مَتَّى 3
| وَفِي تِلْكَ ٱلْأَيَّامِ جَاءَ يُوحَنَّا ٱلْمَعْمَدَانُ يَكْرِزُ فِي بَرِّيَّةِ ٱلْيَهُودِيَّةِ | ١ 1 |
ତଦାନୋଂ ଯୋହ୍ନ୍ନାମା ମଜ୍ଜଯିତା ଯିହୂଦୀଯଦେଶସ୍ୟ ପ୍ରାନ୍ତରମ୍ ଉପସ୍ଥାଯ ପ୍ରଚାରଯନ୍ କଥଯାମାସ,
| قَائِلًا: «تُوبُوا، لِأَنَّهُ قَدِ ٱقْتَرَبَ مَلَكُوتُ ٱلسَّماوَاتِ. | ٢ 2 |
ମନାଂସି ପରାୱର୍ତ୍ତଯତ, ସ୍ୱର୍ଗୀଯରାଜତ୍ୱଂ ସମୀପମାଗତମ୍|
| فَإِنَّ هَذَا هُوَ ٱلَّذِي قِيلَ عَنْهُ بِإِشَعْيَاءَ ٱلنَّبِيِّ ٱلْقَائِلِ: صَوْتُ صَارِخٍ فِي ٱلْبَرِّيَّةِ: أَعِدُّوا طَرِيقَ ٱلرَّبِّ. ٱصْنَعُوا سُبُلَهُ مُسْتَقِيمَةً». | ٣ 3 |
ପରମେଶସ୍ୟ ପନ୍ଥାନଂ ପରିଷ୍କୁରୁତ ସର୍ୱ୍ୱତଃ| ତସ୍ୟ ରାଜପଥାଂଶ୍ଚୈୱ ସମୀକୁରୁତ ସର୍ୱ୍ୱଥା| ଇତ୍ୟେତତ୍ ପ୍ରାନ୍ତରେ ୱାକ୍ୟଂ ୱଦତଃ କସ୍ୟଚିଦ୍ ରୱଃ||
| وَيُوحَنَّا هَذَا كَانَ لِبَاسُهُ مِنْ وَبَرِ ٱلْإِبِلِ، وَعَلَى حَقْوَيْهِ مِنْطَقَةٌ مِنْ جِلْدٍ. وَكَانَ طَعَامُهُ جَرَادًا وَعَسَلًا بَرِّيًّا. | ٤ 4 |
ଏତଦ୍ୱଚନଂ ଯିଶଯିଯଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନା ଯୋହନମୁଦ୍ଦିଶ୍ୟ ଭାଷିତମ୍| ଯୋହନୋ ୱସନଂ ମହାଙ୍ଗରୋମଜଂ ତସ୍ୟ କଟୌ ଚର୍ମ୍ମକଟିବନ୍ଧନଂ; ସ ଚ ଶୂକକୀଟାନ୍ ମଧୁ ଚ ଭୁକ୍ତୱାନ୍|
| حِينَئِذٍ خَرَجَ إِلَيْهِ أُورُشَلِيمُ وَكُلُّ ٱلْيَهُودِيَّةِ وَجَمِيعُ ٱلْكُورَةِ ٱلْمُحِيطَةِ بِٱلْأُرْدُنِّ، | ٥ 5 |
ତଦାନୀଂ ଯିରୂଶାଲମ୍ନଗରନିୱାସିନଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ଯିହୂଦିଦେଶୀଯା ଯର୍ଦ୍ଦନ୍ତଟିନ୍ୟା ଉଭଯତଟସ୍ଥାଶ୍ଚ ମାନୱା ବହିରାଗତ୍ୟ ତସ୍ୟ ସମୀପେ
| وَٱعْتَمَدُوا مِنْهُ فِي ٱلْأُرْدُنِّ، مُعْتَرِفِينَ بِخَطَايَاهُمْ. | ٦ 6 |
ସ୍ୱୀଯଂ ସ୍ୱୀଯଂ ଦୁରିତମ୍ ଅଙ୍ଗୀକୃତ୍ୟ ତସ୍ୟାଂ ଯର୍ଦ୍ଦନି ତେନ ମଜ୍ଜିତା ବଭୂୱୁଃ|
| فَلَمَّا رَأَى كَثِيرِينَ مِنَ ٱلْفَرِّيسِيِّينَ وَٱلصَّدُّوقِيِّينَ يَأْتُونَ إِلَى مَعْمُودِيَّتِهِ، قَالَ لَهُمْ: «يَاأَوْلَادَ ٱلْأَفَاعِي، مَنْ أَرَاكُمْ أَنْ تَهْرُبُوا مِنَ ٱلْغَضَبِ ٱلْآتِي؟ | ٧ 7 |
ଅପରଂ ବହୂନ୍ ଫିରୂଶିନଃ ସିଦୂକିନଶ୍ଚ ମନୁଜାନ୍ ମଂକ୍ତୁଂ ସ୍ୱସମୀପମ୍ ଆଗଚ୍ଛ୍ତୋ ୱିଲୋକ୍ୟ ସ ତାନ୍ ଅଭିଦଧୌ, ରେ ରେ ଭୁଜଗୱଂଶା ଆଗାମୀନଃ କୋପାତ୍ ପଲାଯିତୁଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ କଶ୍ଚେତିତୱାନ୍?
