< Lamentations 3 >
1 Èmi ni ọkùnrin tí ó rí ìpọ́njú pẹ̀lú ọ̀pá ìbínú rẹ.
Я той муж, який бачив біду́ від жезла́ Його гніву, —
2 Ó ti lé mi jáde ó sì mú mi rìn nínú òkùnkùn ju ti ìmọ́lẹ̀.
Він прова́див мене й допрова́див до те́мряви, а не до світла.
3 Nítòótọ́, ó ti yí ọwọ́ rẹ̀ padà sí mi síwájú àti síwájú sí i ní gbogbo ọjọ́.
Лиш на мене все зно́ву обе́ртає руку Свою́ цілий день.
4 Ó jẹ́ kí àwọ̀ mi àti ẹran-ara mi gbó ó sì tún ṣẹ́ egungun mi.
Він ви́снажив тіло моє й мою шкіру, мої кості сторо́щив,
5 Ó ti fi mí sí ìgbèkùn, ó sì ti yí mi ká pẹ̀lú ìkorò àti làálàá.
обгородив Він мене, і мене оточи́в гіркото́ю та му́кою,
6 Ó mú mi gbé nínú òkùnkùn, bí ti àwọn tó ti kú fún ìgbà pípẹ́.
у темно́ті мене посадив, мов померлих давно́.
7 Ó ti tì mí mọ́ ilé, nítorí náà n kò le è sálọ; ó ti fi ẹ̀wọ̀n mú mi mọ́lẹ̀.
Обгороди́в Він мене — і не ви́йду, тяжки́ми вчинив Він кайда́ни мої.
8 Pàápàá nígbà tí mo ké fún ìrànlọ́wọ́, ó kọ àdúrà mi.
І коли я кричу́ й голошу́, затикає Він вуха Свої на молитву мою,
9 Ó fi ògiri òkúta dí ọ̀nà mi; ó sì mú ọ̀nà mi wọ́.
Камінням обте́саним обгородив Він доро́ги мої, повикри́влював стежки́ мої.
10 Bí i beari tí ó dùbúlẹ̀, bí i kìnnìún tí ó sá pamọ́.
Він для мене ведме́дем чату́ючим став, немов лев той у схо́вищі!
11 Ó wọ́ mi kúrò ní ọ̀nà, ó tẹ̀ mí mọ́lẹ̀ ó fi mi sílẹ̀ láìsí ìrànlọ́wọ́.
Поплутав доро́ги мої та розша́рпав мене́, учинив Він мене опусто́шеним!
12 Ó fa ọfà rẹ̀ yọ ó sì fi mí ṣe ohun ìtafàsí.
Натягнув Свого лука й поставив мене, наче ціль для стріли́, —
13 Ó fa ọkàn mí ya pẹ̀lú ọfà nínú àkọ̀ rẹ̀.
пустив стрі́ли до ни́рок моїх з Свого сагайдака́
14 Mo di ẹni yẹ̀yẹ́ láàrín àwọn ènìyàn mi; wọn yẹ̀yẹ́ mi pẹ̀lú orin ní gbogbo ọjọ́.
Для всього наро́ду свого я став посміхо́виськом, глумли́вою піснею їхньою цілий день.
15 Ó ti kún mi pẹ̀lú ewé kíkorò àti ìdààmú bí omi.
Наси́тив мене гіркото́ю, мене напоїв полино́м.
16 Ó ti fi òkúta kán eyín mi; ó ti tẹ̀ mí mọ́lẹ̀ nínú eruku.
І стер мені зу́би жорство́ю, до по́пелу кинув мене,
17 Mo ti jìnnà sí àlàáfíà; mo ti gbàgbé ohun tí àṣeyege ń ṣe.
і душа моя спо́кій згубила, забув я добро́.
18 Nítorí náà mo wí pé, “Ògo mi ti lọ àti ìrètí mi nínú Olúwa.”
І сказав я: Загублена сила моя, та моє сподіва́ння на Господа.
19 Mo ṣe ìrántí ìpọ́njú àti ìdààmú mi, ìkorò àti ìbànújẹ́.
Згадай про біду́ мою й му́ку мою, про поли́н та отру́ту, —
20 Mo ṣèrántí wọn, ọkàn mi sì gbọgbẹ́ nínú mi.
душа моя згадує безпереста́нку про це, і гнеться в мені.
21 Síbẹ̀, èyí ni mo ní ní ọkàn àti nítorí náà ní mo nírètí.
Оце я нага́дую серцеві своєму, тому то я маю надію:
22 Nítorí ìfẹ́ Olúwa tí ó lágbára ni àwa kò fi ṣègbé, nítorí ti àánú rẹ kì í kùnà.
Це милість Господня, що ми не поги́нули, бо не нокінчи́лось Його милосердя, —
23 Wọ́n jẹ́ ọ̀tún ní àárọ̀; títóbi ni òdodo rẹ̀.
нове́ воно кожного ра́нку, велика бо вірність Твоя!
