Job 32:7
I said, ‘Days should speak, and multitude of years should teach wisdom.’
| قُلْتُ: ٱلْأَيَّامُ تَتَكَلَّمُ وَكَثْرَةُ ٱلسِّنِينِ تُظْهِرُ حِكْمَةً. |
| قَائِلاً لِنَفْسِي:’لِتَتَكَلَّمِ الأَيَّامُ، وَلْتُلَقِّنْ كَثْرَةُ السِّنِينَ حِكْمَةً.‘ |
মই মনতে কৈছিলোঁ, বহুদিনিয়া লোকেই কওক, আৰু অধিক বয়সীয়া লোকেই জ্ঞান শিক্ষা দিয়ক।
Dedim “qoy danışsın çox uzun ömür sürənlər, Qoy hikmət öyrətsin çox illərin şahidləri”.
Na da nisu amane sia: i, asigilai dunu dilia fawane sia: mu da defea. Dilia bagade dawa: su amoga ninia huluane dawa: ma: ne adomu da defea galu.
আমি বললাম, “বয়সই কথা বলুক; অধিক বছরই প্রজ্ঞার শিক্ষা দিক।”
আমি ভেবেছিলাম, ‘বয়সই কথা বলুক; পরিণত বছরগুলিই প্রজ্ঞা শিক্ষা দিক।’
Аз рекох: Дните нека говорят, И многото години нека учат мъдрост.
Miingon ako, “Ang katas-on sa adlaw kinahanglan mosulti; ang gidaghanon sa tuig kinahanglan maghatag ug kaalam.
Ako miingon: Ang mga adlaw maoy mosaysay, Ug ang gidaghanon sa mga tubig motudlo sa kaalam.
Ndimaganiza kuti, ‘Ayambe ndi akuluakulu kuyankhula; anthu amvulazakale ndiwo amaphunzitsa nzeru.’
Kai mah loe, Saning coeh kami mah lok to thuih moe, saning sawkah khosah kami mah palunghahaih patuk han oh, tiah ka poek.
Cueihnah he a khohnin nen khaw a thui uh vetih kum a yet a tukkil uh mako ka ti.
Cueihnah he a khohnin nen khaw a thui uh vetih kum a yet a tukkil uh mako ka ti.
Keigel in ateh jep hon thu seiju hen, ijeh inem itile upa ho a hi chihna hung ahi.
Kum ni dei naseh, kum moikapap ni lungangnae cangkhai naseh ka ti.
我说，年老的当先说话； 寿高的当以智慧教训人。
我說，年老的當先說話； 壽高的當以智慧教訓人。
我心想：「老人應先發言，年高者應教人智慧。」
Mišljah u sebi: 'Govorit će starost, mnoge godine pokazat će mudrost.'
Myslil jsem: Staří mluviti budou, a mnoho let mající v známost uvedou moudrost.
Myslil jsem: Staří mluviti budou, a mnoho let mající v známost uvedou moudrost.
jeg tænkte: "Lad Alderen tale og Årenes Mængde kundgøre Visdom!"
Jeg sagde: Lad Dagene tale, og Aars Mangfoldighed kundgøre Visdom!
jeg tænkte: »Lad Alderen tale og Aarenes Mængde kundgøre Visdom!«
Naparo e chunya ni, ‘Higa ema mondo owuo; kendo dak amingʼa e piny ema mondo opuonj rieko!’
Ik zeide: Laat de dagen spreken, en de veelheid der jaren wijsheid te kennen geven.
Ik dacht: Laat de ouderdom spreken, De hoge leeftijd de wijsheid verkonden!
Ik zeide: Laat de dagen spreken, en de veelheid der jaren wijsheid te kennen geven.
I said, Days should speak, and multitude of years should teach wisdom.
I said, ‘Days should speak, and multitude of years should teach wisdom.’
I said, Days should speak, And multitude of years should teach wisdom.
I thought that age should speak, and many years should teach wisdom.
I said to myself, It is right for the old to say what is in their minds, and for those who are far on in years to give out wisdom.
And I said, It is not time that speaks, though in many years [men] know wisdom:
And I said, It is not time that speaks, though in many years [men] know wisdom:
For I had hoped that greater age would speak, and that a multitude of years would teach wisdom.