| فَٱصْنَعُوا أَثْمَارًا تَلِيقُ بِٱلتَّوْبَةِ. | ٨ 8 |
ମନଃପରାୱର୍ତ୍ତନସ୍ୟ ସମୁଚିତଂ ଫଲଂ ଫଲତ|
| وَلَا تَفْتَكِرُوا أَنْ تَقُولُوا فِي أَنْفُسِكُمْ: لَنَا إِبْراهِيمُ أَبًا. لِأَنِّي أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ ٱللهَ قَادِرٌ أَنْ يُقِيمَ مِنْ هَذِهِ ٱلْحِجَارَةِ أَوْلَادًا لِإِبْراهِيمَ. | ٩ 9 |
କିନ୍ତ୍ୱସ୍ମାକଂ ତାତ ଇବ୍ରାହୀମ୍ ଅସ୍ତୀତି ସ୍ୱେଷୁ ମନଃସୁ ଚୀନ୍ତଯନ୍ତୋ ମା ୱ୍ୟାହରତ| ଯତୋ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଅହଂ ୱଦାମି, ଈଶ୍ୱର ଏତେଭ୍ୟଃ ପାଷାଣେଭ୍ୟ ଇବ୍ରାହୀମଃ ସନ୍ତାନାନ୍ ଉତ୍ପାଦଯିତୁଂ ଶକ୍ନୋତି|
| وَٱلْآنَ قَدْ وُضِعَتِ ٱلْفَأْسُ عَلَى أَصْلِ ٱلشَّجَرِ، فَكُلُّ شَجَرَةٍ لَا تَصْنَعُ ثَمَرًا جَيِّدًا تُقْطَعُ وَتُلْقَى فِي ٱلنَّارِ. | ١٠ 10 |
ଅପରଂ ପାଦପାନାଂ ମୂଲେ କୁଠାର ଇଦାନୀମପି ଲଗନ୍ ଆସ୍ତେ, ତସ୍ମାଦ୍ ଯସ୍ମିନ୍ ପାଦପେ ଉତ୍ତମଂ ଫଲଂ ନ ଭୱତି, ସ କୃତ୍ତୋ ମଧ୍ୟେଽଗ୍ନିଂ ନିକ୍ଷେପ୍ସ୍ୟତେ|
| أَنَا أُعَمِّدُكُمْ بِمَاءٍ لِلتَّوْبَةِ، وَلَكِنِ ٱلَّذِي يَأْتِي بَعْدِي هُوَ أَقْوَى مِنِّي، ٱلَّذِي لَسْتُ أَهْلًا أَنْ أَحْمِلَ حِذَاءَهُ. هُوَ سَيُعَمِّدُكُمْ بِٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ وَنَارٍ. | ١١ 11 |
ଅପରମ୍ ଅହଂ ମନଃପରାୱର୍ତ୍ତନସୂଚକେନ ମଜ୍ଜନେନ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ମଜ୍ଜଯାମୀତି ସତ୍ୟଂ, କିନ୍ତୁ ମମ ପଶ୍ଚାଦ୍ ଯ ଆଗଚ୍ଛତି, ସ ମତ୍ତୋପି ମହାନ୍, ଅହଂ ତଦୀଯୋପାନହୌ ୱୋଢୁମପି ନହି ଯୋଗ୍ୟୋସ୍ମି, ସ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ୱହ୍ନିରୂପେ ପୱିତ୍ର ଆତ୍ମନି ସଂମଜ୍ଜଯିଷ୍ୟତି|
| ٱلَّذِي رَفْشُهُ فِي يَدِهِ، وَسَيُنَقِّي بَيْدَرَهُ، وَيَجْمَعُ قَمْحَهُ إِلَى ٱلْمَخْزَنِ، وَأَمَّا ٱلتِّبْنُ فَيُحْرِقُهُ بِنَارٍ لَا تُطْفَأُ». | ١٢ 12 |
