< Matthew 14 >

1 Mu thangu yina nyadi Elode, wuwa tsangu yi Yesu.
EN aquel tiempo Heródes el tetrarca oyó la fama de Jesus,
2 Wukamba bisadi biandi: —Mutu wowo niandi Yowani Mbotiki, wufulukidi mu bafua, diawu kadidi lulendo lu vangila bikumu.
Y dijo á sus criados: Este es Juan el Bautista: él ha resucitado de los muertos, y por eso virtudes obran en él.
3 Bila Elode wukangisa Yowani ayi wunkangisa mu zisieni bosi wunkotisa mu nloko mu diambu di Elodiasi nketo wu khombꞌandi Filipi.
Porque Heródes habia prendido á Juan, y le habia aprisionado, y puesto en la cárcel, por causa de Herodías, mujer de Felipe su hermano.
4 Bila Yowani wuba tubidilanga Elode ti: —Wisi ko minsua mu kunkuela.
porque Juan le decia: No te es lícito tenerla.
5 Elode wuba tombanga kumvondisa, vayi nkangu wu batu kaba ntinanga bila batu baba monanga ti Yowani widi mbikudi.
Y queria matarle, mas temia al pueblo; porque le tenian como á profeta.
6 Vayi mu lumbu ki nyengo wu mbutukulu wu Elode, muana wu nketo wu Elodiasi wukina va meso ma batu bobo batumusu ayi wumonisa Elode khini.
Mas celebrándose el dia del nacimiento de Heródes, la hija de Herodías danzó en medio y agradó á Heródes.
7 Diawu kamvanina tsila mu leva ndefi ti mankamvana kima kioso kioki kanlomba.
Y prometió él con juramento de darle todo lo que pidiese.
8 Mu diambu di zindongi zi ngudi andi, diawu kankambila: —Phani vava mu dilonga ntu wu Yowani Mbotiki.
Y ella, instruida primero de su madre, dijo: Dáme aquí en un plato la cabeza de Juan el Bautista.
9 Ntinu wumona kiadi kiwombo. Vayi mu diambu di ndefi yi kaleva ayi mu diambu di batu bobo bavuanda yandi va meza, buna wuvana lutumu ti bamvana wawu.
Entónces el rey se entristeció: mas por el juramento, y por los que estaban juntamente á la mesa, mandó que se [le] diese.
10 Buna wutuma mutu ku nloko muingi kenda zengi ntu wu Yowani.
Y enviando degolló á Juan en la cárcel.
11 Banata ntu andi mu dilonga ayi bavana wawu kuidi muana ndumba. Niandi wuyenda kuwuvana kuidi ngudi andi.
Y fué traida su cabeza en un plato, y dada á la muchacha; y ella [la] presentó á su madre.
12 Minlonguki mi Yowani miyiza bonga nituꞌandi ayi mizika yawu, bosi miyenda vumbudila Yesu kipholo.
Entónces llegaron sus discípulos, y tomaron el cuerpo, y lo enterraron; y fueron, y dieron las nuevas á Jesus.
13 Yesu bu kawa nsamu beni, wukatuka kuna mu nlungu ayi wuyenda niandi veka ku buangu kikondolo batu. Vayi thangu nkangu wu batu bu wuwa wawu; batotuka mu mavula mawu ayi banlandakana mu malu.
Y oyéndo[lo] Jesus, se apartó de allí en un barco á un lugar desierto apartado: y cuando las gentes [lo] oyeron, le siguieron á pié de las ciudades.
14 Yesu bu kakuluka mu nlungu, wumona nkangu wu batu bawombo. Wuba mona kiadi kiwombo ayi wubelusa bimbevo biawu.
Y saliendo Jesus, vió un gran gentío, y tuvo compasion de ellos, y sanó los que de ellos habia enfermos.
15 Mu thangu masika, minlonguki miyiza va kaba ayi minkamba: —Va buangu kikambulu batu tuidi bosi buisi bueka yila, diawu vutula batu baba mu mala muingi benda sumbi bidia!
Y cuando fué la tarde del dia, se llegaron á él sus discípulos, diciendo: El lugar es desierto, y el tiempo es ya pasado: despide las gentes, para que se vayan por las aldéas, y compren para sí de comer.
16 Vayi Yesu wuba kamba: —Basi mfunu mu kuenda ko, luba vananu beno veka bidia!
Y Jesus les dijo: No tienen necesidad de irse; dadles vosotros de comer.
17 Buna bawu bamvutudila: —Tala, mapha matanu ayi zimbizi zizole zi nlangu kaka zidi yeto vava.
Y ellos dijeron: No tenemos aquí sino cinco panes y dos peces.
18 Yesu wuba kamba: —Lundatina biawu vava.
Y el les dijo: Traédmelos acá.
