πρᾳότης, πραότης, see: πραΰτης.
πραΰτης (Rec. -ότης, exc. Ja, 1Pe, ll. with, where πρᾳύτης), -ητος, ἡ, late form of πραότης, [in LXX: Psa.45:4 90:10 132:1 (עַנְוָה, עֱנוּת, Est.5:1, Sir.6:1-37 *;]
gentleness, meekness: 1Co.4:21, 2Co.10:1, Gal.5:23 6:1, Eph.4:2, Col.3:12 (see Lft, in l), 2Ti_2:25, Tit.3:2, Jas.1:21 3:13, 1Pe.3:15. SIN: ἐπιεικία, q.v (
AS)