< Lamentations 5 >

1 Rántí, Olúwa, ohun tí ó ṣẹlẹ̀ sí wa; wò ó, kí o sì rí ìtìjú wa.
HERRE, kom vor Skæbne i Hu, sku ned og se vor Skændsel!
2 Àwọn ohun ìní wa ti di ti àlejò, ilé wa ti di ti àjèjì.
Vor Arvelod tilfaldt fremmede, Udlændinge fik vore Huse.
3 Àwa ti di aláìní òbí àti aláìní baba, àwọn ìyá wa ti di opó.
Forældreløse, faderløse er vi, som Enker er vore Mødre.
4 A gbọdọ̀ ra omi tí à ń mu; igi wa di títà fún wa.
Vort Drikkevand maa vi købe, betale maa vi vort Brænde.
5 Àwọn tí ó ń lé wa súnmọ́ wa; àárẹ̀ mú wa àwa kò sì rí ìsinmi.
Aaget trykker vor Nakke, vi trættes og finder ej Hvile.
6 Àwa jọ̀wọ́ ara wa fún Ejibiti àti Asiria láti rí oúnjẹ tó tó jẹ.
Ægypten rakte vi Haand, Assur, for at mættes med Brød.
7 Àwọn baba wa ti ṣẹ̀, wọn kò sì ṣí mọ́, àwa sì ń ru ìjìyà ẹ̀ṣẹ̀ wọn.
Vore Fædre, som synded, er borte, og vi maa bære deres Skyld.
8 Àwọn ẹrú ń jẹ ọba lórí wa, kò sì ṣí ẹni tí yóò gbà wá lọ́wọ́ wọn.
Over os raader Trælle, ingen frier os fra dem.
9 Àwa ń rí oúnjẹ wa nínú ewu ẹ̀mí wa nítorí idà tí ó wà ní aginjù.
Med Livsfare henter vi vort Brød, udsatte for Ørkenens Sværd.
10 Ẹran-ara wa gbóná bí ààrò, ebi sì yó wa bí àárẹ̀.
Vor Hud er sværtet som en Ovn af Hungerens svidende Lue.
11 Wọ́n ti fipá bá àwọn obìnrin wa lòpọ̀ ní Sioni, àti àwọn wúńdíá ti o wa ní ìlú Juda.
De skændede Kvinder i Zion, Jomfruer i Judas Byer.
12 Àwọn ọmọ ọbakùnrin ti di síso sókè ní ọwọ́ wọn; kò sí ìbọ̀wọ̀ fún àgbàgbà mọ́.
Fyrster greb de og hængte, tog intet Hensyn til gamle.
13 Àwọn ọ̀dọ́mọkùnrin wa ru òkúta; àwọn ọmọkùnrin sì ń ṣàárẹ̀ lábẹ́ ẹrù igi.
Ynglinge sattes til Kværnen, under Brændeknippet segnede Drenge.
14 Àwọn àgbàgbà ti lọ kúrò ní ẹnu-bodè ìlú; àwọn ọ̀dọ́mọkùnrin sì dákẹ́ orin wọn.
De gamle forsvandt fra Porten, de unge fra Strengenes Leg.
15 Ayọ̀ ti ṣáko ní ọkàn wa; ọ̀fọ̀ sì ti dúró bí ijó fún wa.
Vort Hjertes Glæde er borte, vor Dans er vendt til Sorg.
16 Adé ti ṣí kúrò ní orí wa ègbé ni fún wa, nítorí a ti ṣẹ̀.
Kronen faldt af vort Hoved, ve os, at vi har syndet!
17 Nítorí èyí, àárẹ̀ mú ọkàn wa, nítorí èyí, ojú wa sì ṣú.
Vort Hjerte blev derfor sygt, derfor vort Øje mørkt:
18 Fún òkè Sioni tí ó ti di ahoro lórí rẹ̀ àwọn kọ̀lọ̀kọ̀lọ̀ sì ń rìn kiri.
For Zions Bjerg, som er øde, Ræve tumler sig der.
19 Ìwọ, Olúwa, jẹ ọba títí láé; ìjọba rẹ dúró láti ìran kan dé ìran mìíràn.
Du, HERRE, troner for evigt, fra Slægt til Slægt staar din Trone.
20 Kí ló dé tí o ń gbàgbé wa ní gbogbo ìgbà? Kí ló dé tí o fi kọ̀ wá sílẹ̀ fún ọjọ́ pípẹ́?
Hvi glemmer du os bestandig og svigter os alle Dage?
21 Mú wa padà sí ọ̀dọ̀ rẹ, Olúwa, kí àwa kí ó le padà; mú ọjọ́ wa di tuntun bí ìgbàanì,
Omvend os, HERRE, til dig, saa vender vi om, giv os nye Dage, som fordum!
22 àyàfi tí o bá ti kọ̀ wá sílẹ̀ pátápátá tí ìbínú rẹ sí wa sì kọjá ìwọ̀n.
Eller har du helt stødt os bort, er din Vrede mod os uden Ende?

< Lamentations 5 >