κλείω [in LXX chiefly for סָגַר;]
to shut: θύραν, Mat.6:6; τ. ἄβυσσον, Rev.20:3; pass, θύρα, Mat.25:10, Luk.11:7 (pl.), Jhn.20:19, 26, Act.21:30; δεσμωτήριον, Act.5:23; πυλῶνες, Rev.21:25. Metaphorical, τ. οὐρανόν, Luk.4:25, Rom.11:6; τ. σπλάγχνα, 1Jn.3:17; τ. βασιλείαν, Mat.23:14; id. absol, Rev.3:7; τ. θύραν, Rev.3:8. (cf. ἀπο, ἐκ, κατα, συν-κλείω.) (
AS)