Job 19

1 Ìgbà náà ni Jobu dáhùn, ó sì wí pé:

Så tog Job til Orde og svarede:

2 “Yóò ti pẹ́ tó tí ẹ̀yin ó fi máa fi ìyà jẹ mí, tí ẹ̀yin ó fi máa fi ọ̀rọ̀ yìí?

"Hvor længe vil I krænke min Sjæl og slå mig sønder med Ord?

3 Ìgbà mẹ́wàá ní yin yọ mi lénu ẹ̀yin ti ń gàn mí; ojú kò tì yín tí ẹ fi jẹ mí ní yà.

I håner mig nu for tiende Gang, mishandler mig uden Skam.

4 Kí a sì wí bẹ́ẹ̀ pé, mo ṣìnà nítòótọ́, ìṣìnà mi wà lára èmi tìkára mi.

Har jeg da virkelig fejlet, hænger der Fejl ved mig?

5 Bí ó tilẹ̀ ṣe pé ẹ̀yin ó ṣògo si mi lórí nítòótọ́, tí ẹ ó sì máa fi ẹ̀gàn mi gún mí lójú,

Eller gør I jer store imod mig og revser mig ved at smæde?

6 kí ẹ mọ̀ nísinsin yìí pé, Ọlọ́run ni ó bì mí ṣubú, ó sì nà àwọ̀n rẹ̀ yí mi ká.

Så vid da, at Gud har bøjet min Ret, omspændt mig med sit Net.

7 “Kíyèsi, èmi ń kígbe pe, ‘Ọwọ́ alágbára!’ Ṣùgbọ́n a kò gbọ́ ti èmi; mo kígbe fún ìrànlọ́wọ́, bẹ́ẹ̀ ni kò sí ìdájọ́.

Se, jeg skriger: Vold! men får ikke Svar, råber om Hjælp, der er ingen Ret.

8 Ó ṣọgbà dí ọ̀nà mi tí èmi kò le è kọjá, Ó sì mú òkùnkùn ṣú sí ipa ọ̀nà mi.

Han spærred min Vej, jeg kom ikke frem, han hylled mine Stier i Mørke;

9 Ó ti bọ́ ògo mi, ó sì ṣí adé kúrò ní orí mi.

han klædte mig af for min Ære, berøved mit Hoved Kronen,

10 Ó ti bà mí jẹ́ ní ìhà gbogbo, ẹ̀mí sì pin; ìrètí mi ni a ó sì fàtu bí igi.

brød mig ned overalt, så jeg må bort, oprykked mit Håb som Træet;

11 Ó sì tiná bọ ìbínú rẹ̀ sí mi, ó sì kà mí sí bí ọ̀kan nínú àwọn ọ̀tá rẹ̀.

hans Vrede blussede mod mig, han regner mig for sin Fjende;

12 Ẹgbẹ́ ogun rẹ̀ sì dàpọ̀ sí mi, wọ́n sì mọ odi yí mi ká, wọ́n sì yí àgọ́ mi ká.

samlede rykker hans Flokke frem og bryder sig Vej imod mig, de lejrer sig om mit Telt.

13 “Ó mú àwọn arákùnrin mi jìnà sí mi réré, àti àwọn ojúlùmọ̀ mi di àjèjì sí mi pátápátá.

Mine Brødre har fjernet sig fra mig, Venner er fremmede for mig,

14 Àwọn alájọbí mi fàsẹ́yìn, àwọn ọ̀rẹ́ tímọ́tímọ́ mi sì di onígbàgbé mi.

mine nærmeste og Hendinge holder sig fra mig, de, der er i mit Hus, har glemt mig;

15 Àwọn ará inú ilé mi àti àwọn ìránṣẹ́bìnrin mi kà mí sí àjèjì; èmi jásí àjèjì ènìyàn ní ojú wọn.

mine Piger regner mig for en fremmed, vildfremmed er jeg i deres Øjne;

