Psalms 114

1 Nígbà tí Israẹli jáde ní Ejibiti, ilé Jakọbu láti inú ènìyàn àjèjì èdè

Quando Israel saiu do Egito, [quando] a casa de Jacó [saiu] de um povo estrangeiro,

2 Juda wà ní ibi mímọ́, Israẹli wà ní ìjọba.

Judá se tornou seu santuário, [e] Israel os seus domínios.

3 Òkun sì rí i, ó sì wárìrì: Jordani sì padà sẹ́yìn.

O mar viu, e fugiu; e o Jordão recuou.

4 Àwọn òkè ńlá ń fò bí àgbò àti òkè kéékèèké bí ọ̀dọ́-àgùntàn.

Os montes saltaram como carneiros, os morros como cordeiros.

5 Kí ni ó ṣe ọ́, ìwọ Òkun, tí ìwọ fi wárìrì? Ìwọ Jordani, tí ìwọ fi padà sẹ́yìn?

O que houve, ó mar, que fugiste? Ó Jordão, que recuaste?

6 Ẹ̀yin òkè ńlá kí ló dé ti ẹ fi ń fò bí àgbò, àti ẹ̀yin òkè kéékèèké bí ọ̀dọ́-àgùntàn?

Ó montes, que saltastes como carneiros? Ó morros, como cordeiros?

7 Wárìrì, ìwọ ilẹ̀, níwájú Olúwa; ní iwájú Ọlọ́run Jakọbu

Trema tu, ó terra, pela presença do Senhor, pela presença do Deus de Jacó,

8 tí ó sọ àpáta di adágún omi, àti òkúta-ìbọn di orísun omi.

Que tornou a rocha em lago de águas; ao pedregulho em fonte de águas.