I said, Let days speak, and multitude of years teach wisdom.
For I hoped that greater age would speak, and that a multitude of years would teach wisdom.
I told myself, ‘Those who are older should speak—those who are elderly should teach wisdom.’
For I said, The dayes shall speake, and the multitude of yeeres shall teach wisedome.
I said: 'Days should speak, and multitude of years should teach wisdom.'
I said, Days should speak, and multitude of years should teach wisdom.
I said, Days should speak, and multitude of years should teach wisdom.
I said, Days should speak, and multitude of years should teach wisdom.
I said, Days should speak, and multitude of years should teach wisdom.
I said, Days should speak, and multitude of years should teach wisdom.
I said, Days should speak, and multitude of years should teach wisdom.
And I said, It is not time that speaks, though in many years [men] know wisdom:
I had said, Days shall speak, and multitude of years shall make wisdom known.
I said, Days speak, And a multitude of years teach wisdom.
I said, 'Days should speak, and multitude of years should teach wisdom.'
I said, 'Days should speak, and multitude of years should teach wisdom.'
I said, 'Days should speak, and multitude of years should teach wisdom.'
I said, 'Days should speak, and multitude of years should teach wisdom.'
I said, 'Days should speak, and multitude of years should teach wisdom.'
I said, 'Days should speak, and multitude of years should teach wisdom.'
I said, “Days should speak, And the multitude of years should teach wisdom.”
I said, Days should speak, and multitude of years should teach wisdom.
I said, Days, should speak, —and, the multitude of years, should make known wisdom.
I said days let them speak and abundance of years let them make known wisdom.
to say day to speak: speak and abundance year to know wisdom
I thought, ‘Let those [PRS] who are much older speak, because older people [should be able to] say things that are wise.’
I said, “Length of days should speak; a multitude of years should teach wisdom.
I said, Days should speak, and multitude of years should teach wisdom.
I said, Days should speak, and multitude of years should teach wisdom.
I said, ‘Days should speak, and multitude of years should teach wisdom.’
I said, ‘Days should speak, and multitude of years should teach wisdom.’
I said, ‘Days should speak, and multitude of years should teach wisdom.’
I said, ‘Days should speak, and multitude of years should teach wisdom.’
I said, ‘Days should speak, and multitude of years should teach wisdom.’
I said, ‘Days should speak, and multitude of years should teach wisdom.’
For Y hopide that lengere age schulde speke, and that the multitude of yeeris schulden teche wisdom.
I said: Days do speak, And multitude of years teach wisdom.
Mi pensis: La aĝo parolu, Kaj la jarmulto montru saĝon.
Mebu be, ‘Tsitsi neƒo nu eye ƒe geɖe nefia nunya.’
Minä ajattelin: puhukaan vuodet, ja vanhuus osoittakoon taitonsa.
Minä ajattelin: 'Puhukoon ikä, ja vuosien paljous julistakoon viisautta'.
Je me disais: « Les jours parleront, les nombreuses années révéleront la sagesse. »
J'ai dit: « Les jours doivent parler, et la multitude d'années devrait enseigner la sagesse.
Je disais: Les jours parleront, et le grand nombre des années donnera à connaître la sagesse.
Je disais [en moi-même]; les jours parleront, et le grand nombre des années fera connaître la sagesse.
Car j’espérais qu’un âge aussi avancé parlerait, et qu’une multitude d’années enseignerait la sagesse.
Je disais en moi-même: Les jours parleront, Le grand nombre des années enseignera la sagesse.
Je me disais: « Les jours parleront, les nombreuses années révéleront la sagesse. »
Je me disais: Les jours parleront, et le grand nombre des années fera connaître la sagesse.
Je disais: Le grand âge parlera, et la vieillesse enseignera la sagesse.
Et je me suis dit: Il n'est point temps de parler; c'est le nombre des années qui donne la sagesse.
Je me disais: "C’Est à la vieillesse de parler, au grand âge d’enseigner la sagesse."
Ich dachte: Mag das Alter reden, der Jahre Fülle Weisheit lehren!
Ich sagte: Mögen die Tage reden, und die Menge der Jahre Weisheit verkünden.