16 Mo pe ìránṣẹ́ mi, òun kò sì dá mi lóhùn; mo fi ẹnu mi bẹ̀ ẹ́.

ej svarer min Træl, når jeg kalder, jeg må trygle ham med min Mund;

17 Ẹ̀mí mi ṣú àyà mi, àti òórùn mi ṣú àwọn ọmọ inú ìyá mi.

ved min Ånde væmmes min Hustru, mine egne Brødre er jeg en Stank;

18 Àní àwọn ọmọdékùnrin fi mí ṣẹ̀sín, mo dìde, wọ́n sì sọ̀rọ̀ ẹ̀gàn sí mi.

selv Drenge agter mig ringe, når jeg reljser mig, taler de mod mig;

19 Gbogbo àwọn ọ̀rẹ́ kòríkòsùn mi kórìíra mi, àwọn olùfẹ́ mi sì kẹ̀yìndà mí.

Standsfælleræmmes til Hobe ved mig, de, jeg elskede, vender sig mod mig.

20 Egungun mi lẹ̀ mọ́ ara mi àti mọ́ ẹran-ara mi, mo sì yọ́ pẹ̀lú awọ eyín mi.

Benene hænger fast ved min Hud, med Kødet i Tænderne slap jeg bort.

21 “Ẹ ṣàánú fún mi, ẹ ṣàánú fún mi, ẹ̀yin ọ̀rẹ́ mi, nítorí ọwọ́ Ọlọ́run ti bà mí.

Nåde, mine Venner, Nåde, thi Guds Hånd har rørt mig!

22 Nítorí kí ni ẹ̀yin ṣe lépa mi bí Ọlọ́run, tí ẹran-ara mi kò tẹ́ yín lọ́rùn?

Hvi forfølger og I mig som Gud og mættes ej af mit Kød?

23 “Háà! Ìbá ṣe pé a le kọ̀wé ọ̀rọ̀ mi nísinsin yìí, ìbá ṣe pé a le kọ ọ sínú ìwé!

Ak, gid mine Ord blev skrevet op, blev tegnet op i en Bog,

24 Kí a fi kálámù irin àti ti òjé kọ wọ́n sínú àpáta fún láéláé.

med Griffel af Jern, med Bly indristet i Hlippen for evigt!

25 Nítorí èmi mọ̀ pé olùdáǹdè mi ń bẹ láààyè àti pe òun ni yóò dìde dúró lórí ilẹ̀ ní ìkẹyìn;

Men jeg ved, at min Løser lever, over Støvet vil en Forsvarer stå frem.

26 àti lẹ́yìn ìgbà tí a pa àwọ̀ ara mi run, síbẹ̀ láìsí ẹran-ara mi ni èmi ó rí Ọlọ́run,

Når min sønderslidte Hud er borte, skal jeg ud fra mit Kød skue Gud,

27 ẹni tí èmi ó rí fún ara mi, tí ojú mi ó sì wo, kì sì í ṣe ti ẹlòmíràn; ọkàn mi sì dákú ní inú mi.

hvem jeg skal se på min Side; ham skal mine Øjne se, ingen fremmed! Mine Nyrer forgår i mit Indre!

28 “Bí ẹ̀yin bá wí pé, ‘Àwa ó ti lépa rẹ̀ tó! Àti pé, gbogbo ọ̀rọ̀ náà ni a sá à rí ní ọwọ́ rẹ̀,’

Når I siger: "Hor vi skal forfølge ham, Sagens Rod vil vi udfinde hos ham!"

29 kí ẹ̀yin kí ó bẹ̀rù, nítorí ìbínú ní í mú ìjìyà wá nípa idà, kí ẹ̀yin kí ó lè mọ̀ pé ìdájọ́ kan ń bẹ.”

så tag jer i Vare for Sværdet; thi Vrede rammer de lovløse, at I skal kende, der kommer en Dom!