ତସ୍ୟ କାରେ ସୂର୍ପ ଆସ୍ତେ, ସ ସ୍ୱୀଯଶସ୍ୟାନି ସମ୍ୟକ୍ ପ୍ରସ୍ଫୋଟ୍ୟ ନିଜାନ୍ ସକଲଗୋଧୂମାନ୍ ସଂଗୃହ୍ୟ ଭାଣ୍ଡାଗାରେ ସ୍ଥାପଯିଷ୍ୟତି, କିଂନ୍ତୁ ସର୍ୱ୍ୱାଣି ୱୁଷାଣ୍ୟନିର୍ୱ୍ୱାଣୱହ୍ନିନା ଦାହଯିଷ୍ୟତି|
| حِينَئِذٍ جَاءَ يَسُوعُ مِنَ ٱلْجَلِيلِ إِلَى ٱلْأُرْدُنِّ إِلَى يُوحَنَّا لِيَعْتَمِدَ مِنْهُ. | ١٣ 13 |
ଅନନ୍ତରଂ ଯୀଶୁ ର୍ୟୋହନା ମଜ୍ଜିତୋ ଭୱିତୁଂ ଗାଲୀଲ୍ପ୍ରଦେଶାଦ୍ ଯର୍ଦ୍ଦନି ତସ୍ୟ ସମୀପମ୍ ଆଜଗାମ|
| وَلَكِنْ يُوحَنَّا مَنَعَهُ قَائِلًا: «أَنَا مُحْتَاجٌ أَنْ أَعْتَمِدَ مِنْكَ، وَأَنْتَ تَأْتِي إِلَيَّ!». | ١٤ 14 |
କିନ୍ତୁ ଯୋହନ୍ ତଂ ନିଷିଧ୍ୟ ବଭାଷେ, ତ୍ୱଂ କିଂ ମମ ସମୀପମ୍ ଆଗଚ୍ଛସି? ୱରଂ ତ୍ୱଯା ମଜ୍ଜନଂ ମମ ପ୍ରଯୋଜନମ୍ ଆସ୍ତେ|
| فَأَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَهُ: «ٱسْمَحِ ٱلْآنَ، لِأَنَّهُ هَكَذَا يَلِيقُ بِنَا أَنْ نُكَمِّلَ كُلَّ بِرٍّ». حِينَئِذٍ سَمَحَ لَهُ. | ١٥ 15 |
ତଦାନୀଂ ଯୀଶୁଃ ପ୍ରତ୍ୟୱୋଚତ୍; ଈଦାନୀମ୍ ଅନୁମନ୍ୟସ୍ୱ, ଯତ ଇତ୍ଥଂ ସର୍ୱ୍ୱଧର୍ମ୍ମସାଧନମ୍ ଅସ୍ମାକଂ କର୍ତ୍ତୱ୍ୟଂ, ତତଃ ସୋଽନ୍ୱମନ୍ୟତ|
| فَلَمَّا ٱعْتَمَدَ يَسُوعُ صَعِدَ لِلْوَقْتِ مِنَ ٱلْمَاءِ، وَإِذَا ٱلسَّمَاوَاتُ قَدِ ٱنْفَتَحَتْ لَهُ، فَرَأَى رُوحَ ٱللهِ نَازِلًا مِثْلَ حَمَامَةٍ وَآتِيًا عَلَيْهِ، | ١٦ 16 |
ଅନନ୍ତରଂ ଯୀଶୁରମ୍ମସି ମଜ୍ଜିତୁଃ ସନ୍ ତତ୍କ୍ଷଣାତ୍ ତୋଯମଧ୍ୟାଦ୍ ଉତ୍ଥାଯ ଜଗାମ, ତଦା ଜୀମୂତଦ୍ୱାରେ ମୁକ୍ତେ ଜାତେ, ସ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟାତ୍ମାନଂ କପୋତୱଦ୍ ଅୱରୁହ୍ୟ ସ୍ୱୋପର୍ୟ୍ୟାଗଚ୍ଛନ୍ତଂ ୱୀକ୍ଷାଞ୍ଚକ୍ରେ|
| وَصَوْتٌ مِنَ ٱلسَّمَاوَاتِ قَائِلًا: «هَذَا هُوَ ٱبْنِي ٱلْحَبِيبُ ٱلَّذِي بِهِ سُرِرْتُ». | ١٧ 17 |
ଅପରମ୍ ଏଷ ମମ ପ୍ରିଯଃ ପୁତ୍ର ଏତସ୍ମିନ୍ନେୱ ମମ ମହାସନ୍ତୋଷ ଏତାଦୃଶୀ ୱ୍ୟୋମଜା ୱାଗ୍ ବଭୂୱ|