Ich sagte: Mögen die Tage reden, und die Menge der Jahre Weisheit verkünden.
Ich dachte: Mag das Alter reden, und die Menge der Jahre Weisheit lehren!
Ich dachte: Laß die Jahre reden, und die Menge des Alters laß Weisheit beweisen.
Ich dachte: Laß das Alter reden, und die Menge der Jahre laß Weisheit beweisen.
Ich dachte: ›Das Alter mag reden und die Menge der Jahre Weisheit an den Tag legen!‹
Ich dachte: Die Betagten sollen reden und die Bejahrten ihre Weisheit kundtun.
Ndeciiragia atĩrĩ, ‘Ũkũrũ nĩwaagĩrĩire warie; ũingĩ wa mĩaka nĩwaagĩrĩire kũrutana ũũgĩ.’
Εγώ είπα, Αι ημέραι ας λαλήσωσι και το πλήθος των ετών ας διδάξη, σοφίαν.
εἶπα δὲ ὅτι ὁ χρόνος ἐστὶν ὁ λαλῶν ἐν πολλοῖς δὲ ἔτεσιν οἴδασιν σοφίαν
મેં કહ્યું, “દીર્ઘ આયુષ્યવાળાઓએ બોલવું જોઈએ; અને દીર્ઘ આયુષ્યવાળાઓએ ડહાપણ શીખવવું જોઈએ.
Mwen t'ap di nan kè m': Kite granmoun pale! Kite sa ki gen laj sou tèt yo mete bon konprann yo deyò.
Mwen te reflechi ke se laj ki te dwe pale, ke anpil ane yo ta dwe bay sajès.
Na ɗauka ya kamata ‘shekaru su yi magana; ya kamata yawan shekaru su koyar da hikima.’
I iho la au, E olelo mai ka poe kahiko e pono ai, A e hoike ka poe nona na makahiki he nui i ka naauao.
| אמרתי ימים ידברו ורב שנים ידיעו חכמה |
| אָ֭מַרְתִּי יָמִ֣ים יְדַבֵּ֑רוּ וְרֹ֥ב שָׁ֝נִ֗ים יֹדִ֥יעוּ חָכְמָֽה׃ |
| אָ֭מַרְתִּי יָמִ֣ים יְדַבֵּ֑רוּ וְרֹ֥ב שָׁ֝נִ֗ים יֹדִ֥יעוּ חָכְמָֽה׃ |
| אָמַרְתִּי יָמִים יְדַבֵּרוּ וְרֹב שָׁנִים יֹדִיעוּ חׇכְמָֽה׃ |
| אמרתי ימים ידברו ורב שנים ידיעו חכמה׃ |
| אָמַרְתִּי יָמִים יְדַבֵּרוּ וְרֹב שָׁנִים יֹדִיעוּ חָכְמָֽה׃ |
| אָ֭מַרְתִּי יָמִ֣ים יְדַבֵּ֑רוּ וְרֹ֥ב שָׁ֝נִ֗ים יֹדִ֥יעוּ חָכְמָֽה׃ |
मैं सोचता था, ‘जो आयु में बड़े हैं वे ही बात करें, और जो बहुत वर्ष के हैं, वे ही बुद्धि सिखाएँ।’
मेरा मत यही था, ‘विचार वही व्यक्त करें, जो वर्षों में मुझसे आगे हैं, ज्ञान की शिक्षा वे ही दें, जो बड़े हैं.’
Gondoltam: Hadd szóljanak a napok; és hadd hirdessen bölcseséget az évek sokasága!
Azt mondtam: Napok beszéljenek és az évek sokasága tudasson bölcsséget.
Echere m nʼobi m sị, ‘Ọnụọgụgụ afọ ga-ekwu okwu; ọtụtụ afọ ka ọ dịkwara ikuzi amamihe.’
Kinunak, “Ti kaatiddog dagiti aldaw ti rumbeng nga agsao; ti kaadu dagiti tawen ti rumbeng a mangisuro ti kinasirib.
Pikirku, kamulah yang harus berbicara, yang lebih tua harus membagikan hikmatnya.
Pikirku: Biarlah yang sudah lanjut usianya berbicara, dan yang sudah banyak jumlah tahunnya memaparkan hikmat.
