< Lamentations 5 >

1 Rántí, Olúwa, ohun tí ó ṣẹlẹ̀ sí wa; wò ó, kí o sì rí ìtìjú wa.
Spomeni se, Jahve, što nas je snašlo, pogledaj, vidi sramotu našu!
2 Àwọn ohun ìní wa ti di ti àlejò, ilé wa ti di ti àjèjì.
Baština naša pade u ruke strancima, domovi naši pripadoše tuđincima.
3 Àwa ti di aláìní òbí àti aláìní baba, àwọn ìyá wa ti di opó.
Siročad smo: oca nemamo, majke su nam kao udovice.
4 A gbọdọ̀ ra omi tí à ń mu; igi wa di títà fún wa.
Vodu što pijemo plaćamo novcem, i za drvo valja nam platiti.
5 Àwọn tí ó ń lé wa súnmọ́ wa; àárẹ̀ mú wa àwa kò sì rí ìsinmi.
Jaram nam je o vratu, gone nas, iscrpljeni smo, ne daju nam predahnuti.
6 Àwa jọ̀wọ́ ara wa fún Ejibiti àti Asiria láti rí oúnjẹ tó tó jẹ.
Pružamo ruke k Egiptu i Asiriji da se kruha nasitimo.
7 Àwọn baba wa ti ṣẹ̀, wọn kò sì ṣí mọ́, àwa sì ń ru ìjìyà ẹ̀ṣẹ̀ wọn.
Oci naši zgriješiše i više ih nema, a mi nosimo krivice njihove.
8 Àwọn ẹrú ń jẹ ọba lórí wa, kò sì ṣí ẹni tí yóò gbà wá lọ́wọ́ wọn.
Robovi nama zapovijedaju, a nitko da nas izbavi iz ruku njihovih.
9 Àwa ń rí oúnjẹ wa nínú ewu ẹ̀mí wa nítorí idà tí ó wà ní aginjù.
Kruh svoj donosimo izlažući život maču u pustinji.
10 Ẹran-ara wa gbóná bí ààrò, ebi sì yó wa bí àárẹ̀.
Koža nam gori kao peć užarena, ognjicom od plamena gladi.
11 Wọ́n ti fipá bá àwọn obìnrin wa lòpọ̀ ní Sioni, àti àwọn wúńdíá ti o wa ní ìlú Juda.
Oskvrnuli su žene na Sionu i djevice u gradovima judejskim.
12 Àwọn ọmọ ọbakùnrin ti di síso sókè ní ọwọ́ wọn; kò sí ìbọ̀wọ̀ fún àgbàgbà mọ́.
Svojim su rukama vješali knezove, ni lica staračka nisu poštivali.
13 Àwọn ọ̀dọ́mọkùnrin wa ru òkúta; àwọn ọmọkùnrin sì ń ṣàárẹ̀ lábẹ́ ẹrù igi.
Mladići su nosili žrvnjeve, djeca padala pod bremenom drva.
14 Àwọn àgbàgbà ti lọ kúrò ní ẹnu-bodè ìlú; àwọn ọ̀dọ́mọkùnrin sì dákẹ́ orin wọn.
Starci su ostavili vrata, mladići više ne sviraju na lirama.
15 Ayọ̀ ti ṣáko ní ọkàn wa; ọ̀fọ̀ sì ti dúró bí ijó fún wa.
Radosti nesta iz naših srdaca, naš ples se pretvori u tugovanje.
16 Adé ti ṣí kúrò ní orí wa ègbé ni fún wa, nítorí a ti ṣẹ̀.
Pao je vijenac s naše glave, jao nama što zgriješismo!
17 Nítorí èyí, àárẹ̀ mú ọkàn wa, nítorí èyí, ojú wa sì ṣú.
Evo zašto nam srce boluje, evo zašto nam oči se zastiru:
18 Fún òkè Sioni tí ó ti di ahoro lórí rẹ̀ àwọn kọ̀lọ̀kọ̀lọ̀ sì ń rìn kiri.
zato što Gora sionska opustje i po njoj se šuljaju šakali.
19 Ìwọ, Olúwa, jẹ ọba títí láé; ìjọba rẹ dúró láti ìran kan dé ìran mìíràn.
Ali ti, Jahve, ostaješ zauvijek, tvoj je prijesto od koljena do koljena.
20 Kí ló dé tí o ń gbàgbé wa ní gbogbo ìgbà? Kí ló dé tí o fi kọ̀ wá sílẹ̀ fún ọjọ́ pípẹ́?
Zašto da nas zaboraviš zauvijek, da nas ostaviš za mnoge dane?
21 Mú wa padà sí ọ̀dọ̀ rẹ, Olúwa, kí àwa kí ó le padà; mú ọjọ́ wa di tuntun bí ìgbàanì,
Vrati nas k sebi, Jahve, obratit ćemo se, obnovi dane naše kao što nekoć bijahu.
22 àyàfi tí o bá ti kọ̀ wá sílẹ̀ pátápátá tí ìbínú rẹ sí wa sì kọjá ìwọ̀n.
Il' nas hoćeš sasvim zabaciti i na nas se beskrajno srditi?

< Lamentations 5 >