24 Mo wí fún ara mi, ìpín mi ni Olúwa; nítorí náà èmi yóò dúró dè ọ́.
Господь — це мій у́діл, — говорить душа моя, — тому́ я надію на Нього склада́ю!
25 Dídára ni Olúwa fún àwọn tí ó ní ìrètí nínú rẹ̀, sí àwọn tí ó ń wá a.
Господь добрий для тих, хто наді́ю на Нього кладе́, для душі, що шукає Його́!
26 Ó dára kí a ní sùúrù fún ìgbàlà Olúwa.
Добре, коли люди́на в мовча́нні надію кладе́ на спасі́ння Господнє.
27 Ó dára fún ènìyàn láti gbé àjàgà nígbà tí ó wà ní èwe.
Добре для мужа, як носить ярмо́ в своїй мо́лодості, —
28 Jẹ́ kí ó jókòó ní ìdákẹ́ jẹ́ẹ́, nítorí Olúwa ti fi fún un.
нехай він самі́тно сидить і мовчить, як поклав Він на нього його́;
29 Jẹ́ kí ó bo ojú rẹ̀ sínú eruku— ìrètí sì lè wà.
хай закриє він по́рохом у́ста свої, може є ще надія;
30 Jẹ́ kí ó fi ẹ̀rẹ̀kẹ́ fún àwọn tí yóò gbá a, sì jẹ́ kí ó wà ní ìdójútì.
хай що́ку тому підставля́є, хто його б'є, своєю ганьбою наси́чується.
31 Ènìyàn kò di ìtanù lọ́dọ̀ Olúwa títí láé.
Бо Господь не наві́ки ж покине!
32 Lóòtítọ́ ó mú ìbànújẹ́ wá, yóò fi àánú hàn, nítorí títóbi ni ìfẹ́ rẹ̀.
Бо хоч Він і засму́тить кого, проте зми́лується за Своєю великою ми́лістю, —
33 Nítorí kò mọ̀ ọ́n mọ̀ mú ìpọ́njú wá tàbí ìrora wá fún ọmọ ènìyàn.
бо не мучить Він з серця Свого́, і не засмучує лю́дських синів.
34 Láti tẹ mọ́lẹ̀ lábẹ́ ẹsẹ̀ gbogbo àwọn ẹlẹ́wọ̀n ní ilẹ̀ náà.
Щоб топта́ти під своїми ногами всіх в'я́знів землі,
35 Láti ṣẹ́ ọmọ ènìyàn fún ẹ̀tọ́ rẹ̀ níwájú Ọ̀gá-ògo jùlọ,
щоб перед обличчям Всевишнього право люди́ни зігнути,
36 láti yí ìdájọ́ ènìyàn padà, ǹjẹ́ Olúwa kò rí ohun bẹ́ẹ̀.
щоб гноби́ти люди́ну у справі судо́вій його́, — оцьо́го не має на оці Госпо́дь!
37 Ta ni yóò sọ̀rọ̀ tí yóò rí bẹ́ẹ̀ tí Olúwa kò bá fi àṣẹ sí i.
Хто то скаже — і станеться це, як Господь того не наказав?
38 Ǹjẹ́ kì í ṣe láti ẹnu Ọ̀gá-ògo jùlọ ni rere àti búburú tí ń wá?
Хіба не виходить усе з уст Всевишнього, — зле та добре?
39 Kí ló dé tí ẹ̀dá alààyè ṣe ń kùn nígbà tí ó bá ń jìyà ẹ̀ṣẹ̀ rẹ̀?
Чого ж нарікає люди́на жива? Нехай ска́ржиться кожен на гріх свій.
40 Ẹ jẹ́ kí a yẹ ọ̀nà wa, kí a sì dán an wò, kí a sì tọ Olúwa lọ.
Пошукаймо доріг своїх та досліді́мо, і верні́мось до Господа!
41 Ẹ jẹ́ kí a gbé ọkàn àti ọwọ́ wa sókè sí Ọlọ́run ní ọ̀run, kí a wí pé,
підіймі́мо своє серце та руки до Бога на небі!
42 “Àwa ti ṣẹ̀ a sì ti ṣọ̀tẹ̀ ìwọ kò sì fi ẹ̀ṣẹ̀ wa jì wá.
Спроневі́рились ми й неслухня́ними стали, тому́ не пробачив Ти нам,
43 “Ìwọ fi ìbínú bo ara rẹ ìwọ sì ń lépa wa; ìwọ ń parun láìsí àánú.