Io diceva: L'età parlerà, E la moltitudine degli anni farà conoscere la sapienza.
Pensavo: Parlerà l'età e i canuti insegneranno la sapienza.
Dicevo: “Parleranno i giorni, e il gran numero degli anni insegnerà la sapienza”.
我意へらく日を重ねたる者宜しく言を出すべし 年を積たる者宜しく智慧を敎ふべしと
わたしは思った、『日を重ねた者が語るべきだ、年を積んだ者が知恵を教えるべきだ』と。
我意へらく日を重ねたる者宜しく言を出すべし 年を積たる者宜しく智慧を教ふべしと
Nagrama antahuana rama'a kafuma hu'naza vahe'mota knare antahi'zana huama hugahaze hu'noane. Na'ankure knare antahi'zamo'a e'inahu vahepinti ne-e.
‘ದಿನ ಗತಿಸಿದವರು ಮಾತನಾಡಲಿ, ಬಹಳ ವರ್ಷದವರು ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಬೋಧಿಸಲಿ,’ ಎಂದುಕೊಂಡೆನು.
ಅದಕ್ಕೆ ಅವನು, “ಹೆಚ್ಚು ದಿನಗಳವರು ಮಾತನಾಡಲಿ, ಬಹಳ ವರ್ಷದವರು ಜ್ಞಾನೋಪದೇಶಮಾಡಲಿ” ಎಂದುಕೊಂಡಿದ್ದೆನು.
내가 말하기를 날이 많은 자가 말을 낼 것이요 해가 오랜 자가 지혜를 가르칠 것이라 하였으나
내가 말하기를 날이 많은 자가 말을 낼 것이요 해가 오랜 자가 지혜를 가르칠 것이라 하였으나
내가 말하기를 날이 많은 자가 말을 낼 것이요 해가 오랜 자가 지혜를 가르칠 것이라 하였으나
Nga sifacna fahk mu fal komtal in tukeni asramsrami, Ac fahk nunak lalmwetmet lomtal an, lah komtal pa matu.
| گوتم:”با تەمەن قسە بکات و با زۆری ساڵان دانایی ڕابگەیەنن.“ |
Sperabam enim quod ætas prolixior loqueretur, et annorum multitudo doceret sapientiam.
Sperabam enim quod ætas prolixior loqueretur, et annorum multitudo doceret sapientiam.
Sperabam enim quod ætas prolixior loqueretur, et annorum multitudo doceret sapientiam.
Sperabam enim quod ætas prolixior loqueretur, et annorum multitudo doceret sapientiam.
sperabam enim quod aetas prolixior loqueretur et annorum multitudo doceret sapientiam
Sperabam enim quod aetas prolixior loqueretur, et annorum multitudo doceret sapientiam.
Es domāju: lai tie gadi runā, un gadu vairums lai izteic gudrību.
Nazalaki komilobela: ‹ Bato oyo bazali na mibu ebele ya mbotama bakoyeba koloba, pamba te kozala na mibu ebele epesaka bwanya. ›
Nalowoozezza nti, Emyaka gye gisaanye okwogera, n’emyaka emingi gye gisaanye okuyigiriza amagezi.
Hoy izaho: Aoka ny fahanterana no hiteny, ary aoka ny hamaroan’ ny taona no hampianatra fahendrena.
Hoe iraho: O androo ro hilañoñe, ty hamaro taoñe ro hañoke hihitse.
പ്രായമുള്ളവർ സംസാരിക്കുകയും വയോധികർ ജ്ഞാനം ഉപദേശിക്കുകയും ചെയ്യട്ടെ എന്നിങ്ങനെ ഞാൻ വിചാരിച്ചു.
പ്രായം സംസാരിക്കയും വയോധിക്യം ജ്ഞാനം ഉപദേശിക്കയും ചെയ്യട്ടെ എന്നിങ്ങനെ ഞാൻ വിചാരിച്ചു.
പ്രായം സംസാരിക്കയും വയോധിക്യം ജ്ഞാനം ഉപദേശിക്കയും ചെയ്യട്ടെ എന്നിങ്ങനെ ഞാൻ വിചാരിച്ചു.
