Psalms 116

1 Èmi fẹ́ràn Olúwa, nítorí ó gbọ́ ohùn mi; ó gbọ́ ẹkún mi fún àánú.

Dovolj mi je, da Gospod usliši glas moj, molitve moje.

2 Nítorí ó yí etí rẹ̀ padà sí mi, èmi yóò máa pè é ni wọ́n ìgbà tí mo wà láààyè.

Ker je uho svoje nagnil meni, zatorej ga bodem klical svoje dni.

3 Okùn ikú yí mi ká, ìrora isà òkú wá sórí mi; ìyọnu àti ìbànújẹ́ borí mi. (Sheol h7585)

Ko me obdajajo smrtne bolečine, in me obhajajo grobne stiske; nadlogo in žalost nahajam. (Sheol h7585)

4 Nígbà náà ni mo ké pe orúkọ Olúwa: “Olúwa, èmi bẹ̀ ọ́, gba ọkàn mi!”

Če kličem ime Gospodovo, govoreč: "Rotim te, Gospod, reši dušo mojo!"

5 Olúwa ní oore-ọ̀fẹ́, ó sì ní òdodo; Ọlọ́run wa kún fún àánú.

Milosten je Gospod, in pravičen, Bog naš, pravim, usmiljen.

6 Olúwa pa àwọn ọlọ́kàn fífúyẹ́ mọ́ nígbà tí mo wà nínú àìní ńlá, ó gbà mí.

Preproste rešuje Gospod; ko sem ponižan, prinese mi blaginjo.

7 Padà, ìwọ ọkàn mi, sí ibi ìsinmi rẹ, nítorí Olúwa ṣe dáradára sí ọ.

Povrni se v pokoj svoj, duša moja, ker Gospod je dobrotljiv tebi.

8 Nítorí ìwọ, Olúwa, ti gba ọkàn mi kúrò lọ́wọ́ ikú, ojú mi kúrò lọ́wọ́ omijé, àti ẹsẹ̀ mi kúrò lọ́wọ́ ìṣubú,

Ker si otél mene samega smrti, oči moje sólz, nogo mojo padca,

9 nítorí èmi yóò máa rìn níwájú Olúwa ní ilẹ̀ alààyè.

Neprestano bodem hodil pred Gospodom, v krajih živečih.

10 Èmi gbàgbọ́; nítorí náà mo wí pé, “èmi rí ìpọ́njú púpọ̀”.

Veroval sem, ko sem hotel to govoriti; jaz sem bil aboten čez mero.

11 Àti nínú ìdààmú mi mo wí pé, “Èké ni gbogbo ènìyàn”.

Jaz sem rekel hiteč: Vsak človek je lažnjiv.

12 Kí ni èmi yóò san fún Olúwa nítorí gbogbo rere rẹ̀ sí mi?

Kaj naj povrnem Gospodu? Vse dobrote njegove me premagujejo.

13 Èmi yóò gbé ago ìgbàlà sókè èmi yóò sì máa ké pe orúkọ Olúwa.

Čašo vse blaginje bodem povzdignil in slavil ime Gospodovo,

14 Èmi yóò mú ìlérí mi ṣẹ sí Olúwa ní ojú àwọn ènìyàn rẹ̀.

Obljube svoje opravljajoč Gospodu, skôraj pred vsem ljudstvom njegovim.

15 Iyebíye ní ojú Olúwa àti ikú àwọn ẹni mímọ́ rẹ̀.

Draga je pred obličjem Gospodovim smrt njih, katerim izkazuje milost.

16 Olúwa, nítòótọ́ ìránṣẹ́ rẹ ni mo jẹ́; èmi ni ìránṣẹ́ rẹ, ọmọ ìránṣẹ́bìnrin rẹ; ó ti tú mi sílẹ̀ nínú ìdè mi.

Prosim, Gospod, ko sem jaz hlapec tvoj, hlapec tvoj sem, dekle tvoje sin; raztrgal si vezí moje:

17 Èmi yóò rú ẹbọ ọpẹ́ sí ọ èmi yóò sì ké pe orúkọ Olúwa.

Tebi naj darujem hvalno daritev, in slavim ime Gospodovo.

18 Èmi yóò mú ìlérí mi sẹ sí Olúwa ní ojú gbogbo àwọn ènìyàn rẹ̀,

Obljube svoje bodem opravljal Gospodu skoraj pred vsem ljudstvom njegovim;

19 nínú àgbàlá ilé Olúwa ní àárín rẹ̀, ìwọ Jerusalẹmu. Ẹ yin Olúwa.

V vežah hiše Gospodove, sredi tebe, Jeruzalem. Aleluja!