19 Bosi wutuma nkangu wu batu wuvuanda va biti, wubonga mapha matanu beni ayi zimbizi zizole, wuvumbula meso ku yilu ayi wuvutula matondo. Wubukuna mapha beni ayi wuvana mawu kuidi minlonguki ayi miawu mikabudila nkangu wu batu.
Y mandando á las gentes recostarse sobre la yerba, y tomando los cinco panes y los dos peces, alzando los ojos al cielo, bendijo; y partió y dió los panes á los discípulos, y los discípulos á las gentes.
20 Bawu boso badia ayi bayukuta. Batota bitini bisiadidila ayi biwesa kumi bipani biodi.
Y comieron todos, y se hartaron: y alzaron lo que sobró de los pedazos, doce cestas llenas.
21 Baboso badia baba nduka-nduka mili tanu yi babakala. Kadi tanga baketo ayi bana.
Y los que comieron fueron como cinco mil hombres, sin las mujeres y los niños.
22 Ku nzimunina Yesu wutuma minlonguki miandi mu kuma mu nlungu ayi mintuaminina ku disimu dinkaka. Niandi wusiala mu sindika nkangu wu batu.
Y luego Jesus hizo á sus discípulos entrar en el barco, é ir delante de él á la otra parte [del lago, ] entre tanto que él despedia las gentes.
23 Thangu kamana sindika nkangu wu batu, wukuma ku mongo muingi kenda sambila va buangu ki niandi veka. Nate buisi buyila buna wukidi kuna niandi veka kaka.
Y despedidas las gentes, subió al monte, apartado, á orar: y como fué la tarde del dia, estaba allí solo.
24 Mu thangu yina nlungu wutula va khatitsika mbu, wunikunu kuidi mayo bila muphepi wudengana nlungu.
Y ya el barco estaba en medio de la mar, atormentado de las ondas; porque el viento era contrario.
25 Mu thangu yi nya yi builu, Yesu wuyenda ku baba vayi wudiatila va mbata mbu.
Mas á la cuarta vela de la noche Jesus fué á ellos andando sobre la mar.
26 Minlonguki bu mimmona wulembo diatila va mbata mbu, mimona boma ayi mituba: —Tala nkuyu e! Ayi mitona yamikina mu diambu di boma.
Y los discípulos, viéndole andar sobre la mar, se turbaron, diciendo: [Alguna] fantasma es. Y dieron voces de miedo.
27 Bosi Yesu wuba kamba: —Bika lukinda, bila minu kuandi; bikanu mona boma.
Mas luego Jesus les habló, diciendo: Confiad: yo soy; no tengais miedo.
28 Buna Piela wunkamba: —A Pfumu e! Enati bukiedika ngeyo kuandi, buna wukhamba ndiza kuidi ngeyo va mbata nlangu.
Entónces le respondió Pedro, y dijo: Señor, si tu eres, manda que yo vaya á tí sobre las aguas.
29 Yesu wunkamba: —Yiza! Piela wutotuka mu nlungu, ayi wutona diata va mbata nlangu muingi kenda kuidi Yesu.
Y él dijo: Ven. Y descendiendo Pedro del barco, andaba sobre las aguas para ir á Jesus.
30 Vayi bu kamona ti muphepi widi wu ngolo buna wumona boma. Bu katona diama, wuyamikina: —A! Pfumu! Wumvukisa e…!
Mas viendo el viento fuerte, tuvo miedo; y comenzándose á hundir, dió voces, diciendo: Señor, sálvame.
31 Bosi Yesu wunonuna koko, wunsimba ayi wunkamba: —Mutu wu minu kifioti, bila mbi memitini e?
Y luego Jesus extendiendo la mano, trabó de él, y le dice: Oh [hombre] de poca fé, ¿por qué dudaste?
32 Bakuma bawu buadi mu nlungu ayi vuka kimanisa.
Y como ellos entraron en el barco, sosegóse el viento.
33 Bobo baba mu nlungu bafukama va ntualꞌandi ayi batuba: —Bukiedika widi Muana Nzambi!
Entónces los que [estaban] en el barco vinieron, y le adoraron, diciendo: Verdaderamente eres Hijo de Dios.
34 Buna bamana sabuka mbu; batula mu tsi Ngenezaleti.
Y llegando á la otra parte, vinieron á la tierra de Genezaret.
35 Batu ba tsi yina, batembikisa tsangu mu zunga kina. Bosi batu bannatina bambevo ziawu zioso.
Y como le conocieron los hombres de aquel lugar, enviaron por toda aquella tierra alrededor, y trajeron á él todos los enfermos:
36 Banleba ti kabika basimba kaka tsongi yi yunga kiandi. Babo bobo bansimba babeluka.
Y le rogaban que solamente tocasen el borde de su manto; y todos los que tocaron, quedaron sanos.

< Matthew 14 >