‘പ്രായം സംസാരിക്കട്ടെ, പ്രായാധിക്യമാണ് ജ്ഞാനം ഉപദേശിക്കേണ്ടത്,’ എന്നു ഞാൻ ചിന്തിച്ചു.
मी म्हणालो, जास्त दिवस पाहिलेल्यांनी बोलले पाहीजे, जास्त वर्ष घातलेल्यांनी ज्ञान शिकवावे.
နေ့ရက်ကာလတာရှည်သောသူသည် စကား ပြောအပ်၏။ နှစ်ပေါင်းများစွာလွန်သောသူသည် ပညာကို သွန်သင်အပ်၏။
နေ့ရက်ကာလတာရှည်သောသူသည် စကား ပြောအပ်၏။ နှစ်ပေါင်းများစွာလွန်သောသူသည် ပညာကို သွန်သင်အပ်၏။
နေ့ ရက်ကာလတာရှည်သောသူသည် စကား ပြော အပ်၏။ နှစ် ပေါင်းများ စွာလွန်သောသူသည် ပညာ ကို သွန်သင် အပ်၏။
I mea ahau, Ma nga ra te korero, ma nga tau kua maha e whakaatu te whakaaro nui.
Ngikhumbule ngathi, ‘Kakukhulume ubudala; iminyaka yokukhula kayifundise ukuhlakanipha.’
Ngathi: Kakukhulume izinsuku, lobunengi beminyaka bazise inhlakanipho.
मैले भनें, “बुढा-पाकाले बोल्नुपर्छ । धेरै वर्ष बिताएकाहरूले बुद्धि सिकाउनुपर्छ ।
Jeg tenkte: La alderen tale og de mange år forkynne visdom!
Eg tenkte: «Åri tala lyt og alderen forkynna visdom.»
ମୁଁ କହିଲି, ‘ଦିନସମୂହ କଥା କହିବେ ଓ ବର୍ଷର ବାହୁଲ୍ୟ ଜ୍ଞାନ ଶିଖାଇବେ।’
Ani, ‘Umuriin ni dubbata; barri dheeraanis ogummaa barsiisa’ jedhee yaadeen ture.
ਮੈਂ ਸੋਚਦਾ ਸੀ ਕਿ ਜੋ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਵੱਡੇ ਹਨ, ਉਹ ਬੋਲਣ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਲਾਂ ਦੇ ਹਨ ਉਹ ਬੁੱਧ ਸਿਖਾਉਣ,
| و گفتم روزها سخن گوید، و کثرت سالها، حکمت را اعلام نماید. |
| زیرا گفتهاند که پیران داناترند. |
Myślałem: Długi wiek mówić będzie, a mnóstwo lat nauczy mądrości.
Myślałem: Niech przemówią dni, a mnogość lat [niech] uczy mądrości.
Eu dizia: Os dias falem, e a multidão de anos ensine sabedoria.
Dizia eu: Fallem os dias, e a multidão doa annos ensine a sabedoria.
Dizia eu: falem os dias, e a multidão doa anos ensine a sabedoria.
Eu disse: 'Os dias devem falar', e multidão de anos deve ensinar sabedoria'.
Еу ымь зичям: ‘Сэ ворбяскэ бэтрынеця, мареле нумэр де ань сэ ынвеце пе алций ынцелепчуня.’
Am spus: Zilele să vorbească și mulțimea de ani să învețe înțelepciune.
Я говорил сам себе: пусть говорят дни, и многолетие поучает мудрости.
Мишљах: нека говори старост, и многе године нека објаве мудрост.
Mišljah: neka govori starost, i mnoge godine neka objave mudrost.
Ndakafunga kuti, ‘Zera rinofanira kutaura; makore mazhinji anofanira kudzidzisa uchenjeri.’
рех же: время есть глаголющее, и во мнозех летех ведят премудрость,
Rekel sem: ›Dnevi naj bi spregovorili in množica let naj bi učila modrost.‹
Waxaan is-idhi, Waxaa roon kuwa da'da waaweynu inay hadlaan, Kuwa cimriga dheeruna inay xigmad na baraan.
Yo decía: Los días hablarán, y la muchedumbre de años declarará sabiduría.
Me dije a mí mismo: ‘Los que son mayores deben hablar, los que son mayores deben enseñar la sabiduría’.
