Psalms 136

1 Ẹ fi ọpẹ́ fún Olúwa nítorí tí ó ṣeun;

Þakkið Drottni, því að hann er góður, miskunn hans varir að eilífu!

2 Ẹ fi ọpẹ́ fún Ọlọ́run àwọn ọlọ́run:

Þakkið Guði guðanna, því að miskunn hans varir að eilífu.

3 Ẹ fi ọpẹ́ fún Olúwa àwọn olúwa,

Þakkið Drottni drottnanna, því að miskunn hans varir að eilífu.

4 Fún Òun nìkan tí ń ṣiṣẹ́ ìyanu ńlá;

Lofið hann sem einn gjörir furðuverk, því að miskunn hans varir að eilífu.

5 Fún ẹni tí ó fi ọgbọ́n dá ọ̀run;

Lofið hann sem skapaði himininn, því að miskunn hans varir að eilífu.

6 Fún ẹni tí ó tẹ́ ilẹ̀ lórí omi;

Lofið hann sem aðskildi höf og lönd, því að miskunn hans varir að eilífu.

7 Fún ẹni tí ó dá àwọn ìmọ́lẹ̀ ńlá;

Lofið hann sem skapaði ljósgjafa himinsins, því að miskunn hans varir að eilífu.

8 Òòrùn láti jẹ ọba ọ̀sán;

Sólina til að ráða deginum, því að miskunn hans varir að eilífu

9 Òṣùpá àti ìràwọ̀ láti jẹ ọba òru;

og tunglið og stjörnurnar til að ráða um nætur, því að miskunn hans varir að eilífu.

10 Fún ẹni tí ó kọlu Ejibiti lára àwọn àkọ́bí wọn;

Lofið Guð sem laust frumburði Egypta, því að miskunn hans við Ísrael varir að eilífu.

11 Ó sì mú Israẹli jáde kúrò láàrín wọn;

Hann leiddi þá út með mætti sínum og sinni voldugu hendi,

12 Pẹ̀lú ọwọ́ agbára àti apá nínà;

því að miskunn hans við Ísrael varir að eilífu.

13 Fún ẹni tí ó pín Òkun pupa ní ìyà;

Lofið Drottin sem opnaði þeim leið gegnum Rauðahafið,

14 Ó sì mú Israẹli kọjá láàrín rẹ̀

því að miskunn hans – varir að eilífu,

15 Ṣùgbọ́n ó bi Farao àti ogun rẹ̀ ṣubú nínú Òkun pupa;

en drekkti í hafinu hersveitum faraós, því að miskunn hans við Ísrael varir að eilífu.

16 Fún ẹni tí ó sin àwọn ènìyàn rẹ̀ la aginjù já

Lofið hann sem leiddi lýð sinn yfir auðnina, því að miskunn hans varir að eilífu.

17 Fún ẹni tí ó kọlu àwọn ọba ńlá;

Lofið hann sem frelsaði lýð sinn undan voldugum konungum, því að miskunn hans varir að eilífu

18 Ó sì pa àwọn ọba olókìkí

og laust þá til dauða, þessa óvini Ísraels, því að miskunn hans við Ísrael varir að eilífu:

19 Sihoni, ọba àwọn ará Amori

Síhon, Amoríta-konung, því að miskunn Guðs við Ísrael varir að eilífu

20 Àti Ogu, ọba Baṣani;

– og Óg, konung í Basan – því að miskunn hans við Ísrael varir að eilífu.

21 Ó sì fi ilẹ̀ wọn fún ni ní ìní,

Guð gaf Ísrael lönd þessara konunga til eilífrar eignar, því að miskunn hans varir að eilífu.

22 Ìní fún Israẹli, ìránṣẹ́ rẹ̀,

Já, þau skyldu verða varanleg gjöf til Ísrael, þjóns hans, því að miskunn hans varir að eilífu.

23 Ẹni tí ó rántí wa ní ìwà ìrẹ̀lẹ̀ wa;

Hann minntist okkar í eymd okkar, því að miskunn hans varir að eilífu

24 Ó sì dá wa ní ìdè lọ́wọ́ àwọn ọ̀tá wa;

og frelsaði okkur frá óvinum okkar, því að miskunn hans varir að eilífu.

25 Ẹni tí ó fi oúnjẹ fún àwọn ẹ̀dá gbogbo

Hann gefur fæðu öllu því sem lifir, því að miskunn hans varir að eilífu.

26 Ẹ fi ọpẹ́ fún Ọlọ́run ọ̀run;

Já, færið Guði himnanna þakkir, því að miskunn hans varir að eilífu!