закрився Ти гнівом і гнав нас, убивав, не помилував,
44 Ìwọ ti fi àwọsánmọ̀ bo ara rẹ pé kí àdúrà wa má ba à dé ọ̀dọ̀ rẹ.
закрив Себе хмарою, щоб до Тебе молитва моя не дійшла.
45 Ó ti sọ wá di èérí àti ààtàn láàrín orílẹ̀-èdè gbogbo.
Сміття́м та оги́дою нас Ти вчинив між наро́дами,
46 “Gbogbo àwọn ọ̀tá wa ti la ẹnu wọn gbòòrò sí wa.
наші всі вороги́ пороззявля́ли на нас свого рота,
47 Àwa ti jìyà àti ìparun, nínú ìbẹ̀rù àti ewu.”
страх та яма на нас поприхо́дили, руїна й погибіль.
48 Omijé ń sàn ní ojú mi bí odò nítorí a pa àwọn ènìyàn mi run.
Моє око сплива́є пото́ками во́дними через нещастя дочки́ мого люду.
49 Ojú mi kò dá fún omijé, láì sinmi,
Виливається око моє безупи́нно, нема бо пере́рви,
50 títí ìgbà tí Olúwa yóò síjú wolẹ̀ láti òkè ọ̀run tí yóò sì rí i.
аж поки не згля́неться та не побачить Госпо́дь із небе́с, —
51 Ohun tí mo rí mú ìbẹ̀rù wá ọkàn mi nítorí gbogbo àwọn obìnrin ìlú mi.
моє око вчиняє журбу́ для моєї душі через до́чок усіх мого міста.
52 Àwọn tí ó jẹ́ ọ̀tá mi láìnídìí dẹ mí bí ẹyẹ.
Ло́влячи, ло́влять мене, немов птаха, мої вороги безпричи́нно,
53 Wọ́n gbìyànjú láti mú òpin dé bá ayé mi nínú ihò wọ́n sì ju òkúta lù mí.
життя моє в яму замкну́ли вони, і камі́ннями кинули в мене.
54 Orí mi kún fún omi, mo sì rò pé ìgbẹ̀yìn dé.
Пливуть мені во́ди на го́лову, я говорю́: „ Вже погу́блений я!“
55 Mo pe orúkọ rẹ, Olúwa, láti ọ̀gbun ìsàlẹ̀ ihò.
Кликав я, Господи, Йме́ння Твоє́ із найглибшої ями,
56 Ìwọ gbọ́ ẹ̀bẹ̀ mi, “Má ṣe di etí rẹ sí igbe ẹ̀bẹ̀ mi fún ìtura.”
Ти чуєш мій голос, — не захо́вуй же ву́ха Свого від зо́йку мого́, від блага́ння мого!
57 O wá tòsí nígbà tí mo ké pè ọ́, o sì wí pé, “Má ṣe bẹ̀rù.”
Ти близьки́й того дня, коли кличу Тебе, Ти говориш: „Не бійся!“
58 Olúwa, ìwọ gba ẹjọ́ mi rò, o ra ẹ̀mí mi padà.
За душу мою Ти змагався, о Господи, життя моє викупив Ти.
59 O ti rí i, Olúwa, búburú tí a ṣe sí mi. Gba ẹjọ́ mi ró!
Ти бачиш, о Господи, кривду мою, — розсуди ж Ти мій суд!
60 Ìwọ ti rí ọ̀gbun ẹ̀san wọn, gbogbo ìmọ̀ wọn sí mi.
Усю їхню по́мсту ти бачиш, всі за́думи їхні на мене,
61 Olúwa ìwọ ti gbọ́ ẹ̀gàn wọn àti ìmọ̀ búburú wọn sí mi,
Ти чуєш, о Господи, їхні нару́ги, всі за́думи їхні на ме́не,
62 ohun tí àwọn ọ̀tá mi ń sọ sí mi ní gbogbo ọjọ́.
мову повста́нців на мене та їхнє буркоті́ння на мене ввесь день.
63 Wò wọ́n! Ní jíjòkòó tàbí ní dídìde, wọ́n ń ṣẹlẹ́yà mi nínú orin wọn.
Побач їхнє сиді́ння та їхнє встава́ння, — як за́вжди глумли́ва їхня пісня!
64 Olúwa san wọ́n lẹ́san ohun tí ó tọ́ sí wọn fún ohun tí ọwọ́ wọn ti ṣe.
Заплати їм, о Господи, згідно з чином їхніх рук!
65 Fi ìbòjú bò wọ́n ní ọkàn, kí o sì fi wọ́n ré.
Подай їм темно́ту на серце, прокля́ття Твоє нехай буде на них!
66 Ni wọ́n lára kí o sì pa wọ́n run pẹ̀lú ìbínú, lábẹ́ ọ̀run Olúwa.
Своїм гнівом жени їх, і ви́губи їх з-під Господніх небе́с!