Dije: “Los días deben hablar, y la multitud de años debe enseñar la sabiduría”.
Yo pensé: La edad debe hablar. El número de años debe enseñar sabiduría.
Yo me decía: Los días han de hablar, y en los muchos años se dará a conocer la sabiduría.
Yo decía: Los días hablarán, y la muchedumbre de años declarará sabiduría.
Yo decía: Los días hablarán, y la muchedumbre de años declarará sabiduría.
Me dije a mí mismo: que los días hablarán y que muestren su sabiduría los muchos en años.
Nilisema, “Urefu wa siku utazungumza; na wingi wa miaka utatufundisha hekima.
Nilifikiri, ‘Yafaa umri useme, nao wingi wa miaka ungefundisha hekima.’
Jag tänkte: "Må åldern tala, och må årens mängd förkunna visdom."
Jag tänkte: Låt åren tala, och åldren bevisa vishet.
Jag tänkte: »Må åldern tala, och må årens mängd förkunna visdom.»
Aking sinabi, Ang mga kaarawan ang mangagsasalita, at ang karamihan ng mga taon ay mangagtuturo ng karunungan.
Sinabi ko, “Ang haba ng mga araw ay dapat magsalita; ang maraming mga taon ay dapat magturo ng karunungan.
முதியோர் பேசட்டும், வயது சென்றவர்கள் ஞானத்தை அறிவிக்கட்டும் என்றிருந்தேன்.
‘முதியோர் பேசட்டும், வயது சென்றவர்கள் ஞானத்தைப் போதிக்கட்டும்’ என எண்ணியிருந்தேன்.
వృద్ధాప్యం మాట్లాడాలి, అధిక సంఖ్యగల సంవత్సరాలు జ్ఞానం బోధించడానికి తగినవి, అని నేను అనుకున్నాను.
Ne u pehē, ‘ʻE lea ʻae ngaahi ʻaho, pea ʻe akonekina ke poto ʻe he ngaahi taʻu lahi.’
‘Çok gün görenler konuşsun’ dedim, ‘Çok yıl yaşayanlar bilgeliği öğretsin.’
Medwenee sɛ, ‘Ɛsɛ sɛ mpanyimfo kasa; ɛsɛ sɛ wɔn a wɔn ani afi kyerɛ nyansa.’
Medwenee sɛ, ‘Ɛsɛ sɛ mpanimfoɔ kasa; ɛsɛ sɛ wɔn a wɔn ani afire kyerɛ nyansa.’
Я поду́мав: Хай вік промовля́є, і хай розуму вчить многолі́ття!
मैं कहा साल खूरदह लोग बोलें और उम्र रसीदा हिकमत से खायें
| مەن: «يېشى چوڭ بولغانلار [ئاۋۋال] سۆزلىشى كېرەك؛ يىللار كۆپەيسە، ئادەمگە دانالىقنى ئۆگىتىدۇ»، دەپ قارايتتىم؛ |
Мән: «Йеши чоң болғанлар [авал] сөзлиши керәк; Жиллар көпәйсә, адәмгә даналиқни үгитиду», дәп қарайттим;
Men: «Yéshi chong bolghanlar [awwal] sözlishi kérek; Yillar köpeyse, ademge danaliqni ögitidu», dep qarayttim;
Mǝn: «Yexi qong bolƣanlar [awwal] sɵzlixi kerǝk; Yillar kɵpǝysǝ, adǝmgǝ danaliⱪni ɵgitidu», dǝp ⱪarayttim;
Tôi nghĩ rằng: Ai đã sống lâu ngày sẽ nói, Số năm cao sẽ dạy sự khôn ngoan.
Tôi nghĩ rằng: Ai đã sống lâu ngày sẽ nói, Số năm cao sẽ dạy sự khôn ngoan.
Tôi vẫn tự bảo: ‘Hãy nghe các vị cao niên nói, vì càng cao tuổi càng khôn ngoan.’
Èmi wí pé ọjọ́ orí ni ìbá sọ̀rọ̀, àti ọ̀pọ̀lọpọ̀ ọdún ní ìbá kọ́ ni ní ọgbọ́n.
Verse Count = 212
