ରସ୍ଥିତଂ କୁସୁମଂ ତତ୍ ଯଦୀଶ୍ଚର ଇତ୍ଥଂ ବିଭୂଷଯତି, ତର୍ହି ହେ ସ୍ତୋକପ୍ରତ୍ୟଯିନୋ ଯୁଷ୍ମାନ୍ କିଂ ନ ପରିଧାପଯିଷ୍ୟତି?
| فَلَا تَهْتَمُّوا قَائِلِينَ: مَاذَا نَأْكُلُ؟ أَوْ مَاذَا نَشْرَبُ؟ أَوْ مَاذَا نَلْبَسُ؟ | ٣١ 31 |
ତସ୍ମାତ୍ ଅସ୍ମାଭିଃ କିମତ୍ସ୍ୟତେ? କିଞ୍ଚ ପାଯିଷ୍ୟତେ? କିଂ ୱା ପରିଧାଯିଷ୍ୟତେ, ଇତି ନ ଚିନ୍ତଯତ|
| فَإِنَّ هَذِهِ كُلَّهَا تَطْلُبُهَا ٱلْأُمَمُ. لِأَنَّ أَبَاكُمُ ٱلسَّمَاوِيَّ يَعْلَمُ أَنَّكُمْ تَحْتَاجُونَ إِلَى هَذِهِ كُلِّهَا. | ٣٢ 32 |
ଯସ୍ମାତ୍ ଦେୱାର୍ଚ୍ଚକା ଅପୀତି ଚେଷ୍ଟନ୍ତେ; ଏତେଷୁ ଦ୍ରୱ୍ୟେଷୁ ପ୍ରଯୋଜନମସ୍ତୀତି ଯୁଷ୍ମାକଂ ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥଃ ପିତା ଜାନାତି|
| لَكِنِ ٱطْلُبُوا أَوَّلًا مَلَكُوتَ ٱللهِ وَبِرَّهُ، وَهَذِهِ كُلُّهَا تُزَادُ لَكُمْ. | ٣٣ 33 |
ଅତଏୱ ପ୍ରଥମତ ଈଶ୍ୱରୀଯରାଜ୍ୟଂ ଧର୍ମ୍ମଞ୍ଚ ଚେଷ୍ଟଧ୍ୱଂ, ତତ ଏତାନି ୱସ୍ତୂନି ଯୁଷ୍ମଭ୍ୟଂ ପ୍ରଦାଯିଷ୍ୟନ୍ତେ|
| فَلَا تَهْتَمُّوا لِلْغَدِ، لِأَنَّ ٱلْغَدَ يَهْتَمُّ بِمَا لِنَفْسِهِ. يَكْفِي ٱلْيَوْمَ شَرُّهُ. | ٣٤ 34 |
ଶ୍ୱଃ କୃତେ ମା ଚିନ୍ତଯତ, ଶ୍ୱଏୱ ସ୍ୱଯଂ ସ୍ୱମୁଦ୍ଦିଶ୍ୟ ଚିନ୍ତଯିଷ୍ୟତି; ଅଦ୍ୟତନୀ ଯା ଚିନ୍ତା ସାଦ୍ୟକୃତେ ପ୍ରଚୁରତରା|
